Библиотека | Boshqalar | EroMasterning Qaytishi 2!
yaqinlashib, qalinlashib ulgurgandik.
-Axror aka? -chaqirdi u, qo'limga hozirgina damlangan qaynoq kofeni tutqazib.
-Ha? -achchiq kofedan ho'plab, televizordan ko'zimni uzib unga yuzlandim.
-Yoqtirgan qizlariz ko'p bo'lsa kerak a?
-Nega unaqa deyapsan?
-Endida, ko'p bilan yursez kerak?
-Ko'p qizlar bilan gaplasharman ham, lekin yoqtirganim yo'q.
-Juda yaxshi. . .
-Nima? Nimasi yaxshi?
-O'zim shunday.
Bokalni stolga qo'yib, unga yuzlandim:
-O'zingni yoqtirganing bormi?
-Avval yo'q edi. . . Endi bor. . .
Uning bu gaplari, nigohi ehtirosli chiqqandi, mening ham ehtiroslarim uyg'onib ketdi.
-Kim ekan u?
Kinolardagidek, lablariga tikilgancha asta unga yaqinlasha boshladim. U ham menga asta yaqinlasha boshladi.
-Sevgan qiziz rostdan yo'qmi? -ehtirosli ovozda davom etdi.
Birdan atrofim qorong'ilashib ketgandek bo'ldi. "Sevganim bor", hayolimdan o'tkazdim, "uni juda sevaman. . .". Ehtiroslarim so'nib bo'lgandi, yuzimni ortga burganimdan Kamola ham xato ish qilganidan uyalib ketdi. O'rnidan turib, chiqib ketishga shaylanganida tilga kirdim:
-Sevganim bor. . .
G'amgin ovozim uni to'xtatib, qaytib joyiga o'tkazdi.
-Keyinchi. . ?
-Taqdirimizda birga bo'lish yozilmagan ekan. . .
Unga Marjonam haqida qisqacha gapirib berdim.
-Siqilmang Axror aka, hali sizni baxtli qila oladigan qizni uchratasiz albatta. Sizga bunaqa g'amginlik yarashmaskan.
Kunlar shu zaylda o'taverdi. Bu orada men adminlik qilgan sayt bilan bog'liq asabbuzarliklar ham paydo bo'ldi. O'zbekistondan yuborilgan so'rovga ijobiy javob kelgandi. Yangi passport uchun yozilib keldik. To'g'rirog'i u yozildi. Bu orada dubayga kelishimga asosiy sabab bo'lgan ish ham bitdi. Buyerda qolishimga aytarli sabab yo'q edi, Kamoladan boshqa!
-Ketasizmi?
-Ha, ketmasam bo'lmaydi. Sen havotir olma, Murod bilan gaplashdim, ularnikida yashaysan. Xotini bilan dugona bo'pqoldinglarku.
-Sizdan ajralgim kelmayapti. . .
-Toshkentda seni o'zim kutia olaman, buyog'iga meni nazoratimda yashaysan, tushunding?
-Ho'p. . . Qachon ketasiz?
-Ertaga ertalabga reys bor ekan, lekin indinga uchadiganiga yozildim. Ishni topshirdim, ertaga ikkimiz miriqib shaxar aylanamiz, o'ynab-kulamiz ho'p yig'loqi?
-E boringe, -dedi u nam ko'zlarini artib kulib qo'yarkan.
Kamola pazanda qiz edi, har kuni turli o'zbekcha ovqatlarni (asosan menga yoqadigan, sergo'sht ovqatlarni) tayyorlab berardi. Uxlashga yotayotganida xona eshigini yopmay qo'ygani menga ishonch bildirganini anglatardi.
Ertasiga Murod o'zini mashinasini berib ketdi. Kamolani bahonasida o'zim ham Dubayni miriqib aylandik. Avval yaqindan ko'rishni istaganim, palma orollariga bordik. Arxipelagda bir nechta palma va "dunyo orollari" mavjud edi. Kamola bilan "Jumeyra" nomli palma orolga sayohat qildik. Odamlar yashaydigan uylar, kafe-restoran, mexmonxonalar ham qurilgandi bu sun'iy orolda. Do'konlarni aylandik (hechnima olmasak ham), kafelarda yengil tamaddilar qildik, tushlikkacha shu orolda qoldik. Sohilga yaqin joyda biroz nafas ham rostladik.
Obeddan keyin esa butun dubaydan ko'rinib turadigan bino, dunyoda balandligi bo'yicha 1-o'rinda bo'lgan, palma orollardan uncha uzoq bo'lmagan hududdagi Burj-Xalifa binosiga yaqinlashdik. Agar binoni tagidan yuqori uch qismiga qarasangiz boshingiz aylanishi tabiiy edi. Binoni tashqi tomondan tomosha qilib, ichiga kirdik. Huddi katta xolamizni uyiga kelayotgandek tutardik o'zimizni. Binoda qiladigan ishimiz yo'q, shunchaki qavatlarni aylanib, yuqorisiga chiqmoqchi edik. Taxmiman 850 metrlik bino 200 atrofidagi qavatdan iborat ekan. Bino ichida do'konlardan tortib, biznes markazlarga, hatto bir necha qavatni band qilgan mexmonxonalar ham joylashgan edi. 100-qavatdan yuqorilaganda hayajon bosib, oyoqlar qaltirarkan. Chunki yerdan yarim kilometr balanddamiz. Xullas, aytaman desam kitob yozib qo'yarkanman, shu kuni uyga juda kech qaytdik. Qaytiboq qotib uxlagandik. Kamola oldingidan ancha quvnoq, sho'x qizga aylangandi.
Ertasiga ertalab Murod mashinasini olib ketdi. Bugun kechki paytda Toshkentga uchardim.
-Bugun yerni tagini aylansak nima deysan?
-Bugun ketasiz a. . . ?
Kamolani yelkalaridan ushlab o'zimga qaratdim:
-Kamola, menga ishon hammasi yaxshi bo'ladi. Hali bu yig'loqiligingni eslab rosa kulishamiz sen bilan.
Uning ko'zlari yoshga to'lib, meni mahkam quchoqlab oldi. Men ham yelkalaridan quchib turardim.
Shu kuni tushgacha "Dubay Metro"da daydidik. O'zimizdagi metrodan ancha uzun, odamlar ham juda to'la. . .
Soat 12larda juda charchab uyga qaytdik. Tushlikka yengil ovqat tayyorlab, qorinni to'qladik. Kamola yuklarimni yig'ib, chemodanga solib o'tirardi men esa qulog'imga naushnikni tiqib, klassik qo'shiqlarni tinglab, divanda o'tirardim. Hayolga berilgancha o'tirardim. . . Qulog'imda esa holatga mos fransuz musiqasi. . .
Noooon, g'iyen deg'yeen. . .
Noooon, jeneg'ek g'etteg'yeeen. . .
Qandaydir harakatdan o'zimga kelib, ko'zimni ochdim. Kamola meni oq ko'ynagimda, oyoqlari ochiq, quchog'imga o'tirib, yuzlarimga ehtiros bilan tikilib turardi. Undan kelayotgan kishini sarmast qiladigan hid ham aqldan ozdirardi. Ehtiroslarim uyg'ongan bo'lsada o'zimni tutardim, lekin qarshi turishga kuchim yetmasdi. U yuzlarimni nozik barmoqlari bilan silab o'ziga tortganida ehtiroslarim butunlay g'olib keldi. Lablarimiz topishib, uning lablaridan so'rirdim. U sochlarimni qo'llari bilan o'ynab o'pishardi. Qo'llarim ham harakatga kelib, belidan mahkam quchib oldim. Shu onda lablarimiz uzilib, u ko'zlarini yumdi. Men tomoqlaridan o'pishni boshlaganimda ehtiroslanib "ohh" deb yubordi. Egindagi ko'ynakning tugmalarini yecha boshladim. Kamolaning tanasi sutga chayilgandek oppoq, harqanday odamning ehtirosini qo'zg'otmay qo'ymasdi. Kaftimni to'ldirib turgan ko'kraklari ham uning qomatiga juda mos edi. Ko'kraklarini silab, ezib massaj qilayotganimda u yelkalarimni ehtirosli tarzda silay boshladi. Uning belidan mahkam quchib o'zimga tortdim va ko'kraklaridan so'rib ketdim. Belidan quchib turgan qo'llarim pastga harakatlanib, trusik kiyilmagan ko'tlarini silay boshladim. Uni shu holatda mahkam quchib, dast ko'tardimda, yotoqxonaga olib kirdim. Lablarimiz yana tutashib, yalab-yulqashib ketdik. Uni yotkizganimda meni ko'ynagimni yecha boshladi. Men ham darrovda yalog'och bo'ldim va allaqachon yana ham qattiq, yanada yo'g'onlashib ketib shu onni kutayotgan qo'tog'imni ushlab Kamolaning amiga tiqa boshladim. Qiyinchilik bilan tiqayotganimda u ko'zlarini yumib, to'lg'ongancha "mmmm ohhh" deb yubordi. Oxirgi marta sikishganimga ham yarim yildan ortgandi. Qo'tog'im shuncha vaqtda endi amni his qilib, maroq bilan kirib-chiqardi. Qo'tog'im biroz bemalol harakatlana boshlagacha Kamolani bag'rimga bosgancha asaldek totli lablaridan bo'salar olib sikishda davom etdim. U yelkamlarimdan quchib, o'ziga tortar, baland ovozda ehtirosli tovushlar chiqarardi. . .
Oyoqlarini yuqoriga ko'tarib, qo'llarim bilan tutib sikayotganimda ichimda issiqlik to'planayotganini his qildim. Kamolaning ichiga bo'shanganimdan so'ng bo'shashib, tanam qizib, o'zimni uni ustiga tashladim.
-Axror aka? -chaqirdi u, qo'limga hozirgina damlangan qaynoq kofeni tutqazib.
-Ha? -achchiq kofedan ho'plab, televizordan ko'zimni uzib unga yuzlandim.
-Yoqtirgan qizlariz ko'p bo'lsa kerak a?
-Nega unaqa deyapsan?
-Endida, ko'p bilan yursez kerak?
-Ko'p qizlar bilan gaplasharman ham, lekin yoqtirganim yo'q.
-Juda yaxshi. . .
-Nima? Nimasi yaxshi?
-O'zim shunday.
Bokalni stolga qo'yib, unga yuzlandim:
-O'zingni yoqtirganing bormi?
-Avval yo'q edi. . . Endi bor. . .
Uning bu gaplari, nigohi ehtirosli chiqqandi, mening ham ehtiroslarim uyg'onib ketdi.
-Kim ekan u?
Kinolardagidek, lablariga tikilgancha asta unga yaqinlasha boshladim. U ham menga asta yaqinlasha boshladi.
-Sevgan qiziz rostdan yo'qmi? -ehtirosli ovozda davom etdi.
Birdan atrofim qorong'ilashib ketgandek bo'ldi. "Sevganim bor", hayolimdan o'tkazdim, "uni juda sevaman. . .". Ehtiroslarim so'nib bo'lgandi, yuzimni ortga burganimdan Kamola ham xato ish qilganidan uyalib ketdi. O'rnidan turib, chiqib ketishga shaylanganida tilga kirdim:
-Sevganim bor. . .
G'amgin ovozim uni to'xtatib, qaytib joyiga o'tkazdi.
-Keyinchi. . ?
-Taqdirimizda birga bo'lish yozilmagan ekan. . .
Unga Marjonam haqida qisqacha gapirib berdim.
-Siqilmang Axror aka, hali sizni baxtli qila oladigan qizni uchratasiz albatta. Sizga bunaqa g'amginlik yarashmaskan.
Kunlar shu zaylda o'taverdi. Bu orada men adminlik qilgan sayt bilan bog'liq asabbuzarliklar ham paydo bo'ldi. O'zbekistondan yuborilgan so'rovga ijobiy javob kelgandi. Yangi passport uchun yozilib keldik. To'g'rirog'i u yozildi. Bu orada dubayga kelishimga asosiy sabab bo'lgan ish ham bitdi. Buyerda qolishimga aytarli sabab yo'q edi, Kamoladan boshqa!
-Ketasizmi?
-Ha, ketmasam bo'lmaydi. Sen havotir olma, Murod bilan gaplashdim, ularnikida yashaysan. Xotini bilan dugona bo'pqoldinglarku.
-Sizdan ajralgim kelmayapti. . .
-Toshkentda seni o'zim kutia olaman, buyog'iga meni nazoratimda yashaysan, tushunding?
-Ho'p. . . Qachon ketasiz?
-Ertaga ertalabga reys bor ekan, lekin indinga uchadiganiga yozildim. Ishni topshirdim, ertaga ikkimiz miriqib shaxar aylanamiz, o'ynab-kulamiz ho'p yig'loqi?
-E boringe, -dedi u nam ko'zlarini artib kulib qo'yarkan.
Kamola pazanda qiz edi, har kuni turli o'zbekcha ovqatlarni (asosan menga yoqadigan, sergo'sht ovqatlarni) tayyorlab berardi. Uxlashga yotayotganida xona eshigini yopmay qo'ygani menga ishonch bildirganini anglatardi.
Ertasiga Murod o'zini mashinasini berib ketdi. Kamolani bahonasida o'zim ham Dubayni miriqib aylandik. Avval yaqindan ko'rishni istaganim, palma orollariga bordik. Arxipelagda bir nechta palma va "dunyo orollari" mavjud edi. Kamola bilan "Jumeyra" nomli palma orolga sayohat qildik. Odamlar yashaydigan uylar, kafe-restoran, mexmonxonalar ham qurilgandi bu sun'iy orolda. Do'konlarni aylandik (hechnima olmasak ham), kafelarda yengil tamaddilar qildik, tushlikkacha shu orolda qoldik. Sohilga yaqin joyda biroz nafas ham rostladik.
Obeddan keyin esa butun dubaydan ko'rinib turadigan bino, dunyoda balandligi bo'yicha 1-o'rinda bo'lgan, palma orollardan uncha uzoq bo'lmagan hududdagi Burj-Xalifa binosiga yaqinlashdik. Agar binoni tagidan yuqori uch qismiga qarasangiz boshingiz aylanishi tabiiy edi. Binoni tashqi tomondan tomosha qilib, ichiga kirdik. Huddi katta xolamizni uyiga kelayotgandek tutardik o'zimizni. Binoda qiladigan ishimiz yo'q, shunchaki qavatlarni aylanib, yuqorisiga chiqmoqchi edik. Taxmiman 850 metrlik bino 200 atrofidagi qavatdan iborat ekan. Bino ichida do'konlardan tortib, biznes markazlarga, hatto bir necha qavatni band qilgan mexmonxonalar ham joylashgan edi. 100-qavatdan yuqorilaganda hayajon bosib, oyoqlar qaltirarkan. Chunki yerdan yarim kilometr balanddamiz. Xullas, aytaman desam kitob yozib qo'yarkanman, shu kuni uyga juda kech qaytdik. Qaytiboq qotib uxlagandik. Kamola oldingidan ancha quvnoq, sho'x qizga aylangandi.
Ertasiga ertalab Murod mashinasini olib ketdi. Bugun kechki paytda Toshkentga uchardim.
-Bugun yerni tagini aylansak nima deysan?
-Bugun ketasiz a. . . ?
Kamolani yelkalaridan ushlab o'zimga qaratdim:
-Kamola, menga ishon hammasi yaxshi bo'ladi. Hali bu yig'loqiligingni eslab rosa kulishamiz sen bilan.
Uning ko'zlari yoshga to'lib, meni mahkam quchoqlab oldi. Men ham yelkalaridan quchib turardim.
Shu kuni tushgacha "Dubay Metro"da daydidik. O'zimizdagi metrodan ancha uzun, odamlar ham juda to'la. . .
Soat 12larda juda charchab uyga qaytdik. Tushlikka yengil ovqat tayyorlab, qorinni to'qladik. Kamola yuklarimni yig'ib, chemodanga solib o'tirardi men esa qulog'imga naushnikni tiqib, klassik qo'shiqlarni tinglab, divanda o'tirardim. Hayolga berilgancha o'tirardim. . . Qulog'imda esa holatga mos fransuz musiqasi. . .
Noooon, g'iyen deg'yeen. . .
Noooon, jeneg'ek g'etteg'yeeen. . .
Qandaydir harakatdan o'zimga kelib, ko'zimni ochdim. Kamola meni oq ko'ynagimda, oyoqlari ochiq, quchog'imga o'tirib, yuzlarimga ehtiros bilan tikilib turardi. Undan kelayotgan kishini sarmast qiladigan hid ham aqldan ozdirardi. Ehtiroslarim uyg'ongan bo'lsada o'zimni tutardim, lekin qarshi turishga kuchim yetmasdi. U yuzlarimni nozik barmoqlari bilan silab o'ziga tortganida ehtiroslarim butunlay g'olib keldi. Lablarimiz topishib, uning lablaridan so'rirdim. U sochlarimni qo'llari bilan o'ynab o'pishardi. Qo'llarim ham harakatga kelib, belidan mahkam quchib oldim. Shu onda lablarimiz uzilib, u ko'zlarini yumdi. Men tomoqlaridan o'pishni boshlaganimda ehtiroslanib "ohh" deb yubordi. Egindagi ko'ynakning tugmalarini yecha boshladim. Kamolaning tanasi sutga chayilgandek oppoq, harqanday odamning ehtirosini qo'zg'otmay qo'ymasdi. Kaftimni to'ldirib turgan ko'kraklari ham uning qomatiga juda mos edi. Ko'kraklarini silab, ezib massaj qilayotganimda u yelkalarimni ehtirosli tarzda silay boshladi. Uning belidan mahkam quchib o'zimga tortdim va ko'kraklaridan so'rib ketdim. Belidan quchib turgan qo'llarim pastga harakatlanib, trusik kiyilmagan ko'tlarini silay boshladim. Uni shu holatda mahkam quchib, dast ko'tardimda, yotoqxonaga olib kirdim. Lablarimiz yana tutashib, yalab-yulqashib ketdik. Uni yotkizganimda meni ko'ynagimni yecha boshladi. Men ham darrovda yalog'och bo'ldim va allaqachon yana ham qattiq, yanada yo'g'onlashib ketib shu onni kutayotgan qo'tog'imni ushlab Kamolaning amiga tiqa boshladim. Qiyinchilik bilan tiqayotganimda u ko'zlarini yumib, to'lg'ongancha "mmmm ohhh" deb yubordi. Oxirgi marta sikishganimga ham yarim yildan ortgandi. Qo'tog'im shuncha vaqtda endi amni his qilib, maroq bilan kirib-chiqardi. Qo'tog'im biroz bemalol harakatlana boshlagacha Kamolani bag'rimga bosgancha asaldek totli lablaridan bo'salar olib sikishda davom etdim. U yelkamlarimdan quchib, o'ziga tortar, baland ovozda ehtirosli tovushlar chiqarardi. . .
Oyoqlarini yuqoriga ko'tarib, qo'llarim bilan tutib sikayotganimda ichimda issiqlik to'planayotganini his qildim. Kamolaning ichiga bo'shanganimdan so'ng bo'shashib, tanam qizib, o'zimni uni ustiga tashladim.