Tasodifiy hikoya: zoo
shuncha qizlar aka va ukalari bilan sikishsa uyida iti yoki boshqa erkak hayvoni borlar sikishgan bu...davomi

suxbat qurardi. Zaynabxonimga ham qiz yoqib qolgandi. Bir kuni yigitcha onasini ko'rgani kelganida qiz endigina uning onasi yonidan chiqayotgan edi. Qiz uyalganicga yerdan ko'zini uzmasdan unga salom berdi. O'z navbatida umid ham uning salomiga bajonidil alik oldi va sekin gap boshladi.
-bizga juda ham katta yordam berdingiz, bu yordamingizni hech qachon unutmimiz, rahmat kottakon, o'z ishlarim bn bo'lib sizga rahmat aytishni unutib qo'yibman.
-hech qisi yo'q eng muhimi onangiz tuzalib qoldilarku.
-ha raxmat, yana bir bor, ha etgancha mana bu pulni olib qo'ying bu yerda 500 $ Ortib qolgani. Keyinroq qolgan 500 ni ham qetaraman xudo xoxlasa.
-iya yo'q ololmiman, hali onangiz to'liq sog'aygancha yo'q. Yana pul kerak bo'lib qolishi mumkin. Hali kasalxonaga ham to'lashingiz kerak pul odamdan aziz bo'libdimi. Keyinroq qaytarsangiz ham bo'laveradi.
Umid harchand urinmasin ammo qiz pulni olmadi.
-ha, umidjon! Telefon raqamizni bering.
-tinchlikmi?
-ha tinchlik, siz orqali xolamni axvolini bilib olamanda.
-himmm... Xo'p yozvoling 90 lik...
-xo'p mayli unda xolamga yaxshi qarang...
Qizdan baxtli odam yo'q ediChunki u umid bn yaqindan tanishish imkoniyatiga ega bo'lgan edi. O'z navbatida umid ham unga nisbatan allaqanday yoqimli xisiyoti uyg'ongandek edi. Uning mehribonligi va oqko'ngilligi, shaddodligi-yu xushchaqchaqligi umidda o'zgacha tassurot qoldirayotgan edi. Bir hafta o'tdi zaynabxonim ham aaaancha o'ziga kelib, yuzlariga qon yugurib, xolsizlik chekina boshladi. Xar kuni yulduzni uzundan uzoq duo qiladigan bo'ldi. Har kuni davron, begzod, yulduz va umid uni ko'rgani kelib suxbatlashib uni kayfiyatini ko'tarib turishadigan bo'ldi. Ayniqsa begzod gapdonligi bn davraga fayz kiritardi. Bugun 10 kuncha oldingi voqeani aytib berib xamani kuldurdi.
-xola, ishonasmi usha kuni bir bolani perashkachi deb masxara qiludik, u bizdan kotta ekan o'rtoqlari bn keldi. Koridorga chiqdik, hayriyat umid yonimizda hech kimdan qo'rqmimiz. Kursdoshlarimiz hammasi quyon yurak ekan, birortasi ham bizga qo'shilmadi, 7 kishiga 3 kishi. Urush boshlandi, men zo'rg'a amallab bitasini yiqitdim, ikinchisini ham ustiga chiqib bir musht qo'yishimni bilaman, orqamdan kimdir belimga shunaqangi tepdiki, asti qo'yaverasiz, qovurg'alarmni ombirda bitalab sug'urib olganga o'xshadi, jaxl bn orqamga qararam, manvi davron ekan tirjayganicha "uzr o'rtoq bilmay qolibman" deb turibdi. Uyatdan qizargan davron xijolatomuz
-rostan bilmay qolgandimda, men o'ylabmanki ular seni uryapti depman.
Begzod yana so'zida davom etdi, bu ham maylikuya, urush tugagandan so'ng nima didi "hayriyat 7 ta ekan, agar 20 ta bo'lganida o'zim aralashimga to'g'ri kelardi" didi uyalmasdan.
Davroni yuzi sho'rvada pishgan olmadek qizarib ketdi. Begzod hech kimga so'z bermasdi,
-bilasmi xola bir kuni bitta chumoli juda xursand bo'lib quyonning oldidan o'tib qolibdi. Uning xursandchiligi sababini quyon so'rabdi.
-namuncha xursandsan? Nima bugun tug'ulgan kuningmi?
-yo'g'e, unaqa emas.
-unda nega buncha xursandsan?
-ho'o', anavi yerda qoplon, yo'lbars, sher, ayiq, bo'ri, maymun hammasi birgalashib bir kooota filni rosa kaltaklashayotgan ekan, man ham bir marta tepdim, maza qildim depti.
Ertansi kuni haligi chumoli yana quyoning oldidan o'tibdi bu safar juda ham xomush, ekan.
Ha chumoli kecha juda hursand eding, bugun hafasan desa.
Chumoli: eeeee, so'rama quyonvoy, kechagi kaltaklangan fil o'lib qolibdi, shuni menga to'nkashyaptida degan ekan.
Zaynabxonim mirqib kuldi. Qolganlar ham kulgidan o'zlarini tiya olishmadi. Nogahon umid qizning ko'zlariga qarab sehrlanib qolgandek bo'ldi, "buncha ham chiroyli bo'lmasa bu ko'zlar? Nega avval e'tibor bermagan ekanman? Yuzlari ham to'lin oydek chiroyli ekan. Qo'llarini aytmaysizmi? Nafis gul ham xijolatdan qizaradi bu qizning oldida" deya xayol sura boshladi. Qiz umidni qarab turganini sezib yerga qaragancha biroz uyalib, biroz xijolat bo'lib o'tirdi. O'n kun deganda zaynabxonimga ruhsat berildi. Bu o'n kun ichida umid va yulduz ancha tanishib do'stlashib olishdi. Qish ham yaqinlashib qoldi. Daraxtlar barglarini deyarli to'kib bo'lib tanasini og'ir yukdan xalos qilgandek uyquga ketishga shaylandi. Endi quyosh juda erinib nur sochadigan bo'ldi. 25 noyabr bugun yulduzni tug'ulgan kuni. U barcha yaqinlarini o'z quvonchiga sherik bo'lish marsadida chaqirdi, shu jumladan umidni ham. Umid tug'ulgan kunga borishni ham bormaslikni ham bilmasdi, boray desa qimatroq sovg'a olish kerak, bormay desa qiz hafa bo'ladi. Ham aytilgan joyga bormaslik uyat. U qanday sovg'a olishni o'yladi, "hali pulini ham qaytarishga ulgurganim yo'qku, qaysi yuz bn boraman? " deya ming xil xayolda. Yulduz tug'ulgan kunga zaynabxonimni ham taklif qilgan edi, biroq u tug'ulgan kunga borish axvolida emas. O'g'lini kech tushib qolayotgan bo'lishiga qaramasdan xonasidan chiqmaganini ko'rgach chaqirdi.
-umidjon, bolam bu yoqa qara!
-labbe oyijon!
-nega tug'ulgan kunga bormayapsan?
Umid talmovsiray boshladi, ayb ish qilgandek indamasdan yer chizib turaverdi.
-sendan so'rayapman nega bormayapsan?
-uni qanaqa oiladan ekanini bilasku oyi.
-xo'sh, qanaqa oila ekan?
-juda ham boy! Shuning un uncha-muncha sovg'ani mensimiydi. Quruq borgani yuz chidamidi. Qolaversa undan olgan pulni ham qaytarganimizcha yo'q.
-sovg'a odamdan aziz bo'lib ketibdimi? U atey uyga kelib aytib ketdi. Qolaversa kasalxonada yotganimda ham uz-u kun yonimda bo'ldi, sen ishda paytingda ham xolimdan habar olib turdi. Nima meni ham xurmatim yo'qmi? Agar bormasang men qattiq xafa bo'laman.
Umid noiloj borishga majbur bo'ldi. Lekin nima olib borishga hayron edi. Oxir oqibat bitta buket olib uning uyiga bordi.
Yulduz ham umidni intizorlik bn kutardi, uning ko'zi eshikda edi. Hamma kelan bo'lsa ham o'zini yolg'iz his etar, go'yoki hech kim yo'qday edi. Nihoyat eshik ochilib kutgan odami yetib keldi, quvonchdan yig'lab yuboray dedi, o'tirgan joyidan zag'chaday sakrab turib ketdi, va yigitni yoniga oshiqdi.
-tug'ulgan kuningiz bn deya qo'lidagi gulni unga tutqazarkan yuzidan bitta o'pib ham qo'ydi. Atrofdagilar qiy chuv ko'tarishdi, qiz bechora uyalganidan yerga kirib ketayozdi.Tug'ulgan kun nihoyatda ajoyib o'tdi, hatto umid yulduzni valsga ham taklif qildi. Haqiqiy romantika, valsga tushargan umid qizdan taralayotgan yoqimli va nafis iforni, olovli nafasni his qilib turdi. Uning yuragida bir paytlar ko'mib tashlagan sevgi uchunqlari ko'ringandek bo'lgandi. U qizdan taralayotgan iforga sarmast bo'lib qoldi. Qizning Quloqlariga bugun juda ham ochilib ketibsiz, doim shunaqa chiroyli bo'lib yigitlarni "kompot" qilib yuring deya yarim chin yarim xazil gapirdi. Hamma tarqaldi, yarim kechagacha yigitni hayolidan qiz, qizning xayolidan yigit ketmasdi. Ularning ko'z o'ngidan birga tushgan raqslari ketmasdi. Yarim kechasi chamasi 1 lar atrofida umidni telefoniga sms keldi, ochib o'qidi.
-mani uyatga qo'yib hammani