Tasodifiy hikoya: UMAR AKAM BILAN
Faqat sokinishma man buni toqimadim real ozim b.n bogan voqea salom mani ismim maftuna yoshim 17 da ...davomi
Faqat sokinishma man buni toqimadim real ozim b.n bogan voqea salom mani ismim maftuna yoshim 17 da ...davomi
Mehribonlik uyi bolalari!!! Yoxud Jurnalist o‘ylari!.4
| Добавил: | SaRDoR_UmRZoQoV (21.01.2019 / 18:40) |
| Рейтинг: |  (0) |
| Прочтений: | 13043 |
| Комментарии: | 0 |
Bugun ham shu tarzda o‘tdi kunim, namuncha qiyin ekan, bekor tanlabman bu joyni, bir tomondan hammasiga qo‘l siltab ketmoqchi bo‘ldim, yana shuncha qora ko‘zlarni ko‘zim qiymadi, shu bilan bir ahvolda uyga qaytdim, ujinni qilib to‘g‘ri xonamga kirib kiyimlarimni alishtirmasdan uxlab qolibman. Ertalab turdim, shunaqanggi mazza qilib uxlabman. Kayfiyam juda ham zo‘r edi, nonushtani qildimda, o‘qishga shoshildim, darvozadan chiqsam Mahfuza ham asta buyoqqa kelib endi meni chaqirmoqchi bo‘lib turgan ekan. Yana suhbatlashib birga universitetga bordik!
- Ha kecha nima bo‘ldi, bunday yorilging kelmaydi Bahrom?
- Ee so‘rama?
- Nega?
- Qiynalib ketdim, kechagi voqealarni aytib berdim, keyin boshqa mavzuda maqola tayyorlamoqchiman dedim jo‘rttaga.
- Seni kallang joyidami, sal qiyinchilik bo‘lsa tashlab ketaverasanmi?
- Bardoshim yetmaydi!
- Eh qanaqa odamsana senga nima bo‘ldi
- Hech ko‘z o‘ngimdam ketmayapti kechagi holat!
- Shuning uchun ham sen yana borishing kerak!
- Rahmat haliyam sen borsan bo‘lmasa nima qilardim o‘zim!
- Hay mayli mana keldik!
Darslarni zo‘rg‘a o‘tkazdim o‘zimam, mehribonlik uyiga borishga oyog‘im tortmayotgandi, nailoj yo‘lim shu tomondan o‘tadi, bugun kameramni olib chiqmagandim, aksiga bugun ajoyib voqealar bo‘lib o‘tdi, mehribonlik uyida, darvozadan kirishimni, bolalar o‘rab olishdi.
- Amakijon bizga nima olib keldiz! - deya bolalar biri qo‘yib biri savolga tutishadi, bu holatdan keyin judayam hursand bo‘ldim!
Bir amallab ularni orasida chiqib kechagi ishimni davom ettirdim, daraxt tagida kursilarni bittasiga o‘tirib bolalarni kuzata boshladim, etiborimni bir qizaloq tortdi, yerga cho‘zilgancha g‘ujanak bo‘lib yig‘lab yotib olibdi, bu holatni ko‘rib ochig‘i, nima qilishga hayron edim. Keyin bilsam qizaloq yerga ota onasini rasmini chizib ikkisini o‘rtasiga yotib yig‘layapti, ko‘nglimdan nima o‘tganini o‘zim bilaman, tarbiyachi uni yupata boshladi.
- Mahliyo qizim turaqol! Albatta keladi dadang oying seni olib ketishadi
- Aldayapsiz, shu vaqtgacha olib ketmagan endi ham olib ketmaydi, battar yig‘lay boshladi, bu holatni ko‘rgan ko‘chada o‘tib ketayotgan bir ayolni hayron qoldirdi
- Essiz sadqayi odam ketlaring bolani uvoli ursin deya qarg‘anib gapirardi, eh shu kameram yo‘qligi pand berdida. Endi nima qilsam ekana! Boshim qotdi, Xullas qizaloqni yoniga bordim
- Mahliyo singlim dadangga o‘zim aytaman seni albatta olib ketishadi, xo‘p endi turaqol, mana bu senga konfet, shunday qilganimni bilaman, qo‘limdan konfetni oldida uloqtirib yubordi, keyin meni mahkam quchoqlab olsa bo‘ladimi!
- Amakijon, rost aytayapsizmi? Qachon olib ketishadi, deya savollarni yog‘dirib tashlasa bo‘ladimi, o‘zimni ko‘nglim bo‘shab ketdi.
- Albatta olib ketadi! Sen hozir joyingdan tur, yur ichkariga kiramiz, ikkimiz o‘ynaymiz qo‘g‘irchoqlaringni menga ko‘rsatasanmi? Hayriyat sal bo‘lsa ham ko‘ndi! Ikkimiz kechgacha birga o‘ynadik, bugun shu qizga bog‘lanib qoldim, nima bo‘lsa ham uydagilarga shu qizni asrab olamiz deya o‘zimga so‘z berdim. Bugun ham kunni kech qildim uyga bordim ujinni qilib ota-onamga yorildim, uyda singlim bo‘lmagani uchun, oyoq tirab oldim, ular o‘ylanib qolishdi javobini o‘ylab ko‘rishga kelishib olishdi, bugun qilgan ishimdan o‘zimda o‘zim xursand edim, shu yo‘l bilan sal ham u qizaloqning yarmi ko‘nglini to‘ldirgan bo‘laman. Ertalab turib har doimgiday yugurib kelib dush qabul qilib bo‘lib universitetga yo‘l oldim, har doimgiday Mahfuza bilan yo‘lga tushdik!
- Mahfuz kecha bir ishga qo‘l urdim!
- Qanaqa ish ekan!
- Hudo hohlasa yaqin kunlarda bilib olasan. Hali bo‘masligi mumkin!
- Nega?
- Xullas bir qizaloqni asrab olmoqchimiz, kecha uydagilarga aytgandim, ular rozi bo‘lishsa keyin hal bo‘ladi.
- Ha yaxshi lekin katta savob ishga qo‘l uribsan!
- Ha!
- Hammani ham qo‘lidan bunaqa savob ishlar kelavermaydi. Bugun bir aylanib kelmaymizmi? Sen ham chalg‘irmiding,
- Mayli, qayerga boramiz?
- Bironta parkka borsak nima deysan?
- Aha!
Darslarni ham bir amallab o‘tkazdim! Mahfuza ikkimiz uyga qaytdik, ikkimiz kiyimlarimizni alishtirib chiqdik, chiqsam darvozani oldida turibdi, egnidagi kiyimlari o‘ziga biram yarashgan, yonimda shunday qiz bor ekanligidan judayam baxtiyor edim,
- Ketdikmi Mahfuz?
- Ketdik,
- Kel mehribonlik uyiga kirib ketaylik bir zumga!
- Xo‘p
Mehribonlik uyiga kirib bugun muhim ishlarim borligini aytib chiqdim, qarasam Mahfuza kechagi qizaloq bilan o‘ynab o‘tiribdi.
Xullas u yerdan chiqib to‘g‘ri parkka bordik, bittadan muzqaymoq olib kursilarni biriga borib o‘tirdik, atrofda bizga o‘xshagn juftliklar ham bog‘da aylanib yurishibdi, qo‘l ushlashib!
- Mahfuz shu qiz va yigitni, ota onasi bilarmikan shu yurishini.
- Ha endi yoshlik davrida o‘ynab qolish kerakda shuni ham tushunmaysana Bahrom!
- Nima? Shu gaplarni sen aytayapsanmi? Quloqlarimga ishonmayapman.
- Ha endi...
- Gaping ichingda qolmasin aytib ol,
- .... Qizarib ketdi Mahfuza! Aytgan gaplaridan uyalib ketdi shekilli.
Xullas kechgacha aylanib yurdik, shu lahzada uni yana ham yaxshi ko‘rib qolayotgandim, keyingi uni ko‘rmasam, huddi bir narsamni yo‘qotib qo‘yganday ahvolga tushib qolardim. Oradan ikki kun o‘tib dadamni ham ko‘ngillari erib Mahliyoni asrab oladigan bo‘ldik. Mahliyoni quvonchini aytmasa ham bo‘ladi. Chunki u orzulariga erishayotgandi. Kerakli hujjatlarni rasmiylashtirgach Mahliyoni uyga olib ketdi, onam ikkimiz avvaldan tayyorlab xonasini ko‘rsatar ekanmiz, birdan yig‘lab yuborsa bo‘ladimi, uchalamiz baravar quchoqlashib biroz yig‘lashib oldik, dadam bozorda katta qo‘chqor olib kelib so‘ydilar hudoyi qilvordik, qon chiqarib, uni yeru ko‘kka ishonmasdik. Shu kundan boshlab uyimizga qut baraka yog‘ila boshladi, meni ham ishlarim yurishib ketdi, maqolamni oxiriga yetkazdim matomiga yetkazdim, dadamni ishlari yurishib, uyimizni chalasini ham bitirvoldik, dadam ham mashinasinasini yangisiga o‘zgartirdilar, Mahfuza esa kundan kunga uchrashuvlarimiz ko‘payib borardi. Undan endi hech ayrilgim kelmasdi. Bo‘lib o‘tgan ishlardan judayam hursand bo‘layotgandim. Oradan 6 oycha vaqt o‘tdi, bu vaqt ichida Mahliyo ham bizga o‘rganib qoldi ancha, endi singlimday ko‘rib qoldim, onamni aytmasa ham bo‘ladi.
Mahfuza bilan bunaqa yurishlarimizni ancha ko‘payib ketdi, men ham hamma qilgan ishlar bo‘lib o‘tdi oramizda, chegaradan chiqmagan holda, shakarni ham ozi shirin deganlaridek, qachon to‘yimiz bo‘larkana uni visoliga yetsam, mendan baxtli inson bo‘lmasdi. Xullas shu kunlarga yetkazganiga, tangriga beadad shukrlar aytardim, keyingi vaqtlarda onam meni uylantirish payiga tushib qoldi, bu yoqda Mahliyo ham qo‘ymasdi hazillashib jig‘imga tegib.
- Ona, hali yoshmanu endi 23 ga kirdim, keyin o‘qishimni bitirvolay, uylanish qochmas!
- Gap tamom! Ertaga sovchilikka boraman, bir ikkita ko‘z ostimga olib qo‘ygan qizlarim bor o‘shalarni bittasiga boraman, agar rozi bo‘lushsa 1 oyni to‘y!
Mahliyoni aytmaysizmi, biro‘m xursand bo‘lib ketdi, huddi o‘zi uylanayotganday xursand bo‘lishinichi buning,
- Ona, degancha gapim og‘zimda qoldi.
- Ha kecha nima bo‘ldi, bunday yorilging kelmaydi Bahrom?
- Ee so‘rama?
- Nega?
- Qiynalib ketdim, kechagi voqealarni aytib berdim, keyin boshqa mavzuda maqola tayyorlamoqchiman dedim jo‘rttaga.
- Seni kallang joyidami, sal qiyinchilik bo‘lsa tashlab ketaverasanmi?
- Bardoshim yetmaydi!
- Eh qanaqa odamsana senga nima bo‘ldi
- Hech ko‘z o‘ngimdam ketmayapti kechagi holat!
- Shuning uchun ham sen yana borishing kerak!
- Rahmat haliyam sen borsan bo‘lmasa nima qilardim o‘zim!
- Hay mayli mana keldik!
Darslarni zo‘rg‘a o‘tkazdim o‘zimam, mehribonlik uyiga borishga oyog‘im tortmayotgandi, nailoj yo‘lim shu tomondan o‘tadi, bugun kameramni olib chiqmagandim, aksiga bugun ajoyib voqealar bo‘lib o‘tdi, mehribonlik uyida, darvozadan kirishimni, bolalar o‘rab olishdi.
- Amakijon bizga nima olib keldiz! - deya bolalar biri qo‘yib biri savolga tutishadi, bu holatdan keyin judayam hursand bo‘ldim!
Bir amallab ularni orasida chiqib kechagi ishimni davom ettirdim, daraxt tagida kursilarni bittasiga o‘tirib bolalarni kuzata boshladim, etiborimni bir qizaloq tortdi, yerga cho‘zilgancha g‘ujanak bo‘lib yig‘lab yotib olibdi, bu holatni ko‘rib ochig‘i, nima qilishga hayron edim. Keyin bilsam qizaloq yerga ota onasini rasmini chizib ikkisini o‘rtasiga yotib yig‘layapti, ko‘nglimdan nima o‘tganini o‘zim bilaman, tarbiyachi uni yupata boshladi.
- Mahliyo qizim turaqol! Albatta keladi dadang oying seni olib ketishadi
- Aldayapsiz, shu vaqtgacha olib ketmagan endi ham olib ketmaydi, battar yig‘lay boshladi, bu holatni ko‘rgan ko‘chada o‘tib ketayotgan bir ayolni hayron qoldirdi
- Essiz sadqayi odam ketlaring bolani uvoli ursin deya qarg‘anib gapirardi, eh shu kameram yo‘qligi pand berdida. Endi nima qilsam ekana! Boshim qotdi, Xullas qizaloqni yoniga bordim
- Mahliyo singlim dadangga o‘zim aytaman seni albatta olib ketishadi, xo‘p endi turaqol, mana bu senga konfet, shunday qilganimni bilaman, qo‘limdan konfetni oldida uloqtirib yubordi, keyin meni mahkam quchoqlab olsa bo‘ladimi!
- Amakijon, rost aytayapsizmi? Qachon olib ketishadi, deya savollarni yog‘dirib tashlasa bo‘ladimi, o‘zimni ko‘nglim bo‘shab ketdi.
- Albatta olib ketadi! Sen hozir joyingdan tur, yur ichkariga kiramiz, ikkimiz o‘ynaymiz qo‘g‘irchoqlaringni menga ko‘rsatasanmi? Hayriyat sal bo‘lsa ham ko‘ndi! Ikkimiz kechgacha birga o‘ynadik, bugun shu qizga bog‘lanib qoldim, nima bo‘lsa ham uydagilarga shu qizni asrab olamiz deya o‘zimga so‘z berdim. Bugun ham kunni kech qildim uyga bordim ujinni qilib ota-onamga yorildim, uyda singlim bo‘lmagani uchun, oyoq tirab oldim, ular o‘ylanib qolishdi javobini o‘ylab ko‘rishga kelishib olishdi, bugun qilgan ishimdan o‘zimda o‘zim xursand edim, shu yo‘l bilan sal ham u qizaloqning yarmi ko‘nglini to‘ldirgan bo‘laman. Ertalab turib har doimgiday yugurib kelib dush qabul qilib bo‘lib universitetga yo‘l oldim, har doimgiday Mahfuza bilan yo‘lga tushdik!
- Mahfuz kecha bir ishga qo‘l urdim!
- Qanaqa ish ekan!
- Hudo hohlasa yaqin kunlarda bilib olasan. Hali bo‘masligi mumkin!
- Nega?
- Xullas bir qizaloqni asrab olmoqchimiz, kecha uydagilarga aytgandim, ular rozi bo‘lishsa keyin hal bo‘ladi.
- Ha yaxshi lekin katta savob ishga qo‘l uribsan!
- Ha!
- Hammani ham qo‘lidan bunaqa savob ishlar kelavermaydi. Bugun bir aylanib kelmaymizmi? Sen ham chalg‘irmiding,
- Mayli, qayerga boramiz?
- Bironta parkka borsak nima deysan?
- Aha!
Darslarni ham bir amallab o‘tkazdim! Mahfuza ikkimiz uyga qaytdik, ikkimiz kiyimlarimizni alishtirib chiqdik, chiqsam darvozani oldida turibdi, egnidagi kiyimlari o‘ziga biram yarashgan, yonimda shunday qiz bor ekanligidan judayam baxtiyor edim,
- Ketdikmi Mahfuz?
- Ketdik,
- Kel mehribonlik uyiga kirib ketaylik bir zumga!
- Xo‘p
Mehribonlik uyiga kirib bugun muhim ishlarim borligini aytib chiqdim, qarasam Mahfuza kechagi qizaloq bilan o‘ynab o‘tiribdi.
Xullas u yerdan chiqib to‘g‘ri parkka bordik, bittadan muzqaymoq olib kursilarni biriga borib o‘tirdik, atrofda bizga o‘xshagn juftliklar ham bog‘da aylanib yurishibdi, qo‘l ushlashib!
- Mahfuz shu qiz va yigitni, ota onasi bilarmikan shu yurishini.
- Ha endi yoshlik davrida o‘ynab qolish kerakda shuni ham tushunmaysana Bahrom!
- Nima? Shu gaplarni sen aytayapsanmi? Quloqlarimga ishonmayapman.
- Ha endi...
- Gaping ichingda qolmasin aytib ol,
- .... Qizarib ketdi Mahfuza! Aytgan gaplaridan uyalib ketdi shekilli.
Xullas kechgacha aylanib yurdik, shu lahzada uni yana ham yaxshi ko‘rib qolayotgandim, keyingi uni ko‘rmasam, huddi bir narsamni yo‘qotib qo‘yganday ahvolga tushib qolardim. Oradan ikki kun o‘tib dadamni ham ko‘ngillari erib Mahliyoni asrab oladigan bo‘ldik. Mahliyoni quvonchini aytmasa ham bo‘ladi. Chunki u orzulariga erishayotgandi. Kerakli hujjatlarni rasmiylashtirgach Mahliyoni uyga olib ketdi, onam ikkimiz avvaldan tayyorlab xonasini ko‘rsatar ekanmiz, birdan yig‘lab yuborsa bo‘ladimi, uchalamiz baravar quchoqlashib biroz yig‘lashib oldik, dadam bozorda katta qo‘chqor olib kelib so‘ydilar hudoyi qilvordik, qon chiqarib, uni yeru ko‘kka ishonmasdik. Shu kundan boshlab uyimizga qut baraka yog‘ila boshladi, meni ham ishlarim yurishib ketdi, maqolamni oxiriga yetkazdim matomiga yetkazdim, dadamni ishlari yurishib, uyimizni chalasini ham bitirvoldik, dadam ham mashinasinasini yangisiga o‘zgartirdilar, Mahfuza esa kundan kunga uchrashuvlarimiz ko‘payib borardi. Undan endi hech ayrilgim kelmasdi. Bo‘lib o‘tgan ishlardan judayam hursand bo‘layotgandim. Oradan 6 oycha vaqt o‘tdi, bu vaqt ichida Mahliyo ham bizga o‘rganib qoldi ancha, endi singlimday ko‘rib qoldim, onamni aytmasa ham bo‘ladi.
Mahfuza bilan bunaqa yurishlarimizni ancha ko‘payib ketdi, men ham hamma qilgan ishlar bo‘lib o‘tdi oramizda, chegaradan chiqmagan holda, shakarni ham ozi shirin deganlaridek, qachon to‘yimiz bo‘larkana uni visoliga yetsam, mendan baxtli inson bo‘lmasdi. Xullas shu kunlarga yetkazganiga, tangriga beadad shukrlar aytardim, keyingi vaqtlarda onam meni uylantirish payiga tushib qoldi, bu yoqda Mahliyo ham qo‘ymasdi hazillashib jig‘imga tegib.
- Ona, hali yoshmanu endi 23 ga kirdim, keyin o‘qishimni bitirvolay, uylanish qochmas!
- Gap tamom! Ertaga sovchilikka boraman, bir ikkita ko‘z ostimga olib qo‘ygan qizlarim bor o‘shalarni bittasiga boraman, agar rozi bo‘lushsa 1 oyni to‘y!
Mahliyoni aytmaysizmi, biro‘m xursand bo‘lib ketdi, huddi o‘zi uylanayotganday xursand bo‘lishinichi buning,
- Ona, degancha gapim og‘zimda qoldi.
Saytdagi barcha turdagi materiallar 18+ yoshdagilar va undan kattalar uchun mo'ljallangan !
Bizni Ijtimoiy tarmoqlarda ulashing!