Tasodifiy hikoya: "BeK" dan "Qasos"
O‘ttiz yoshlardagi oqish-kulrang sochli yoqimtoygina ayol ohista odimlagancha mening stolimga yaq...davomi

Ayriliq bir qadam... ΞEgoisteΞ

Добавил:	Egoiste (03.06.2020 / 06:01)
Рейтинг:	(0)
Прочтений:	7824
Комментарии:	13

Yozning issiq kunlaridan biri. Kunning fiĝoni falakka chiqqan vaqti. Quyosh nurlari jamiiyki tirik jonni soyaga haydar edi. Oyoq kuydiradigan asfalt köchadan, oq rangli mashina boshi berk köcha tomon kirib borardi. Kichik bir yoĝoch darvozaning yonida töhtadi. Mashinadan ikki juvon tushib, eshik yonidagi qönğiroq tugmasini bosishdi. Eshik ortidan hozir degan ovoz eshitildiyu, zum ötmay sochlariga oq oralagan bir ayol eshikni ochdi.
-Assalom alekom, kelinglar! Kiringlar! -mezbon ayol hayron bölmasdan ularni ichkariga taklif qildi. Chunki sovchilar kelganini fahmlab turgandi.
-Voalekum assalom, assalomu alekom. Yaxshi ötiribsizmi, bezovta qilmadikmi?
-Yöq, bezovtasi yöq. -mezbon ayol ularni mehmonxonaga olib kirdi. Hovli unchalik katta emas. Xonalar köcha eshikka yaqin joylashgandi. Bu xonadonda tört kishi jon saqlardi. Kamtaringina xonadonda har doimgidek sukunat hukmron edi.
Mezbon ayol mehmonlarni mehmonxonaga kuzatdiyu, yugurgilab qizining xonasiga bordi. Eshikni ochdi va pardoz oynasi qarshisida ötirgan qiziga tekkizib:
-Ooo! Töğri tushundimmi Madina? Bu kelgan sovchilarni tanisanmi?
-A, nima? Sovchi keldimi yana oyiii?
-Ha, bölaqol chiq!
-Men dugonalarim bilan körgazmaga botmoqchi edim.
-U ikkinchi örinda, -dediyu, ona shoshilib ketdi.
Madina istamaygina örnidan turib, oshxona tomon ketdi. Mehmonlar Madinaning onasi kelgunicha "rentgen" qilib ötirishardi.
-Hovlisiyam katta emasakan.
-Xonalari ham oddiy. Stol ustiga tuzukroq narsa ham qöymabdi.
-Mayli, hamma bizdek yasharmidi, qizini köraylik, qolganini keyin gaplashamiz.
Mezbon ayol xonaga non va mayda-chuda shirinliklar olib kirdi.
-Xush kelibsizlar, charchab qolmadinglarmi issiqda?
-Yöq yöq hammasi joyida.
Shu payt xonaga Madina kirib keldi. Bellari hipcha, böylari örtacha, qad-qomati aqldan ozdiradigan darajada gözal edi. Pardoz qilib chiqayotgani yilt-yilt etayotgan közlaridan bilinar edi. U zamonaviy kiyinib olgan, uchrashuvga tayyor bölib kiyinib olgandi. Tashqi körinishini faqat qölidagi choynak buzib turardi.
-Assalomu alekom -Madina past ovozda mehmonlarga salom berdi.
-Voalekum assalom qizim, -mehmon ayol qizga bir zum tikilib turdi. U qizning bu qadar gözalligini hayol ham qilmagandi.
-Voalekum assalom -ikkinchi ayol ham ma'quldek jilmayib alik oldi.
Madina nozik qöllari bilan ularga choy quyib berdi va tezda chiqib ketdi. Mehmonlar choy ichishar ekan bir-birlariga qarab jilmayib qöyishdi...


-Nuriddinaka, Nuriddinakaa! -Madina soy böyidagi zina tepasidan pastdagi oshiĝiga baqirardi.
Nuriddin sevgilisini kördiyu, sakrab örnidan turdi va uni yoniga bordii.
-Buncha qolib ketmasang, tinchlikmi?
-Sovchilar kelib qolishdi.
-Obbo yanami?
-Haa. -Madina bu sözni hafa bölgan ohangda aytgan edi.
Sevishganlar boĝ böylab sayr qilishar ekan, nuriddin mamnun holda nimalarnidir gapirib ketar, Madina esa jimgina "hmm" deb qoya qolardi. Uning hayolida keti uzilmayabgan sovchilar edi. U Nuriddinning mazmunsiz gapini chört uzdiyu, gapirib ketdi:
-Bugungi kelgan sovchilar... Bilmadim jiddiyga öxshayabdi, dadam ham oyimga har kuni bir gapni qaytaradi. "Qizingni shu yili uzatamiz!". Bugungi sovchilar bilan oyim anchagacha kulishib ötirdilar. Huddi meni savdo qilishayotganga öxshadi menga. Nuriddinaka nimadur qiling! -u közlarini möltillatib turardi.
-Yana ösha mavzu. Aytdimku seni uzatishmaydi boshqalariga öxshab qaytib ketadi bu sovchilar ham. Meni akamga ham bugun sovchilikka borishdi.
-Nima böldi könishdimi? -Madina xursand holda söradi.
-Bilmayman. Uydan baravar chiqib ketdik. Qiz akamga yoqsa böldiykan, surishtirib ham ötirishmasmush.
-Demak, yaqin orada bölarkanda.
-Shunaqaga öxshaydi. Chet elda ishlashga ketadi. Shunga tezlatayabdi.
-Hmmm. Iloyim tezlashsin.
Sevishganlar boĝ uzra qator qöyilgan örindiqlardan biriga ötirishdi. Har doimgidek Madina boshini yigitining yellasiga qöyib, uning qöllaridan ushlab olgandi. Nuriddin esa, sevgilisining qöllaridan mahkam tutar, sochlaridan ohista silardi. Besh daqiqalar ötar-ötmas Madina boshini asta kötarib yigitining böynidan bösa oldi. Nuriddin esa, öng qöli bilan uning iyagidan ohista öziga qaratib lablarini qaynoq labiga bosdi. Madinaning közlari yumiq edi. Uni birozgina titroq bosdiyu, keyin öziga keldi. Ammo Nuriddinni yosh bolalardek qattiq quchoqlab olgandi. Bunday bösalar ular uchun birinchisi emasdi.
-Meni boshqalarga berib qöymaysizaaa?!
-Yöq, azizam.
Sevishganlar bir-birlaridan mamnun holda, suhbatlashib, özaro bösalar ulashib ötirishardi. Bir begona xonadonda esa, Madinaning taqdirini qisman hal qilishayotgandek edi.
-Onasi yaxshi insonakanmi axir? -közlari chaqchaygan, yoshlari 50ga taqalgan, soch-soqollariga oq oralagan bu kishi, bugun sovchi bölib borgan ayolning eri edi.
-Xaaa. Gaplari ham ma'noli, ham soddagina. Oddiygina kamtaringina oilekan.
-Unda yana borlaring ertaga. Bu tanbal öğlingni tezroq uylantirmasak yana chetga ketvoradi.
-Hammasini aytdim. Mebel pebel, gilam pilam, hammasini özimiz qilamiz deb. Fazliddinni rasmini ham körsatdik. Ösha rasmni tashlab keldik. Menimcha, u ayolga ham ma'qul böldi. Uy telefon raqamini ham yozib oldim.
-Yaxshi. Singling bilan yana borib kelinglar! Uchrashuvni ham gaplashing! Nima deyishsa rozi bölavering!
-Hop böladi dadajonisi.
Shu paytda oiladagi tönĝich farzand, ya'ni, Fazliddin kirib keldi. U böyi baland, birozgina tölaroq yigit edi. Yoshi 29da. U chet elda ishlardi. Har ikki yilda uyga kelar edi. Bu yilgi ta'tili uzoqroqqa chözilgani sababli, ota-onasi shu yili uylantirishga qaror qilishgandi. U qizlarga uncha e'tibor qaratmas, faqat va faqat karyerasi va ösish töĝrisida öylardi.
Shu kunlarda ota-onalarining qistovlari joniga tegib, ular topgan qizga uylanishga va'da bergan edi.

Ikki kun ötdi. Fazliddinning onasi yana sovchilikka otlandi. Bu safar jiddiy. Bir savatda magiz-yonĝoqli patir nonlar, shirinliklar va oz mayda-chuda narsalar bilan Madinaning uyiga yöl olishdi. Vaqti telefon orqali belgilanib olingani tufayli, mezbonlar ham tayyor bölib olishgandi. Bu safar stolga pista-bodom, höl-mevalar va pazanda qizining öz qöllari bilan tayyorlagan shirinliklari qöyilgandi. Madina özi istamasa ham, chiroyli kiyimlarini kiyib olgandi. Chunki, ularning uyida otasining gapi gap edi. Otasi shu yili qizi öqishga kira oladimi yöqmi, uni erga berishini aytgan va bu gapini boshqa qaytarmasligini ta'kidlagandi. Darvozani kimdur taqillatdiyu, zum ötmay Fazliddining onasi va holasi uyga kirib kela boshladi. Madinaning opasi shoshganicha ularni yoniga borib qöllaridagi toĝora va haltalarni oldi.
-Assalom alekom. Hush kelibsizlar!
-Voalekum assalom.
-Ovora bölib kötarib yuribsizlarmi shunaqa narsalarni.
-Ovorasi yöqku. Mashinada yana narsalar bor.
-Voooy, bizni hijolat qilmang.
-Hijolat bölmang, nasib bölsa bölajak qudalarmiz.
-Ha mayli ichkariga kiraylik! Kelinglar!
Ayollar mehmonxonaga kirishlari bilan, Madina oshxona tomon yöl oldi. Baland qaynayotgan suvni choynakka quyar ekan, hayoli Nuriddin bilan birgalikda qilgan orzulariga ketib qoldi. Suv choynakdan