Tasodifiy hikoya: Savol
Tez bushanaman nima qisam buladi dorisi bormi aytilar...davomi

"Тоғдаги ғунча" Сериал 5 қисм

Добавил:	Скромный (19.09.2021 / 01:55)
Рейтинг:	(2)
Прочтений:	7703
Комментарии:	7

Орадан яна икки кун ўтди, Шаҳриза билан эр-хотиндек яшашни деярли йўлга қўйдик. Шунда кутганимиз отахон уйларига қайтдилар. Шаҳриза дастурхон тузагунича онахоннинг аҳволларини суриштирдим. Айтишларича, ҳаммаси режа бўйича, яхши кетаётган экан. Муолажалар бошланибди, бирор кун ўтовда туриб, яна ортга – шаҳарга қайтаман, деган режа билан бирровга келган эканлар. Шаҳриза ош-овқат ва чой тайёрлагунича суҳбатимиз деярли онахон ҳақларида бўлди. Отахон кампирларининг тузалиб яна юра олишидан бағоятда хурсанд эдилар. Бу орада мени узоқ дуо ҳам қилдилар. Мен отахоннинг кайфияти аълолигидан фойдаланиб қизи ҳақида гап очмоқчи бўлдим, бироқ гапим ноўрин чиқиб хафа қилишдан, кайфиятини туширишдан чўчидим. Бу ҳақида уччаламиз бирга овқатланаётганимизда оғиз очишни режаладим. Ниҳоят дастурхон ош-овқат билан безалиб, ҳаммамиз бир дастурхон атрофида жам бўлгач, мен қочирим гап қилдим:
- Қизингиз барака топсин, келинчакдек ҳизмат қилди, ғамхўрлик қилишда бирор марта оғир олмади.
- Ҳаа, қизим онасидан ҳам чаққонроқ чиқди, бахтини берсин, қўл-оёғи анча чаққон. Шу ёшида қозон-ўчоқни ҳам эплаб юрибди.
- Сизларни шароитда ҳўжалик юритиш осон эмас. Аммо Шаҳризанинг бу соҳада муваффақиятини кўрдим, тушган уйини обод қилувчи қиз бўлибди.
- Ҳаа, ҳадемай уни узатадиган ёшга етади, уни узатсак биз чолу-кампирни ҳолимиз нима кечаркин? Баъзан шуни ўйлаб куюнаман, ёлғизлик қийин болам.
- Балки узоққа узатмассиз, ота.
- Қайдам?! Тақдир қаерга отса, қиз бола боши палаҳмон тошидек ўша ерга қўнади-да.
Бу суҳбатни атайдан бошлаб, бир-бир Шаҳризага кўз ташлаяпман. У уялиб ўтирибди. Аммо кўп ўтиролмади ва бизни ўзаро ёлғиз қолдириш учун идиш-товоқларни йиғиштириб олиш учун дастурхонга фотиҳа ўқиттириб, ўрнидан турди. Қизчанинг фаросати бу ерда роса қўл келди, отахон билан яккама-якка гаплашиб олиш, керак бўлса келишиб олиш учун яхши имконият туғилди. Шаҳриза нарига кетгач, суҳбатни бироз конкретлаштирдим.
- Сизларга ичкуёв яхшимасми, ота?!
- Ооо, қанийди шундайи бўлса а. Қизим ҳам кўз олдимда бўларди, келажакда туғилажак невараларим ҳам... Аммо афсуски, буни иложиси йўқ деб қўрқаман.
- Бўлғуси куёв сизни қай тарафлама қондириши лозим? Унга нисбатан талабларингиз қандай?
- Қизиқмисиз болам? Биз шаҳарлик эмасмиз-ки, ҳурмачамиздан ошиғини сўрасак. Аслида, буни кераги ҳам йўқ. Куёв дегани ҳақиқий эр бўлсин, қизимни бахтли қилса, биз чол-кампир тинч бўлсак, шугина кифоя.
- Яхши, масалан ёшига унча аҳамиятли эмасми? Яъни, ўзидананча каттароқ ёшда бўлса ҳам бераверасизми?
- Масалан?
- Отахон, дангал гаплашишга бироз чўчиб турибман, кўнглингизга оғир ботсам менга жуда ноқулай бўлади. Ҳар холда тузингизни едим, нонкўрлик деб тушуниб қоласизми, деган қўрқувдаман.
- Саидбек, болам, биз иккимиз эркакмиз, дангал гапираверинг, юлдузинглар тўғри келдими?!
Мен кўзимни олиб қочдим, чолнинг нигоҳларига қарамасдан туриб:
- Шаҳризахонга ишқим тушди, агар бегона қилмасангиз... Қалин пулига тайёрман, -дедим.
- Учи, ўзи нима деяпти? Онаси бўлганида онаси орқали билган бўлардим, фақат номусга йўйманг, болам.
- Ўзи ҳам бефарқ эмас, гап шундаки, мен ҳали-бери бу ерлардан кетмоқчи эмасман, шунга ҳалол йўл билан қизингизга эгалик қилсам, сизларни ҳам ота-онам қатори кўриб ёрдамлашсам, қандоқ бўларкин, деган яхши ниятим бор эди.
- Саидбек, шаҳардаги оилангиз нима бўлади?
- Шаҳарда оилам қолмаган, бўйдоқман, шунинг учун бокира гулингизга тап тортмай кўз тикиб турибман, ота.
- Дангал гап яхши, биз тоғ одамлари эркакча муомала тарафдоримиз. Ортиқча мулозаматга ўрин йўқ! Ҳўш, гап аслида пулда эмас, лекин урф-одатимиз бўйича қалин пулини қанча бера оласиз?
- Сиз қанча сўрайсиз, ота?
- Билмасам, сизга оғир бўлишини истамайман, ўзингиз рози бўлиб бераверинг-чи, кам бўлса айтармиз, -кулимсиради отахон.
- Бу ерларда урф қандай, мен билмасам, балки шамаъ қилсангиз, савдомиз ўшанга яраша бўларди, ота.
- Бизларда асосан от-улов ёки қўй-йилқи билан ўлчанади. Масалан бешта қорамол ёки ўн бешта қўй, дегандек...
- Ота, қалинига ўнта тулпор ва яна тўй ҳаражати мендан.
- Яхши, аммо тўй қилмаймиз, тўй қилсак бари-бир кўпчилик келолмайди, келишни истамайдилар ҳам. Шунинг учун никоҳ базми оилавий ўз орамизда ўтади. Ўнта тулпор бизда ҳам анча қиммат туради, қийналиб қолсангиз мен саккизтага ҳам розиман.
- Отахон, тўй бўлмаса сизга 12нафар турпор бераман, қизингиз маҳри алоҳида бўлади, қўшимчасига алоҳида ўтов қуриш ҳаражатлари мендан. Келишдикми?
- Келишдик Саидбек, -қариянинг кўзлари қувнади.
- Унда, қўл ташланг ота!

Отахон қўлимга қўлини ташлади ва шу онда қизини ёнимизга чақирди. Шаҳриза ерга боққанича олидмизга келганида отаси деди:
- Қизим, Ҳудонинг гувоҳлигида, пайғамбарнинг суннати ила сени шу кишига, яъни Саидбекка никоҳладим, қалин ва маҳр пулингни савдолашдим. Сеники сенга, бизники она сути сифатида онанг иккимизга бўлади. Оқ ювиб тараганим шу киши учун экан, сен ҳам рози бўл ва менга куёвлик бўлиш неъматини ҳадя эт!
Шаҳриза уялганидан кафти билан оғзини беркитиб олди. Турган жойида қотди. Ҳаё кучлилик қилди, ёки шунақа рол ўйнади. Отаси олдида ўта ҳаёли бўлмаса ҳам бўлмасди. Отаси қатъий қарорига нуқта қўйди:
- Эртага пастки овулдан мулла олиб келаман ва никоҳингизни ўқитамиз, бир ҳовлида номаҳрам бўлиб юрманглар энди.
- Ота, менга бир кун берсангиз, сизга ваъда қилган молимни олиб келиб топширсам, муллани индинга чақира қолинг.
- Сизни тушундим болам, қочиб кетаётганингиз йўқ, эртага никоҳ ўқилсин. Индинига бориб пулингиз олиб келаверасиз!
- Қойилман лекин сизга, отам. Мард эркакни иши мана бундоқ бўлибди, -деб отахонни мақтаб қўйдим.
- Қани илоҳо омин, қизим сизни бағрингизда яшаб яйрасин, доим бахтли бўлсин, икки дунё саодатини кўрсин, этаги бола-чақага тўлсин! Бу никоҳга мен рози, онаси ҳам рози бўлади, албатта. Эртага никоҳ ўқилади, индиндан ўтов қуришни ҳаракатига тушинг, куёв бола!
- Бўлди, гап йўқ отам, яна бир бор қўл ташланг.......



Сокин тун, осмон мусаффо, юлдузлар чарчақлаган, ишқимиз гувоҳи бўлмиш оймомо ҳам ўз ўрнида. Супада ётарканман, Шаҳриза бағримда. Отаси йўлда қаттиқ чарчагани боис ўтов ичида қаттиқ уйқуда. Шу боис биз бироз бемалол ётибмиз.
- Бек, отамни қандай кўндириб олдингиз? Сизга жуда қойил қолдим, мендек ёш ғунчани қалбини забт этишдан ташқари қари отасини ҳам авраб, уйланиб олдингиз а?
- Тақдир бу жоним. Мен бу ерларга қочиб келганимда ҳаёлимга келмаган ишлар содир бўлди, сенга эришиш ҳаётим мазмунига айланди. Сени ёш бўлганинг учун эмас, ўта бокира, ўта покиза бўлганинг учун қаттиқ севиб қолдим.
- Ростанми Саид ака?
- Кўзларимга боқ ва нуда ёлғон кўрсанг фош эт!
Шаҳриза бироз ўрнидан турди ва кўзларимга тикилди. Сўнг деди:
- Қора кўзларингизда ўзимни кўрдим, мен ўзимни сизга бағишлашга розиман, эртага мулла келса сизга ожиза бўлишни изҳор этаман, шу ондан бошлаб сиз мени ҳақиқий бегимсиз, ҳожамсиз!
Мен уни қирмизи лабларидан бўса олдим... Шимиб-шимиб ўпдим. Белидан қучоқлаб олиб, уни бағримга сингдирдим. Шаҳриза ҳам шта эҳтиросли ўпишлари билан юрагим тубигача етиб борди. Бу кеча қўшилмаган бўлсак-да, руҳий ҳолатимиз худди ҳозиргина сексдан бўшанган жуфтликдек,