Tasodifiy hikoya: Hayolimni olgan Dilnoz(tanlov uchun)
Mana 2-sentabr men orziqib kutgan kun kollejni tamomlashimga hali 1 yil bor o'zi tabiatan og'ir bosi...davomi

Rashk 1 qism by DoMiNo

Добавил:	DoMiNo (04.11.2015 / 17:49)
Рейтинг:	(0)
Прочтений:	11988
Комментарии:	Комментарии закрыты

Kech kuz, kekasa barglari oltinday yaltirar, shoxlarida chug'urchuqlarni erinmasdan sayratardi. Ko'cha javjum, odamlar endi ishdan qaytayotibdi. Toshkent ko'chalari juda ham gavjum, hamma o'zi bilan o'zi ovora. Ko'p qavatli binoning 3 qavati, 25 uy.
Xonada mayus kuy yangramoqda, "sokin tuun, angladim buugun, uni yo'qotidiim, yo'qotdim butkul"...
Kim xonish qilayotganini payqadingiz menimcha. Sarvar rohatdan mast edi. Oooh, oooh, maaza, u shunday deya ham munisani ko'kraklarini ezar, ham o'zining izining nafsini qondirar edi. Birdan sarvar tezlasha boshladi buni sezgan mahliyo ko'zlarini qattiq yumib oldi. Mana nihoyat, sarvar xolsizlandi, barbir qoniqmadi. U yana qizga talpina boshladi, uning lablaridan qattiq o'pa boshladi, bu muhabbat bo'sasiga javob qayta boshladi, u qizni erkalatar, jonim, asalim, hayotim quvonchisan, yagonam derdi. Sarvar qizning yuz ko'zlaridan o'par ekan, qiz erkalanib ingrardi, huddi ayib ish qilayotgandek ko'zlarini yumib olar edi. Qizning bo'ynidan tishlay boshlagan sarvarga mahliyo etiroz bildira boshladi,
-yo'o'q, kecha uyatdan o'ldim. Sizning dastingizdan. Uyga kelgan mehmonlardan ammangiz uyaltirdilar. "ha kelinposhsha bo'yningizni ehtiyot qiling" degan piching gaplarini eslasam haliyam uyatdan qizaraman.
- nima endi birovlarning gap so'zlari deb xotinimni ham o'polmiymanmi? Biz sizni ulgurji sotib olganmiz xonim, oyoq qolingiz, kozlaringiz, ... laringiz, bo'yinlaringiz ham bizniki.
Bu gapdan keyin qiz gap gapirish befoydaligini tushundi shekil indamasdan o'zini yana yigitning ixtiyoriga topshirdi.
Bir ozdan so'ng sarvarni, bir vahimali tovush chorlay boshladi.
- Sarvaaaru, hoy sarvar deyman, tur choying sovib qoladi, hali kolejga ham borishing kerak.
Sarvar sakrab o'rnidan turib ketdi, va ko'zlarini ishqalab shunaqa ham bemaza tush bo'ladimi deb xayol qila boshladi. U ust boshiga qarar ekan, ich kiyimlarini alishtirish va yuvinish kerak ekanligini tushundi. Hammomdan chiqar ekan yana o'sha tushni o'yladi, mahliyo mani xotinim? Yo'q yo'q, agar u mani xotinim bo'lsa to'y kuni o'zimni 40 chi ipga, so'ligan ipga o'zimni osaman deya oshxona tomonga yo'l oldi. Choyni naridan beri ichdiyu kolejga qarab yo'l oldi. Sarvar juda ham kelishgan, baland bo'yli, sport bn shugulanmagan bo'lsada tabiatan baquvat, endigina sabza urgan soqol moylovi yuzida qorakuyaday bo'lib ko'rinib unga o'zgacha xusn berardi. Bu yigit ne-ne qizlarni kechalarni bedor o'tkazishga, tuni bilan uni o'ylashga majbur qilgan edi. U tabiatan juda sergap ham, kamgap ham emas edi. Lekin juda hazilkash, xushfel, sertakalluf, yigitlardan edi. Kolejda ham o'ziga yarasha xurmat etiborga ega edi. U kolejda 3 kursda uqirdi. Tushida ko'rgan mahliyo esa uning kursdoshi, husnda tengi yo'q, cho'rtkesar, adolatsizlikka qanoat qilolmaydigan, yuz-hotir qilmasdan aybni odamning yuziga aytadigan qiz edi. Lekin yana allanimasi bn mahallaning bino qo'ygan bisoti bolib yetishgan edi.
Uning husnidan boshqa yana nimasi boshqa qizlardan ortiq? Nima un uning tengqurlari hatto o'zidan bir necha kota yosh qizlar ham "OPOCHA" deb chaqirishadi? Nima un mahallaning eng tantiq, erka, gerdaygan (krutoy) yigitlari ham uning ismini toq aytolmay "Mahliyoxon" deb atashadi? Nima un ko'cha-kuyda qariyalar uning salomiga bajonidil alik olish bilan cheklanib qolmay uzundan-uzoq duo ham qilishadi? Militsiya xodimlari xushyorxonaga olib ketgani mashinaga sololmayotgan bir Badmast "Mahliyoxon kelayotibdi" degan gapni eshitishi bilan o'zini mashinaga urgan emish. Nega, nima un? Bularning sababini hech kim bilmas, zotan bu haqida o'ylab ko'rish hech kimning xayoliga kelmas, har qanday fikr mulohaza, o'y-fikrlar, patday to'zg'ib ketardi. Xullas "Xar kimniki o'ziga, oy ko'rinar ko'ziga" degan gap bor.
Mahliyoni kelin qilish orzusi bag'rini o'rtab yurgan ota-onalar, etagining shamoliga ko'kragini tutgan yigitlar mahallada oz emasdi. Lekin "Notovon ko'ngil" deganlaridek mahliyoning yuragiga kirish eshiklari qullari kalitini hali hech bir yigit topa olmagan edi.
Dars boshlanish arafasida lekin o'qtuvchi kelmayotganligi un har kim o'zi bilan o'zi ovora edi. Kimdir telefon titkilagan, kimdir musiqa eshitgan kimdir qizlar bilan gaplashyapti hamma o'ziga yoqan mashg'ulot bn shug'ullanyapti. Nima ham bo'ldiyu gap mahallalar haqida boshlanib ketdi, har kim o'zini mahallasini maqtay ketdi, mahliyo ham mahallasini shunday maqtadiki hech bir o'quvchi undan o'tkaza olmadi.
-mahallangiz shunchalar zo'r ekan unda o'sha mahallangizda qoling degan ovozdan butun sinf jim bo'lib qoldi. Bu hali suhbatga aralishmasdan telefon kovlab o'tirgan Sarvar edi. U telefoni cho'ntagiga soldida, gapida davom etdi.
-namuncha maqtanasiz? Bizning mahalla ham hech qaysi mahalladan kam emas lekin maqtanganimiz yo'q.
- kim maqtanadi? Deb suradi mahliyo
-tentak.
Qiy chuv ochko, 1x0
-yo'q, men ismingizni so'ramadim, eplay olgan maqtanadi demoqchidim. Yana qiy chuv bu safar qizlarni ovozi butun kolejni larzaga keltirganday bo'ldi.
-bulmasam mahalangizda qoling
-qolaman ham, balki qolarman.
-hmm shunaqa qiling.
-aytishadiku "Yaxshi qiz mahalladan ortmaydi" deb.
-sizningcha "Butun mahalladan ortmagan qiz" yaxshi qizmi?
O'x, o'x yomon qildi dedi kimdir. Yigitlar o'zini kulishdan tiyishga harakat qilsalarda bu ishni eplay olishmadi. Bechora qiz esa uyatdan yuzlari chala pishgan pomidordek qizardi. Jinjiloqlari bilan ko'zlaridan tomchilayotgan yoshni arta boshladi. Ich ichidan xuruj qilib kelayotgan yig'ini bosishga harakat qilib chuqur chuqur nafas ola boshladi lekin foydasi bo'lmadi. Oxir oqibat tashqariga chiqib ketishga majbur bo'ldi. Yigitlar boplading endi tili sal qisqaroq bo'ladi desa, qizlarning ayrimlari unga qo'shimcha qilib o'zi juda ham mahmadona bo'lib ketgan edida deya boshladi. Sarvar o'ylamasdan gapirib yuborgan gapi un afsus qila boshladi. Undan borib kechirim ham so'ramoqchi bo'ldi lekin yigitlik g'ururi bunga yo'l qo'ymadi.