Tasodifiy hikoya: BALKI UNITISH MUMKINDIR, EHTIMOL..!
Mening shaxsiy videostudiyam bor edi. Kliplar, to’ylar, marosimlar, konsertlar syomka qilar edik. Xa...davomi
Mening shaxsiy videostudiyam bor edi. Kliplar, to’ylar, marosimlar, konsertlar syomka qilar edik. Xa...davomi
Aziza... 1-qism (Amor)
| Добавил: | Amor (21.05.2020 / 14:44) |
| Рейтинг: |  (0) |
| Прочтений: | 7787 |
| Комментарии: | Комментарии закрыты |
Aziza…
Akt 1.
Bularning barchasini boshimdan o’tkazganman, lekin eslasam, huddi hammasi tushda bo’lgandek tuyulaveradi. Hikoyani yozishdan maqsad, boshimdan o’tkazganlarimning barchasini siz azizlarga so’zlab berishdir, shuni bilingki, bularni nima bo’lgan taqdirda ham, hech kimga yuzma-yuz holda aytolmayman. Hullas boshladik.
Yoz, avgust oylari edi, Telegramdagi gruppalarda qizlarni ovlash bilan vaqt o’tkazib yurgan paytlarim edi. Adashmasam, ingliz tili haqidagi gruppada kuni bilan vaqtimni o’tkazdim, maroqli bo’ldi, ham praktika, ham maroqli vaqt o’tkazish, shu gruppada Aziza ismli qiz bilan ham tanishdim. O’zi birinchi bo’lib shaxsiydan yozdi, dastlab ingliz tilida yozishdik, yozishuvlar chuqurlashishi bilan ona tilimizga o’ttik. Azizaning Yoshi 20da, abiturient ekanligini, yaqinda imtihon topshirishini yozdi, yana hech qanday do’sti yo’qligini, hech kimga ishonmasligini, hatta o’z oila a’zolari bilan uncha dildan yaqin emasligini aytti. Har kunimni u bilan yozishib o’tkazardim, va oradan tahminan 20 kunlar o’tgandan keyin, imtihon javoblari chiqdi, va ikkimiz o’qishga kiribmiz. Juda ham hursand bo’ldik, avvalo, o’qishga kirganimizdan emas, Toshkendda uchrashishimiz mumkinligidan juda ham hursan edik. Bu orada u bilan deyarli barcha mavzularda suhbatlashdim, lekin bir kuni menga g’alati, noodatiy gaplarni yozishni boshladi:
- Abror, o’rtamizdagi bu yaqinlik juda ko’p o’ylayman, oxiri nima bo’larkin deb… Nima qilamiz endi uyog’iga?
- Tushunmadim, Azi manga tushuntirib gapir? Nima bo’ldi?
- Biz ancha bir-birimizga yaqin bo’lib kettik, ortiq bur yo’lni tanlash kerak…
- Bu savol meni ham qiynayapti, jonim, unda bir uchrashaylik? O’shanda hammasini yuzma-yuz gaplashib olamiz, bo’ptimi?
- Hop, faqat qachonligini men etaman, hopmi?
- Hop bo’ladde))
Mana shu suhbattan keyin, negadir havotir ola boshladim, Aziga bir nima bo’ldimikin, deya o’ylab, tamom bo’lay deb yurardim. Bu orada o’qishlar ham davom etar, biz sevishishni davom ettirardik. Huddi yosh er-hotinlardek tunlarni virtual sex qilib o’tkazardik. Men ham, U ham bir-birimizni erkalab, ovozlar chiqarib, ehtirosimizni qo’zg’ardik. Albatta, bular orqali tahminan, 1 oycha o’zimizni qondirb yurdik, birinchi bo’lib men bundan juda zerikdim, Azizamdan emas, mana bu masturbatsiya (5ga 1) dan…
- Azi, jonim, anchadan beri kutaman, qachon ko’rishamiz? O’zim etaman didin, mana oradan 1 oydan oshiq vaqt o’tti, mani ham tushun, seni ko’rgim kelyapti…. Jonim?
- Bo’ldi, begim, sizni tushundim, unda ertaga, Televidenya binosi oldida ko’rishamiz… Sizzi o’sha yerda kutaman…
To’g’risi, Aziyni uncha bilmadimu, bu meni hayotimda birinchi marta virtual tanishgan qizim bilan uchrashish edi, juda hayajonda edim, lekin nega u tv binosini oldini aytganidan ham oz bo’lsada maqsadini anglagandek bo’ldim, Kinoteatr…
Hullas, o’sha kun ham keldi, cho’milib, tishlarni yuvib, yangi kiyimlarni kiyib, sochlar orqaga taralgan holda, uydan chiqib kettim. O’sha kuni o’qishga bormadim, nima bo’lsa bo’lsin, shu qizni bir ko’ray, qolgan hamma narsa keyin bo’ladi, deb o’zimni o’zim ruhan tayorladim. Aytilgan vaqt bo’ldi, metrodan chiqib, aytilgan joyga keldim, u yerda bir oddiy kiyingan, o’rta bo’yli, sariq sochli, unca tor ham, keng ham kiyinmagan va ozgina to’laroq yuzli, umuman olganda uncha chiroyli bo’lmagan ammo yoqimtoy qiz turgan edi… Meni ko’rib, “Siz Abrorsiz, to’g’rimi?” Rasmlarimizni ko’rganmiz, juda ko’p marta, hatto intimlarini ham, kerak a’zolarimiz qanday ko’rinishda ekanligigacha yaxshi bilamiz, ammo haqiqiy yuzmayuz ko’rishganda shunaqangi dovdirayotgan edikki, buni tariflashga til ojiz edi… O’zim gap boshladim:
- Rasmdagidan ham chiroyli ekansiz, Aziza… (anchadan beri tg da Aziy degan bo’lsam ham, o’shanda negadir buni aytolmadim)
- Rahmat, kattakon, siz ham bo’yiz ancha baland ekan, qarang meni, oldizda kichkinaginaman. Ho’sh hozir ubu narsa yeb olaylik, o’sha yerda bafurja gaplashamiz.
- Hop, bo’ladida
U menga qaraganda ancha erkin edi, Men albatta bundan ancha kuch olardim, va iloji boricha o’zimni yengil tutishga harakat qilardim. Aytganimday, U haqiqatan uncha chiroyli emas edi, lekin yoqimtoy, ko’zlari erkaklarni hushini oladigan edi… O’zimni jonim…
Bir kafega keldik, ovqatlandik, hayotta ikkimiz ham kamgap bo’lmasak ham, negadur gapirishdan qochardik. Ofitsiant ovqatni olib keldi, Aziyni haqiqatan qorni och ekanmi deyman, ovqatni tezda yeb oldi.
- Ho’sh, Aziy, mana qorin ham to’ydi, asosiy mavzuga kechsak…
- Buni sizga qanday aytishni ham bilmayman… Men bu katta shaharda yolg’izman, hech kimim yo’q, albatta, sizdan boshqa. Ikkimiz ham yaxshi bilamiz, biz barber turmush qura olmaymiz, ham yoshingiz kichkina mendan, ham oilalarimiz to’g’ri kelmaydi, ham Samarqand qayerda, Toshkent qayerda….
*Agar hikoya sizga yoqayotgan comment qoldiring yoki shaxsiyga yozing. Sizning fikrlaringizga binoan, hikoyani davomini yozishim mumkin.
Akt 1.
Bularning barchasini boshimdan o’tkazganman, lekin eslasam, huddi hammasi tushda bo’lgandek tuyulaveradi. Hikoyani yozishdan maqsad, boshimdan o’tkazganlarimning barchasini siz azizlarga so’zlab berishdir, shuni bilingki, bularni nima bo’lgan taqdirda ham, hech kimga yuzma-yuz holda aytolmayman. Hullas boshladik.
Yoz, avgust oylari edi, Telegramdagi gruppalarda qizlarni ovlash bilan vaqt o’tkazib yurgan paytlarim edi. Adashmasam, ingliz tili haqidagi gruppada kuni bilan vaqtimni o’tkazdim, maroqli bo’ldi, ham praktika, ham maroqli vaqt o’tkazish, shu gruppada Aziza ismli qiz bilan ham tanishdim. O’zi birinchi bo’lib shaxsiydan yozdi, dastlab ingliz tilida yozishdik, yozishuvlar chuqurlashishi bilan ona tilimizga o’ttik. Azizaning Yoshi 20da, abiturient ekanligini, yaqinda imtihon topshirishini yozdi, yana hech qanday do’sti yo’qligini, hech kimga ishonmasligini, hatta o’z oila a’zolari bilan uncha dildan yaqin emasligini aytti. Har kunimni u bilan yozishib o’tkazardim, va oradan tahminan 20 kunlar o’tgandan keyin, imtihon javoblari chiqdi, va ikkimiz o’qishga kiribmiz. Juda ham hursand bo’ldik, avvalo, o’qishga kirganimizdan emas, Toshkendda uchrashishimiz mumkinligidan juda ham hursan edik. Bu orada u bilan deyarli barcha mavzularda suhbatlashdim, lekin bir kuni menga g’alati, noodatiy gaplarni yozishni boshladi:
- Abror, o’rtamizdagi bu yaqinlik juda ko’p o’ylayman, oxiri nima bo’larkin deb… Nima qilamiz endi uyog’iga?
- Tushunmadim, Azi manga tushuntirib gapir? Nima bo’ldi?
- Biz ancha bir-birimizga yaqin bo’lib kettik, ortiq bur yo’lni tanlash kerak…
- Bu savol meni ham qiynayapti, jonim, unda bir uchrashaylik? O’shanda hammasini yuzma-yuz gaplashib olamiz, bo’ptimi?
- Hop, faqat qachonligini men etaman, hopmi?
- Hop bo’ladde))
Mana shu suhbattan keyin, negadir havotir ola boshladim, Aziga bir nima bo’ldimikin, deya o’ylab, tamom bo’lay deb yurardim. Bu orada o’qishlar ham davom etar, biz sevishishni davom ettirardik. Huddi yosh er-hotinlardek tunlarni virtual sex qilib o’tkazardik. Men ham, U ham bir-birimizni erkalab, ovozlar chiqarib, ehtirosimizni qo’zg’ardik. Albatta, bular orqali tahminan, 1 oycha o’zimizni qondirb yurdik, birinchi bo’lib men bundan juda zerikdim, Azizamdan emas, mana bu masturbatsiya (5ga 1) dan…
- Azi, jonim, anchadan beri kutaman, qachon ko’rishamiz? O’zim etaman didin, mana oradan 1 oydan oshiq vaqt o’tti, mani ham tushun, seni ko’rgim kelyapti…. Jonim?
- Bo’ldi, begim, sizni tushundim, unda ertaga, Televidenya binosi oldida ko’rishamiz… Sizzi o’sha yerda kutaman…
To’g’risi, Aziyni uncha bilmadimu, bu meni hayotimda birinchi marta virtual tanishgan qizim bilan uchrashish edi, juda hayajonda edim, lekin nega u tv binosini oldini aytganidan ham oz bo’lsada maqsadini anglagandek bo’ldim, Kinoteatr…
Hullas, o’sha kun ham keldi, cho’milib, tishlarni yuvib, yangi kiyimlarni kiyib, sochlar orqaga taralgan holda, uydan chiqib kettim. O’sha kuni o’qishga bormadim, nima bo’lsa bo’lsin, shu qizni bir ko’ray, qolgan hamma narsa keyin bo’ladi, deb o’zimni o’zim ruhan tayorladim. Aytilgan vaqt bo’ldi, metrodan chiqib, aytilgan joyga keldim, u yerda bir oddiy kiyingan, o’rta bo’yli, sariq sochli, unca tor ham, keng ham kiyinmagan va ozgina to’laroq yuzli, umuman olganda uncha chiroyli bo’lmagan ammo yoqimtoy qiz turgan edi… Meni ko’rib, “Siz Abrorsiz, to’g’rimi?” Rasmlarimizni ko’rganmiz, juda ko’p marta, hatto intimlarini ham, kerak a’zolarimiz qanday ko’rinishda ekanligigacha yaxshi bilamiz, ammo haqiqiy yuzmayuz ko’rishganda shunaqangi dovdirayotgan edikki, buni tariflashga til ojiz edi… O’zim gap boshladim:
- Rasmdagidan ham chiroyli ekansiz, Aziza… (anchadan beri tg da Aziy degan bo’lsam ham, o’shanda negadir buni aytolmadim)
- Rahmat, kattakon, siz ham bo’yiz ancha baland ekan, qarang meni, oldizda kichkinaginaman. Ho’sh hozir ubu narsa yeb olaylik, o’sha yerda bafurja gaplashamiz.
- Hop, bo’ladida
U menga qaraganda ancha erkin edi, Men albatta bundan ancha kuch olardim, va iloji boricha o’zimni yengil tutishga harakat qilardim. Aytganimday, U haqiqatan uncha chiroyli emas edi, lekin yoqimtoy, ko’zlari erkaklarni hushini oladigan edi… O’zimni jonim…
Bir kafega keldik, ovqatlandik, hayotta ikkimiz ham kamgap bo’lmasak ham, negadur gapirishdan qochardik. Ofitsiant ovqatni olib keldi, Aziyni haqiqatan qorni och ekanmi deyman, ovqatni tezda yeb oldi.
- Ho’sh, Aziy, mana qorin ham to’ydi, asosiy mavzuga kechsak…
- Buni sizga qanday aytishni ham bilmayman… Men bu katta shaharda yolg’izman, hech kimim yo’q, albatta, sizdan boshqa. Ikkimiz ham yaxshi bilamiz, biz barber turmush qura olmaymiz, ham yoshingiz kichkina mendan, ham oilalarimiz to’g’ri kelmaydi, ham Samarqand qayerda, Toshkent qayerda….
*Agar hikoya sizga yoqayotgan comment qoldiring yoki shaxsiyga yozing. Sizning fikrlaringizga binoan, hikoyani davomini yozishim mumkin.
Saytdagi barcha turdagi materiallar 18+ yoshdagilar va undan kattalar uchun mo'ljallangan !
Bizni Ijtimoiy tarmoqlarda ulashing!