Tasodifiy hikoya: ERGA TEKKUNIMCHA QÖZGALGAN HISLAR
ÖQUCHILAR UZUR HIKOYANI NOMINI ÖZGARTIRISHIMNI SÖRADI /Bu bölgan voqeyani bir ayol nomidan yozaman özini iltimosi bilan...davomi

Shayton qizning muxabbati (yangi ijodkordan!)

Добавил:	Smaylik (06.08.2015 / 23:55)
Рейтинг:	(0)
Прочтений:	12303
Комментарии:	Комментарии закрыты

3- para darsni yakulab chiqqan hikoyamiz qahramoni institut darvozasidan chiqarkan, xayolida o'tilgan darslarni takrorlab borardi. Instutning baland binosi yaqinida avtobus bekati bo'lib, shu yoq tomonga qadamini tezlashtirdi.
-Ismail , - degan ovozdan sergaklandi ( xa hikoya bosh qahramonidan birining ismi shunday) va ortiga o'girildi. Institut darvozasidan endi chiqib kelayotgan do'sti uni kutib turishini istagandi.
-Namuncha dars tugashi bilanoq g'oyib bo'lasan? Seni ichkarida qidirib yuribman.
-Ha, uyga tezroq borishim kerak. Ishlarim ko'p. Bilasanu Kamron - deya yana o'zi ketayotga tarafga bir- ikki qadam qo'ydi.
-Ha mayli, - deya uni maqullagan do'sti - seni kuzatib qo'yaman, - deb qo'li bilan do'stini yelkasidan tutgancha bekat tomonga yurishdi. (Jamshid Ismailni eng yaqin do'sti edi)
Bekatda turisharkan Ismail ko'zini bir nuqtadan uzmas, onda-sonda avtobus keladigan tarafga qarab qo'yardi. Kamron esa yonidagi qizlarga xam gap otgan, xatto bittasi bilan astoydil tanishishga xam ulgurgandi. Nihoyat ularning avtobusi kelgach Ismail do'stiga "ketamizmi?" degandek bir qarab qo'ydi.
-o'zing ketaver, men keyingisida ketarman - deya hozirgina tanishgan qiziga bir nimalarni tushuntira ketdi. Avtobusdan bo'sh joyni egallagan Ismail yonida o'tirgan qizga uncha e'tibor bermadi. Faqat avtobus ozroq yo'l yurgandan keyingina qizning yig'layotganini payqadi. Bunday holga avval duch kelmagani uchun nima qilishni bilmadi, va indamay cho'ntagidan dastro'mol olib qizga uzatdi. Qiz xam yigitga birinchi bor razm solayotgan edi. Romolcha bilan ko'zidagi yoshni qisman artarkan, yigitga minnatdorchilik bildirdi. Ismail esa
-Arzimidi, - deya oldi halos. Hayajonlandimi bu holatni unchalik tushunmadi. G'alati tuyg'uni his qildi. Lekin boshqa indamadi. Hayol bilan bo'lib bekatidan o'tib ketishiga oz qoldi. Shoshilib avtobusdan tushish chog'ida qizga yana bir qarab qo'ydi. Qiz esa xamon boshini quyi qilib homush o'tirardi...
O'z kvartirasiga kirib borarkan, xali xamon xayolida o'sha maxzun chexrani o'ylardi. "Nima sababdan yig'ladi? Kim edi u? Men nega hol so'ramadim" degan fikrlar qiynardi.
U kvartirada yolg'iz turardi. Sababi avvalgi oylarda birga turadigan hamhonalardan yolchimagandi. Ularni ba'zilari ichardi, deyarli hamnasi chekardi. Bunday narsalarni esa Ismail umuman yoqtirmasdi. O'qishiga bu narsalar jiddiy xalaqit berishini bilardi. Va pul ketsa ketsin deya bir o'zi turishga qaror qildi. U hozirgi joyidan mamnun edi. Uy egalari ochiq ko'ngil, hush momila edi. Ismailni ko'rinishi xam, o'zini tutishi xam samimiy bo'lgani uchun ko'pchilik unga ochiqlik bilan momila qilardi..
1996- yillarda qishloqlarida kuchli zilzila tufayli ota onasidan erta ayrilgan Ismail aqlini taniy boshlagan paytlaridan to shu kungacha buvisining qaramog'ida katta bo'ldi. Yoshligidan o'qishga juda qiziqardi. Shu sababli xam maktabga 6 yoshidan borgandi. Maktabni a'lo ba'xolarga tamomlagan bu yigitcha arhitektura yo'nalishida o'qishga qaror qildi. Instutni shu yonalishida Imtihonlarni o'z bilimi bilan yechgan Ismail, grand asosida imtiyozli o'qishga qa'bul qilindi. Hozirda u o'qishning endigina 6- oyini yakunlayotgan edi. uyidan ancha uzoqligi uchun shu yerdan kvartira ijaraga olishga majbur bo'ldi...