Tasodifiy hikoya: укинг албатта(Олис осмон.2кисм)
Ушанда айни йигитлик палласига етган вактда,бир кизни Наргизни курдию севиб колди(агар буни севги д...davomi

TELEFON... 7-Qism...

Добавил:	-MAJNUN- (03.01.2019 / 10:15)
Рейтинг:	(5)
Прочтений:	15516
Комментарии:	11

TELEFON...

7-Qism...


Ochig`i uni quchog`imda ko`rib biroz cho`chidim. Bunga ikkita sabab, birinchidan o`zim uni yoqtirib qolayotganimdan. Ikkichisi esa, uning ko`zlarida yonayotgan olov - sevgiga aylanib menga yo`naltirib yuborishidan qo`rqdim. Har holda u ayol, qizbola emas. Buni ustiga fikru hayoli men bilan bo`lib, oqibatta bundanda battar xolatga tushib qolishi mumkun. Ohista yelkalarimdan tutib, o`zimdan uzoqlashtirdim. Ko`zlaridagi chaqin, ochilib borayotgan chiroyi, o`zini erkin tutishi, negadur shahvoni istaklarimni qo`zg`atayotgani anglay boshladim. Yuragimdagi otashni o`chirishim tezda aqlimni yeg`ib olishim darkor. Uni yonidan ketishim kerak... Biroq ayni dam uni ham hislari jo`shib borayotgandi. Umuman meni qo`yib yuborgisi yo`qdik tuyulardi.
Biroz sovib olishimiz kerak, yo`qsa bu otashin harorat ikkimizni ham kuydurib yuborishi aniq! Hislarni tizginlashning yagona yo`li e`tiborni chalg`itisha va chin manoda sovush. Bunga esa suvuq tunda sayr orqali erishaman degan fikr tug`uldi. Maqsadim ko`chaga chiqib olish, uyog`iga uyga ketishimga imkon bo`ladi deb o`yladim.

- Maftuna sayr qilib kelmaymizmi? -dedim.
- Hozirmi? - birozgina ikkilanib devordagi soatga qarab qo`ydi. - Soat bir bo`layabdiku!
- Nima bo`libdi? - uni xotirjam qilish uchun, kulib qaradim, - Biroz tozza havoda aylanib kelamiz...
- Rostdanmi?
- Rostdan, - menga ishon degandek yelkalaridan ohista siqib qo`ydim, - Bor kiyin kechki shaharni bir aylanib kelamiz!
- Ho`p bo`ladi...

U sevinganidan shoshib, narigi honaga kirib ketdi. Oradan chamasi 15 daqiqacha vaqt o`tdi. Uni tezda chiqadi deb o`ylab, kurtkam oyoq kiyimimni kiyib olib eshik yonida kutib turdim.

- Mana tayyorman!

Uni ko`rib, nega muncha qolib ketgani tushundim. O`ziga qarab olibdi. Lablarida pamada, ko`z-qoshlarini bo`yabdi. Sochlarini tarab yoyib olgan. Egnida pushti sveter, oyoqlari qora qalin lasina! Bir qo`lida yoqasi mo`ynali polto, ikkinchisida jigarrang qalpoq.

- Men ham tayyorman, yur...

Menga yaqinlashisi hamoni qo`lidagi poltosi olib, kiyishiga yordamlashdi. Minadorchilik bildirgancha bosiga qalpoq, oyog`iga balant poshnali, qo`nji tizzasi barobar qizil rangli etigini kiyib oldi.

``Yoqtirgan ranggi qizil ekanda!``

Qizil liboslarda yada ochilib ketgani ko`rib, bir oz ko`zlarimni uzolmay qolibman!

- Nima? -dedi uzoq tikilganimda hijolat tortib.
- Senga qizil rang juda yarashar ekan!
- Uuu! - u bir sonyaga kaftlari bilan yuzini to`sdi, - Rahmat...

Zinadan tusharkanmiz, u asta qo`llarim orasidan qo`llarini o`tqazib oldi. Uning bu harakatidan menga yanada yaqinligini his qildim. Uni yanada xursand qilish maqsadida chiroyli joylarga olib borgim keldi. Ayni damda, shu yaqin atrofda tungi klub varyanti bor edi. Lekin uni tungu klubga olib borishim bu ahloq qoydalariga va vijdonimga to`g`ri kelmasdi. Ammo tungi klubdan sal narida Yangi Yilga o`zgacha qiyofaga kirgan va bayramona kayfiyatda ishlayotgan kafe bor edi. Ayni peshin vaqtida oshnalarim bilan o`sha yerda o`tirgandik. Kafeni ohirgi haftalarda tunggacha ishlayotgani haqida eshitgandim.

- Maftuna seni bir ajoyib joyga olib boraymi?
- Qayerga? -dedi.
- Bir kafe bor, zo`r qahva tayorlashadi. Agar istasang seni o`sha yerga taklif qildim!
- Uzoq emasmi?
- Uncha emas, borasanmi?
- Hmm!

U shodon kayfiyatda edi. Hatto yelkamga birozgina suyanib oldi. Biz asta qadam sanab borayotgan odamlardek sekin yurardik. Unga turli joylarda, o`zim bilan sodir bo`lgan voqealarni so`zlab berardim. U esa goh-goh shirin ovozda kulib qo`yar, boshqa vaqt esa jimgina tinglab tabassum qilardi.

- Siz aytgan kafe shu yermi? -dedi kafega yaqin qolganda.
- Huddi shu yer, qalay zo`rmi?
- Hmm! - jilmaygancha kafening oynavand eshiklariga tikildi, - Bu tunda faqat o`zimizmi deb o`ylasam odam ko`p ekan-a?
- Ahir bayramga yaqin qo-o-ol...

Birdan pulim yo`qligi yodimga tushdi. To`xtab qoldim.

- Nima bo`ldi? - u biroz tajublandi, - Nega kulyabsiz?
- Senga eng zo`r tayorlangan qahvadan olib bermoqchi edim. Ammo! -dedim bo`sh cho`ntaglarimga ishora qilib.

U ham pul olib chiqmaganiga shama qilib yelka qisdi. Qahva olib berolmasligimdan sirayam hafa bo`lmadi, aksincha bu holatni yaxshilikka yoyib shunday tabassum qildiki, go`yo bu tabassum meni shamdek etirib yubordi. Uni rangbarang chiroqlar bilan bezatilgan archa oldiga olib bordim. Archa yonidagi skamekaga dastrumolchamni yoyib, bir daqiqa kutib turishini so`radim.

Doyim ishim sabab safarlarda bo`lishim buni ustiga tagimdagi tehnikani buzilishi. Hullas shunga o`xshash fafqulotta holatlar uchun kurkamni yashrin cho`ntagida bitta 20 lik kuperoni asrab yurardim. Maftunani baxtiyor qilish ham aynidamda fafqulotda holat bo`lib ko`rindi. Kafega kirib kassadan maydaladimu, ikkita chashkada eng yaxshi qahvadan va bo`laklab sotilayotgan to`rtdan ikki bo`lak oldim. Skamekada o`tirib to`rt yedik, issiq qahva ichdik. Havo sovuq, lekin men u bilan o`tayotgan vaqtimda umuman sovuq tasirini sezmasdim. Biroq Maftuna qo`llarini bir-biriga ishqalay boshladi.

- Sovuqmi?
- Birozgina!
- Yur uyga qaytamiz!

Kelgan yo`limizdan yana shu zayl, mayda qadamlar bilan ortga qaytdik. Uyga qaytishda uni sovqatib qolgani ko`rib, faqat men emas u ham gapirib biroz sovuqdan chalg`ishini istadim. Shuni uchun 2, 3 daqiqa biror so`z aytamadim. Bu ish berdi, birdan u ham gap boshladi:
- Sevganingiz bormi? - qiziquvchan qiyofa, ayyorona tabassum bilan, - Sevgan qiziz! -dedi.

To`satdan sevganim haqida so`rashidan, menga yanada qiziqa boshlagani fahmladim. Ammo ayni mavzuda u bilan umuman gaplashish niyatim yo`g` edi.

- Senga shu qiziqmi? -dedim keskin imkor etib.
- Ha, judayam!

Jilmaygancha, ko`z uzmay qarab ruhiy tasir o`tqaza boshladi u ham bo`sh kelgisi kelmay.

- Bor edi, - yelka qisib, bosh chayqadim, - Endi yo`q.
- Nega? -dedi hayajon bilan.

Hayajonidan tahmin qildim. Endi yo`q, deganimga o`lib ketgan deb tushindi.

- Erga tegib ketti! -dedim qissa qilib.

Endi hayrat bilan ko`zlarini katta-katta ochdi:
- Bunga qanday yo`l qo`ydiz? Nahotki uni ushlab qololmagan bo`lsayz?

Bu savoli biroz kulguli tuyuldi.

- Afsus ushlab qololmadim. O`shanda sendek maslahatgo`y uchramadida! -dedim, biroz kulguga yoyib.
- Haaa! - savolini jiddiy olmay kulganim yoqmadi chog`i gap uchura boshladi, - Haaa. Yurakdan sevganizda, uni ushlab qolardiz demak sevmagan ekansizda?
- Olaaa! - huddi o`zlari, sevgida beynazirdek, - Sevganiga albatta uylanishi yoki erga tegishi shart deb yozib qo`yganmi?
- Yo`q... Lekin sizga, sizdek yigitga tegmaganiga hayorman!!!
- Kimgadur yoqar olmos, kimdur marvarid shaydosi! - ohista yelkasiga turdim, - Huddi shunday Maftunaxon qizlarga ham xar-hil bollar yoqar ekan. U bilan ikkimizni harakterlarimiz o`xshash edi. Olov bilan olov birlashsa, oylada yong`inlar ko`p bo`ladi. Turmushda biri olov, boshqasi suv bo`lgani yaxshiroq menimcha. Shunda turmushda sokin kunlar ko`p bo`ladi.
- To`g`ridur, lekin