Tasodifiy hikoya: Sinfdoshim Parizotni kechasi uyiga kuzatib.
Salom hurmatli hikoya ishqibozlari men bu saytta anchadan buyon hikoyalani oqib kelaman va men ham o...davomi

turdi-da, birdan lablarini lablarimga bosdi. Boshim aylanib, nima qilishimni bilmay qoldim. Qo’llarim esa, o’zimga bo’ysunmay kenayimning nozik badanini silay boshladi. Nima qilayotganimni o’zim ham bilmasdim. Nazarimda ichimda boshqa bir Bahrom meni boshqarayotgandek edi. Qanday qilib uning ko’ylagini yechganimga o’zim ham hayronman. Apil-tapil u ham futbolkamni yechdi. Yana bir necha soniya, va ikkalamiz ham qip yalang’och turar edik. Bu men shu paytgacha ko’rgan eng yoqimli manzara edi. Kenayimning nurday oppoq badani xuddi nozik gulga o’xshar, qo’l tekkizsam to’kilib ketadigandek edi go’yo. Uning ko’zlarida chet el kinolaridaki qizlarga xos behayolikdan asar ham yo’q edi. U xuddi yosh boladek talpinardi. Yana lablarimni lablariga bosdim. Hayolimda vaqt to’xtab qolsa-yu, shu holat bir umr davom etsa deb o’ylardim. Bo’ynidan asta o’pib, pastga tusha boshladim. Ko’kraklaridan ohista o’pa boshlaganimda, kenayim ko’zlarini “chirt” yumib, ovozsiz yig’lardi. Shu payt negadir ko’z oldimga ko’chada qolgan kunim sovuqda sumkalarimni taksiga ortayotgan amakim keldi. O’zimdan-o’zim nafratlanib ketdim. Kiyimlarimni oldimda, oshxonadan chiqib ketdim…
Kechki payt mehmonlar kel