Tasodifiy hikoya: ilojsizliktan
Lekin Feruzham ozgina bòlsaham rohatlangandi shunki eridan ajralganigada 7 yil bòlgandi. (eri avarya...davomi

Rashk 3 qism by DoMiNo

Добавил:	DoMiNo (05.11.2015 / 12:00)
Рейтинг:	(0)
Прочтений:	12227
Комментарии:	Комментарии закрыты

To'y ham ajoyib o'tdi ayniqsa Sarvarning gapi hammani hayratga soldi. Mahliyoni kuzatishga oshiqqan Sarvar do'stlarining gap so'zlariga ham quloq solmasdan tashqariga chiqdi. Xuddi bekatda poezd kutayotgan odamday qizcha ham kimnidir kutib turardi.
-kettikmi?
-ha, namuncha kech qoldiz? Yoki bita yarimta qiz? A?
-ha shunaqa, eshik tagida bir qiz tel raqam suriyverib xoli jonimga quymasada. Zurg'a qutilib chiqsam deng.
-o'ldiraman sizi jinni, deb sumkasi bilan ura ketdi. Ular xuddi yosh bolaga o'xshar edi. Biroz quvlashmachoq bo'lgandan keyin qiz charchadi shekil bo'ldi to'xten deb Sarvarni to'xtadi.
-keling bir oz sayr qilaylik.
-mayli qo'rqmismi?
-kimdan sizdanmi?
-hada, har xolda nomahram yigit bo'lsam.
-yaxshi bo'pti, unda kuzatmen ketdim.
-ehe, jaxli tilini uchida turadiya bu qizni.
-ajab bupti, o'sha numer bergan qizchalaringiz bn gaplashavering. Qiz gapini oxiriga yetkazdimi yo'qmi, o'zi ham bilmay qoldi, uni kimdir bag'riga tortib oldi. Sarvar bu bidilloqni gap so'zini eshitishni xoxlamadimi yoki baqirib yuborishidan qo'rqdimi? Qizning og'zini kafti bn yopib olgan edi. Bu ishidan keyin sarvar yo xozir tarsaki tushuradi, yoki tufligini yechib uradi, degan xayol bn uning tufligiga qaradi, uxx poshnasini qara naq 30 santi, o'lding sarvar o'ldin. Lekin qafasda eng yaxshi ko'rgan qushini saqlayotgan kimsadek, qizni bagridan qo'yib yuborgisi kelmasdi. Qiz ham hech qarshilik qilmasdi, yigitning bag'rida u o'zini baxtiyor xis qilardi. Mahliyodan kelayotgan iforga sarvar mast bo'lib qolgandi. U lotareyada jek pot yutib olgandek baxtli edi. U qizni mahkamroq quchoqladi, qiz esa erkalanib ingrar, birov ko'rib qolishidan qo'rqar edi.
-birov ko'rib qolsa nima bo'ladi?
-menga endi baribir endi seni hech qachon qo'yib yubormayman.
- esingiz joyidami? To'yda ichmapmidingiz?
-yo'q, esim og'ib qoldi, men telbaman meni sen shu axvolga solding.
-ajab bupti, jini quyvoring
-yo'q, sening oxular ham havas qiladigan ko'zlaring, guncha ham xasad qiladigan lablaring, soylarni to'lqinlantirib yuboradigan sochlaring, hamma hamasi meni shu axvolga solib qo'ydi.
Qiz bu gaplardan keyin, uyalib yuzlari qizardi, yerga qarayman desa yigitcha bunga imkon bermasdi.
- uyalma yagonam, uyalma, bobovlar uyalsin sen nega uyalasan shunday dedida qizning labidan bo'sa oldi.
Bu xolatni ko'rib xalaqit bermayin deb xatto oy ham bulutlar ortiga berkindi, shamollar esishdan to'xtadi, chiyildoq chigirtkalar ham chiyilamas hammo yoq sokin tinch.
- agar asal ari labinga qo'nsa "asal bemaza ekan deb qaytib asal yig'masa kerak"
-bu baxtli onlarimizni hech qachon unutma. Deb hamon qizni bag'ridan qo'yib yubormasdi. U qizni sochlarini silar erkalatar edi.
-ketdik endi, vaqt ham allamahal bo'lib qoldi, balki endi quyib yuborarsiz?
Sarvar, istamaygina uning aytganini qilishga majbur bo'ldi. Bir oz yurishganidan so'ng, anhor bo'yiga kelib to'xtashdi. Bahor fasli bo'lganligi un suv to'la edi. Havo ham ancha sovuq. Ular anhorga qarab har xil rejalar qura boshlashdi.
-mahliyo, agar xudo xoxlasa biz oila qursak nechta farzandimiz bo'ladi.
-uyatsiz, uyatmesmi qiz boladan shunaqa narsalarni so'rashga?
-aytaqol, hech kim yo'qku. 5 ta yetadimi?
- nima? 5 ta? Nechta qizga uylanmoqchisiz?
-xozircha bitta? Keyinchalik oqibatga qaraymiz.
-mendan boshqasiga qarab ham ko'ringchi. Heh, kursatib qo'yaman sizga oqibat qanaqaligini.
Havo sovuqroq bo'lganligi un qiz titray boshladi.
-qizlarni ko'p uylamasdan kastyumi yeching yigit. Deya sarvarning oyogini ezdi.
-axxx, nima balo poshnani uchiga mix qadavoganmisan? O'zing qalinroq kiyinib kelsang o'lasanmi?
-nima kino ham ko'rmaganmisiz? Qiz sovqatmasin deb uning yigiti kostyumini yelkasiga ilib quyadiku.
-ha ko'rgandim. "dada" degan kinoda ham shunaqa joyi bor edi. Mana xozir deya kostyumini yechib qizning ustiga ilib quydi. Yigitning qo'li qizning yelkasiga tekkanda qiz seskanib tushdi.
-namuncha qo'rqmasang, bo'ldi boshqa quchoqlamiman?
-iya, nega? Arzimapmizmi? Shu so'zlarni aytishga aytiyu, qanday qilib nima un? Aytganini o'zi ham bilmay qoldi, shuning un uyalganidan bo'lsa kerak uyi tomonga jadal qadam tashlay boshladi. Uyiga yetgach sarvar bn quyuq hayrlashdi va oq yo'l tiladi.
-yo'lingiz behatar bo'lsin, ehtiyot bo'ling! Mahallamiz itlari juda mehribon, begona kishilar bn kim o'zgarga yugurishadi. Deb kuldi.
Ertasi kuni sarvarning oyisi uni barvaqt uyg'otdi, erinibgina ko'zini ochgan yigitcha ko'zlarini ishqalab ishqalab
-ha, oyi nima bo'ldi, namuncha xo'roz uxgonmasdan bezovta qilmasalaring?
-yana qanaqa xo'roz? Undan ko'ra tur dadangni gapi bor ekan senda.
Yuz qo'lini yuvib nonushta qilib turgan karimjon akani oldiga o'tirdi.
-Assalomalekum, ada yaxshi dam olib turdingizmi?
-ha raxmat, uzingchi? To'y qale bo'ldi?
-zo'r boldi.
-biz oying bn maslaxatlashib sening ham boshingni ikkita qilmoqchimiz. Mana mana bu rasmni ko'r. Endi sen ham yosh bola emassan, yaqinda kolejni bitirasan, sen tengqurlar hammasi oilali bo'lyapti bolam.
Bu qo'shni mahalladan, oybek akangni qizi. 2 kurs. Diplomatiya qoshidagi akademik litseyda o'qiydi. Dadasi ham ancha obro'li inson bir kota kompaniyaning boshlig'i, oilasi oilamizga mos tushadi.
Deya qizni ham ancha maqtadi. Qizning oti Shaxnoza ekan. Aqilli, odobli, mahallani mana man degan yigitlari sovchi quyayotibdi...
Mahliyoning oldida esa shaxnoza ancha xunuk, suratda cho'chigan kalamushday pisib baqrayib turardi.
Dadasiga sevganim bor deyolmadi. Aytolmaydi ham.
Sarvar dadasini kuzatgandan keyin onasiga yorildi. Hamma gapni oyisiga aytdi. U mahliyodan boshqasiga uylana olmasligini, agar undan boshqa qizga uylansa baxtli xayot kechira olmasligini aytdi. Buni dadasiga tushuntira olmasligini, siz dadam bn gaplashib men aytgan qizga sovchilika boring deb gapni yakun qildi.
Mahliyoni oyisi Mahfuza ham mahalladagi gap so'zlarni eshitib qizini har kun koyir edi. Sen qiz nimalar qilib yuribsan, ha sevmay har narsa bo'lgur, mahalada bosh ko'tarib yurolmay qoldimku. Hali o'sha Sarvarni ko'ray boplab tazirini beraman deb qasd ham qilib qo'ygandi.
Sarvar yangilikni yetkazish un qizning uyi tomon oshiqdi. Mahliyodan suyunchi olgani shoshildi, u yeru ko'kka sig'masdi. U uy eshigini hovliqqanicha taqillatib ochdiyu, hovlining o'rtasiga borib qolganini o'zi ham sezmay qoldi. Mahliyoning onasi Mahfuzaxonim tandirning oldida borib-kelib non yopayotgan ekan, sarvarni ko'rib hayron bolib qoldi. Sarvar yosh boladay quvonib "men... Men Sarvarman, mahliyoni sinfdoshi"
Mahfuzaxonim harchand hovuridan tushgan bo'lsa ham Sarvarni ko'rib yana lovillab ketdi-da, qo'lidagi uchi tutab turgan kosovni baland ko'tarib "Hu sevging boshingni yesin!" deb bir quvladi, sarvar kirgan eshiginh topolmay, oshqovoq palagi bosib yotgan devordan oshib ketdi...