Tasodifiy hikoya: Qoshnim Masha bn
Meni ismim Rustam 95-yilman.Silaga bolgan va hoziram davom etayotgan voqeani aytib bermoqchiman.Bir ...davomi

Mehribonlik uyi bolalari! Yoxud Jurnalist o‘ylari 2!

Добавил:	SaRDoR_UmRZoQoV (20.01.2019 / 09:47)
Рейтинг:	(0)
Прочтений:	12489
Комментарии:	3

- Endi nima qilmoqchisan!
- Bilmasam boshim qotib qoldi. Lekin ajoyib bo‘lardi shu haqida yozsam
- Yana bir bor o‘ylab ko‘r Bahrom.
- Xo‘p. Mana darslar ham tugadi, bugun kechga nima qilasan Mahfuz dedim yana erkalab.
- Meni ham boshim qotdi.
- Kel unday bo‘lsa uyimizga chiqaqol maslahatlashamiz bafurja.
Ham anchadan beri onam so‘rab yurgandi.
- Mayli! Soat 19 :00 lardan keyin chiqaman!
Keyin uyga qaytdik yana birga. Uyimizga yaqinlashib qoldik. Uy- uyimizga tarqlishdik!
- Bo‘pti kutaman kech qolmagin Mahfuz!
- Ho‘p!
Uyga kirsam soat 14 : 00 bo‘libdi, birpasda kiyimlarimni alishtirdimda tushlik qilib, onamga qarashdim, uy ishlariga, shu bilan kech bo‘ldi. Choyni ichib bo‘lib xonamga o‘tib kompyuterimni yoqdim. Eng yaxshi qo‘shiqlarimni bitta papkaga joylashtirib eshita boshladim,
- Qachon kelarkan otasini erka qizi a? - deb hayolga berilib ketibman! Qancha hayolga berilganimni bilmayman! Birov yelkamdan turta boshladi.
- Ha hayolparast nimalarni hayol surayapsan.
- Keldingmi, qachondan beri kutib o‘tiribman.
- Ha endi uyda ushlanib qoldim.
- Mayli qani boshladik unday bo‘lsa! Etibor bermabman undan ajib igor tarayotgandi, avvallari hech diqqat bilan etibor bermagan ekanman. Qomati chiroyli egniga kiyib olgan halati bejirim o‘ziga yarashib turibdi. Qulog‘idagi sirg‘asini aytmasa ham bo‘ladi. Sirg‘asi kattaligidan bo‘ynigacha tushib turibdi. Shu ondan boshlab uni yaxshi ko‘rib qoldim.
- Hoy namuncha! Bugun senga nima bo‘ldi a?
- Bilmadim, ertalabgi voqea hech ko‘z o‘ngimdan ketmayapti. O‘zing nima qilding
- Menmi? Ertaga tushdan so‘ng o‘zimiz katta bo‘lib o‘sgan, o‘qigan jonajon maktabimga borama nasib bo‘lsa!
- Ha yaxshi! Uni yana gapga solmoqchi bo‘lib uyoqdan buyoqdan suhbatlasha boshladik Mahfuz bilan, soat 21 : 35 lar bo‘lib qolibdi bir pasda.
- Men ketaqolay onam darrov qaytgin degandilar!
- Mayli! Ikkimiz hayrlashib bo‘lgandan keyin!
- Mahfuz kuzatib qo‘yaymi?
- Shartmas, uzoqmasu ja chiqsa 50 metr chiqadi.
- Mayli o‘zing bilasan! - dedimda darvozadan chiqib uni ketishini kuzatib turdim.
- Ertalab birga ketamiz!
- Yaxshi. Qo‘l silkigancha hayrlashdikda, uyga kirib, xonamga kirib kompyuterda yana qo‘shiqni eshita boshladim. Bir qo‘shiq etiborimni, qarasam klipi ham bor ekan. Dildora Niyozovani Farzand nolasi nomli qo‘shiq. Klipni oxirigacha ko‘rolmadim, chunki ko‘nglim bo‘sh salga yig‘lab yuboraman, bu gal shunday, ko‘z yoshlarimni tiyib turolmadim, ayniqsa jajjigina qizaloq mehribonlik uyini darvozasida qo‘llarini yo‘ldan o‘tgan ketgan odamlarga yig‘lashini, ko‘rib battar ezildim, yana bir ikki joylarini ko‘rib, butunlay tamom bo‘ldim. Naqadar odamlar beshavqat, bolalarda nima gunoh! Naqadar hayot beshavqat! Joyimga yotdimda yana hayolga berilib ketibman. Uxlab qolibman. Ertalab tursam kompyuterim yoniq qolib ketdi. Yuz qo‘limni yuvib xonamga qaytib kirib kompyuterni o‘chirdimda, oshxonaga o‘tib choyimni icha turib kallamga ajoyib fikr keldi.
- Dada menga ozroq pul berib turing!.
- Pulni nima qilasan bolam.
- Mana 3 kursni bitirayapman domlamiz hamma talabalarga mustaqil ish sifatida maqola tayyorlab keliylar deyapti, shunga ijaraga bitta diktofon bilan videokamera olmoqchiydim
- Mayli pullar seyfda keragini ol. Pulni tejab ishlat bolam. Hali seni uylashimiz kerak, manabu uyni chalasini bitirishimiz kerak bilasan! Yana qachongacha mana bu shaldiroq aravada yuraman. Boshqa mashina olish kerak!
Dadam ancha vaqtgacha gapirdilar.
- Dada men o‘qishga kech qolayapman. Men turaqolay.
Dadam uzundan uzun duo qildilar. O‘qishga shoshildim, shoshilganimdan pul olish esimdam chiqibdi. Eh endi nima qilaman deb turganimda, kallamga yana bir ajib fikr keldi, darslardan so‘ng uyga boramanda pulni olib magazinga tushaman deb ko‘ngimga tugib qo‘ydim, ko‘ngilni hotirjam qilib darsga kirib ketdim. Yana Mahfuza bilan uyga birga qayta boshladik. Endi unga boshqacha qaray boshladim. Ko‘ngilga ajib tuyg‘ular kela boshladi.
- Ey?
-...
- Bahrom!?
- Aa!
- Senga nima bo‘ldi.
- Hozir uyga boramizda men bilan bir joyga borib kelasanmi?
- Qayerga sal bundoq tushuntirib gapirsangchi,
- Borganda bilasan.
- Aytmasang bormayman.
- Har holda ZAGS ga bormaymiz! - deya hazillashdim. Qanday qilib shu gaplar og‘zimdan chiqib ketganini bilmay qoldim.
- Bore! O‘zing boraver mening boshqa ishlarim bor!
- Videoapparat ijaraga olaman, yoki pulim yetsa sotib olarman. Yana diktofon ham olish kerak.
- Shunaqa demaysanmi, meni ham hijolat qilib.
Ho‘p men ham bazi narsalarni olishim kerak bozordan. Uyga yetib kelib, uyga kirdimda seyfdan keraklicha pulni olib, darvozadan chiqib Mahfuzani kuta boshladim, ana qorasi ko‘rindi, yonimga kelib:
- Qani ketdikmi?
- Ketdik! Taksi to‘xtatdim!
- Qayerga ekan bizlarni eng yaqin videostudiyaga olib borsangiz
- Yaxshi, qani chiqinglar! Narxini kelishib o‘tirdik, Haydovchini piching gaplari odamga hush yoqa boshladi.
- Bu deyman kelin kuyov birgalikda to‘yga video gaplashishga borayapsizlarmi?
- Shunga yaqinroq amaki! - dedim
- Ha yaxshi! Mahfuza uyatdan qizarib ketganini ko‘rib o‘zim ham aytgan gapimdan biroz hijolat tortdim. Amaki yana bir qancha gaplarni aytdi. Qaniydi tezroq aytilgan manzilga olib borsayu, bu shilqim haydovchidan qutulsak. Yana biroz yurgach aytilgan manzilga keldik, mashinadan tusharkanmiz, haydovchini zaharhandalik aytgan gapi ensamni qotirdi,
- To‘yga aytish esdan chiqmasin kuyovbola.
- ...
Hayriyat qutulganimizga shukr qilib fotostudiya kirdik, ichkariga kirib bir ikkita xodimlarga gapimni aytdim, hozir dedida ish boshqaruvchisini chaqiraman deb bir xonaga kirib ketdi, boroz muddatdan so‘ng qaytib chiqdida
- Sizlarni kutayapti
- Yaxshi! - dedimda ikkimiz kirdik xonasiga. Hammasini bir boshidan aytib berdik, salom alikdan so‘ng!.
- Ijarasi biroz qimmatu, lekin sizga maslahatim magazindan yangisini olib qo‘yaqoling, keyin ijaraga olsangiz, agar buzilib qolsa, buni ehtiyot qismlari kamyob chet eldan buyurtma qilish kerak keyin, o‘zizniki bo‘lsa bemalol ishlataverasiz qo‘rqmasdan. To‘g‘ri gapni aytdi qo‘ydi lekin.
- Rahmat!
dedikda u yerdan chiqib magazinga bordik. Ikki uchta magazinga kirdik, oxiri bir joydan oldik, hammasini mo‘jazgina kamera, yana eng so‘nngi rusumdagi diktofon, xullas pul yetmay qoldik, endi nima qilaman deb turganimda jonimga Mahfuza oro kirdi, Mana pul menikini ishlataver, men boshqa safar olaman kiyimlarni!
- Ee keyin qanaqa qilib qaytaraman!
- Olsangchi endi tixirlik qilavermasdan baribir u kiyimlarni bir marta kiygandan keyin tashlab yuboraman,
- Ha mayli, lekin uyga borgandan albatta beraman.
- Mayli, mayli, albatta! Kelajakda buyuk jurnalist bo‘lib ketsang eslab yurarsan.
- Halitdan minnat qilishni boshladingmi?
- Tavba qanaqa g‘alcha odamsan. Bilganingni qil menga demasa!
- Uzr Mahfuza! O‘ylamay gapirib qo‘yaman!
Pulni to‘ladikda uyga qaytdik, mana ertadan boshlab ishga kirishaman deb o‘z-o‘zimga so‘z berdim!


***

Litseyga ham o‘qishga kirdik Bahrom ikkimiz yana bitta yo‘nalishga, naqadar xursan edim, yonimda suyanchig‘im