Tasodifiy hikoya: Killer(super fantastik xikiya)
Asad birmuncha közlarini ishqab turdida, chala bölgan uyquni davom ettirishni istamadi. Köchaga chiq...davomi
Asad birmuncha közlarini ishqab turdida, chala bölgan uyquni davom ettirishni istamadi. Köchaga chiq...davomi
Sanat va seks
Добавил: | Sexyboy5 (30.06.2020 / 06:10) |
Рейтинг: | (0) |
Прочтений: | 8108 |
Комментарии: | 0 |
Нигора билан Мустақиллик майдонида танишганман. Ўқишдан кейин зерикиб Мустақиллик майдонига бордим, бу ерда зўр мусқаёмоқ тайёрлашар эди. Музқаймоқ ялаб, майдонни айланиб юрганимда, молбертда расм чизаётган қизга кўзим тушди. Қиз ёғ бўёқлар билан пейзаж чизаётган эди. Қизиқиб узоқроқдан томоша қилдим. Кейин яқинлашдим.
- Рассоммисиз? – аҳмоқона савол бердим.
У менга индамай қарадида ишида давом этди.
- Менга ҳам расм чизиш ёқади. Болалигимдан расм чизаман. Мактабда кузги барг расмини чизганим учун беш баҳо олганман.
Қиз яна менга қаради.
- Что-то надо?
Қиз кўринишидан русга ўхшамас эди. Каштан рангидаги сочи, япалоқ юзи, қисиқроқ кўзи, пучуқ бурнига қараб уни қозоқ бўлса керак деб ўйлагандим.
- Вы рисуете пейзаж? Мне понравелсая. Но почему у вас перспектива затянута. Это дерева гаразда болшой чем кусты. я думаю надо поменять ракурс на 30 градусов. И вы знаете сделайте зеленый чуть-чуть по богачей, – мен ҳам рус тилини билишимни исботламоқчи бўлдим.
- Тушунмадим, - деди қиз писка кўзларини очиб.
- Расмга қизиқаман деяпман, - дедим.
- Яхши-ку, қаерда ўқийсиз?
- Университетда.
- Мен ҳам институтда ўқийман.
Мен уни ёнига ўтириб гапдан бердим. Қиз роса ҳушчақчақ экан. Исми Нигора. Камолиддин Бехзод номидаги Миллий рассомлик ва дизайн институтида 2 курсда ўқийди экан. Мен расм ҳақида билганимни унга айтдим: Сальвадор Дали, Энди Уорхол, Малевич, да Винчи, Рубенс дегандай…
- Мени ҳам расмимни чизиб бермайсизми? Портретимни, - дедим қизга.
- Чизиб бераман, фақат чўнчагиз кўтарадими?
- Қанча? – мен ўн беш, йигирма минг деса керак деб ўйладим.
- Юз минг.
- Розиман, - дедим.
Лекин юз минг стипендиямнинг учдан икки қисми эди. Агар портрет учун шунча пул тўласам ролтон тугул вадаправод суви ичишимга тўғри келарди. Мен қизни номерини билиш учун розилик берган эдим.
- Қачон расмимни чизасиз?
- Бугун соат олтида Беҳзод институтига келинг. Пул эсингиздан чиқмасин.
Қиз молбертини йиғиштирди.
Мен қизни на номерини олдим, на манзилини билдим.
***
Соат беш яримда таваккал қилиб Камолиддин Беҳзод номидаги институт биносига бордим. Деярли бир соат кутдим. Ҳеч ким чиқмади. Энди кетмоқчи эдим, ортимдан Нигоранинг овози эшитилди:
- Азиз! Азиз, тўхтанг.
Мен ортимга ўгирилдиму, ўзим сезмаган холда таббасум қилдим. Кириш эшиги олдида қўлини силкитиб Нигора турар эди. У мени ичкарига киришга имо қилди.
Биз ичкарига кирдим, зинадан учинчи қаватга кўтарилдик. Мен Нигорани ортидан эргашдим. У юрганда тўқ кўк жинси шими ёпиб турган кичкинагина думбачалари чапдан ўнга бориб келар эди. Йўл бўйи думбачаларини томоша қилиб келдим.
“Хайкалтарошлик” хонаси, деб ёзилган эшик олдида тўхтадик.
- Расм устахонаси банд экан, хайкалтарошлик устахонасига кирайлик.
Хайкалтарошлик устахонасига кирдик. Хона янги ремонт қилинганлигига қарамай, жуда ҳам зах эди. Ўнлаб хайкаллар, бюстлар, кўзалар, туваклар ҳар-ҳар жойда сочилиб ётган эди. Парта устида ҳали тугалланмаган лой шакиллар, хайкалтарошлик анжомлари бор эди.
Пақирларда лой сувлар, алебастр солинган қоплар, ишқилиб ҳақиқий устахона. Марказда Нигора ўрнатган мольберт ва битта курси.
- Ўтиринг, - курсини кўрсатди Нигора.
Мен курсига ўтирдим.
- Пулни олиб келдингизми?
Ўртоқларимдан ялиниб 40 мингина тополгандим. Ғижимланган мингталикларни чиқардим.
- Ҳозирча қирқ минг, расм тайёр бўлгандан кейин қолганини бераман.
- Ҳмм, - Нигора ўйланиб қолди. Кейин шарта қўлимдаги пулни юлиб олдида улкан сумкасига солди.
Мен қоматимни тикроқ тутдим.
- Нега куттирдингиз? Шу ерда экансизку.
- Сизни деразадан кузатиб турган эдим. Ниятингиз жиддийлигини билмоқчи эдим.
- Ниятим жиддиймикан?
- Ҳмм, - бош чайқади Нигора.
Нигора мени қимирламай ўтиришга мажбурлади, ўзи эса бўш холстга эскизлар чизишни бошлади. Аввалига юзим, қоматим контурларини қора қалам билан чизиб чиқди. Кейин холстни кулранг сифат бўёқ билан енгил бўяб чиқди.
- Хайкаллар зўр экан, ҳудди музейдақа.
- Музейга борганмисиз? – чизишда давом этди.
- Ҳа, “Шаҳидлар хотираси” музейига, “Амир Темур” музейига. Мен тарихчиман, экскурсияга
- Рассоммисиз? – аҳмоқона савол бердим.
У менга индамай қарадида ишида давом этди.
- Менга ҳам расм чизиш ёқади. Болалигимдан расм чизаман. Мактабда кузги барг расмини чизганим учун беш баҳо олганман.
Қиз яна менга қаради.
- Что-то надо?
Қиз кўринишидан русга ўхшамас эди. Каштан рангидаги сочи, япалоқ юзи, қисиқроқ кўзи, пучуқ бурнига қараб уни қозоқ бўлса керак деб ўйлагандим.
- Вы рисуете пейзаж? Мне понравелсая. Но почему у вас перспектива затянута. Это дерева гаразда болшой чем кусты. я думаю надо поменять ракурс на 30 градусов. И вы знаете сделайте зеленый чуть-чуть по богачей, – мен ҳам рус тилини билишимни исботламоқчи бўлдим.
- Тушунмадим, - деди қиз писка кўзларини очиб.
- Расмга қизиқаман деяпман, - дедим.
- Яхши-ку, қаерда ўқийсиз?
- Университетда.
- Мен ҳам институтда ўқийман.
Мен уни ёнига ўтириб гапдан бердим. Қиз роса ҳушчақчақ экан. Исми Нигора. Камолиддин Бехзод номидаги Миллий рассомлик ва дизайн институтида 2 курсда ўқийди экан. Мен расм ҳақида билганимни унга айтдим: Сальвадор Дали, Энди Уорхол, Малевич, да Винчи, Рубенс дегандай…
- Мени ҳам расмимни чизиб бермайсизми? Портретимни, - дедим қизга.
- Чизиб бераман, фақат чўнчагиз кўтарадими?
- Қанча? – мен ўн беш, йигирма минг деса керак деб ўйладим.
- Юз минг.
- Розиман, - дедим.
Лекин юз минг стипендиямнинг учдан икки қисми эди. Агар портрет учун шунча пул тўласам ролтон тугул вадаправод суви ичишимга тўғри келарди. Мен қизни номерини билиш учун розилик берган эдим.
- Қачон расмимни чизасиз?
- Бугун соат олтида Беҳзод институтига келинг. Пул эсингиздан чиқмасин.
Қиз молбертини йиғиштирди.
Мен қизни на номерини олдим, на манзилини билдим.
***
Соат беш яримда таваккал қилиб Камолиддин Беҳзод номидаги институт биносига бордим. Деярли бир соат кутдим. Ҳеч ким чиқмади. Энди кетмоқчи эдим, ортимдан Нигоранинг овози эшитилди:
- Азиз! Азиз, тўхтанг.
Мен ортимга ўгирилдиму, ўзим сезмаган холда таббасум қилдим. Кириш эшиги олдида қўлини силкитиб Нигора турар эди. У мени ичкарига киришга имо қилди.
Биз ичкарига кирдим, зинадан учинчи қаватга кўтарилдик. Мен Нигорани ортидан эргашдим. У юрганда тўқ кўк жинси шими ёпиб турган кичкинагина думбачалари чапдан ўнга бориб келар эди. Йўл бўйи думбачаларини томоша қилиб келдим.
“Хайкалтарошлик” хонаси, деб ёзилган эшик олдида тўхтадик.
- Расм устахонаси банд экан, хайкалтарошлик устахонасига кирайлик.
Хайкалтарошлик устахонасига кирдик. Хона янги ремонт қилинганлигига қарамай, жуда ҳам зах эди. Ўнлаб хайкаллар, бюстлар, кўзалар, туваклар ҳар-ҳар жойда сочилиб ётган эди. Парта устида ҳали тугалланмаган лой шакиллар, хайкалтарошлик анжомлари бор эди.
Пақирларда лой сувлар, алебастр солинган қоплар, ишқилиб ҳақиқий устахона. Марказда Нигора ўрнатган мольберт ва битта курси.
- Ўтиринг, - курсини кўрсатди Нигора.
Мен курсига ўтирдим.
- Пулни олиб келдингизми?
Ўртоқларимдан ялиниб 40 мингина тополгандим. Ғижимланган мингталикларни чиқардим.
- Ҳозирча қирқ минг, расм тайёр бўлгандан кейин қолганини бераман.
- Ҳмм, - Нигора ўйланиб қолди. Кейин шарта қўлимдаги пулни юлиб олдида улкан сумкасига солди.
Мен қоматимни тикроқ тутдим.
- Нега куттирдингиз? Шу ерда экансизку.
- Сизни деразадан кузатиб турган эдим. Ниятингиз жиддийлигини билмоқчи эдим.
- Ниятим жиддиймикан?
- Ҳмм, - бош чайқади Нигора.
Нигора мени қимирламай ўтиришга мажбурлади, ўзи эса бўш холстга эскизлар чизишни бошлади. Аввалига юзим, қоматим контурларини қора қалам билан чизиб чиқди. Кейин холстни кулранг сифат бўёқ билан енгил бўяб чиқди.
- Хайкаллар зўр экан, ҳудди музейдақа.
- Музейга борганмисиз? – чизишда давом этди.
- Ҳа, “Шаҳидлар хотираси” музейига, “Амир Темур” музейига. Мен тарихчиман, экскурсияга