EroMaster Ovga Chiqadi! (IV)
| Добавил: | EroMaster (18.05.2015 / 22:02) |
| Рейтинг: |  (0) |
| Прочтений: | 18195 |
| Комментарии: | Комментарии закрыты |
EroMaster Ovga chiqadi!
IV qism
"Shaxsiyatni himoyalash maqsadida ayrim odamlar(asosan qizlar)ning shaxsiy ma'lumotlari (ismi/yoshi/manzili/vahokazo) o'zgartirilgan!"
. . .EROTIK SAHNALAR MAVJUD EMAS!!!
Jazo.
Shaxsiy blog.
Kechasi shirin uyquda uxlab yotganingda qandaydir shovqindan uyg'onib ketasanda, keyin qaytib uxlolmisan.
Menda ham shunaqa. Telefonim bor ovozi bilan sms kelganini jar soldi. "La'nati 5757!!!". Qayoqdagi gudoklarni reklamasi deb shiringina uyqim buziladi. . .
Qaytib uxlolmiman, internetga kiraman. Odnoklassniki, Agent, Soseks. . . Aksiga olib, yaqin tanishlarim ham uxlayotgan bo'ladi. "To'g'rida bla, nima san bilan gaplashaman dib soat 2gacha uxlami chiqarmidi?"
Quloqqa naushnikni joylab, ezmaroq qo'shiqlarni qo'yvolaman: tezro uxlatadi. Yo'q, bo'lmadi. Internetga qaytaman. Nazoratda tutishim kerak bo'lgan qizlarni nazorat qilib qo'yaman yaxshisi. Login-parollar ro'yxatidan qizchalarimnikini qidiraman, terib, kiraman. Oddiy smslar, ortiqcha harakat yo'q. O'zi yaxshi qizda shu. . .
Keyingisiga o'taman. Mandan boshqasi bilan gaplashmas ekan haliyam. . .
Yana keyingisi. . . Keyingisi. . . Keyingisi. . .
"Voy jallaaaab!!! Uyalmi internetda seks qipti manu islovot!"
Negadir o'sha qizdan ko'nglim qola boshladi. Ko'nglim aynib ketdi uni o'ylagan sarim. . .
Asabni buzishga arzimaydi. Asabni asrash kerak, shundoq ham "nervinni"man. O'qigan smslarimni kopirovat qildimda, o'zimni profilimga kirib lichkasiga tashladim, oxiriga qo'shib qo'ydim: "ALVIDO!". Keyin barcha saytlarda druzyamdan o'chirib, "chorni spiska"ga joyladim. Internetda o'z iffatini saqlolmagan qiz bilan umuman yaqin bo'lishim mumkin emas. Jirkanaman.
Soat 4ga yaqinlashibdi, uyqu bosayapti. Asabiylashmaslikka harakat qilsam ham qonim qaynaydi. O'zimni majburlab, uxladim. . .
* * * * *
Kompyuterda fotoshopda ishlab o'tirarkanman, o'zim uchun maxsus logotip yasay olmay asabiylashardim. Shunday logotip bo'lsinki, boshqalarnikiga o'xshamasin. Qo'limdan kelarmikan a?
Telefonim jiringlay boshladi. Chuqur "uff" tortib telefonni oldim:
-Alo?
-Tuzumisan Axror?
-Bo'ladi, qalisan?
-Qattasan?
-Kotta xolammi uyodamasman, o'zimmi uyimdaman, tinchlimi?
-Bizani universitetga kel?
-Nima qilaman etda? Pishirib qo'yibdimi?
-Bitta qizcham bilan svidaniyam boridi, o'rtog'i bilan chiqvotikan. Sanam sheri bo'lasan, o'rtog'i tinnu narsa lekin.
-Ha bo'pti, hozi boraman.
Shusiz ham zerikib o'tirgandim. Kompyuterni o'chirdimda, kiyimlarni alishtirdim.
Rustam 91-yil, mendan bir yosh kichik bo'lsada qalin do'st bo'lib ketganmiz. Sharqshunoslikda 4-kursda o'qiydi. Uchrashuvbop bo'lib kiyinib, sochlarimni eplashtirib tarab, yo'lga chiqdim. Havo judayam isiy boshlagan kunlar edi. Shu sabab ko'chada aylanib yurish hammaga ham yoqmasdi. Universitetga yetib kelib, mashinadan tushdim va ichkariga qarab yura boshladim. Rustam kirish eshigi yonida telefonda gaplashib turgan ekan. Menga ko'zi tushgach, telefondagi hamsuhbati bilan xayrlashib, telefonni o'chirdi.
-Keldinmi o'rto?
-Ha, etga qizlarin qatta?
-Kelishvotti, mashinada keldinmi?
-Da, naryoda turibdi. Nechanchi yil qizla?
-Birinchi kurs.
-U bla, 18-19ga kirganlami diman?
-Ha shunaqade. Yuribsanmi o'zinam qizlani ovlab?
-Ha bilasanu endi.
Shu vaqt sal nariroqda turgan tanish chehraga ko'zim tushdi. Rustamga "Hozi qaytaman" deb, o'sha chehra tarafga yurdim. Farangiz bilan birga kvartirada turadigan qiz edi.
-Assalomalikum, -dedi u meni ko'rib, yaqinlasharkan.
-Volikum sinim, yaxshimisiz? -qo'limni uzatdim.
-Raxmat yaxshi, o'zizdan so'rasak? -qo'limni siqib qo'ydi.
-Ismiz... O-odinamidi?
-Oydin.
-Ha Oydin, o'qishila bovotimi?
-Rahmat yaxshi hammasi, o'ziz yaxshimisiz?
-Anchadan beri ko'rishmabmiz, xabar olmabman ham, Farangiz qale yuribdi?
-Tinch, -negadir ovozi boshqacha eshitildi.
-Tinchlimi? Ochuro gapirurin sinim.
-Farangiz sal aynigan, -dedi, dugonasini sirini ochayotganidan hijolat bo'lib.
-Haa, haliyam kalta-kultalada yuribdimi?
-Ha, shunaqayu...
Demak, yana qandaydir gap bor...
-Ochiqro gapirin, yurin chetroga.
U bilan talabalar kamro, daraxt soyasidagi skameykaga o'tirdik.
-Qani gapirinchi endi?
-Farangiz ko'p bolla bilan yuribdi. . .
-Hmm shunaqa deng, neto ishla qimavotimi?
-Aniq bilmadimu, lekin. . .
-Tushunarli. . . Kvartirela qatta, haliyam yunusoboddamisila?
-Ha, o'sha eski kvartiramizda.
-Mayli unda, bir o'tarman.
Rustamni yoniga qaytganimda yonida ikkita chiroyligina qizlar bor edi. Ular bilan darrov tanishib, mashinaga o'tirdik va shu o'rtadagi o'zimizga yoqadigan kafega yo'l oldik.
Qizlar bilan hazil-huzil qilib, uyoq-buyoqdan gaplashib, lavash, fanta-kolalar bilan qorinni to'qladik. O'zimni hursand tutishga urinsam ham ko'nglimga unchalik sig'masdi. Farangizni o'ylardim. . .
Farangiz 1994-yilda, Navoiyda tug'ilgan, sho'x-shaddod qiz edi. 2 yarim yilcha avval, bakalavrni tugatishga tayyorgarlik ko'rayotgan vaqtimda internetda tanishgandik. U qizchalarimdan emasdi, qizchalarimga qaragandek qaramasdim ham. Aka-singil sifatida gaplashib, ancha yaqin bo'lib ketgandik. Menga sirlarini ishonib aytar, siqilgan vaqtlarida muammolarini aytib maslaxat so'rardi.
Toshkentga o'qishga topshirmoqchi bo'lganida hursand bo'ldim. Oilaviy sharoiti juda zo'r bo'lmasada, oddiy, o'rtahol oiladan edi. Toshkentga dadasi bilan kelgandi, hujjat topshirishga ham imtixonga ham. Men ham ko'rishib kelgandim. Ozg'inroq, hokisor odam edi. Farangiz bilimi bilan o'qishga kirib oldi. Rosa quvongan edi. Dadasi qiziga ko'z quloq bo'lishimni iltimos qilgandi. Birga o'qiydigan qizlari bilan ijarada yashay boshlashdi. Uni boshida tez-tez tergab, kamchiligi bormi-yo'qmi so'rab turardim. Lekin keyinchalik ishlarim bilan bo'lib vaqtim ham bo'lmay ketgandi. Farangiz esa toshkentda yashashni boshlab ancha o'zgardi. Avval kalta kiyimlar kiya boshladi. Tanbex berganimda ham foyda bermasdi, keyin "bilganingni qil" deb yuraverdim. Keyin-keyin yigitlar bilan gaplashib yurganlari qulog'imga chalindi. U avval yigitlar bilan gaplashmagani uchun bularni shunchaki gap deb yuraverdim. Mana bugun hamxonasi Oydin ishora qilib qo'ydi. . .
Shularni hayolimdan o'tkazar ekanman, o'ychan holatda fanta quyilgan stakanni qimirlatib o'tirardim. Oxiri agar buni hozir hal qilmasam, ko'nglim joyiga tushmasligini angladim.
-Uzr, bir joyga borishim keri, -shunday deb o'rnimdan turdim.
-Iye qatga o'rto?
-Qatga ketvos?
-O'tiribmizde.
-Yo, uzr, -dedim, ketishga shaylanib, -muhim ishim bor edi.
Mashinamda o'tirgancha biroz o'ylanib qoldim, qayerga boray? Nima qilaman? "Ufff!". O'ylab-o'ylab, kvartirasiga borishga qaror qildim.
Tanish ko'chalar bo'ylab yurib, kerakli
IV qism
"Shaxsiyatni himoyalash maqsadida ayrim odamlar(asosan qizlar)ning shaxsiy ma'lumotlari (ismi/yoshi/manzili/vahokazo) o'zgartirilgan!"
. . .EROTIK SAHNALAR MAVJUD EMAS!!!
Jazo.
Shaxsiy blog.
Kechasi shirin uyquda uxlab yotganingda qandaydir shovqindan uyg'onib ketasanda, keyin qaytib uxlolmisan.
Menda ham shunaqa. Telefonim bor ovozi bilan sms kelganini jar soldi. "La'nati 5757!!!". Qayoqdagi gudoklarni reklamasi deb shiringina uyqim buziladi. . .
Qaytib uxlolmiman, internetga kiraman. Odnoklassniki, Agent, Soseks. . . Aksiga olib, yaqin tanishlarim ham uxlayotgan bo'ladi. "To'g'rida bla, nima san bilan gaplashaman dib soat 2gacha uxlami chiqarmidi?"
Quloqqa naushnikni joylab, ezmaroq qo'shiqlarni qo'yvolaman: tezro uxlatadi. Yo'q, bo'lmadi. Internetga qaytaman. Nazoratda tutishim kerak bo'lgan qizlarni nazorat qilib qo'yaman yaxshisi. Login-parollar ro'yxatidan qizchalarimnikini qidiraman, terib, kiraman. Oddiy smslar, ortiqcha harakat yo'q. O'zi yaxshi qizda shu. . .
Keyingisiga o'taman. Mandan boshqasi bilan gaplashmas ekan haliyam. . .
Yana keyingisi. . . Keyingisi. . . Keyingisi. . .
"Voy jallaaaab!!! Uyalmi internetda seks qipti manu islovot!"
Negadir o'sha qizdan ko'nglim qola boshladi. Ko'nglim aynib ketdi uni o'ylagan sarim. . .
Asabni buzishga arzimaydi. Asabni asrash kerak, shundoq ham "nervinni"man. O'qigan smslarimni kopirovat qildimda, o'zimni profilimga kirib lichkasiga tashladim, oxiriga qo'shib qo'ydim: "ALVIDO!". Keyin barcha saytlarda druzyamdan o'chirib, "chorni spiska"ga joyladim. Internetda o'z iffatini saqlolmagan qiz bilan umuman yaqin bo'lishim mumkin emas. Jirkanaman.
Soat 4ga yaqinlashibdi, uyqu bosayapti. Asabiylashmaslikka harakat qilsam ham qonim qaynaydi. O'zimni majburlab, uxladim. . .
* * * * *
Kompyuterda fotoshopda ishlab o'tirarkanman, o'zim uchun maxsus logotip yasay olmay asabiylashardim. Shunday logotip bo'lsinki, boshqalarnikiga o'xshamasin. Qo'limdan kelarmikan a?
Telefonim jiringlay boshladi. Chuqur "uff" tortib telefonni oldim:
-Alo?
-Tuzumisan Axror?
-Bo'ladi, qalisan?
-Qattasan?
-Kotta xolammi uyodamasman, o'zimmi uyimdaman, tinchlimi?
-Bizani universitetga kel?
-Nima qilaman etda? Pishirib qo'yibdimi?
-Bitta qizcham bilan svidaniyam boridi, o'rtog'i bilan chiqvotikan. Sanam sheri bo'lasan, o'rtog'i tinnu narsa lekin.
-Ha bo'pti, hozi boraman.
Shusiz ham zerikib o'tirgandim. Kompyuterni o'chirdimda, kiyimlarni alishtirdim.
Rustam 91-yil, mendan bir yosh kichik bo'lsada qalin do'st bo'lib ketganmiz. Sharqshunoslikda 4-kursda o'qiydi. Uchrashuvbop bo'lib kiyinib, sochlarimni eplashtirib tarab, yo'lga chiqdim. Havo judayam isiy boshlagan kunlar edi. Shu sabab ko'chada aylanib yurish hammaga ham yoqmasdi. Universitetga yetib kelib, mashinadan tushdim va ichkariga qarab yura boshladim. Rustam kirish eshigi yonida telefonda gaplashib turgan ekan. Menga ko'zi tushgach, telefondagi hamsuhbati bilan xayrlashib, telefonni o'chirdi.
-Keldinmi o'rto?
-Ha, etga qizlarin qatta?
-Kelishvotti, mashinada keldinmi?
-Da, naryoda turibdi. Nechanchi yil qizla?
-Birinchi kurs.
-U bla, 18-19ga kirganlami diman?
-Ha shunaqade. Yuribsanmi o'zinam qizlani ovlab?
-Ha bilasanu endi.
Shu vaqt sal nariroqda turgan tanish chehraga ko'zim tushdi. Rustamga "Hozi qaytaman" deb, o'sha chehra tarafga yurdim. Farangiz bilan birga kvartirada turadigan qiz edi.
-Assalomalikum, -dedi u meni ko'rib, yaqinlasharkan.
-Volikum sinim, yaxshimisiz? -qo'limni uzatdim.
-Raxmat yaxshi, o'zizdan so'rasak? -qo'limni siqib qo'ydi.
-Ismiz... O-odinamidi?
-Oydin.
-Ha Oydin, o'qishila bovotimi?
-Rahmat yaxshi hammasi, o'ziz yaxshimisiz?
-Anchadan beri ko'rishmabmiz, xabar olmabman ham, Farangiz qale yuribdi?
-Tinch, -negadir ovozi boshqacha eshitildi.
-Tinchlimi? Ochuro gapirurin sinim.
-Farangiz sal aynigan, -dedi, dugonasini sirini ochayotganidan hijolat bo'lib.
-Haa, haliyam kalta-kultalada yuribdimi?
-Ha, shunaqayu...
Demak, yana qandaydir gap bor...
-Ochiqro gapirin, yurin chetroga.
U bilan talabalar kamro, daraxt soyasidagi skameykaga o'tirdik.
-Qani gapirinchi endi?
-Farangiz ko'p bolla bilan yuribdi. . .
-Hmm shunaqa deng, neto ishla qimavotimi?
-Aniq bilmadimu, lekin. . .
-Tushunarli. . . Kvartirela qatta, haliyam yunusoboddamisila?
-Ha, o'sha eski kvartiramizda.
-Mayli unda, bir o'tarman.
Rustamni yoniga qaytganimda yonida ikkita chiroyligina qizlar bor edi. Ular bilan darrov tanishib, mashinaga o'tirdik va shu o'rtadagi o'zimizga yoqadigan kafega yo'l oldik.
Qizlar bilan hazil-huzil qilib, uyoq-buyoqdan gaplashib, lavash, fanta-kolalar bilan qorinni to'qladik. O'zimni hursand tutishga urinsam ham ko'nglimga unchalik sig'masdi. Farangizni o'ylardim. . .
Farangiz 1994-yilda, Navoiyda tug'ilgan, sho'x-shaddod qiz edi. 2 yarim yilcha avval, bakalavrni tugatishga tayyorgarlik ko'rayotgan vaqtimda internetda tanishgandik. U qizchalarimdan emasdi, qizchalarimga qaragandek qaramasdim ham. Aka-singil sifatida gaplashib, ancha yaqin bo'lib ketgandik. Menga sirlarini ishonib aytar, siqilgan vaqtlarida muammolarini aytib maslaxat so'rardi.
Toshkentga o'qishga topshirmoqchi bo'lganida hursand bo'ldim. Oilaviy sharoiti juda zo'r bo'lmasada, oddiy, o'rtahol oiladan edi. Toshkentga dadasi bilan kelgandi, hujjat topshirishga ham imtixonga ham. Men ham ko'rishib kelgandim. Ozg'inroq, hokisor odam edi. Farangiz bilimi bilan o'qishga kirib oldi. Rosa quvongan edi. Dadasi qiziga ko'z quloq bo'lishimni iltimos qilgandi. Birga o'qiydigan qizlari bilan ijarada yashay boshlashdi. Uni boshida tez-tez tergab, kamchiligi bormi-yo'qmi so'rab turardim. Lekin keyinchalik ishlarim bilan bo'lib vaqtim ham bo'lmay ketgandi. Farangiz esa toshkentda yashashni boshlab ancha o'zgardi. Avval kalta kiyimlar kiya boshladi. Tanbex berganimda ham foyda bermasdi, keyin "bilganingni qil" deb yuraverdim. Keyin-keyin yigitlar bilan gaplashib yurganlari qulog'imga chalindi. U avval yigitlar bilan gaplashmagani uchun bularni shunchaki gap deb yuraverdim. Mana bugun hamxonasi Oydin ishora qilib qo'ydi. . .
Shularni hayolimdan o'tkazar ekanman, o'ychan holatda fanta quyilgan stakanni qimirlatib o'tirardim. Oxiri agar buni hozir hal qilmasam, ko'nglim joyiga tushmasligini angladim.
-Uzr, bir joyga borishim keri, -shunday deb o'rnimdan turdim.
-Iye qatga o'rto?
-Qatga ketvos?
-O'tiribmizde.
-Yo, uzr, -dedim, ketishga shaylanib, -muhim ishim bor edi.
Mashinamda o'tirgancha biroz o'ylanib qoldim, qayerga boray? Nima qilaman? "Ufff!". O'ylab-o'ylab, kvartirasiga borishga qaror qildim.
Tanish ko'chalar bo'ylab yurib, kerakli
Saytdagi barcha turdagi materiallar 18+ yoshdagilar va undan kattalar uchun mo'ljallangan !
Bizni Ijtimoiy tarmoqlarda ulashing!