Tasodifiy hikoya: Ikki qiz seni sevsa
Ikki qiz seni sevsa, Ikki qiz seni desa, Qay birini tanlarding? Nega birin aldarding? Biri sen bilan baxtli, Bir hamon umidvor. Umidvorni baxtsiz qilib, Baxtli bo'lishing dushvor. Biri seni tengdoshing, Biri yoshga qaramas, Sen undan yosh bo'lsang ham, Der: "Sevgi yosh tanlamas!" Sen birini sevasan, Birin hurmat qilasan, Uning baxtini hohlab, Unga mehr berasan. Lekin vaziyat og'ir, U sendan sevgi kutar. Sening bergan mehringni U o'zgacha tushunar. Unga aytding: "Sev...davomi

tekkazdim. So`ng uni soniga qo`l qo`ydim. Unga yoqmadi shekili, uyoq buyoqqa alanglab qaradi va bir xumrayib qo`ydi. Man qo`limi olmadim. Asbobim shunaqangi turib ketgandiki, shimim ichiqa qiynalardi. Qo`llarimi uni oyoqlari orasiga yo`naltirdim. Negadur juda xotirjam edim. Lekin Maryamni unday deyolmasdim. U ortiq chidolmadi shekili qo`limni ushlab stol ustiga qo`yib qo`ydi.
-Voxid aka, ichvobsiz iltimos uyizga keting? -dedi. Mani kayfi oshib qoldi deb o`yladi shekili.
-Mayli ketaman, yur birga ketamiz! -dedimda o`rnimdan turdim.
-Hozir dugonamni chaqirvolay! -dedi. Man to`yxonadan chiqdim. Chamasi 10 metircha yurdim. Ortim Maryam yugurib chiqdi.
-Dugonang qani? -dedim.
-To`y tugasa ketarkan! -dedi.
U bilan birga uyga qaytdik. Tor ko`chalar, uni ustiga hechkim yo`q. Oldiniga qo`lidan mahkam ushlab oldim. Keyin yelkasidan qo`limi o`shirib, xuddi o`rtog`lardek yelkasiga qo`l tashlab oldim. Faqat man gapirar edim, unga xar xil qiziq lafilar aytib kelardim. U bo`lsa indamay jilmaygancha kelaverardi. Uni ihcham yelkalari, yupun kiyimi. Qo`llarim uni yelkalarini, dimog`im undan kelayotgan xushbo`y xidni xis qilib, tuyardi. Asbobim.ku allaqachon qaddini rostlab bo`lgan. Uyga yaqinlashgan sayin atayin qadamlarimi sekinlatar edim. Uyimizga yaqin qolganda, sharta teraklar tagiga panaga tortdim va uni quchog`imga tortib mahkam quchoqladim.
-Nima qivos qo`yvorin birov ko`rib qoladi!!! -deb mani o`zidan itardi.
-Yur Maryam panaroqqa o`tamiz? -deb qattiqroq
quchoqladim. Avvaliga xecham ko`nmadi. Lekin iltimos qilib xonamga kirishiga ko`ndirdim. Uni derazam oldida qoldirib o`zim xoviga kirdim. Oynadan qarasam oyim seryal ko`ryabdilar, dadam bo`lsalar kresloda o`tirgancha uxlayabdilar. Xonamga kirib derazani ochdim. Ko`nglimda bir xayol naxot bugun orzuyimga yetsam. Uni derazadan ichkariga o`tqazvoldim. Srazi uni maxkam quchoqlab labidan o`pdim, asta bo`yinlaridan, ko`kraylaridan oxista ushladim. U bu narsalarga o`rganmagan, go`yo shokka tushib qolganday qimir etmas, hatta gapirmasdi. Man uni kiyimlarini bittama bitta yechib tashladim, faqat ich kiyimlari qoldi. Qanday chiroyli badan toza, mayin. Undan kelayotgan xushbo`y xid, yanada rom etadi. U man tasavur qilganimdan ancha kichik ekan. Qip yalang`och xolatida, jussasi kichikligi yaqqol ko`rinib qoldi. Xuddi yosh qizchaday jim yotardi. O`zimham yechinib yoniga yonboshladim. Uyoq buyog`idan o`pib, silab siypaladim. Shundan so`ng uham oz bo`lsa ehtirosga berilib suzilib to`lg`onganday bo`ldi. Sekin ustiga chiqib asbobimi unikiga to`g`irladim.
-Iltimos keraymas! -deb qulog`imga shivirladi.
-Hooop! -dedim va tiqmadim. (Inson ehtirosga berilganda o`zini tiya olmaydi deyishadi. Lekin shukir qilaman o`shanda o`zimni tiya olganimdan.) O`pishib quchoqlashib yotdik. Ko`kraylaridan o`pdim, amlaridan siladim. Xullas bir soatga yaqin quchoqlashib yotdik. Shirin tuyg`ular og`ushida ko`zim ilinibdi. Bir nima bo`lganday seskanib uyg`onib ketdim. Yonimda qip yalang`och Maryamham uhlab yotardi.
-Maryam ey asal ko`zini och! -deb yuzidan siladim.
-Himm! -dedida atrofga alangladi.
-Tur uxlab qolibmiz!
-Mani uyimga tashlab qo`ying! -dedida mani quchoqlab oldi. So`ng turib kiyimlarimizni kiyip derazadan oshib tashqariga chiqdim. Oldiniga xech kim yo`qligiga ishonch xosil qilib oldim. Uni derazadan ko`tarib tushirdimda uyigacha olib bordim. Uylarini oldida darvoza panasida qaynoq bo`salar bilan siyladim. So`ng ortimga qaytdim.
Ko`cha boshida 5,6 ta ayol-qizlar ko`rindi. Demak to`y yaqinda tugabdi ko`nglim xotirjam uyimga kirib ketdim. Shu sabab bo`ldiyu huddi sevishganday uchrashib, yurdik. Uchrashganimizda sharayotga qarab faqaq o`pishardik. O`sha paytda telifon ishlatish unchalik urf bo`lmagan edi. Bu orada man xizmatga borib keldim. Shundan keyin oramiz soviy boshladi. U keling demadi, man o`zim bormadi. Xayot tashvishlari, o`qish ish deganlariday. U turmushga chiqib oylali bo`lib ketti... Shu tariqa sarguzashtimiz shirin tushday o`tib ketti. Yaxshiyam o`shanda xissiyotga erk berib un buzib qo`ymaganim...

(TAMOM)
Muallif: UZB