Tasodifiy hikoya: Akam bilan
Hammaga Privet Man bogan voqeani yozaman Bu voqea akam bilan bogan Man kollejda oqirdm . . . Xozram ...davomi

"BaBy" ( 2 - qisim )

Добавил:	SaLoMcHa (18.11.2014 / 08:29)
Рейтинг:	(1)
Прочтений:	9757
Комментарии:	Комментарии закрыты

- E san voobshe aralashma. Tushindingmi robort. Robort, Mubinani chizig'idan chiqmeydigan robort. Man u 800$ ga sevganimga uzuk olganman. Hih, yaxshi qollarin, Uvv baby, qaytaraman 800$ingni, sandaqa boooy bo'lsam xopmiiii? -yuzini burishtirib, pisandsizlik bilan chiqib ketdi Nozim xonadan.
Buncha alam, buncha g'azab qaydan? Tushunolmay hayron qotib qolishdi guruhdoshlari. Mubina esa xolsizgini, bo'yoqdan bo'yashgan ko'zlarini yerga tikib, qora ko'z yoshlari yuzida qotib qolgancha xonadan chiqib ketdi. Shundan so'ng u institutga bormadi, Nozimni ortiq ko'rishni ham istamadi.
Hech kimga hech so'z demadi. Ota - onasiga ham bu mavzu haqida gap ochmadi. Shunchaki xonasiga qamalib olib, alam bilan yig'ladi. Axir u ikkinchi bor aldandi. U Nozimga ishona boshlagandi, ammo endi hammasi tamom. U ham dadasining puli, obro'si uchun o'zini, Mubinani aldab yurgan ekan xolos.
Ertasi kuni dadasiga iltimos qildi:
-Dadajon, men u institutda o'qishni istamayman, iltimos boshqasi ko'chirtirib bering meni.
-Bu nima deganing ona qizim? Axir hali endigina 3 oy o'qiding-ku. Hech bo'lmasa 1-kursni tamomla qizim, keyin yangi o'quv yilidan o'tkaza qolamiz.
-Dada, unda men umuman o'qimayman. U yerdagilarni ko'rishni istamayman.
-Xo'p qizim, bo'ldi, nima desang shu.
"Nima desang shu"... Ha uni aytgani bajo bo'ldi, atigi bitta qo'ng'roq bilan hammasi "Yes" bo'ldi. Ammo u dadasiga Nozimni institutdan haydating demagandi. Nuriddin aka bir yigitga tayinladi, Mubinani nega institutdan sovuganini aniqlashini. Hammasi aniqlandi. Nozim mayda - chuyda baxonalar sabab o'qishdan haydaldi. Aybi otasi oddiy dehqon bo'lganimi? Yoki boyvochchani qizini ustidan kulganimi? Yoki... yoki aqli kaltalik qilganimi??? "Zamon zo'rniki, xorlik peshonasi sho'rniki" deb shunga aytsa kerakda.
3 yil yiqila - yiqila to'rtinchi yil talaba bo'la olgandi. Ammo birgina xatosi bundan ham judo etdi...
Mubinani aytgani bo'lib, u boshqa oliy o'quv yurtida o'qiy boshladi.
U yerga doimgidek emas, aksincha umuman boshqa Mubina bo'lib bordi. Boshqa qizlardek oddiy kiyinib, o'z mashinasida emas, hamma qatori avtobusda... Bu unga vaqtinchalik ko'nika olmadi albatta. Ammo soxta mulozamatlardan juda charchagandi.
U yerda hamma bilan tezda chiqshib keta olmadi. Biroz qiynaldi, ammo ko'p o'tmay hamma bilan inoqlashib ketdi. O'zini umuman boshqa inson qilib tanishtirdi.
"Men Nabieva Mubina, yoshim 19da. Ochig'i hech narsaga qiziqmayman. Fanlarni o'zlashtirishim ham juda sust. Umid qilamanki, yordam qilasizlar. Ilgarilari yangi imij yaratishga, kiyimlardan o'zim uchun noyob kalleksiyalar yaratishga qiziqardim. Keyin bilsam bu g'irt bemanigarchilik ekan. Shu sabab bu qiziqishimga qiziqmay qo'ydim. Oyim uy bekasi, dadam bir firmada qorovul bo'lib ishlaydi. Xullas, oddiygina oilani oddiygina bir farzandiman."
Mubina harchand urinmasin, o'rgangan ko'ngil o'rtansa qo'ymas deganlaridek hatti - harakatlarida eski odatlari sezilib qolardi. Ba'zi vaqtlarda ayovsiz pul ishlatishlari kursdosh qizlarida shubha uyg'otardi. "Qorovulni qizida shuncha pul yursa, meni dadam ham qorovullikda ishlay qolsin unda" derdi. Ba'zi vaqtlari "Shuncha pulni qayerdan olding" deya so'rashardi. Mubina esa bepisang o'qrayib, "O'g'irladim, gaping bormi?" derdi.
Kunlar shu tariqa bir - biriga ulanib o'taverdi. Shunday kunlarning birida kursdoshlari bilan bozorga ul - bul olish uchun tushishdi. Shu kuni tog' sayohatiga yo'l olishgandi. Shu sabab ba'zi kerakli narsalarni haridi qizlarga yuklangandi. Bozorga kirar joyda bir kelishgan, istaralik, did bilan kiyingan yigit arava ushlab turardi.
-Kechirasiz, bu aravani egasi kim? -qo'lini yengilgina harakatlantirib aravaga ishora qildi Mubina muloyimlik bilan.
-Tushunmadim? -qo'rslik bilan so'radi yigit.
-Nimani tushunmaysiz? Bozorga kirib, pomidor, bodring olishimiz kerak. Aravani egasi bo'lsa, biz bilan yursin, shularni aravaga solib, anu taksini yonigacha eltib qo'yadi va pulini oladi. Tushuntirishim oldida pedagoglar ham ojiz qoldi manimcha, to'g'rimi yaxshi yigit?
-Stop!!! Hurmatli pedagogni hijolat qiluvchi oyimcha, mana bu nozikkina qo'llaringizni Olloh taolo nega berib qo'yibdi? Yoki hu anavi keksa onaxonga o'xshab, munkillab qolganmisiz? Darmoningiz yo'qmi a?
-E, tushunmadim sizni xurmatli donishmand janoblari. Arava sizniki shekilli? Gapni ko'paytirmasdan biz bilan yuting shoshib turibmiz. -jazavasi tutib, ensalarini qotirib gapira boshladi Mubina.
-Oshirib qo'yganmisan? Buncha suzilmasang, iltimos qilishni o'rganib ol!!! -yigit ham qolishmadi.
-Hahaha, -g'alati ohangda kuldi Mubina, bir kamim aravakashga iltimos qilishim qolgandi. Ja o'zingizga bino qo'yib yubormadingizmi?
-Tushunmadim, bu gaping bilan arava surganlar odam emaaas demoqchimisan? -o'rnidan turib Mubinaga yaqinlashdi u. Bu holatdan cho'chib tushgan Mubina bir qadam ortga tisarildi. Kursdosh qizlari uni turtkilay boshladi. "Bas qil, yur biz ko'taramiz. Ikki kilo narsani ko'tara olamiz-ku.