Tasodifiy hikoya: 1941 6кисм
сарвар бу холдан бир кувонсада -бир хижолат.ким билсин балки ,балки ...успирин бу буйдок йигит аёл л...davomi
сарвар бу холдан бир кувонсада -бир хижолат.ким билсин балки ,балки ...успирин бу буйдок йигит аёл л...davomi
MUHABBAT JILG'ALARI... Bir juft oqqushlar 4 - qism..
| Добавил: | SaLoMcHa (24.09.2020 / 00:08) |
| Рейтинг: |  (1) |
| Прочтений: | 5169 |
| Комментарии: | 1 |
MUHABBAT JILG`ALARI: Bir juft oqqushlar...
4 - Qism...
Ish boshqaruvchi, o`sha kungi kelishilgan haqqimizni sanab bergach, Asir nomozini qazo qilmaslik uchun masjidga shoshildik. Farhot aka yo`l-yo`lakay haqqimizni teng taqsimb, bir qizmi qo`limga tutqazdi. Qo`lida qolgan qizmini esa, lablaqi pichirlagancha kundalik ehtiyojlarga sarflash uchun allanimalarni homcho`t, hisoblar. Yuzida huddi ochiqqan bolalariga taom berib, ularni taomlanishimi zavq bilan kuzatib turgan ota ifodasi ravshan tortib ketgandi. Bugungi topganidan qoniqish hosil qildi chog`i, mannun jilmaygancha gap boshladi:
- Mayli menga dasta-dasta doollar bermasin, lekin o`z mehnatim, kuchim bilan beminat topganmi ziyoda qilsin, barakasini bersin...
- Ha... - men ham o`z ulushimni, qanchalik mehnat bilan topganimni o`yladim, o`zimdan fahrlandim va uning so`zlari nechog`lik haqiqatligini teran his qilardim, - To`g`i aytasiz!
Masjiddan chiqgach yo`lni u yuzidagi do`konchadan savdo qildik. Qorinlaq rosa ochiqqandi. Birdonadan yumshoq bolichka oldik.
Bo`lichka yeb bekatda aftobus kelishini kutib o`tirardi. Pulimni tejash uchun, bo`lichkani orasi murabb, asal yoki boshqa mazali narsalar qo`shilganidan emas, oddiy va eng arzonidan olgan edim. Lekan qandaydur yeyayotgan shu bo`lichkam shunaqangi mazali tuyulardi, tarifiga so`z ojiz.
- Rosa mazali ekan. Yana bitta olsam, bo`larkan! -dedim.
Farhod aka bir menga, bir qo`limda polgan bir tishlam bo`lichka bo`lagiga qarab miyg`ida jilmaydi:
- Hoji dadam! - deya gap boshladi yana, - tez-tez takitlaydilar; bazi insonlar, harom-harish boylik to`plashadiyu, uning lazzati tuyolmay o`tib ketadilar... Senlar unday qilmalaring deydilar... Ish qilib haq yo`ldan o`zi adashtirmasin!
``Inshaolloh...``
Ichimda pichirladim. Sizdek do`stga yo`liqtirgan Ollohimga behisob shukurlar bo`lsin!
Aftobus ha deganda kelavermasdi, yo`lini poylab hayol surardim Farhod akani bazi-bazida ayib qolaydigan purmano so`zlari, anovi kishilarni urmay so`kmay saboq berib qo`ygani eslardim.
Ziyoli Alijon domla, so`z topolmay qoldi, ayoli esa haq so`zning zalvoridan ko`zlariga yosh oldi. Hartugul kechirim so`rashga jurat etibdilarmi, demak insoniy tuyg`ulardan mosvo emas ekanlar! Balkim shu uchun Farhod aka osongina kechirib qo`yaqoldi. Lekin men shunday bag`ri kenglik qila olamanmi! Qayta uchrashib qolsam qanday munosabatta bo`laman!
- Tinchlimi hayol surib qolding?
- Haligi do`kon omboriga yuk tushragi 4, 5 marotaba kelganmiz. Endi asil ho`jayinlari, anovi odam ekanligini bildik! Balki ish boshqaruvchi chaqirib qolsa bormizmi, yo`qmi deb o`ylab o`tirgandim?
- Albatta boraveramiz!
- Bizga tuhmat qilgan odamlarga yan hizmat qilganiya?
- Kechirdik deb aytdikku?
- Bilmadimu, kechirgan bo`lsam ham qalbimni bir chetida ularni yomon ko`rib qoldim, dushmanimni ko`rishga toqat qilolmasam kerak!
- Akbar bir nasihatim, senga yomonlik qilganlarni kechirib qo`yaver. Ilojing bo`lsa yaxshilik qil, juda bo`lmasa yaxshilik tilab qo`y. Hudo diliga solsa, bir kun seni ham yaxshi ko`rib qoladi. Aslo dushman nazarida qarama, dushmanlik qiluvchilarni Hudo ham hushlamaydi...
Ohirgi gaplari hamon yodimda. Huddi kelajakni oldindan sezgandek aytan ekan.
Orada bir yarim yilcha vaqt o`tgandi. O`qigan soham bo`yich ish izlab, yarmarkada topdim. Taqdir taqazosini qarangki, bir vaqtlar bizga tuhmat qilgan kishilarga qarashli korhona ekan. O`sha ayol, Odinaxon To`ychiyevna! Meni ko`rdiyu darov tanidi. Biroz hijolat tortib qarshiladi.
U paytlar Farhod aka mardikorli qilmay. Ishlari yurishib, yuk mashinasi haydayotgandi. Men ham qarzlardan qutilib, endi erkin nafas ola boshlagandim. Ayol meni ko`rganidan hursandligini aytdi, Farhod akani surishtirdi. O`sha vaqtdagi nohush holat uchun yana bir bor uzur so`ragan bo`ldi. Ish izlab kelganimni bilgach, mendan ham yoshi katta, tajribali muttahasislar bo`lishiga qaraman. Sinov muddati bilan ishga qabul qildi. Shukur sinovdan o`tib, muntazam ish o`rniga ega bo`ldim. Bu orada chala qolgan o`qishimni qayta tiklab, tamomlab olishimga imkonyat yaratib berdi. Shu tariqa korxona ravnaqiga o`z hissamni qo`sha olish darajasidagi bilim, tajriba ottirib - korxonada, shaxsiy hayotta o`z o`rnimga ega bo`ldim.
Boya aytganimdek Odinaxon To`ychiyevna o`ta qattiqqo`l rahbar, har bir hodim bilan o`ta jiddiy muosabatta bo`ladi. Biroq menga kelganda anchayin yumshab qoladi, balki aybdorlik hissi yoki biror hislatim maqul tushgandur yana bilmadam!
* * *
Uni qutlovidan so`ng, skunat uzoq cho`zilib ketganini o`zim ham sezib biroz hijolat tortdim.
- Qulluq rahmat!
Yana o`shanday jilmaydi;
- Ziyofat qilayotgan ekansizmi? - atrofga yashirin nazar tashlab qo`ydilar, - Yana biz esdan chiqmayligaaa!
``Hazillashyabdimi yoki chindan, u ham bormoqchimi?``
- Ha albatta... Hozirgin yigitlar bilan kechga rejalab turuvdik! -dedim hamon ko`zlarimga ishonmay.
- Ayollarsiza? - uzoq yillik tanishimdek, muloyim ohangda yolg`ondan qovog` uydi, shu asnoda Zulayho opani beliga ohista qo`l qo`ydi, - Yaxshi mas bir ishxonada ishlab, ayollarni ajratib qo`yish...
So`zlarida samimiyat borligini payqab, ko`nglim bir qat ko`tarildi.
- To`g`irlaymiz! -dedi, mamnun bo`lib.
- Bo`lmasa qolgani ziyofatda gaplashamiz, - kafti bilan yelkamni omonat qoqib qo`ydiyu, atrofga burgutdek o`tkir nazar tashladi, - Qani hamma ish-ishiga! -dedi jarangdor ovozda.
Xonimni farmonidan so`ng yo`lakda o`ralashib yurgan ko`pchilik iniga qochgan sichqondek yo`q bo`lib qoldi. Qolganlar ham allanima bilan bant bo`lgandek, g`imirlashardi. Bir zum, kipriklar ostidan, har tomonga, bir-bir nazar tashlab oldi. Nazarimda hodimlariga, buyrg`i yashin tezlida tasir qilganidan, ko`ngli to`ldi chog`ini lablariga nim tabassum yoyildi va balan poshnasi taqqilatib, o`z ofesi tomon odim qadamlar bilan yurib ketdi.
- Oooo! - yonimdagi hamkasbim, afsus bilan labini tishladi, - Geniralga balo bormi! Suvuq basharasi bilan o`tirishniyam, onasinikidan ko`rsatadi... Buni yonida yoyilib o`tirolmaysanam! Ichkilkuniku umuman...
Menga gapirayotgani ko`rib, negadur kulgum qistadi.
- Yeb qo`ymas? - xonimdan judayam hayiqib turadigan, tez-tez uddalay olmagan vazifalari sabab dakki eshitib turadigan, bu hodimning nafrat bilan uning ortidan qarab turishi nihoyatda g`ashimni keltirib yubordi, - Namuncha qo`rqasiz? Boshliq ham inson, mahluq emas-ku!
Atayin kamsitgandek kulumsirab qo`ydim. So`z ohangim o`ta qo`pol, bo`lsamda, kamsitilganini o`zi ham sezdi. Buni burishib ketgan aftidan ko`rdim. Undan uzoqlashar ekanman, ortimdan o`ziga-o`ziga ming`irlab gapirganini eshitdim.
``Yaramas afetsant, hammayam senga o`xshab boshliqni erkatoyi bo`lsin ekanda!``
So`zlari juda tegib ketti, biroq u bilan aytishib o`tirishni mavridi emasligi uchun o`zimni eshitmaganga olib qo`yaqoldim.
* * * * *
NIYATXON:
- Uyga yaqinlashganimsayin, anovi erkak haqida qo`rqinchli o`ylarimga, yana bir boshqa qo`rquv qo`shiladi. Ishqilib anovu tatar kampir uyida o`tirgan
4 - Qism...
Ish boshqaruvchi, o`sha kungi kelishilgan haqqimizni sanab bergach, Asir nomozini qazo qilmaslik uchun masjidga shoshildik. Farhot aka yo`l-yo`lakay haqqimizni teng taqsimb, bir qizmi qo`limga tutqazdi. Qo`lida qolgan qizmini esa, lablaqi pichirlagancha kundalik ehtiyojlarga sarflash uchun allanimalarni homcho`t, hisoblar. Yuzida huddi ochiqqan bolalariga taom berib, ularni taomlanishimi zavq bilan kuzatib turgan ota ifodasi ravshan tortib ketgandi. Bugungi topganidan qoniqish hosil qildi chog`i, mannun jilmaygancha gap boshladi:
- Mayli menga dasta-dasta doollar bermasin, lekin o`z mehnatim, kuchim bilan beminat topganmi ziyoda qilsin, barakasini bersin...
- Ha... - men ham o`z ulushimni, qanchalik mehnat bilan topganimni o`yladim, o`zimdan fahrlandim va uning so`zlari nechog`lik haqiqatligini teran his qilardim, - To`g`i aytasiz!
Masjiddan chiqgach yo`lni u yuzidagi do`konchadan savdo qildik. Qorinlaq rosa ochiqqandi. Birdonadan yumshoq bolichka oldik.
Bo`lichka yeb bekatda aftobus kelishini kutib o`tirardi. Pulimni tejash uchun, bo`lichkani orasi murabb, asal yoki boshqa mazali narsalar qo`shilganidan emas, oddiy va eng arzonidan olgan edim. Lekan qandaydur yeyayotgan shu bo`lichkam shunaqangi mazali tuyulardi, tarifiga so`z ojiz.
- Rosa mazali ekan. Yana bitta olsam, bo`larkan! -dedim.
Farhod aka bir menga, bir qo`limda polgan bir tishlam bo`lichka bo`lagiga qarab miyg`ida jilmaydi:
- Hoji dadam! - deya gap boshladi yana, - tez-tez takitlaydilar; bazi insonlar, harom-harish boylik to`plashadiyu, uning lazzati tuyolmay o`tib ketadilar... Senlar unday qilmalaring deydilar... Ish qilib haq yo`ldan o`zi adashtirmasin!
``Inshaolloh...``
Ichimda pichirladim. Sizdek do`stga yo`liqtirgan Ollohimga behisob shukurlar bo`lsin!
Aftobus ha deganda kelavermasdi, yo`lini poylab hayol surardim Farhod akani bazi-bazida ayib qolaydigan purmano so`zlari, anovi kishilarni urmay so`kmay saboq berib qo`ygani eslardim.
Ziyoli Alijon domla, so`z topolmay qoldi, ayoli esa haq so`zning zalvoridan ko`zlariga yosh oldi. Hartugul kechirim so`rashga jurat etibdilarmi, demak insoniy tuyg`ulardan mosvo emas ekanlar! Balkim shu uchun Farhod aka osongina kechirib qo`yaqoldi. Lekin men shunday bag`ri kenglik qila olamanmi! Qayta uchrashib qolsam qanday munosabatta bo`laman!
- Tinchlimi hayol surib qolding?
- Haligi do`kon omboriga yuk tushragi 4, 5 marotaba kelganmiz. Endi asil ho`jayinlari, anovi odam ekanligini bildik! Balki ish boshqaruvchi chaqirib qolsa bormizmi, yo`qmi deb o`ylab o`tirgandim?
- Albatta boraveramiz!
- Bizga tuhmat qilgan odamlarga yan hizmat qilganiya?
- Kechirdik deb aytdikku?
- Bilmadimu, kechirgan bo`lsam ham qalbimni bir chetida ularni yomon ko`rib qoldim, dushmanimni ko`rishga toqat qilolmasam kerak!
- Akbar bir nasihatim, senga yomonlik qilganlarni kechirib qo`yaver. Ilojing bo`lsa yaxshilik qil, juda bo`lmasa yaxshilik tilab qo`y. Hudo diliga solsa, bir kun seni ham yaxshi ko`rib qoladi. Aslo dushman nazarida qarama, dushmanlik qiluvchilarni Hudo ham hushlamaydi...
Ohirgi gaplari hamon yodimda. Huddi kelajakni oldindan sezgandek aytan ekan.
Orada bir yarim yilcha vaqt o`tgandi. O`qigan soham bo`yich ish izlab, yarmarkada topdim. Taqdir taqazosini qarangki, bir vaqtlar bizga tuhmat qilgan kishilarga qarashli korhona ekan. O`sha ayol, Odinaxon To`ychiyevna! Meni ko`rdiyu darov tanidi. Biroz hijolat tortib qarshiladi.
U paytlar Farhod aka mardikorli qilmay. Ishlari yurishib, yuk mashinasi haydayotgandi. Men ham qarzlardan qutilib, endi erkin nafas ola boshlagandim. Ayol meni ko`rganidan hursandligini aytdi, Farhod akani surishtirdi. O`sha vaqtdagi nohush holat uchun yana bir bor uzur so`ragan bo`ldi. Ish izlab kelganimni bilgach, mendan ham yoshi katta, tajribali muttahasislar bo`lishiga qaraman. Sinov muddati bilan ishga qabul qildi. Shukur sinovdan o`tib, muntazam ish o`rniga ega bo`ldim. Bu orada chala qolgan o`qishimni qayta tiklab, tamomlab olishimga imkonyat yaratib berdi. Shu tariqa korxona ravnaqiga o`z hissamni qo`sha olish darajasidagi bilim, tajriba ottirib - korxonada, shaxsiy hayotta o`z o`rnimga ega bo`ldim.
Boya aytganimdek Odinaxon To`ychiyevna o`ta qattiqqo`l rahbar, har bir hodim bilan o`ta jiddiy muosabatta bo`ladi. Biroq menga kelganda anchayin yumshab qoladi, balki aybdorlik hissi yoki biror hislatim maqul tushgandur yana bilmadam!
* * *
Uni qutlovidan so`ng, skunat uzoq cho`zilib ketganini o`zim ham sezib biroz hijolat tortdim.
- Qulluq rahmat!
Yana o`shanday jilmaydi;
- Ziyofat qilayotgan ekansizmi? - atrofga yashirin nazar tashlab qo`ydilar, - Yana biz esdan chiqmayligaaa!
``Hazillashyabdimi yoki chindan, u ham bormoqchimi?``
- Ha albatta... Hozirgin yigitlar bilan kechga rejalab turuvdik! -dedim hamon ko`zlarimga ishonmay.
- Ayollarsiza? - uzoq yillik tanishimdek, muloyim ohangda yolg`ondan qovog` uydi, shu asnoda Zulayho opani beliga ohista qo`l qo`ydi, - Yaxshi mas bir ishxonada ishlab, ayollarni ajratib qo`yish...
So`zlarida samimiyat borligini payqab, ko`nglim bir qat ko`tarildi.
- To`g`irlaymiz! -dedi, mamnun bo`lib.
- Bo`lmasa qolgani ziyofatda gaplashamiz, - kafti bilan yelkamni omonat qoqib qo`ydiyu, atrofga burgutdek o`tkir nazar tashladi, - Qani hamma ish-ishiga! -dedi jarangdor ovozda.
Xonimni farmonidan so`ng yo`lakda o`ralashib yurgan ko`pchilik iniga qochgan sichqondek yo`q bo`lib qoldi. Qolganlar ham allanima bilan bant bo`lgandek, g`imirlashardi. Bir zum, kipriklar ostidan, har tomonga, bir-bir nazar tashlab oldi. Nazarimda hodimlariga, buyrg`i yashin tezlida tasir qilganidan, ko`ngli to`ldi chog`ini lablariga nim tabassum yoyildi va balan poshnasi taqqilatib, o`z ofesi tomon odim qadamlar bilan yurib ketdi.
- Oooo! - yonimdagi hamkasbim, afsus bilan labini tishladi, - Geniralga balo bormi! Suvuq basharasi bilan o`tirishniyam, onasinikidan ko`rsatadi... Buni yonida yoyilib o`tirolmaysanam! Ichkilkuniku umuman...
Menga gapirayotgani ko`rib, negadur kulgum qistadi.
- Yeb qo`ymas? - xonimdan judayam hayiqib turadigan, tez-tez uddalay olmagan vazifalari sabab dakki eshitib turadigan, bu hodimning nafrat bilan uning ortidan qarab turishi nihoyatda g`ashimni keltirib yubordi, - Namuncha qo`rqasiz? Boshliq ham inson, mahluq emas-ku!
Atayin kamsitgandek kulumsirab qo`ydim. So`z ohangim o`ta qo`pol, bo`lsamda, kamsitilganini o`zi ham sezdi. Buni burishib ketgan aftidan ko`rdim. Undan uzoqlashar ekanman, ortimdan o`ziga-o`ziga ming`irlab gapirganini eshitdim.
``Yaramas afetsant, hammayam senga o`xshab boshliqni erkatoyi bo`lsin ekanda!``
So`zlari juda tegib ketti, biroq u bilan aytishib o`tirishni mavridi emasligi uchun o`zimni eshitmaganga olib qo`yaqoldim.
* * * * *
NIYATXON:
- Uyga yaqinlashganimsayin, anovi erkak haqida qo`rqinchli o`ylarimga, yana bir boshqa qo`rquv qo`shiladi. Ishqilib anovu tatar kampir uyida o`tirgan
Saytdagi barcha turdagi materiallar 18+ yoshdagilar va undan kattalar uchun mo'ljallangan !
Bizni Ijtimoiy tarmoqlarda ulashing!