Tasodifiy hikoya: Dars ketgan hayot
Tuqilmagan.Sarvar va Umida bir qishloqda tug'ilishdi bir maktabda uqishdi birga katta bulishdi.Yoshl...davomi

SENSIZ... | 5-qism!

Добавил:	Feya (11.09.2015 / 13:36)
Рейтинг:	(0)
Прочтений:	11168
Комментарии:	Комментарии закрыты

Bu qilgan ishimdan jirkana boshladim, òzimni òzim yomon kòra boshladim.. Nikoh òqitmay turib, u bilan birga bòlganimdan afsuslana boshladim. Bilmadim xudo bu qilgan ishimni kechiradimi yòqmi. Ming hayollar bilan vannadan chiqdim. Eshik tagida, Madina meni chiqishimni kutib turgan ekan. Bòldizmi deb? Ichkariga vannaga kirib ketdi. Men esa Madinani yuziga qarashga uyala boshladim.. Bòlar ish bòldi.. Endi bu yog'i nima bòlishi menga qorong'u edi. Madina chiqinucha, tuxum qovurib, cofe damladim.. 5 6 daqiqadan sòng u ham chiqdi. Ikkimiz ham bir birimizga hech narsa demay òtardik.. Kòzlar kòzga tushsa bir-birimizdan òzimizni olib qochardik..
-Madina kechir, òzimni boshqara olmadim..
-O'zizni ayiblamang, ikkimizni hoqishimiz bilan bòldi.. Men bundan hursandman, endi hech qachon bizni hech kim ayirolmaydi..
Madinani bu gaplarini eshitib, òzimda yana kuch topdim..
Kech ham tushub borardi.. Madinaga endi uyingga borishini sòradim.. Bir tamondan uni qòyib yuborgim kelmasdi, u ham ketgisi kelmasdi.. Kiyimlarini kiyib chiqdi.. Meni mahkam quchoqlab, sizni sevaman, albatta yana kelaman deb chiqib ketdi.. Men yana uni kutishimni aytdim.. Balkonga chiqib uni kuzatib turdim.. Men ham u ham juda baxtiyor edik, kayfiyatim ham a'lo darajada edi.. Lekin...
Yòlning narigi tomonga òtayotgandi, birdan uni mashina urib yubordi.. Bu manzarani kòrib sho'xga tushib qoldim, kòzimdan yoshlar quyila boshladi.. Bor jon jahtim bilan uydan yugurib kòchaga chiqdim.. Qarasam boya urib yuborgan mashina, Madinani kasalxonaga olib ketayotgan ekan..
Odamlar ham kòpayib, nima bòldi ekan, deb bir birlariga gapirardi. Men esa, qòrquvdan oyoq qòlim qaltiray boshladi.. Shu joyda tòqtap turgan akadan òsha mashinani izidan haydab eltib qòyishini sòradim.. U menga yaqin insonizmi, yana bir nimalar deb gapirardi.. Menga u akani gaplari qulog'imga kirmasdi.. Hayolim joyda emasdi. Faxat ichimda, uni òzing asra xudoyim deb qayta qayta takrorlardim. Kasalxonaga ham yetib keldim, boya urib yuborgan mashinani oldi oynasi qonga belangan holda turardi.. Yuragim tez tez ura boshladi.. Ichkariga yugurib kirdim. Hamshiradan bitta qizni mashina urvorgandi u qaysi palatada ahvoli yaxshimi deb qòrquv aralash gapirardim.. Hozir bilib kelaman siz shu yerda òtirib turing deb, ichkariga kirib ketdi. Yonimda bitta qiz, oyoq qòli titrab, bir nimalar gapirib yig'lab òtirardi.. Unga qarasam, Madinani huddi òzi edi. Rangim oqarib ketdi.. Tilim aylanmay Madina sen?
Kòzlari yoshga tòlgan holda menga qarab,
-men Madina emasman jin ursin òzi nimalar bòlyabdi, boyagi qizni ismi Madinami? Mani qiyofadoshimi esim og'ib qoladi hozir dedi..
Bu qizni gapini eshitib òtirgan joyim qotib qoldim.. Madinani huddi quyib qòyganday òzi edi..
-Demak senmi, uni urib yuborgan.?..
U yig'lab.. Ha men bilmay qoldim, yòldan chiqib qoldi.. Uni kòrib, òzimni kòrganday bòldim.. Men esa, Nimalar bòlyabganini ham tushunmay qoldim.
Yarim soatdan sòng, madinani ota onasi keldi, dadasi meni yoqamdan ushlab endi urmoqchi edi.
Madinaga òqshaydigan qizni kòrib rangi oqarib ketdi. Onasi Madina qizim tirikmisan, hamma joying sog'mi? Boya dadangni dòsti qòngiroq qilib, qizizni mashina urib ketdi, ahvoli og'ir degandi..
Boyagi qiz esa..
-Men madina emasman xola, qiziz ichkarida, men bilmasdan uni urib yuboribman deb yig'lab yubordi..
Bu gaplarni eshitgan Madinani ota onasi hayratda edi.
Meni hayolimdan, madina bularni qizi emas degan òy ketdi.. Lekin hozir buni òylashni vaqti emasdi.. Men Madinani yòqotishdan qòrqib, uni jonini saqlab qolishni xudodan tinmay sòrardim. Ammo... 1 soatdan sòng dòktir keldi, Madinaning otasining dòsti ekan..
Otasi-nima bòldi? qizim yaxshimi hech narsa qilmabdimi? Onasi ham yig'lab ahvolini sòrardi. Men esa yig'lab bir chekada dòktir nima deyishini kutib turardim..
Dòktir ham bir oz jimlikdan sòng!
Rustam xudoni hoqishi ekan, qizizni saqlab qololmadik.. Xudo sabr bersin...
Bu gaplarni eshitib tamom bòldim.. Mendan kòra ota onasi kasalxonada dod solib yig'lashdi.. Men nima qilishni bilmay òzimni yòqotib qòydim.. Boyagi urib yuborgan qizni militsiya olib ketishdi.. U ham battar yig'lab tamom bòlgandi. Balke allohga bizni qilgan ishimiz manzur bòlmagandir, bizga bergan jazosidir deb òylardim. Kòproq Madinani òlimiga òzimni ayibdor deb òylay boshladim..
Madinani xabiristonga tafin etdik. Men esa ahmoqlarga òqshab qolgandim, kòzimdan tinmay yoshlar quyilib kelardi.. Eng yaqin insonimdan ayrilgandim.. Madinadan yaqinim yòq edi, uni qanchalar sevardim.. Endi "SENSIZ" qanday yashashmay degan hayollar meni tinch qòymasdi! Odamlar tarqagandan sòng.. Madinani otasi bir oz men bilan qol, senda gapim bor dedi...
Aytmasa ham, Madinani qabri yonidan ketmoqchi emas edim...

Davomi bor...