Tasodifiy hikoya: SUMERIKI davomi
Нима килардингиз,дада...уз автомобилимга узим пул тулай оламан. - Майли,куявер.Форкс сенга ёкиши уч...davomi
Нима килардингиз,дада...уз автомобилимга узим пул тулай оламан. - Майли,куявер.Форкс сенга ёкиши уч...davomi
Döst, beshovlon
Добавил: | Arator (02.12.2014 / 18:13) |
Рейтинг: | (0) |
Прочтений: | 13441 |
Комментарии: | Комментарии закрыты |
Yozning en qaynoq kunlarining birida, döstlar kelishgan holda toqqa, dam olishga chiqishga qaror qilishdi. Köp tortishuvlardan söng "qizlar" kerak emas degan qarorga kelishdi. Besh kishi bir chiroyli dam olib kelamiz, qizlarga nima bor? Qizlar baribir mashinaga sig'ishmaydi. Özimiz bir mashinaga yuk bölamiz. Shunisi yahshi!
Erta tongdan yölga tushgan bu besh azamat, mashina yukxonasini spirtli ichimliklar bilan tördirishni unutishmagan edi albata. Bir soat deganda manzilga yetishdi. Biroz aylanishib, bösh dacha topisholmadi. Vaqt ketayapti. Ular hali ancha ichimlik ichishlari kerak. Tunda uyda bölishlari lozim. Shunda yigitdan bir Sobir:
-Kelinglar shu suv böyidagi bir söriga joylashamiz,-deb qoldi.
Bunga hamma köndi. Tog'ning chöqqisiga chiqishmoqchi edilarku özi, lekin vaziyat taqozosi tufayli tog' yon bag'ridan oqib ötgan anhor böyidagi bir söriga joylashishdi. Hechqisi yöq, ulfatchilikda shunaqasi ham bölib turadi. Topgan tutganlarini örtaga qöyib, biroz tanavvul qilgandak bölishdi. Aroq ichib, pivo bilan "zakuska" qilishdi.
Yarim soatlardan söng, beshovlon ötirgan sörining yonidaginasidagi katta söriga, yigirma chog'lik yigitlar va yetti nafar qizdan iborat kattakon guruh kelib joylashdi.
Bu paytga kelib beshovloning birini kayfi ancha oshib ulgurgandi. Sobir, Jamshid va Otabek özlarini bilar darajada ichishgandi. Ammo Jahongirning kayfi oshdi. Beshovlondan faqat birgina Akrom ichmas edi. (hamma döstlarni ichida bitta ichmidigoni böladiku) Kayfi oshgan Jahongirning köziga qöshni söridagi qizlar olov bölib körindi. U sekin qöshnilar tarafga ötib, qizlarning birini gapga solishga harakat qildi. Bu öz navbatida qöshni yigitlarga yoqmadi. Ulardan biri sharta Jahongirning oldiga tushib:
-Bor e, özingni teretoryenda kayf qigin,-dedi.
-Özini bos, yo özim bosib qöyaymi?-deb javob berdi Jahongir.
Bu tortishuv boshlangani hamonoq, kayfi oshgan döstini yonida Akrom paydo bölib ulgurgandi. U Jahongirni yelkasidan olib:
-Böldi örtoq yur, bularga halal berma,-dedi.
Akromga qarab ham qöymagan Jahongir:
-Yirtib qöyaman hozir sen yibanni,-dedi qöshni yigitga qarab.
-E onangni amiga tiqib qöyaman dalbayob,-deb javob berdi qöshni yigit ham pinagini buzmay.
Döstini sudrab ketayotgan Akrom wu gapni eshitdiyu, shartta töxtadi joyida. Ortiga ög'irilib, qöshni yigitning burniga qaratib kalla qöydi. Egilib qolgan yigitni tizzalab yuziga tepdi ikki marta...
Böldi töpolon, böldi töpolon. Beshovlonga tashlandi yigirma mardu-maydon. Beshovloning hammasini burni qonadi. Yuzida deyarli kökarmagan joyi qolmadi. Shu holiga bu yigitlar jangni bas qilay deyishmasdi. Ular qöshni yigitlarni duch kelganini ayamay urishar, shu bilan birga yahshigina kaltak ham yeyishar edi. Agar shu atrofda dam olayotgan katta yoshli erkaklar aralashmaganida, bu janjalning ohiri nima bölardi hudo biladi.
Katta yoshdagi kishilar va shu sörilar egasi beshovlonni ketishlarini talab qilishdi. Bir-birini sudragan beshovlon "hali gaplashamiz" deb mashinalariga ötirib ketishdi.
Yölda uyga qaytishar ekan, kayfi tarqab ancha öziga kelib qolgan Jahongir, rulda ötirgan Akromga qarata dedi:
-E Akrom, u meni sökdiku, nega sen uni urib ketdin shuni tushunmadim?!
Shunda Akrom bor kuchi bilan tormoz pedalini bosib, mashinani chetga olib töxtadi-da, ort örindiqda ötirgan Jahongirga qarab:
-Seni onang meni onam emasmi döstim?-deb söradi.-SHu mashinada ötirgan yigitlarning barchasini onasini öz onam deb bilaman men. Agar shu yerda mendan boshqacharoq öylaydigan bolla bösa mashinadan tushsin! Ön daqiqa sukut saqlab ötirgan yigitlarning birortasi joyidan qimirlamadi.
-Juda soz,-degan Akrom yana gaz pedalini bosdi.-Ammo bunaqa kayf qilib dam olmagandim hali, senlargayam yoqtimi,-dedi keyin kulib.
Mashinani qahqaha bosdi.
Erta tongdan yölga tushgan bu besh azamat, mashina yukxonasini spirtli ichimliklar bilan tördirishni unutishmagan edi albata. Bir soat deganda manzilga yetishdi. Biroz aylanishib, bösh dacha topisholmadi. Vaqt ketayapti. Ular hali ancha ichimlik ichishlari kerak. Tunda uyda bölishlari lozim. Shunda yigitdan bir Sobir:
-Kelinglar shu suv böyidagi bir söriga joylashamiz,-deb qoldi.
Bunga hamma köndi. Tog'ning chöqqisiga chiqishmoqchi edilarku özi, lekin vaziyat taqozosi tufayli tog' yon bag'ridan oqib ötgan anhor böyidagi bir söriga joylashishdi. Hechqisi yöq, ulfatchilikda shunaqasi ham bölib turadi. Topgan tutganlarini örtaga qöyib, biroz tanavvul qilgandak bölishdi. Aroq ichib, pivo bilan "zakuska" qilishdi.
Yarim soatlardan söng, beshovlon ötirgan sörining yonidaginasidagi katta söriga, yigirma chog'lik yigitlar va yetti nafar qizdan iborat kattakon guruh kelib joylashdi.
Bu paytga kelib beshovloning birini kayfi ancha oshib ulgurgandi. Sobir, Jamshid va Otabek özlarini bilar darajada ichishgandi. Ammo Jahongirning kayfi oshdi. Beshovlondan faqat birgina Akrom ichmas edi. (hamma döstlarni ichida bitta ichmidigoni böladiku) Kayfi oshgan Jahongirning köziga qöshni söridagi qizlar olov bölib körindi. U sekin qöshnilar tarafga ötib, qizlarning birini gapga solishga harakat qildi. Bu öz navbatida qöshni yigitlarga yoqmadi. Ulardan biri sharta Jahongirning oldiga tushib:
-Bor e, özingni teretoryenda kayf qigin,-dedi.
-Özini bos, yo özim bosib qöyaymi?-deb javob berdi Jahongir.
Bu tortishuv boshlangani hamonoq, kayfi oshgan döstini yonida Akrom paydo bölib ulgurgandi. U Jahongirni yelkasidan olib:
-Böldi örtoq yur, bularga halal berma,-dedi.
Akromga qarab ham qöymagan Jahongir:
-Yirtib qöyaman hozir sen yibanni,-dedi qöshni yigitga qarab.
-E onangni amiga tiqib qöyaman dalbayob,-deb javob berdi qöshni yigit ham pinagini buzmay.
Döstini sudrab ketayotgan Akrom wu gapni eshitdiyu, shartta töxtadi joyida. Ortiga ög'irilib, qöshni yigitning burniga qaratib kalla qöydi. Egilib qolgan yigitni tizzalab yuziga tepdi ikki marta...
Böldi töpolon, böldi töpolon. Beshovlonga tashlandi yigirma mardu-maydon. Beshovloning hammasini burni qonadi. Yuzida deyarli kökarmagan joyi qolmadi. Shu holiga bu yigitlar jangni bas qilay deyishmasdi. Ular qöshni yigitlarni duch kelganini ayamay urishar, shu bilan birga yahshigina kaltak ham yeyishar edi. Agar shu atrofda dam olayotgan katta yoshli erkaklar aralashmaganida, bu janjalning ohiri nima bölardi hudo biladi.
Katta yoshdagi kishilar va shu sörilar egasi beshovlonni ketishlarini talab qilishdi. Bir-birini sudragan beshovlon "hali gaplashamiz" deb mashinalariga ötirib ketishdi.
Yölda uyga qaytishar ekan, kayfi tarqab ancha öziga kelib qolgan Jahongir, rulda ötirgan Akromga qarata dedi:
-E Akrom, u meni sökdiku, nega sen uni urib ketdin shuni tushunmadim?!
Shunda Akrom bor kuchi bilan tormoz pedalini bosib, mashinani chetga olib töxtadi-da, ort örindiqda ötirgan Jahongirga qarab:
-Seni onang meni onam emasmi döstim?-deb söradi.-SHu mashinada ötirgan yigitlarning barchasini onasini öz onam deb bilaman men. Agar shu yerda mendan boshqacharoq öylaydigan bolla bösa mashinadan tushsin! Ön daqiqa sukut saqlab ötirgan yigitlarning birortasi joyidan qimirlamadi.
-Juda soz,-degan Akrom yana gaz pedalini bosdi.-Ammo bunaqa kayf qilib dam olmagandim hali, senlargayam yoqtimi,-dedi keyin kulib.
Mashinani qahqaha bosdi.