Tasodifiy hikoya: birinchi marta am sikganim
Avvalambor barchaga salom. Men bu saytda yangiman va sayt a'zolari bilan tezda döstlashib ketamiz de...davomi

"Uni yoqimli ovozini yana eshitishni xoxlardim". Qo'lidagi romolchasini asta ochib ichida yozuv borligini ko'rdi. Qiz romolchani ichki qismiga o'z tel nomerini yozib qo'ygandi. Ismail yanada quvnab ketdi. Raqamni endi terayotgan maxal honadon bekasi ovqatga chaqirib qoldi. Sal qorni ochqaganini sezgan yigit "hozir chiqaman" deya javob qildi. Balki u xam ovqatlanmoqchidir, xayol qildi va o'rnidan turib kiyimlarini alishtira boshladi...
-Ovqat juda mazali chiqibdi, raxmat- uy egalariga minnatdorchilik bildirib dasturhondan turdi va honasiga kirib ketdi. Honadon egalari farzandsiz bo'lganliklari uchun ular Ismailga o'zgacha mehr qo'yishgandi. "Agar farzandimiz tirik bo'lganda u bilan teng bo'lardi" honadon boshlig'i Mahmud aka hayolidan o'tkazdi. Ularning farzandlari bolalik paytida kasali vaqtida davolanmaganligi uchun hayotdan wrta ko'z yumgandi. O'sha paytlar meditsina bu qadar rivojlanmagandi. Balki o'sha paytlar hozirgi imkoniyati bo'lganda farzandining taqdiri boshqacha bo'larmidi. Lekin xamma narsa Allohdan ekan! Mahmud aka shunday o'ylardi, yaxshilik xam yomonlik xam Yaratganning bir marhamati, sinovi...
Honasiga qushday uchib kirgan Ismail, o'rniga yotarkan, hona yuqorisiga qarab biroz yotdi. So'ng telefonini olib raqamni terdi. 3- 4 chaqiruvdan so'ng yoqimli ovoz,
-eshitaman- deya javob qildi, yigit ovoziga mahliyo bo'lib biroz jim bo'lib qoldi.
-alo, eshtaman gapiring- degandan so'ngina
-salom, Dilnura yaxshi yetib oldingizmi? - deb javob qildi. Yigitni tanigan qiz
-haa, bu sizmidiz? Yaxshi sizchi?
-men xam. Ovqatlandizmi?
-yo'q, oyim uyda yo'q edila keyinro ovqatlanaman.
-oyimni kutyapman deng
-ha, bir o'zim bo'lsam tomog'imdan ovqat o'tmaydi.
-bu jihatlarimiz bir hil ekan,- tabassum bilan yigit..
Telefondagi uzoq suxbatdan so'ng, -oyimla keldi, keyin gaplashamiz- deya aloqa uzildi. Ismail endi Dilnura xaqida o'ylab uxlab qoldi.
-Turing, darsga kech qolasiz - Mahmud akaning ayoli Nazokat opa Ismailni uyg'ota boshladi.
-ahir bugun dam olish kuniyu opa- Ismail yostiqdan biroz boshini ko'tarib, yana yotib oldi. Ko'zlarini yumgancha kecha nimalar bo'lganini o'ylay boshladi. Hayotda yashashdan bir maqsadi paydo bo'lgandi. Avvallari ko'p o'qisam, keyinchalik katta odam bo'laman, xamma narsaga ega bo'laman deb o'ylardi. Hozir esa umuman boshqacha, faqat u bilan bo'lsa, unga ega bo'lsa bas. Boshqa narsalar ikkinchi darajali bo'lib qoldi.
Ertalabki nonushta va abedni birga qilgan Ismail, yuvinib kiyindi. Va "kechroq qaytaman" deb uydan chiqib ketdi. Nazokat opaning "qayoqqa" degan gapi og'zida qolib ketdi.
Ismail bugun amakisini oldiga borishni niyat qilgandi. Dadasining shaxar chetrog'ida magazini bo'lib, vafotidan so'ng amakisini ihtiyoriga o'tib ketgandi. Ismail ancha esini tanib qolgach amakisi unga ulush ajratib beradigan bo'ldi. Albatta uni taqsimlashni amakisi o'zi bajarar, Ismail esa ishonib qo'ya qolardi. Bugungi uchrashuvni kutmagan amakisi uni iliq kutib oldi.
-kel jiyan, kelishing xaqida aytib qo'ysang bo'lardi- amakisi uni magazinni alohida honasiga kuzatib, hizmatchi qizga choy olib kirishni buyurdi.
-buyoqqa o'tiraver- stolga moslab qo'yilgan divanga ishora qilib. O'zi xam uni qarshisidan joy oldi.
-bu yer ancha o'zgaribdi, Ohirgi marta kelganimda ta'mirlamoqchiman degandiz.
-ha, o'shandan buyon endi tayyor holga keldi. Ancha ishlarni xam mazasi bolmadi. Ta'mirlash bilan bo'lib savdoga vaqt qilolmadik. -bu huddi Ismailga bu safargi ulushingdan umidingni uz degandek ta'sir qildi, Ismailning kayfiyati ancha tushdi.
-lekin seni ulushingni xam olib qo'yganman. - Ismailga qarab qoshini uchirgan amakisi, shunday deb o'rnidan turdi. Bu orada hizmatchi qiz xam choy olib kirgandi.
-choydan ichib tur jiyan - deb qo'shni xonaga kirib ketdi. Biroz o'ylanib o'tirgach, piyolani qoliga olib paxta gullariga qarab bir nimalarni xayolidan o'tkazdi. Endi choy quymoqchi edi,
-Ilhom aka- deya eshik ochildi va bir juvonni qarshisida ko'rdi. qad- qomati kelishgan, o'rta bo'yli, rasmiy ammo zamonaviy kiyingan hushbichim honim honada Ismaildan boshqa hech kim yo'qligini bilgach
-boshliq qayoqqa ketdilar- deya savol bilan murojat qildi.
-bilmadim, shu yerda edila. Tashqariga chiqdilar - deya ko'zi bilan tashqariga imo qildi.
-haa, hop uzr- deya eshikni orqasidan yopgan yoshgina bu juvonning ismi Gulyuz bo'lib, shu magazinni hisobchisi edi. Gulyuz 28 yoshga kirgan bo'lsa xam, xaliyam turmush qurmagandi. 2 yildan buyon magazin ho'jayini bilan yaqin aloqalarini boshlab yuborgandi. Ular xaqida ko'pchilik sezib ulgurgan, shuning uchun xam Gulyuzga sovchilar qadami to'xtagandi. Lekin u xayotidan hursand edi. Boy hushtori, kechalari hamyostig'i borligini o'zi kifoya edi unga. (Hikoayadan ancha chetlashib ketdim, bu boshqa hikoya endi)
Bir piyola choyni ichib tugatmasdan Amakisi honaga kirib keldi. Qo'lida qora selafan paketga o'ralgan pulni olib chiqibdi.
-bu safar kamroq, aytdimu daromadni asosiy qismi ta'mirlashga ketdi- o'zini oqlagan bo'ldi.
-ha, hammasini tushundim- Ismail o'rnidan turish chog'ida piyolada qolgan choyini ichib, tashqari tomon qadam bosa boshladi.
-kelib tur jiyanim, birga choyho'rlik qilamiz,- ortidan amakisini kulib turgan chexrasidan uzoqlasharkan, "o'zim ish topmasam bo'lmaydi, jonga tegdi shu pulga qarab qolish" xayolidan o'tkazdi. Matkazdan uyga qaytish uchun yana avtobus bekatda avtobus kuta boshladi. Bekatda e'lonlar biram ko'pki, Ismail ularni sinchiklab ko'ra boshladi, orasida "tarmoqli biznes, o'z tarmog'ingni qur va daromad ol" e'loni uni o'ziga jalb qildi. Raqamni telefoniga soxranit qilguncha avtobusi xam keldi...
O'z xonasiga kirib yana og'ir ho'rsinib yotib oldi. Biroz yotgach, o'rnidan turib xali yozib olgan raqamiga qo'ng'iroq qildi:
-alo eshitaman, - muloyim ovoz uni hushyor qildi.
-alo, men e'lon bo'yicha qo'ng'iroq qilyapman.
-xa, bemalol. Siz kim bo'lasiz?
-men Ismail, studentman
-juda yaxshii, ishimiz juda qulay, siz bop. Ertaga ofisimizga keling tushuncha olasiz.
-hop
-mayli unda ertaga kutaman- shu tariqa yakunlangan suhbat chog'ida kimdir "ojidaniya"ga tushgandi, Dilnura ekan, qayta qo'ng'iroq qildi. So'ngi soniyalarda qo'ng'iroqqa javob bo'ldi.
-uzr bezovta qildim! (( - xafa va arazlagan bu ovozdan yigit o'zicha sevindi, demak befarq emas u ham.
-jinnivoyim, ish ilan gaplashayotgandim - birinchi bor qiz bolani erkalab gapirgan Ismail, boshida o'zini noqulay his qildi.
-ha, shuning uchun xam uzr so'radimda, -yanada jiddiy arazlagan ohangda- ishingizni bitirib oldizmi, yo keyinroq qo'ng'iroq qilaymi?
-yo'q, bitdi hisob. Endi siz bilan bitiraylik - suhbatga xazil qo'shmasa urushib qolishlarini sezgan holda yigit gapida davom etdi.
-odamlar rashk qilishni bilarkan.
-hechamda, kim aytdi sizni rash qildi deb- huddi o'zini jaxli chiqqandek ko'rsatdi qiz. - o'zi tanishganimizga 2 kun bo'lgan bo'lsa, keyin biz do'stmizku.
-hada, men nima dedim. Do'stmiz albatta...
Ikkalovlari xam o'z tuyg'ularini do'stlik ortiga yashirishardi. Lekin vaqtlar kelib, ularni sevgisini xatto