Tasodifiy hikoya: Chimildiq armon bulgan kun {Maftunka}
Taqdirimdan nolimiman ammo afschimildiq armon bo'lgan kun Taqdirimdan nolimiman ammo afsuslanaman se...davomi

Sevgi pulga sotilmaydi...|muallif:FeYa 5-qism

Добавил:	Feya (21.10.2015 / 18:23)
Рейтинг:	(0)
Прочтений:	11161
Комментарии:	Комментарии закрыты

Davron akam bilan doimgiday gaplashib uchrashib yurdim.. Uchrashkanimda u meni birinchi bor bag'riga bostilar, mendan bo'sa oldilar. Avval ruxsat so'rab undan so'ng bu ishni qildilar.. Men umuman qarshilik bildirmadim. Davron akam ushun hamma narsaga tayyor edim, hatto o'lishga ham. Chunki Davron akam hayotimga aylangadi. Kunlarim asta iziga tusha boshladi, Aziz jimib qoldi. Lekin 3 4 kundan so'ng Davron akamni millitsiyalar qo'lga olganini eshitib, shokga tushub qoldim. Nima uchun? Nega? uni ko'rgani ham bordim.. Bilsam. U ishlavotkan karxonadan 3 4 ta mol yo'qolgan ekan, buni esa Davron akamni bo'ynilariga yuklagan ekan. Dalilar ham bor ekan.. Davron akam men qilmadim tuxmat desa ham afsus, dalil isbotsz hech narsa qilolmasdi. Advakat yolashga ham puli yetmasdi, bu ishni sudgacha olib borishlarini aytdi. Davron akamga siqilmang, hammasi yaxshi bo'ladi, sizga ishonaman deb, militsa xonadan bir ahvolda chiqdim. Yo'l chetida esa Aziz turardi. Azizni ishi degan hayol ketdi o'yimda.. Bir oz yurganimdan so'ng, aziz gaplashib olaylik dedi. Uni gapi qulog'imga ham kirmadi, ketmoqchi bo'ganimda esa.. Yigitingni xamalib ketishini istamasan? Bu gapidan rostan ham uni ishi ekaniga ishonmasdim.. Bitta cheka cafega kirdik, cofe buyurtma berdi va gap boshladi. Men esa undan nafratlanib g'azabda o'trardim.
-agar manga turmushga chiqsang hammasini bosti qilaman, Davron akang chiqadi bunga ishonaver.. Sani sevaman.. Agar taklifimga ko'nmasang u 3 4 yilga xamaladi o'ylab ko'r deb, tel no'merini tashlab, ertaga javobini ayt deb, o'rnidan turib ketdi.
Men azizni gapidan, endi nima qilish haqida o'ylardim. Bir tamondan Davron akamni sevsam bir tomondan uni xamalib hayoti barbot bo'lishini istamasdim. Cafeda qancha vaqt o'tirganimni bilmayman, telim ovozidan o'zimga kegandim. Akam qo'ngiroq qilardi. O'rnimdan turdim u uyga qaytdim. Akamdan ham gap eshitdim, ammo akamni gapini ishitmasdim. Xonamga kirib kechkacha yig'ladim. Nima bo'sa bo'lar Davron akam uchun deb, Azizga tel qilib roziman dedim.
3 4 kun o'qishga bormadim ham, Azizdan manga sovchi keldi, ota onam meni ko'nglimni bilmoqchi bo'lib rozimisan dedi, men noiloj ha dedim. 1 hafta ichida to'yni bilgilashdi.
Azizdan Davroni qachon ozod qilishadi deb so'radim... To'ydan so'ng dedi.
Kunlar o'tib to'y kunim yaqinlashdi, Azizni taniydigan unga oshiq qizlar menga hasat qilishardi. Kurusdoshlarim esa hayron, ishonmaymiz deyishardi. Nargiza esa nega unga tegyabsan deb qayta qayta so'rardi. Davronchi? Xamalib ketgani uchun, shunaqa qilyabsanmi, seni bunaqa qiladi deb o'ylamagandim deb, menga ko'p gaplar gapirib tashadi. Lekin bu ishlarni Davron akam ushun qvotkanimni bular qaydan bilsin. Davron akam to'yimni eshitganmikan? Qanaqa ahvolda ekan degan hayollar meni tinch qo'ymasdi. To'y kuni oq libosni kiyib, baxtsiz kelin men bo'sam kerak deb oynaga qarab yig'lardim. Men umuman baxtsiz edim. Aziz esa niyatiga yetkanidan sar mast edi. Ammo men uni aslo kechirmayman, turmush o'rtog'im deb tan olmayman deb o'zimga so'z berdim. To'y juda ajoyib o'tdi, hamma bizga havas bilan qarashar go'yo men baxtliday. O'sha kuni eng baxtsz inson men edim. To'y tugab chimildikga u bilan birga kirdim. Qo'l tekizmasidan oldin. Davron akamni chiqardizmi deb so'radim... Hozir deb qo'liga telefoni olib, kimgadir tel qildilar...
Menga qarab vadamda turdim hammasi hal bo'ldi u ozod dedilar... Ichimda xudoga shukur derdim. U bilan noiloj birga bo'ldim, tanam uniki bo'sa ham yuragim uniki bo'lolmasdi. O'sha kecha bir o'lib tirildim. Hayolimda faxat Davron akam, men haqimda nima hayolga borgan ekan, hozir ahvoli qanaqa ekan degan hayollar meni tinch qo'ymasdi. Zulmatli kunlarim asta o'ta boshladi, kelinlik vazifamni bajarardim. 3 4 kundan so'ng telimga Davron akamlar tel qilardi, buni Aziz ko'rib telimni olib, jahl qilib devorga otib sindirib tashadi. Sim kartani ham sindirdi,
Yangisini olib beraman deb muloyim kulib chiqib ketdi. Ertasi kuni yangi smartfon galaxy tel tutkazdi. Ammo bu qimmat baho tel meni ko'nglimni ko'tara olmasdi, har kuni qimmat baho sovg'alar olib kelib ko'nglimni olishni hoqlardi. Men esa aslo quvonmasdim, rahmat deb sovg'ani olib, bir chekaga qo'yardim. Aziz bu ishimdan bemani gaplarni menga gapirardi. Aziz bilan birga o'qishga borib qaytardim, ohirgi paytlari, u menga...
-o'qishga borishing shartmas, uyda o'trasan diplomingni qo'lingga olasan qo'rqma o'zim hal qilaman dedilar... Man hech narsa demay, uni aytkanini qilardim..
Shu zayl o'qishga bormay qo'ydim. Hayotni manosi qomadi, men uchun hayot zulmat edi. Davron akamni o'ylab siqilib kasal bo'lib ham qoldim. Aziz bilan aloqida uyga ko'chdik, u katta farzand edi. Uy qasr, hamma narsa bor, pul mashina qizmatkorlar, eh afsus faxat baxt yo'q edi. Aziz bilan kelisholmay ko'p urushib gap talashadigan bo'b ketdim. Endi bor alamimni undan olardim, butkul boshqa insonga aylangandim, xo'rs badjahil insonga. Aziz ham bora bora meni qiliqlarimga chidamay uyga goh kelar goh kemasdi. Kemasa ham rozi edi... Lekin bir kuni....

Davomi bor