Tasodifiy hikoya: Савол
Мен айоллар билан булганда тез бушанаман. Айтишларича хирсни кузгатувчи дорини ичса бушаниш кечрок б...davomi

TANLOV UCHUN. XOTINIMNING SHOGIRDIGA YORDAMIM 1

Добавил:	BARONBOY (21.07.2015 / 08:22)
Рейтинг:	(0)
Прочтений:	33226
Комментарии:	1

Bugun qaynisinglimning tug'ilgan kuni. Xotin akaga "Mayli, borib yotib kela qol" deb va'da berib qo'yibman (chunki qaynisinglim bizdan 30 km narida yashashadi), shu sababli u bozorga sovg'aga ketgandi. Qizimiz bog'chada, qaytishda uni ham olib, so'ngra yo'lga tushmoqchi edi. Katta farzand bo'lganim uchun biz domda ota-onamdan alohida turamiz. Xotin bilan qizim ketsa, bir o'zim kechasi bilan yangi olib kelgan jangari kinolar diskimni ko'rishimni o'ylab yotsam, eshik taqillab qoldi. Yoz kuni bitta shortikda yuribman. Eshikni qulflabman, xotin bo'lsa kerak deb ochsam, tashqarida Nilufar turibdi:
- Assalomu alaykum Sanjar aka!-deya ko'rinishimga qarab kulib qo'ydi. Futbolka kiymaganim yodimga tushib, uzr so'rab egnimga ko'ylak ilib chiqdim.
O'zim gavdaliman, sport bilan shug'ullanaman. Nilufarning muskullarimga suqlanib qarab qo'yganini sezdim.
Aytgancha, Nilufar-xotinimning shogirdi. Xotinning o'zi tikuvchi, salon ham ochib berganman. Nilufar 1994 yil. Erga tegib, bir yil o'tmasdan farzandsizlik tufayli ajrashdi. Lekin go'zalligiga gap yo'q, qomati ham har qanday erkakning suqini keltiradi. Qo'shni mahallalik bu qizni xotin yaqinda shogirdlikka oldi. Uni vaqti kelib o'rashni ko'nglimga tugib qo'ygandim.
- Ke Nilu!
- Anaqa, Zamira opamlar bormi uyda (Xotinimning ismi Zamira)?
- Opang bozorga ketgandi. 10-15 daqiqada kelib qolsa kerak.
- Shunaqami? Opamda ishim bor edi-da!
- Yaxshi. Uyga kirib tur bo'lmasa.
Uni uyga boshlab, choy qo'ydim. Negadir bu qizcha xotin bilan ancha sirdosh bo'lib qoldi. Ba'zida birga soatlab gaplashadi. Shunga hangomaga kelgandir-da.
Mehmonxona derazasidan Niluga qarasam, o'tiribdi chiroylikkina bo'lib. Sepgan shirin duxisining ifori hissiyotlarimni qitiqlab tashladi.
Xayollarim bilan band bo'lib tursam telefon jiringlab qoldi, ko'tarsam xotinim:
- Dadasi, men uyga qaytmay, qizimizni bog'chadan olib to'g'ri o'tib ketaman mehmonga.
- Mayliku-ya, seni hozir Nilu so'rab kelgandi.
- Unga ayting iltimos, ertaga tushdan keyin kelsin, shu vaqtlarga qaytaman.
- Yaxshi. Bojamga salom deb qo'y.
- Xo'p.
Niluga opasi bugun kelmasligini, mehmonga to'g'ri o'tib ketishini aytdim.
- Bu yog'i qiziq bo'ldi-ku!
- Nega?
- Men uydagilarga bugun shu yerda yotib qolishimni aytibman.
- Agar sen ularga shunday aytib kelgan bo'lsang, yotib qolaver shu yerda, qarshiligim yo'q.
- Zamira opam yo'q, qanday bo'larkin.
Niluning bu gapidan menga ham xohishi borligi sezilib qoldi.
- Qanday emas qandday bo'ladida Nilu xonim. Kel bugun ikkalamiz bir chaqchaqlashaylik. Sen shu yerda o'tirib tur, men magazindan u-bu narsa olib kelaman.
- Ko'p kuttirib qo'ymassiz Sanjar aka?!
Ko'zlarimga ishonmay, oyog'imni qo'limga olib, magazinga chopdim.

Magazindan "Qora marvarid" vinosidan, o'zimga pivo, kolbasa, shokolad va yana bir narsalar olib, uyimdagi sohibjamolning yoniga qaytdim. Kelsam Nilu yengilgina uy kiyimida bo'lib olibdi. Qarashlariyam jonni oladi bu qizning. Nilu chiroyli dasturxon tuzadi. Yedik-ichdik, Nilu uncha ichmas ekan, yaxshigina kayf bo'lib qoldi. Men ham qizib olib jur'atim oldingidan ham oshib qoldi. Sekin Niluni yelkasidan quchmoqchi bo'lsam, u birdan yig'lay boshladi. Qilig'imdan afsus chekib qoldim.
- Ha Nilu, nega yiglayapsan? Bizdan ayb o'tdimi?
- Yo'q! Sizdan xafa emasman, taqdirdan xafaman.
Dardi esiga tushib qoldi buning, deb o'ylanib qoldim.
- Nilu, xafa bo'lma hammasi yaxshi bo'ladi. Hali baxtingni topasan.
- Sanjar aka!
U birdan jimib, menga termulib qoldi.
- Ha, Nilu!
- Sizga men hali hech kimga aytmagan sirimni aytmoqchiman. Hatto Zamira opamga ham aytmaganman bu sirni.
- Nega menga ishonayapsan siringni Nilu?
- Chunki siz erkak kishisiz, qolaversa menga yordamingiz ham kerak. Va'da bering bu narsala o'rtamizda qolsin.
- Xavotir olma o'rtamizda qoladi. Tinchlikmi o'zi?
Birdan Niluning ko'ziga yana yosh kelib, menga dardini ayta boshladi.
- Sanjar aka, xabaringiz bor men qo'shnimiz Jamshidga turmushga chiqqan edim.
- Ha, Jamshidni taniyman. Yaxshi bola.
- Shu meni qiynaydi-da. To'yimiz bo'lganiga 6 oy o'tib ajrashsak-da, men hali ham qiz bolaman Sanjar aka, eshitayapsizmi men haliyam qizman,- deya yig'lab yubordi Nilu.
Og'zim ochilib qoldi bu gapdan.
- Nahotki, Nilu! Yangalarga nimani ko'rsatgansizlar?
- Amalladik, - deb qo'lidagi pichoq izini ko'rsatdi.
- Bu chato-o-oq...
- Afsuski shunday. Eng yomoni xotini o'lib, bir bolash bilan qolgan boshqa qo'shnimiz Erkin aka menga og'iz soldi.
- Nega yomon? Bu yaxshi gap-ku!
- Men Jamshidga bu sir o'zimda qoladi deb va'da berganman.
- Xo'sh, nima bo'pti shunga?
- Nega tushunmaysiz? Men Erkin akaga erga tegsam, u meni qiz bola ekanligimni biladi va Jamshidning aybi ochilib qoladi-ku!
O'ylanib qoldim. Bu juda chigal masala edi.
- Mendan qanday yordam kerak Nilu?
- Shu sirni birga saqlaylik. Buning uchun uyat bo'lsa ham aytaman: "Men Erkin akaga turmushga chiqmoqchiman va uning yoniga qiz bola bo'lib bormoqchi emasman.
- Qizligingni men olishimni istaysanmi?
Nilu javob bermay boshi bilan tasdiqladi. Ortiqcha so'z eshitishni istamay uni dast ko'tarib, yotoqqa olib kirdim va spalniy ustiga otdim...
Svetlarni o'chirib, sham yoqdim. Xuddi endi chimildiqqa kirgan yangi kuyovday his qildim o'zimni.
- Sanjar aka! Xohishingiz bo'lmasa ayting, meni iltimosim uchungina bo'lsa kerak emas, - dedi Nilu.
- Nimalar deyapsan asal qiz? Sen ham menga yoqasan aslida. Hayotingdagi ayolligingni his qildiruvchi birinchi erkak men bo'layotganimdan xursandman.
Nilufarning jussasi kichkina bo'lib, chiqsa 50 kglar chiqadi. Oyoqlari ham ingichka uzungina. Sekin uning yoniga yotdim. Bu hurkak qushchani dastlab qo'limga o'rgatish kerakligini bilardim. Uni asta bag'rimga bosib, lablaridan o'pa boshladim. Asta-sekinlik bilan hamma kiyimlaridan xalos qildim. O'zim ham yechindim. Har bir harakatim unga ehtiros bag'ishlardi. Ozodlikka chiqib semirgan qo'tog'imni ko'rib, Nilu qo'rqib ketdi.
- Sanjar aka, meni o'ldirib qo'yasizku buniz bilan?
- Qo'rqma asalim, hammasi yaxshi bo'ladi.
Niluning olmadan sak kattaroq oppoq ko'kraklarini silap siypalay boshladim. Bo'yinlari badanlarini labim bilan ziyorat qilib chiqdim. Nilu ehtirosdan chuqur-chuqur nafas ola boshladi. Ingrab, hansirab mening ham ehtiroslarimni oshira boshladi. Qo'toq toshday qotdi o'ziyam. Asbob jangga shay, jang maydonini belgilash qoldi xolos. Nilunining oyoqlari orasini astoydil siypalay boshladim. Ikkinch qo'lim ko'kragida. Labim esa ikkinchi ko'kragiga mehr berardi. Bir payt oyoqlar orasi namlanib qoldi. Bildimki qiz tayyor bo'ldi. Oyoqlaring yaxshilab ochib qo'yib, o'zimga qulay joylashib oldim. Qo'toqni sekin amiga ishqalab o'ynay boshladim. Nilu "Qiynamay tiqaqoling endi jonim" deb qoldi. Uchini ozgina kirgizsam, og'riqdan o'zini orqaga olayapti. Boshini devorgacha taqab qo'ydim. Endi qayoqqa qocharkansan deya qo'toqni uchini nomiga kirib chiqardim. Keyin uchini kirgizib, Niluni belidan mahkam ushlab, bir zarb bilan oxirigacha tiqdim. Shunaqa baqirvordiki. Qo'toqni sug'urmay bir-ikki yaxshilab siltadim. So'ng qizaloqni