Библиотека | Boshqalar | Shayton qizning muxabbati 1-fasl qismlari (yangi ijodkordan!)
do'stlik xam berkitolmay qolishini bilishmasdi. ..
Ertasi kun darsdan chiqib e'lon bo'yicha ofisga boradigan bo'ldi. Yo'l- yo'lakay "do'sti" bilan suxbatlashib ketdi, uchrashuvda omad tiladi. Aytilgan joyga kirib kelgach, honadagi ifor va stol ustidagi maxsulotlardan bu porfyumeriya firma ekanligini payqadi. Quyuq salomlashuvdan so'ng, chiroylikkina ayol kechagi suhbatni eslatdi va ish tartibini tushubtirib berdi. Avvaliga u hech nimani tushunmaganday bo'ldi. Lekin bildiki bu biznes turi xali Uzbekistonda rivojlanmagandi. Uni ichida qandaydir his "shu ish seniki, sen qilolasan" derdi. Ishi oson edi, maxsulot sotib oladi va yana o'ziday maxsulot oladiganlarni jalb qiladi. Bundan u xam foyda ko'radi, u olib kelgan odam xam foyda olishi mumkin edi. U ishga rozi bo'ldi va bugundan ish boshlashini aytdi. "Tavakkal, balki bu meni biznesimdir, balki aksinchadir. Ammo men bu ishni qilmasam buni bilolmayman" u o'zidagi hayollarini jamladi. O'sha kuni kechga yaqin Kamron do'sti bilan gaplashdi, unga ham bu ish xaqida gapirdi. Agar sen boshlagan bo'lsang men xam sen bilanman, men xam qilaman. Ho'sh qayerda ekan ofisi?..
Oradan 2 kun o'tdi, bu orada Dilnura bilan aytarli gaplasholmadi. Avtobus bekatda turar, goh soatiga, goh avtobus keladigan tarafni kuzatardi. Shu payt ortidan ikki qo'l uni ko'zini asta betkitib oldi. Bu uning "do'sti" Dilnura edi.
-salom- qiz unga tabassum bilan boqib turardi. Tushmi o'ngmi anglash qiyin bolib qoldi. Yigit xam quvonch bilan
- salom, qalaysan? - u qizni birinchi bor senlab gapirishi edi, ammo bu Dilnuraga yoqqandi.
-manku yaxshi, lekin siz rosa charchayapsiz shekilli.
-nega unday deysan?
-ahir 2 kundan beri ishli boldim deb aytarli gaplashmadizku man bilan.
-kechirasan, lekin shunaqa bolib qoldida- biroz boshini qashlagan bo'ldida- ho'sh aybimni nima bilan yuvay?
-men ayb qildiz dimadimku- qiz birdan kulib yubordi.
-hop, unda nima qilamiz? Yur biror joyda ovqatlanamiz. Qorning ochgandir? - aslida o'zini xam qorni ancha ochqagandi.
-hoo, siz taklif qilasizu man yo dimanmi, qornim to'q bo'lsayam birga boraman...
Bugungi uchrashuvni rejalashtirmagan bo'lsa xam yaxshi o'tdi.
Uyga piyoda qaytishni taklif qilgan yigitga qarshilik bildirolmadi, aslida xavo juda salqin, shabboda erta baxor xavosi edi. Bunday xavoda piyoda yurish yoqimli edi. Piyoda, suxbatlashib borisharkan Ismail asta qizning qo'lidan tutib oldi, qiz xam bunga norozi emasdi. Suxbatlari yana birinchi uchrashuvga borib taqaldi. Yigit o'shandagi ko'z yoshni sababini so'raganda bu haqida gapirishni istamadi, yigit xam u haqida boshqa so'ramadi. Kun bota boshlagach xavo soviy boshladi. Dilnura sezdirmasada ammo sovqotgani bilinib turardi. Pidjagini yechib qizni yelkasidan tashladi, o'zi esa qizni belidan quchib oldi. Yonma yon ketisharkan, yigit hayoti mazmuni bo'lmish "do'sti" yonida ekanligidan hursand edi...
Quyosh deyarli osmonni tark etgan, ammo uning so'ngi qizil nurlari osmonda ajoyib manzara paydo qilgandi. Yigit qizga biroz o'tirib dam olishni taklif qildi, ular o'tirishgach biroz jim bo'lib qolishdi. Quyoshning ufqdagi qizil shafaqlariga maxliyo bo'lgan ikki qalb huddi so'zsiz suhbatlashayotganday edi.
-bilasanmi? - yigit sukunatni buzdi va qizga qaradi. Qiz xam savol ma'nosi bilam yigitga yuzlandi.
-osmondagi quyosh bitar chog'idagi qizil nurlarni o'zgacha belgisi bor ekan, - yigit ko'zini ufq tomon ko'tardi. Qiz xam ufqqa termulib, qiziqqancha - qanday - deb so'radi.
-bir zamonlar ikki sevishgan bo'lgan ekan, ularning sevgisi judayam kuchli edi. Ularni sevgisini ko'rib shayton ularni ikkisini ajratmoqchi bo'libdi. U go'zal qiz ko'rinishida yigitning oldiga kelibdi, va uni yo'ldan urmoqchi bo'libdi. Ammo yigit unga parvo qilmabdi. U shunday muomila qilibdiki, shayton ham sevgilisiga hiyonat qilmasligini tushunibdi. Ammo baribir u bu yo'lidan qaytmabdi.. - orada biroz sukunat bo'ldi. Ikkisi xam tobora g'oyib bo'layotgan ufqqa qarab o'tirishardi.
-ho'sh, keyinchi? - hikoyaga qiziqib qolgan qiz davomini eshitishni hohlardi.
-shunda u hiyla qilmoqchi bo'libdi- hikoyasini davom etdi yigit. - bir kuni shayton qizning qiyofasiga kirib oladi va yigitga "agar meni sevsangiz bu yerlardan ketaylik, uzoqlarga" deydi. Yigit bu gaplardan hayron bo'lib qoladi. Lekin qizni qattiq sevgani va ko'p qistovlaridan so'ng ketishga rozi bo'ladi. Niyatiga erishgan shayton yigit bilan uzoqlarga ketadi. Oradan bir necha kun o'tgach, sevgilidan darak bo'lmagach, qiz har kuni kun botishida ufqqa termulib o'tirarkan! Chunki yigit unga "ufqdagi qizil nurlar bu meni senga bo'lgan muxabbatim, agarda ufqda qizil nurlarni ko'rmasang bilginki men, yoki sevgimiz o'lgan bo'ladi" degandi... - shunda orada yana biroz jimlik paydo bo'ldi.
-yigitning taqdiri qanday bo'lgan? - qiziqib so'radi qiz, ufqdan ko'zini uzgach yigitga qaradi. Yigit esa hamon ko'zlarini osmindan uzmagan, nimalarnidir xayolidan o'tkazardi. Qiz esa yigitni yelkasi bilan ohista turtkach, yigit hayollardan o'ziga keldi va endi gap boshlamoqchi edi yomg'ir tomchilari yuziga bir-ikki tusha boshladi.
-Yur panaroqqa o'tamiz, hozir yomg'ir boshlaydiganga o'xshaydi.
-hop. - ular sal nariroqdagi bekat ostiga borib olishdi. Yomg'ir bir pasda tezlashib ketdi. Baxorning xavosi shunday, bir oz oldin quyosh chiqsa birozdan so'ng yomg'ir yog'ib yuborishi xam hech gap emas.
-sovqotmadingmi?- qizga boqib uni biroz sovqotganini sezdi. Qiz esa - biroz -deya javob berdi. Yomg'ir borgan sari tezlashar, sovuq shabbodasi esa tanani junjuktirardi. Yigit ohista qizni bag'riga bosib oldi.
-endi sovqotmayapsanmi? - yigitning so'roviga qiz boshini qimirlatib "yo'q" ishorasini qildi. Ular shu zayl biroz turishgach yigit qizning qulog'iga sekingina shivirladi:
-Dilnur , - qiz u quchoqlashgan holatida yigitga qaradi. Yigitning bo'yi biroz baland bo'lganligi uchun biroz noqulay edi. Yigit esa gapida davom etdi.
-senga bir gap aytaman, faqat jiddiy qa'bul qil. - qiz boshi bilan qimirlatib "xa" ishorasini bildirdi.
-men seni sevaman! - yigit bu gapni zo'rga dilidan tiliga ko'chira oldi. Qiz esa uyalgancha pastga qarab oldi. - seni javobingni bilgim keladi, har uchrashganimizda bu gapni yuzinga qarab ming marotaba takrorliman, sen buni eshtmagansan, chunki bu gaplar dilimda qolib ketardi. - qiz xamon yerdan ko'zini uzmas, yigitning quchog'ida bo'lgani uchunmi, yoki ichidagi his tuyg'ular tufaylimi isib ketayotganday edi. - Bugun esa senga bu gaplarni ayra olishga kuch topa oldim. Agar bugun aytmaganinda, balki bu sirligicha qolib ketarmidi, - yigt qizni qo'li bilan boshini teparoq ko'tardi, ikkalasining ko'zlari bir biriga tushdi, shu holatda chamasi yarim daqiqami, yo ozroq bir birlariga termulib qolishdi. Yigit labini qizning labiga olib bordi. Shu onda ikkalovlari xam o'zgacha hissiyotni tuyishdi. Lablari xamon bir birini erkalar, o'zlari esa huddi bu yerda emas, osmonlarda uchib yurishgandek edi. Uzoqdan kelayotgan mashina ovozidan o'zlariga kelishgach, uzoqdagi avtobus chiroqlarini his qilishdi. Avtobus kelib bekatga to'xtadi.
Ertasi kun darsdan chiqib e'lon bo'yicha ofisga boradigan bo'ldi. Yo'l- yo'lakay "do'sti" bilan suxbatlashib ketdi, uchrashuvda omad tiladi. Aytilgan joyga kirib kelgach, honadagi ifor va stol ustidagi maxsulotlardan bu porfyumeriya firma ekanligini payqadi. Quyuq salomlashuvdan so'ng, chiroylikkina ayol kechagi suhbatni eslatdi va ish tartibini tushubtirib berdi. Avvaliga u hech nimani tushunmaganday bo'ldi. Lekin bildiki bu biznes turi xali Uzbekistonda rivojlanmagandi. Uni ichida qandaydir his "shu ish seniki, sen qilolasan" derdi. Ishi oson edi, maxsulot sotib oladi va yana o'ziday maxsulot oladiganlarni jalb qiladi. Bundan u xam foyda ko'radi, u olib kelgan odam xam foyda olishi mumkin edi. U ishga rozi bo'ldi va bugundan ish boshlashini aytdi. "Tavakkal, balki bu meni biznesimdir, balki aksinchadir. Ammo men bu ishni qilmasam buni bilolmayman" u o'zidagi hayollarini jamladi. O'sha kuni kechga yaqin Kamron do'sti bilan gaplashdi, unga ham bu ish xaqida gapirdi. Agar sen boshlagan bo'lsang men xam sen bilanman, men xam qilaman. Ho'sh qayerda ekan ofisi?..
Oradan 2 kun o'tdi, bu orada Dilnura bilan aytarli gaplasholmadi. Avtobus bekatda turar, goh soatiga, goh avtobus keladigan tarafni kuzatardi. Shu payt ortidan ikki qo'l uni ko'zini asta betkitib oldi. Bu uning "do'sti" Dilnura edi.
-salom- qiz unga tabassum bilan boqib turardi. Tushmi o'ngmi anglash qiyin bolib qoldi. Yigit xam quvonch bilan
- salom, qalaysan? - u qizni birinchi bor senlab gapirishi edi, ammo bu Dilnuraga yoqqandi.
-manku yaxshi, lekin siz rosa charchayapsiz shekilli.
-nega unday deysan?
-ahir 2 kundan beri ishli boldim deb aytarli gaplashmadizku man bilan.
-kechirasan, lekin shunaqa bolib qoldida- biroz boshini qashlagan bo'ldida- ho'sh aybimni nima bilan yuvay?
-men ayb qildiz dimadimku- qiz birdan kulib yubordi.
-hop, unda nima qilamiz? Yur biror joyda ovqatlanamiz. Qorning ochgandir? - aslida o'zini xam qorni ancha ochqagandi.
-hoo, siz taklif qilasizu man yo dimanmi, qornim to'q bo'lsayam birga boraman...
Bugungi uchrashuvni rejalashtirmagan bo'lsa xam yaxshi o'tdi.
Uyga piyoda qaytishni taklif qilgan yigitga qarshilik bildirolmadi, aslida xavo juda salqin, shabboda erta baxor xavosi edi. Bunday xavoda piyoda yurish yoqimli edi. Piyoda, suxbatlashib borisharkan Ismail asta qizning qo'lidan tutib oldi, qiz xam bunga norozi emasdi. Suxbatlari yana birinchi uchrashuvga borib taqaldi. Yigit o'shandagi ko'z yoshni sababini so'raganda bu haqida gapirishni istamadi, yigit xam u haqida boshqa so'ramadi. Kun bota boshlagach xavo soviy boshladi. Dilnura sezdirmasada ammo sovqotgani bilinib turardi. Pidjagini yechib qizni yelkasidan tashladi, o'zi esa qizni belidan quchib oldi. Yonma yon ketisharkan, yigit hayoti mazmuni bo'lmish "do'sti" yonida ekanligidan hursand edi...
Quyosh deyarli osmonni tark etgan, ammo uning so'ngi qizil nurlari osmonda ajoyib manzara paydo qilgandi. Yigit qizga biroz o'tirib dam olishni taklif qildi, ular o'tirishgach biroz jim bo'lib qolishdi. Quyoshning ufqdagi qizil shafaqlariga maxliyo bo'lgan ikki qalb huddi so'zsiz suhbatlashayotganday edi.
-bilasanmi? - yigit sukunatni buzdi va qizga qaradi. Qiz xam savol ma'nosi bilam yigitga yuzlandi.
-osmondagi quyosh bitar chog'idagi qizil nurlarni o'zgacha belgisi bor ekan, - yigit ko'zini ufq tomon ko'tardi. Qiz xam ufqqa termulib, qiziqqancha - qanday - deb so'radi.
-bir zamonlar ikki sevishgan bo'lgan ekan, ularning sevgisi judayam kuchli edi. Ularni sevgisini ko'rib shayton ularni ikkisini ajratmoqchi bo'libdi. U go'zal qiz ko'rinishida yigitning oldiga kelibdi, va uni yo'ldan urmoqchi bo'libdi. Ammo yigit unga parvo qilmabdi. U shunday muomila qilibdiki, shayton ham sevgilisiga hiyonat qilmasligini tushunibdi. Ammo baribir u bu yo'lidan qaytmabdi.. - orada biroz sukunat bo'ldi. Ikkisi xam tobora g'oyib bo'layotgan ufqqa qarab o'tirishardi.
-ho'sh, keyinchi? - hikoyaga qiziqib qolgan qiz davomini eshitishni hohlardi.
-shunda u hiyla qilmoqchi bo'libdi- hikoyasini davom etdi yigit. - bir kuni shayton qizning qiyofasiga kirib oladi va yigitga "agar meni sevsangiz bu yerlardan ketaylik, uzoqlarga" deydi. Yigit bu gaplardan hayron bo'lib qoladi. Lekin qizni qattiq sevgani va ko'p qistovlaridan so'ng ketishga rozi bo'ladi. Niyatiga erishgan shayton yigit bilan uzoqlarga ketadi. Oradan bir necha kun o'tgach, sevgilidan darak bo'lmagach, qiz har kuni kun botishida ufqqa termulib o'tirarkan! Chunki yigit unga "ufqdagi qizil nurlar bu meni senga bo'lgan muxabbatim, agarda ufqda qizil nurlarni ko'rmasang bilginki men, yoki sevgimiz o'lgan bo'ladi" degandi... - shunda orada yana biroz jimlik paydo bo'ldi.
-yigitning taqdiri qanday bo'lgan? - qiziqib so'radi qiz, ufqdan ko'zini uzgach yigitga qaradi. Yigit esa hamon ko'zlarini osmindan uzmagan, nimalarnidir xayolidan o'tkazardi. Qiz esa yigitni yelkasi bilan ohista turtkach, yigit hayollardan o'ziga keldi va endi gap boshlamoqchi edi yomg'ir tomchilari yuziga bir-ikki tusha boshladi.
-Yur panaroqqa o'tamiz, hozir yomg'ir boshlaydiganga o'xshaydi.
-hop. - ular sal nariroqdagi bekat ostiga borib olishdi. Yomg'ir bir pasda tezlashib ketdi. Baxorning xavosi shunday, bir oz oldin quyosh chiqsa birozdan so'ng yomg'ir yog'ib yuborishi xam hech gap emas.
-sovqotmadingmi?- qizga boqib uni biroz sovqotganini sezdi. Qiz esa - biroz -deya javob berdi. Yomg'ir borgan sari tezlashar, sovuq shabbodasi esa tanani junjuktirardi. Yigit ohista qizni bag'riga bosib oldi.
-endi sovqotmayapsanmi? - yigitning so'roviga qiz boshini qimirlatib "yo'q" ishorasini qildi. Ular shu zayl biroz turishgach yigit qizning qulog'iga sekingina shivirladi:
-Dilnur , - qiz u quchoqlashgan holatida yigitga qaradi. Yigitning bo'yi biroz baland bo'lganligi uchun biroz noqulay edi. Yigit esa gapida davom etdi.
-senga bir gap aytaman, faqat jiddiy qa'bul qil. - qiz boshi bilan qimirlatib "xa" ishorasini bildirdi.
-men seni sevaman! - yigit bu gapni zo'rga dilidan tiliga ko'chira oldi. Qiz esa uyalgancha pastga qarab oldi. - seni javobingni bilgim keladi, har uchrashganimizda bu gapni yuzinga qarab ming marotaba takrorliman, sen buni eshtmagansan, chunki bu gaplar dilimda qolib ketardi. - qiz xamon yerdan ko'zini uzmas, yigitning quchog'ida bo'lgani uchunmi, yoki ichidagi his tuyg'ular tufaylimi isib ketayotganday edi. - Bugun esa senga bu gaplarni ayra olishga kuch topa oldim. Agar bugun aytmaganinda, balki bu sirligicha qolib ketarmidi, - yigt qizni qo'li bilan boshini teparoq ko'tardi, ikkalasining ko'zlari bir biriga tushdi, shu holatda chamasi yarim daqiqami, yo ozroq bir birlariga termulib qolishdi. Yigit labini qizning labiga olib bordi. Shu onda ikkalovlari xam o'zgacha hissiyotni tuyishdi. Lablari xamon bir birini erkalar, o'zlari esa huddi bu yerda emas, osmonlarda uchib yurishgandek edi. Uzoqdan kelayotgan mashina ovozidan o'zlariga kelishgach, uzoqdagi avtobus chiroqlarini his qilishdi. Avtobus kelib bekatga to'xtadi.