Tasodifiy hikoya: ERKAK HAYOTINING "KUZ"i
Nodir maktabda alo baholarga öqirdi, tarbiyasi ham yaxwi, dadasi va ayasi ham ziyoli insonlar, hamma...davomi
Nodir maktabda alo baholarga öqirdi, tarbiyasi ham yaxwi, dadasi va ayasi ham ziyoli insonlar, hamma...davomi
Sinfdoshim Guli 11 (muallif : kamolov)
Добавил: | kamolov (23.09.2014 / 00:35) |
Рейтинг: | (0) |
Прочтений: | 12807 |
Комментарии: | Комментарии закрыты |
Kasalxonaga bordim. Guli yotgan xonani eshigi qiya ochiq ekan. Sekin mo'ralasam oyisi o'tirgan ekan. Yo'lakda o'tirib biroz kutdim. Endi ketaman deb turgandim. Eshik ochilib, oyisi xomush holda mayda qadamlar bilan palatani tark etdi. Sekin Gulini xonasining eshigini ochdim. Yo'lda supermarketdan u yoqtirgan shokolad olgandim. Eshikni taqillatdimda o'zim kirmasdan shokoladni ko'rsatdim. Ichkaridan:
- Farruuuuh, degan ovoz keldi.
-Yaramas qatdan bilding?
- Nimani?
- Menligimni.
- Sendan boshqa kimam bo'lardi, boyadan beri koridorda o'tiribsan bilaman.
- Qatdan bilding?
- Haliyam oliftaliging qomagan, kecha sepgan atiringni hidini eslab qoluvdim. Bugunam o'sha atirga cho'milib kelibsan. Oyim bugun yonimda qomoqchiydi. Kelganingni sezib uyga yubordim.
- Hm. Negadir honangda bo'g'ilib ketyabman mundoq derazani ochib yotmisanmi.
Toza havo kirib tursa sog'liqqayam foydali.
Borib derazani ochgandim xonaning havosi darrov o'zgardi. Gulining ham yuzi biroz yorishdi. Uni yonida o'tirdimda qo'lidan ushlab ko'nglini ko'taradigan gaplardan gairib o'tirdim. Maktab davridagi qiziqarli voqealarni esladik. U kulib yotardi lekin ko'zining chetidan yosh sizib chiqardi. Men esa bu yoshni ko'rmaganlikka olib gapirib o'tiraverdim.
- Bilasanmi Guli, men sening kechagi axmoqona taklifingni o'ylab ko'rdim va men roziman.
- Ya'ni?
- Operatsiyaga rozilik ber. Sen nima bo'lganda ham yashashing kerak. Bu qarorga kelish mengayam oson bo'lmadi. Lekin sen baribir yashashing kerakku. Hech bo'lmasa shuni o'zi meni yashashim uchun yetarli sabab bo'la oladi.
- Hhhop, men roziman.
- Men bir ikki kunga Rossiaga ketaman. Boshlig'im chawirib qo'ymayabdi. O'rnim bilinayotgan emish. Yana bir yil ishlab kelmasam bo'lmaydi.
- Mayli...
- Eee bu nimasi yana yig'layabsanmi Gulliiiiii.
- Yana seni sog'inarkanmanda.
- Shu oxirgi ketishim so'z beraman. Xozir ishlash kerak ayni kuchga to'lgan payt. Uylangach xotinni quchog'idan ketging kelmay qoladi.
- Jinni, seni hayoling faqat o'sha narsada.
- Ha endiii... yigitchilik.
- Shilqim.
- Bo'pti asalim men ketdim, hali biletga borishim kerak.
- Ertagayam kelasanmi Farruh.
- Xada, agar kelmasam miyamni qoqib qo'limga berasanu. Yalmog'iz.
- Voy basharang qursin kashshey, tur yo'qol xonamdan.
- Bo'oti bo'pti ketdim.
Uni o'pib qo'ydimda yugurib tashqariga chiqdim.
Chiqib Rossiadagi boshlig'imga qo'ng'iroq qildim.
- Alo zdarova Petya
- Oooo kakiye lyudi? Fara eto ty? Kak ty? Vse xorosho? Kak u tebya mama, papa?
- Spasibo vse norm
- Kogda priedish Fara?
- Neznayu.
- Tolko bistre verni pojalusta, ya zaplachu 1500 $ kajdiy mesyats.
- Xorosho. No u menya sechas nemnojko problema. Karochi mne dengi nado. 10,000 zelyonniy.
- Nnnuuuu eto nemalenkiy dengi Fara. Znayesh ty potom 6 mesyats bezplatny rabotaesh?
- Da ya znayu. Nu chto otpravish mne?
- Xorosho. Cherez chas otpravlyu.
- Spasibo Petya. Jdu. Poka.
- Poka.
Shunday qilib bir soatdan keyin bankdan Petya yuborgan pulni oldim va uydagi 5 mingni qo'shib glavrachni oldiga keldim.
- Doktor kelishganimizdek mana15 ming $. Qolganini olti oydan keyin beraman. Anu korealik jarrohni chaqiringda Gulini operatsiya qiling.
- Xo'p Farruhjon , keling o'tiring. Biz oldin Gulini operatsiyaga tayyorlashimiz kerak. Xozir uni qon bosimi juda past. Uni bir oycha operatsiyaga tayyorlaymiz. Siz havotir olmang. Hammasi yaxshi bo'ladi.
- Men bir ikki kundan keyin Rossiyaga jo'nab ketaman. Olti oydan keyin pulni qolganini jo'nataman.
- Kelishdik.
Yonimda qolgan 400 $ ga bilet oldimda. Uyga kelib dadam bilan oyimga ketmoqchiligimni aytdim. Ular ko'zlarini katta katta ochib menga hayron bo'lib qarashdi. Birinchi bo'lib dadam o'ziga keldi va menga qarab:
- Iye bolam axir kelganingga endi uch kun bo'ldiku yo'l bo'lsin? Yo biron baloni boshladingmi?
- Yo'g'e dada. Boshlig'im qo'ng'iroq qilib tez qayt deyabdi. O'rnim bilinayotgan ekan, yana bir yil ishlab kelsam bo'ldi dada.
- Nimayam derdim. O'zing shuni istayotgan ekansan mayli. Yuzimizni yerga qaratadigan ish qilma. Biz senga ishonamiz bolam.(Davomi bor)
- Farruuuuh, degan ovoz keldi.
-Yaramas qatdan bilding?
- Nimani?
- Menligimni.
- Sendan boshqa kimam bo'lardi, boyadan beri koridorda o'tiribsan bilaman.
- Qatdan bilding?
- Haliyam oliftaliging qomagan, kecha sepgan atiringni hidini eslab qoluvdim. Bugunam o'sha atirga cho'milib kelibsan. Oyim bugun yonimda qomoqchiydi. Kelganingni sezib uyga yubordim.
- Hm. Negadir honangda bo'g'ilib ketyabman mundoq derazani ochib yotmisanmi.
Toza havo kirib tursa sog'liqqayam foydali.
Borib derazani ochgandim xonaning havosi darrov o'zgardi. Gulining ham yuzi biroz yorishdi. Uni yonida o'tirdimda qo'lidan ushlab ko'nglini ko'taradigan gaplardan gairib o'tirdim. Maktab davridagi qiziqarli voqealarni esladik. U kulib yotardi lekin ko'zining chetidan yosh sizib chiqardi. Men esa bu yoshni ko'rmaganlikka olib gapirib o'tiraverdim.
- Bilasanmi Guli, men sening kechagi axmoqona taklifingni o'ylab ko'rdim va men roziman.
- Ya'ni?
- Operatsiyaga rozilik ber. Sen nima bo'lganda ham yashashing kerak. Bu qarorga kelish mengayam oson bo'lmadi. Lekin sen baribir yashashing kerakku. Hech bo'lmasa shuni o'zi meni yashashim uchun yetarli sabab bo'la oladi.
- Hhhop, men roziman.
- Men bir ikki kunga Rossiaga ketaman. Boshlig'im chawirib qo'ymayabdi. O'rnim bilinayotgan emish. Yana bir yil ishlab kelmasam bo'lmaydi.
- Mayli...
- Eee bu nimasi yana yig'layabsanmi Gulliiiiii.
- Yana seni sog'inarkanmanda.
- Shu oxirgi ketishim so'z beraman. Xozir ishlash kerak ayni kuchga to'lgan payt. Uylangach xotinni quchog'idan ketging kelmay qoladi.
- Jinni, seni hayoling faqat o'sha narsada.
- Ha endiii... yigitchilik.
- Shilqim.
- Bo'pti asalim men ketdim, hali biletga borishim kerak.
- Ertagayam kelasanmi Farruh.
- Xada, agar kelmasam miyamni qoqib qo'limga berasanu. Yalmog'iz.
- Voy basharang qursin kashshey, tur yo'qol xonamdan.
- Bo'oti bo'pti ketdim.
Uni o'pib qo'ydimda yugurib tashqariga chiqdim.
Chiqib Rossiadagi boshlig'imga qo'ng'iroq qildim.
- Alo zdarova Petya
- Oooo kakiye lyudi? Fara eto ty? Kak ty? Vse xorosho? Kak u tebya mama, papa?
- Spasibo vse norm
- Kogda priedish Fara?
- Neznayu.
- Tolko bistre verni pojalusta, ya zaplachu 1500 $ kajdiy mesyats.
- Xorosho. No u menya sechas nemnojko problema. Karochi mne dengi nado. 10,000 zelyonniy.
- Nnnuuuu eto nemalenkiy dengi Fara. Znayesh ty potom 6 mesyats bezplatny rabotaesh?
- Da ya znayu. Nu chto otpravish mne?
- Xorosho. Cherez chas otpravlyu.
- Spasibo Petya. Jdu. Poka.
- Poka.
Shunday qilib bir soatdan keyin bankdan Petya yuborgan pulni oldim va uydagi 5 mingni qo'shib glavrachni oldiga keldim.
- Doktor kelishganimizdek mana15 ming $. Qolganini olti oydan keyin beraman. Anu korealik jarrohni chaqiringda Gulini operatsiya qiling.
- Xo'p Farruhjon , keling o'tiring. Biz oldin Gulini operatsiyaga tayyorlashimiz kerak. Xozir uni qon bosimi juda past. Uni bir oycha operatsiyaga tayyorlaymiz. Siz havotir olmang. Hammasi yaxshi bo'ladi.
- Men bir ikki kundan keyin Rossiyaga jo'nab ketaman. Olti oydan keyin pulni qolganini jo'nataman.
- Kelishdik.
Yonimda qolgan 400 $ ga bilet oldimda. Uyga kelib dadam bilan oyimga ketmoqchiligimni aytdim. Ular ko'zlarini katta katta ochib menga hayron bo'lib qarashdi. Birinchi bo'lib dadam o'ziga keldi va menga qarab:
- Iye bolam axir kelganingga endi uch kun bo'ldiku yo'l bo'lsin? Yo biron baloni boshladingmi?
- Yo'g'e dada. Boshlig'im qo'ng'iroq qilib tez qayt deyabdi. O'rnim bilinayotgan ekan, yana bir yil ishlab kelsam bo'ldi dada.
- Nimayam derdim. O'zing shuni istayotgan ekansan mayli. Yuzimizni yerga qaratadigan ish qilma. Biz senga ishonamiz bolam.(Davomi bor)