Tasodifiy hikoya: ikki eshik orasidagi ikki taqdir 6
Mana oradan kunlar õtdiyu lelin bu ikkiyoshi nigohlari bir birini maf tun etar tutqinlik xõrlik niho...davomi
Mana oradan kunlar õtdiyu lelin bu ikkiyoshi nigohlari bir birini maf tun etar tutqinlik xõrlik niho...davomi
eh insonl orindegi waytonla oqib ibrat olila
Добавил: | 998936287981 (24.04.2015 / 22:05) |
Рейтинг: | (0) |
Прочтений: | 9097 |
Комментарии: | Комментарии закрыты |
Фариштадек яна бир чақалоқ дунё
юзини кўрди.
Онасини қийнаб қўйишдан қўрққан шекилли, у
врачлар ёрдамисиз туғилди.
Орадан бир кун ўтиб, бу чақалоқ ўзини шаҳар
чеккасидаги ташландиқ совуқ ерда кўрди. Онаси:
-Болажоним, оппоғим, ўғлим. Дунёга бевақт
келдингда. Ҳозир замон жудаям ўзгариб кетган.
Мен сен билан қаерга ҳам сиғардим. Ота-онам
кўрса сени ҳам мени ҳам ўлдиришади. Менинг
эса ҳамма ҳаётим олдинда. Сен мени кечир. Сен фақатгина ухлайсан холос. Ширин уйқуга
кетасан. Мендек гуноҳкор онангни кечир. Энди
ухла.
-Фариштам, онам қаерга кетди?
Фаришта:
-Билмадим, лекин сен ўйлама ҳозир қайтиб келади.
Чақалоқ:
-Фариштам сенга нима бўлди? Нега овозинг
бунақа? Йиғлаяпсанми? Ойижонимга тезроқ
айт келсин. Бу ер жуда совуқ экан совқотиб
кетяпман. Фаришта:
-Йўқ тойчоқ, мен йиғламаяпман сенга шунақа
туюлган шекилли. Мен ҳозир онагни олиб
келаман. Сен фақат ухлаб қолма, баландроқ
йиғла. Йиғла тойчоқ, йиғла.
-Фариштам ахир онажоним ухла дедилар. Ухлашим керак.
Бу орада эса шу жойга яқинроқдаги уйларнинг
бирида сухбат қизъгин эди.
-Азизам, хафа бўлмагин ахир тирноққа зор
фақат биз эмаску. Бу дунёда қанчалаб оилалар
фарзанд асраб олиб, бахту камолини кўрмоқда. Биз ҳам асраб оламиз фақатгина бахтимга соғ
бўлсанг бўлди.
-Азизим, келинг, негадир ташқарига чиққим
келяпти. Юринг. Мени кимдир чақиряпти.
-Сенга нима бўляпти, соатга қара. Қаёққа?
-Тезроқ, тезроқ борайлик. Билмадим қаёққа лек юрагим гуппилаб уряпти, қаёққадир
боришим керак. Мени тушунинг. Юринг.
-Фақат сен учун, майли юрақол.
Уйдан ёш оила чиқиб йўлак бўйлаб тез юра
бошлашди.
-Азизам негадир, сен ўзингни овора қиляпсан, қаяқа кетаётганингни ҳам билмаяпсану.
-Азизим худди кимдир қўлимдан тортиб
кетаётгандек..........
-Менга ваъда бер эртага ҳеч иш қилмасдан
уйда дам оласан. Тамом. Мен врачингга ҳам
телефон қилиб гаплашиб қўяман. -Жииииим кимнингдир йиғи овози
эшитиляпти.
-Ҳа ўша томондан чақалоқ овози эшитиляпти.
Фаришта:
-Тойчоқ қани бор овозинг билан бақир. Йиғла
оппоғим йиғла. -Фариштам, қаёққа кетиб қолдинг. Мен
совқотиб кетдим. Жудаям совуқ экан. Сени роса
чақирдим. Онамни топдингми?
-Йиғла баландроқ йиғла онанг келяпти. У
жудаям яқин қолди.
Аёл: -Эй худойим бу чақалоқку, ким қўйиб кетти
экан. Жудаям музлабди. Тезроқ уйга олиб
кирайлик. Тезроқ.
-Азизам оҳларимиз худога етиб борибди.
-Фариштам онамнинг овози ўзгарибдими?
-Йўқ бегуноҳ фариштагинам, бу сенинг ҳақиқий ОНАНГНИНГ овози.....
юзини кўрди.
Онасини қийнаб қўйишдан қўрққан шекилли, у
врачлар ёрдамисиз туғилди.
Орадан бир кун ўтиб, бу чақалоқ ўзини шаҳар
чеккасидаги ташландиқ совуқ ерда кўрди. Онаси:
-Болажоним, оппоғим, ўғлим. Дунёга бевақт
келдингда. Ҳозир замон жудаям ўзгариб кетган.
Мен сен билан қаерга ҳам сиғардим. Ота-онам
кўрса сени ҳам мени ҳам ўлдиришади. Менинг
эса ҳамма ҳаётим олдинда. Сен мени кечир. Сен фақатгина ухлайсан холос. Ширин уйқуга
кетасан. Мендек гуноҳкор онангни кечир. Энди
ухла.
-Фариштам, онам қаерга кетди?
Фаришта:
-Билмадим, лекин сен ўйлама ҳозир қайтиб келади.
Чақалоқ:
-Фариштам сенга нима бўлди? Нега овозинг
бунақа? Йиғлаяпсанми? Ойижонимга тезроқ
айт келсин. Бу ер жуда совуқ экан совқотиб
кетяпман. Фаришта:
-Йўқ тойчоқ, мен йиғламаяпман сенга шунақа
туюлган шекилли. Мен ҳозир онагни олиб
келаман. Сен фақат ухлаб қолма, баландроқ
йиғла. Йиғла тойчоқ, йиғла.
-Фариштам ахир онажоним ухла дедилар. Ухлашим керак.
Бу орада эса шу жойга яқинроқдаги уйларнинг
бирида сухбат қизъгин эди.
-Азизам, хафа бўлмагин ахир тирноққа зор
фақат биз эмаску. Бу дунёда қанчалаб оилалар
фарзанд асраб олиб, бахту камолини кўрмоқда. Биз ҳам асраб оламиз фақатгина бахтимга соғ
бўлсанг бўлди.
-Азизим, келинг, негадир ташқарига чиққим
келяпти. Юринг. Мени кимдир чақиряпти.
-Сенга нима бўляпти, соатга қара. Қаёққа?
-Тезроқ, тезроқ борайлик. Билмадим қаёққа лек юрагим гуппилаб уряпти, қаёққадир
боришим керак. Мени тушунинг. Юринг.
-Фақат сен учун, майли юрақол.
Уйдан ёш оила чиқиб йўлак бўйлаб тез юра
бошлашди.
-Азизам негадир, сен ўзингни овора қиляпсан, қаяқа кетаётганингни ҳам билмаяпсану.
-Азизим худди кимдир қўлимдан тортиб
кетаётгандек..........
-Менга ваъда бер эртага ҳеч иш қилмасдан
уйда дам оласан. Тамом. Мен врачингга ҳам
телефон қилиб гаплашиб қўяман. -Жииииим кимнингдир йиғи овози
эшитиляпти.
-Ҳа ўша томондан чақалоқ овози эшитиляпти.
Фаришта:
-Тойчоқ қани бор овозинг билан бақир. Йиғла
оппоғим йиғла. -Фариштам, қаёққа кетиб қолдинг. Мен
совқотиб кетдим. Жудаям совуқ экан. Сени роса
чақирдим. Онамни топдингми?
-Йиғла баландроқ йиғла онанг келяпти. У
жудаям яқин қолди.
Аёл: -Эй худойим бу чақалоқку, ким қўйиб кетти
экан. Жудаям музлабди. Тезроқ уйга олиб
кирайлик. Тезроқ.
-Азизам оҳларимиз худога етиб борибди.
-Фариштам онамнинг овози ўзгарибдими?
-Йўқ бегуноҳ фариштагинам, бу сенинг ҳақиқий ОНАНГНИНГ овози.....