Tasodifiy hikoya: ranoni kundaligi zilola bn 3
zilola ketgandan k.n yuvinib 4iqib oyna oldida utirar uziga uzi gapirardi bugun nima qib quydin jinn...davomi

bir qizni hayotga qaytaraman,yo'lini topishida yordam beraman.
Onaizor yig'lab-yig'lab qaytdi.Sharif ota xotini qizini qayerga qoldirib kelganini angladi,shuning uchun indamadi.O'sha kech Sharif ota xotiniga ko'rsatmay qizi uchun juda o'ksib yig'ladi.
* * *
Onasi ketgach,Zarifa xolasi bilan yolg'iz qoldi.
- Xolajon,xato qildim,adashdim,bu kunimdan o'lganim yaxshiydi... Menga endi xech narsa kerak emas,xayotim barbod bo'ldi,umrimni o'zim xarob qildim,o'ylamay qadam bosib kelajagimga nuqta qo'ydim ...
- Nimalar deyapsan,Zarifa? Kim xato qilmaydi? It tekkani bilan daryoni suvi xarom bo'lib qolmaydi.Bir nomardni deb Xudo bergan umrdan voz kechmoqchimisan? Eng xato nima bilasanmi,xatoni yana takrorlash,undan to'g'ri xulosa chiqarmaslik.Sen kabi adashgan qizlar bu xayotda yo'lini topib ketgan.Muhimi,endi adashmaslik.Xammasi o'zinga bog'liq.O'zingni qo'lga ol,sabrli bo'l,baxtli bo'lishga xaqing bor.
* * *
Oradan oylar o'tdi.Zarifa qizchali bo'ldi.Zuxra opa opasiga qong'iroq qilib bu haqida aytdi.
- O'zi sog'mi?- o'ksinib so'radi Zaynab xola.
- Soppa-sog',opa,bolasi ham yaxshi.
Onaizor bu xabarni ming istihola,ming qayg'u bilan eriga yetkazdi.Sharif ota indamadi.Chetga o'tib,«ey hudo,bolamni o'zing asra»,dedi pichirlab. So'ng katta o'g'lini chaqirdi. «Zuxra xolangnikiga borib kel...» O'g'il ancha pul,sovg'a salom bilan Sirdaryo tomonga yo'l oldi.
Yagona,erka singlisining taqdiri bunday bo'lganidan ezilib,uyga qaytdi.Bu kelib ketishlar davom etdi.
* * *
Oradan oylar o'tdi,bir kuni Zarifaning xolasi tugilgan kunini nishonladi.Tugilgan kunda Zarifaning xolasi Zuxra opaning dugonasi Sabohat opa Zarifani ko'rib so'radi.
- Dugonajon,anavi oshhonadagi qiz kim? Oldin hech ko'rmagan ekanman!
- Ha u qizmi,mani Samadqandda opam borlar o'shani qizi bo'ladi,bechora jiyanim hayotda adashgan.Shifokorlikni bitirgach shu yerda yashayapti har xolda jiyanim men yordam bermasam kim yordam beradi,otasi undan juda norozi.Uyda juda siqildi,hech o'tmishini unuta olmayapti.
- Duganajon,shifokorlikni bitirgan deding,meni yonimga ishga olsam,ish bilan chalg'ib o'tmishini unutarmidi!
- Bilmasam,bolasi hali yosh kattaroq bolaversin,o'zi hohlasa ishlar.
Og'li bir yarim yoshar bo'lgach,Zarifa ishga chiqdi.Zarifa ishxonagilar bilan tezda chiqashib ketdi,ayniqsa,Sabohat opa bilan boshqacha muomala qilar,o'ziga juda yaqin bilardi.Sabohat opa ham Zarifani qizidek ko'rardi.Bir kuni Sabohat opa Zarifaning xolasiga og'lini xotini ikki yil oldin vafot etgani haqida gap ochib qoldi:
- Zuxra,bilasan o'g'lim yolg'iz uni dastidan men ham qiynalib ketdim,- dedi Sabohat opa.
- Tushunmadim?- dedi Mahbuba opa.
- Nimaga tushunmaysan,bilasan bir yil oldin kelinim vafot etgan.Zarifani o'zimga kelin qilsam deyman.Meni ham o'zimga yarasha orzu havasim bor.Zarifani o'z qizimdek ko'raman axir.
- Bilmadim,Zarifa bunga nima deydi hayronman! Mayli o'zidan bir og'iz so'rab ko'raychi.
- Mayli,dugonajon men boray hademay o'g'lim ishdan keladi uyga borib biror nimaga unay.Aytgan gaplarim yerda qolmas deb o'ylayman.
* * *
Kuzning rutubatli oqshomlaridan biri.Sabohat opa oshxonada ovqat tayyorlayotgandi.
- Assalomu alaykum,ayajon.
- Vaalaykum assalom.Keldingmi bolam? Kechga qolding.
- Bugun hisobot topshirdim aya.Ovqatingiz tayyormi?
- Bo'laqol suzaman ovqatni.
Xar kuni axvol shu.Ona bola jimgina ovqatlanishadi.Keyin har kim o'z honasiga kirib ketadi.
Oybek qo'lini artdi,«raxmat,shirin bo'pti» deb endi turyotgandi Sabohat opa:
- O'tir,o'g'lim,senda gapim bor,- dedi.
- Xo'p,aya.
- Bolam,ahvolinga qara,qachongacha shunday yurmoqchisan?
- Yana o'sha gapmi?
- Gap boshlamasimdan og'zimga urasan.Men gapirmasam kim gapiradi? Adoyi tamom bo'ldingku o'g'lim.Axir bu savdo xammaning boshida bor! Uylanishing kerak,otangni meni tashlab ketgani yetadi.Sening baxtingni ko'ray deyman.
- Aya,Nigorani unuta olmayapman,axir hech kim unga o'xshamaydi.
- Nima qilamiz,o'g'lim,umri qisqa ekan.U uchun xam baxtli bo'lishing kerak.Xovlida nabiralarim o'ynab yurishini istayman men xam.O'ylab ko'r o'g'lim,bir yaxshi ayol bor.Bir ko'rgin.Balki yulduzi yulduzinga togri kelar.Bechora hayotda adashgan,qiynalgan ekan… zora…
- Ayajon,qo'ying …
- Yo'q,bo'ldi yetar shuncha yurganing.Meni rozi bo'lsin desang,shu ayol bilan bir gaplashib ko'r. - Onaning ko'zi yoshga to'ldi.
- Xo'p siz xursand bo'lsangiz bo'ldi.
O'g'lining bu gapidan keyin Sabohat opa Zuxra opa bilan gaplashdi.
* * *
Shu gaplarga ham bir yarim yildan oshdi.
Xozir Oybek bilan Zarifa baxtli yashashyapti.Zarifa yana farzand kutyapti.Qaynonasi ham,eri ham uni avaylaydilar.Zarifaning qizalogi Gulzebosi ham Oybekni juda yaxshi ko'radi.Dadasi ham uni erkalaydi. «O'zimning qizim,asal qizim,shirin qizim».
Shu paytlari Zarifaning qulog'iga otasining ovozi eshitiladi.
«Erka qizim,ona qizim».Ko'ngli to'lib ketadi.Otasini,mehribonini sog'inadi.
* * *
Bir oylardan so'ng Zarifaning ko'zi yoridi.O'g'il.Yaxshi niyat bilan,dillarni shod qilib yursin deb,ismini Dilshod qo'yishdi.
Oilada xursandchilik bo'lib ketdi.Lekin ota-onani o'rni bilindi.
Oradan bir xaftalar o'tdi.Zarifa xovlida ro'zg'or ishlarini qilib yurardi.Uch to'rt yoshdan oshgan qizchasi Gulzebo xovliga yugurib kirdi va shirin tilda:
- Ayajon,ayajon,Samarqanddan bobom bilan buvim kelyaptilar, dedi.
- A, kim?
- Bobom bilan buvijonim.Dadam aytdilar.
Zarifa gap nimadaligini anglaguncha darvozadan avval Oybek,so'ng qo'llarida to'la sumkalar bilan Sharif ota va Zaynab xola ko'rindi…


Bu hikoya kimlargadir ibrat bo'lsa boshim osmonga yetardi.Hayotda hamma narsa bo'lishi mumkin shunday ekan,yurgan yo'lingda qoqildingmi hech qachon ortga chekinma,yo'lingda davom et.
Hikoyani oqigan dostlarimdan minnatdorman.
Hurmat bilan Kamina!