Tasodifiy hikoya: Шогирт 2
Уша кун кушларни сайрашидан уйгондим эрта тонг юзимни ювмокчи булиб эриш туюлди Долимакамни согинди...davomi

Kanizak Niginabonu (qayta nashr)

Добавил:	MIGEL (25.06.2020 / 19:05)
Рейтинг:	(1)
Прочтений:	15799
Комментарии:	Комментарии закрыты

Фа:
Milodiy 1219-yil, oktyabr Ötror shahri...

Viqor bilan oqayotgan Sayhun (Sirdaryo) bo'ylarida to'la-to'p bölib öynab yurgan qizlarning qiy-chuvi eshitilardi. Oq harir libosga burkangan bu go'zal malaklar shahar hokimining haramidagi xizmatkor va kanizak qizlar edi. Bu qizlar orasida alohida ajralib turgan, atlas libos kiygan sohibjamal kanizak qiz Niginabonu edi. U 2 kun burun hokimning xos haramiga qabul qilingan va ayni paytda u juda xomush, atrofdagi qizlarning sho'x kulib, shovqin qilishlariga e'tibor bermay, o'ychan holda turardi. Bugun haramdagilar Sayhun bo'yiga sayohatga chiqishgan, ya'ni Ötror hokimining "sahovati" bilan 3-4 soatlarga shahar tashqarisiga, daryo bo'yiga aylanishga ruxsat berilgandi. Ön-ön besh chog'liq navkarlar hamrohligida sayohatga chiqqan qizlar 3 soatlar chamasi tabiat qo'ynida bo'lishdi. Haram begining buyrug'i bilan peshinga yaqin qizlarning sayohatiga nuqta qo'yildi. Shahar tomon qator terilib jo'nayotgan kajavalarning birida Nigina hali hanuz o'ychan kayfiyatda, hayolga cho'mib borardi. Bu bejiz emas edi, chunki kambag'allashgan aslzodalardan chiqqan bu qiz haramning qonun-qoidalariga hali könikmagan, kanizak bo'lib qabul qilingunigacha bölgan erkin hayotini eslab siqilardi. Buni ustiga ota-onasi, yaqinlari va eng muhimi sevgan yigiti kosibchi Ibrohimni endi körolmasligi yuragini ezayotgandi. Saroy muhiti hammaga ma'lum: kanizaklar butun umr to'rt devorni ichida, yuzi qaro, bag'ri qon bo'lib hayotini o'tkazishadi. Bularni alam bilan öylab kelayotgan Niginabonu kajavalar shaharga kirib kelganini endi sezdi. Kechadan beri Ötror shahrida "bayram". Shahar darvozasi tepasida karnay-surnaylar avjida, butun ko'chalar, rastalar, bog'u rog'larda odamlar o'yin-kulgini davom ettirmoqda. Saroyda ham bazmi jamshid qizg'in pallada edi. Bu shodiyonaning sababchisi bir kun oldin Õtrorga tashrif buyurgan Xöjand hokimi Temur Malik edi. Niginabonu bugun tunda özini ösha kelgindi hokimga atalganini bilardi. Ayni paytda kecha eshitgan noxush voqeani eslab butun tanasi titrab ketgandi. Kajavalar sekin ko'cha böylab saroy tomon borar ekan, Nigina kajavaning parda-matosini asta bir chetini ko'tarib viqor bilan turgan saroy binolariga g'azabli qarash qilib qo'ydi. Saroy ichkarisida Temur Malik bilan O'tror hokimi Inolxon uch yuz kishi jo bo'ladigan oq ganchin xonada, boshqalardan balandroq tõrda, orqalariga ikki yölbars terisi qo'yilgan beqasam körpacha ustida, shohi matoga suyangancha may ichib o'tirishardi. Bir tomonda sozandayu xonandalarning honishi, bir tomonda sohibjamol raqqosalarning o'yini davom etardi. Dasturxon nozu ne'matlarga to'lib ketgan, hamma xush kayfiyatda, ayniqsa, baqaloq, cho'qqisaqol hokim Inolxon may ichaverib basharasi ko'karib ketgan, sarxush kayfiyatda bidirlardi. Xo'jand hokimi esa ayni mahalda juda jiddiy va hech narsadan ko'ngli to'lmayotgan edi. Chunki u Õtrorga bazmu jamshid uchun emas, farmoni oliyni yetkazgani kelgan edi. Yainki, Mo'g'ullar xoni Oltoy-Totor yerlarida lashkar to'playotgani, buning uchun esa Inolxon qal'a himoyasini tashkil etishi, qo'shinni esa harbiy holatga keltirishi lozim edi. Temur Malikning yana bir maqsadi Ötror bilan qo'shinni birlashtirib, dushmanga qarshi turish edi. Afsuski, Inolxon so'nggi yillarda molparast va yoshi oltmishga borib ishratparast bo'lib qolgan, Ötror shahrini esa "bazmlar makoni"ga aylantirgan edi. Temur Malik kelganidan beri Inolxonga harbiy holat to'g'risida gap ochmoqchi bo'lyaptiyu, lekin ko'rib turganidek Inolxon ertalabdan kechgacha mast bo'lib, nuqul maishat qilyotgani hafsalasini pir qildi. Bugungi bazmda Temur Malik shu to'g'risida gap ochishga ochdiyu, salbiy javob oldi. Inolxon javray boshladi:
- Eee jahongir do'stim, mo'g'ullar deganingiz bir ko'chmanchilarda... Shulardan qo'rqarmidik?! Bu besh kunlik dunyoda mazza qilib yashab qolaylik. Havotir olmang! Xorazm davlati dunyodagi eng qudratli davlat! Bu mo'g'ullarni bir zarbada yo'q qilib yuboramizda, bo'tam. Boshingizni ko'p qotirmang, qo'shinni birlashtirish to'g'risidaku umuman gap bo'lmasin, - dedi sarxush holatda. Bu qari-qartang cholga gap uqtirib bo'lmasligini Temur

Malik endi angladi. Erta bilan Xo'jandga jo'nab ketishga ahd qildi. O'tror uchun odat bo'lib qolgan bazm yarim tungacha davom etdi. Soqolini osiltirib, semiz qornini ushlaguncha Inolxon hobgohiga bazo'r yetib keldi. Xos soqchilar eshik yonida qolishdi. Inolxon ichkariga kirar ekan, to'shagi yonida "bir kunlik" tan mahramini ko'rdi. Hali endi o'n yetti yoshlarga to'lgan bu kanizak qiz Niginabonu va boshqa qizlarga qatori ikki kun oldin haramga bandi qilingan edi. Inolxon bepisandlik bilan lapanglab to'shakka o'zini tashladi va qizga gap qotdi:
- Ey sintaloq, tez bo'l, libosingni yech! - dedi. Hobgohning bir burchagida turgan bu qiz qo'rqa-pisa oq harir libosini yecha boshladi. Qizning sekin harakat qilyotgani hokimga erish tuyuldi va unga "tez bo'l" deb do'ng'illadi. Qiz qip-yalang'och bo'lganidan keyin uning tanasi, qomati naqadar go'zal manzara kasb etgani sezilib turardi. Inolxon unga suqlanib, shirakayf ohangda:
- Buyoqqa kelchi, -dedi. Qizning yuzi qizardi. Umrida birinchi marta erkak oldida yalang'och holda turib, uyalsada, hokim buyrug'ini bajara boshladi. Inolxon qizning hali qo'l tegmagan siynalaridan ushlab tagiga bosdi. Qiz nima qilarini bilmay, jim turaverdi. Jinsiy aloqa borasida o'ta tajribali bo'lgan chol esa tinmay qizning tanasini o'par, siypalar, lablarini shimardi. Qarilik va o'tkir may hidi qizga yoqmayotgan bo'lsada, keskin harakat qilmaslikka majbur edi. Hokim qizning eng sezgir erogen nuqtalarini silab-siypalab qizni ehtirosini kuchaytira boshladi. Qiz endi hansirashga tushgan edi. Uning jinsiy aloqaga tayyor bo'lganini sezgan hokim o'zining kiyimlarini ham yechib tashladi. Katta va yo'g'on asbobini ushlagancha, sabrsizlik bilan qizning asaldoniga botirib oldi. Qizning ko'zidan cho'x chiqib ketayozdi...
Bu paytga kelib Temur Malik ham o'zi uchun tayyorlangan hobgohda o'yga cho'mgancha o'tirardi. Bugungi bazmdagi asabbuzarlikdan, rejalashtirgan niyatiga yeta olmaganidan nihoyatda g'azablanardi. "Naxotki bu qari Inolxon burnini tagida turgan xavfni ko'rmasa?! Shunchalik beparvo hokim bo'ladimi? Naxotki Xorazmshohlar davlati tanazzuli yaqin bo'lsa" - der edi o'ziga o'zi. Ozgincha vaqt ko'zi ilindi shekilli xonasiga bir kanizak kirganini kech payqadi.
- Sen kimsan? - dedi Temur Malik shoshilgancha. Eshik oldida turgan qiz sergaklanib, mayus ohangda:
- Xojam, bugun sizning xizmatingizga yollandim, - dedi bazo'r. Temur Malik endi o'zini ozgina bosib oldi. Ha, kecha ham bir kanizakni uning yotog'iga yuborishgandi. Lekin Temur Malikning ishratparastlikka xushi yo'q, o'zining go'zal rafiqasi Oychechak begimga xiyonat qilishni istamas edi. Shuning uchun birinchi yuborilgan kanizakni chiqarib yuborgan edi. Bunisiga ham beparvolik bilan:
- Sening xizmating tugallandi, boldi boraver. Men uxlamoqchiman, - dedi qo'lini siltab. Yuzini shaffof harir parda bilan yopib, oppoq libosda turgan bu qiz Niginabonu edi. Bu bepisand hokimning