Tasodifiy hikoya: kulimi yoki qigan iwmda uyalimi xayronma
Xamaga salom xardoimgide sila bn Man Aliwerman. yengi xikoyami yoziwda oldin xammaga iltmos manga t...davomi

Mehribonlik uyi bolalari!!! Yoxud Jurnalist o‘ylari!

Добавил:	SaRDoR_UmRZoQoV (17.01.2019 / 09:39)
Рейтинг:	(1)
Прочтений:	8107
Комментарии:	6

Salom aziz o‘quvchi! Mana yana hikoya yozayapman. Bu hikoyamda erotik sahnalar kam bo‘lishi mumkin lekin sal o‘rnak oladigan hikoya bo‘ladi. Bu voqealarni hammasi to‘qima!Auditoriya..

- Xo‘sh mana bu yil uchinchi kursni ham bitiray dedilar, endi hamma talabalar o‘z imkoniyatidan kelib chiqib maqola tayyorlasin, bir oydan so‘ng qabul qilaman deya gapini tugatdi Erkin Abrorivich domlamiz!

Endi batafsil aytib o‘tib ketsam. Mening ismim Bahrom jurnalisttika universitetga o‘qishga kirdim. Mana 3 kursni bitiray deb qoldim. Endi hamma o‘ziga maqul bo‘lgan mavzuda maqola tayyorlash vazifasi topshirildi. O‘zim o‘rtahol oilasida voyaga yetdim, o‘z kuchim bilan universitetga o‘qishga kirdim. Yaqin sinfdoshim Mahfuza ikkimiz birga o‘qishga kirdik. Sevishmasak ham uni ko‘zlaridan bilib olish hech gap emasdi. Meni yoqtirishi yuz ko‘zidan ma’lum edi. Men shunchaki havas deb bilar edim, shunchaki yoshlikdagi bir havas tushunardim, keyin bor etiborimni o‘qishga qaratgandim, Mahfuza ham o‘qirdi, lekin baribir sal erkaroq o‘sganda baribir otasini bittayu-bitta qizi, oilada bitta qiz bo‘lgani uchun degani degan aytgani aytgan, kiyinishni aytmasa bo‘ladi, eng so‘nggi modadagi kiyimlarni kiyadi. Kursdosh yigitlar uni Ko‘nglini olish payida, Mahfuzani parvoyi falak edi.
- Bahrom bugun qayerda tushlik qilamiz!
- Har doimgidek!
- Ha bo‘ldi, Ketamizmi?
Universitet biqinida joylashgan mo‘jazgina oshxona har hil taomlar bor! Ham narxi ham hamyonbop!
- Ketdik esa! Tashqariga chiqdikda to‘g‘ri oshxona ravona bo‘ldik.
- Xo‘sh nima yeymiz xonim! Uni jig‘iga tegib xonim derdim! Uni bo‘lsa jahli chiqardi, jo‘rttaga!
- Men manti yeyman! Senchi
- Men har doimgidek lag‘mon
- Namuncha shu lag‘monni yaxshi ko‘rmasanga! Qachon qarama shu taomni hush ko‘rasan.
- Buni tarixi uzun! Bir vaqti aytib beraman fursat kelganda. Mana buyurtma ham keldi.
- Qani ol sovu qolmasin issig‘ida ol!
Ikkimiz bir birimizdan hijolat qilmasdik, chunki bir sinfda, bir partada 9 yil o‘qiganmiz, keyin yana yon qo‘shni bo‘lgani uchunmi uyalmasdik!
- Mahfuz dedim erkalab. Biron ishim darrov erkalab chaqirardim.
- Hov!
- Mana domla ham topshiriq berdi! Endi nima qilamiz bosh ham qotdi. Mavzuni qayerdan olamiz!
- Men o‘ylab qo‘ydim nima haqida yozishni.
- Xo‘sh qanaqa mavzu ekan!
- Men anchadan maktab mavzusida o‘ylab yurardim. O‘zimni maktab paytidagi o‘qib yurgan kezlarimni eslab haligacha boshqacha bo‘lib ketaman. Esingdami fizika domlamiz seni burchakka turg‘izib qo‘ygandilar dars tayyorlamaganing uchun! dedi kulib!
- Ha endi kulaver, senga odamni ustidan kulish bo‘lsa bo‘ldi.
- To‘g‘risi ham shuda o‘shanda nega dars qilmaganding.
- Bas qile! Men o‘ylanib qoldim! Boshim qotdi!
- Hay mayli bir gap bo‘lar! Meniki oson bo‘ldi yaqinda 25 may, so‘nggi qo‘ng‘iroq. Shu haqida yozaman. Avvallari tushunmasdim. Nega odamlar maktabni bitirashayotganda, yig‘lab bir birlari hayron qolardim, endi bo‘lsa hammasini tushunib oldim.
- Ha nimasini aytasan! Turdikmi uyga ketish kerak, hali dadamga yordam berishim kerak, bugun vaqtli boraman degandim dadamga.
- Turamiz bo‘lmasa! Dasturxonga fotiha o‘qib bo‘lib turib uyga ravona bo‘ldik. Uyga kelsam dadam endi mashina tuzata boshlagan ekan!
- Assalomu alaykum hormang dadajon! dedim dadam bo‘lsa
- Keldingmi bolam! Bo‘laqol kiyimlaringi almashtir bir o‘zim qiynalayapman!
- Ho‘p hozir kiyimlarimni alishtirib chiqaman. Uyga kirdimda tezda qaytib chiqdim ust boshimni almashtirib. Kechgacha ota-bola ikkimiz mashinani tamirladik. Bir amallab yurdi mashina dadam judayam xursand bo‘lib ketdilar. Xullas choy ichib o‘zimni xonamga kirdim uzoq o‘yga toldim endi nima qildim deya uxlab qolibman!
Ertalab choyimni nari beridan ichgan bo‘lib, hayollarim parishon bo‘lib Mahfuza ham esdan chiqib bir o‘zim o‘qishga ketdim. Yo‘l-yo‘lakay ketayotgandim yo‘l bo‘yida mehribonlik uyiga ko‘zim tushdi. Hech etibor bermagan ekanman. Shuncha yil shu yerdan o‘tib qaytib qaramagan ekanman. Darvozani oldidan o‘tayotganda bir jajji ko‘zlari munchoqday qizga ko‘zim tushdi.
- Amakijon dadamni ko‘rmadizmi. Oyimnichi!
- Yo‘q qizaloq! Oxirgi gapi yuragimni ezib yubordi!
- Amakijon iltomos dadamga ayting meni olib ketsin! Oyimga ham ayting. Esli qiz bo‘laman. Iltimos amakijon deya birdan yig‘lab yuborsa bo‘ladimi. Ko‘nglim buzulib ketdi
- Qizim yana chiqdingmi. - deya qorovul xonasidan chiqib keldi. Yur ichkariga kiramiz havo sovuq shamollab qolasan deya qo‘llarida majburlab sudrab olib ketdi.

Nahotki odamlar buncha bag‘ritosh bo‘lmasa shunday qizchani bolalar uyiga tashlab ketsa tavba qanday bedotlik bo‘ldi bu a? Kimlardir 20 yillab farzand ko‘rolmay tirnoqqa zor bo‘lib yashaydi, eh bu dunyoni ishlari qiziq, shu lahzadan xomush bo‘lib qoldim. Darslarni ham o‘tkazdimda bir amallab. Hech nima qulog‘imga kirmadi. Bir vaqti hayolga berilib ketibman. O‘sha qizchani o‘ylab.
- Bahrom! Bahrom! Bahrom!
- A
- Nima bo‘ldi bugun senga a! Shuncha chaqirsam eshitmaysan!
- Eshitmabman uzr bugun bir qiziq voqea bo‘ldi, shuni tasiridan chiqib ketolmayapman! - deya bo‘lgan voqeani ipidan ignasigacha aytib berdim unga.
- Ha hayot naqadar beshavqat a?
- Nimasini aytasan!

Davomi bor!