Tasodifiy hikoya: Adajonim bilan 11 kisim
Man. Ha adajon oylap kordim u ham manham erimham ba kayni singliham rozi agar siz rozi bolsangiz boldi hamma rozi hamma hop degan ozlari hohlavoti buni yo demang adajon iltimos bir mazzza kilaylik desam Adam. Hop mayli kizim san nima desang shu kizalogim agar sanga shu yoksa mayli kizalogim lekin biron nima bolsachi oyilangdan ajraship ketsangchi mandan hafa bolmisanmi Man. Nega ajrashaman ajrashsam yahshi ku har kuni sizni oldizda bolaman bemalol uni ustiga man ozim sizga taklif kivoman A...davomi

Endi kech!!!

Добавил:	-MAJNUN- (10.01.2016 / 16:25)
Рейтинг:	(1)
Прочтений:	26853
Комментарии:	Комментарии закрыты

Endi Kech!!!

Avvalo imlo xatolar uchun uzur...

- Assalomalaykun Nodir (Meni ismim) aka?
- Va alaykum assalom Zebo (Jiyanim xolamning qizi) qalaysan, o'qish tugadimi!
- Ha aka!
- Zebo uyinga tashlab qo'yaymi?
- Mayli aka, xozir Nargiza chiqsin, xa ana chiqyabdi!
- Zebo anovi qo'shning Nargizmi?
- Ha, o'sha dugonam!
- Chaqir-charir!!! -Zebo Nargizaga qo'l ko'tarib buyoqqa kel deganday ishora qildi.
- Zebo mani tanishtirib qo'y! -dedim ovozimi sal pastlatib.
- Vooy aka yomansiz, xolamga aytaman?
- Aytaver oyimham o'zi qiz top uylayman deyishyabdi!
- Oooo aka dugonam yoqdimi?
- Ha eni dugonangga uylansam, qo'shni qishloqqa borganda, ham silarni ko'rib kelib turaman-da yomonmi shunday qilsam!
- Yo'q yaxshi! -dedi. Bu orada chiroyli kofta, yupka kiygan Nargiza yonimizga yetib keldi.
- Nargiz bu kishi akam, xolamni o'g'illari! -dedi Nargizga qarab.
- Assalomalaykum! -Nargiz salomlashib qo'l uzatdi. Uni nozik barmoqlaridan ilk marta ushladim.
- Valaykum assalom!
- Aka bu mani yaqin dugonam Nargizaaaxon! -Zebo alohida urg'u berib gapirganidan Nargizani yuzi qizarib Zeboni bir turtub qo'ydi...
Ularni mashinaga o'tqazib oldim va atayin sekin haydadim.
- Ho'sh Zebo mani 9 bitiryabsan endi nima qilmoqchisan!
- Kollejga kirib, tayorlanaman keyin, instutga topishaman!
- Sizchi Nargiza? -orqa o'rindiqda o'tirgan Nargizaga oynacha orqali qaradim.
- Manham shu kellejda o'qib, hunar o'rganaman!
- O'qimaysizmi instutlarga kirib?
- Ko'ramiz! Aaa o'zizchi? -dedi.
- Akam instutda o'qiydilar birinchi kurs grantga kirganlar! -dedi Zebo. Farosatli qiz dugonasini yoqtirib qolganimi fahimlar maqtay ketti...

Ismim Nodir o'sha paytda instutda birinchi kursda o'qib, qo'shnimi MATIZ rusmli mashinasida taksisli qilar edim. Dadam olamdan o'tganlaridan so'ng uyni erkagi sifatida o'yinqaroqlikni chetga surib pul topish maqsadida o'zimi o'qqa-cho'qqa ura boshladim. Oyin firansus tili o'qtuvchisi edilar. Asosan etibor Engiliz tiliga qaratilgani uchun maktabdaham oyimi ish soatlari qisqarib ketgan edi. Shunga qaramay opami o'qitdilar, mani omadim kelib grant bilan instutga kirib oldi. Buyog'da singlimham mahsus iqtisoslandan maktabda o'qiydi. Hullas o'qish va ishni birga bajarish mani burchim edim. Bundan nolimayman, opam, singlim mehribon, onam duvgo'y...
Qanday baxliman-aaa, hudo manga go'zal qizni ro'para qildi. O'sha uchrashuvdan keyin jiyanim Zeboni sharofati bilan Nargiza ikkimiz topishib oldik. Deyarli har kuni uchrashar edik. Shu qadar baxtli edimki kunlar, oylar, yillar g'izzilab o'tib ketti. Uni faqat maniki bo'ladi deb ishonardim. O'zi indas edi, ammo jiyanim Zebodan, Nargizaga sovchilarni keti uzilmayotganini bilib olardim. Nargiza oylada bitta qiz, judayam erka o'sgan ekan. Bu erkaligini mangaham qilardi, nimaham derdim, sevaman chidayman. Har kuni o'qishdan chiqib, yo'lga chiqaman. Biroz ich qilib bo'lgach Nargizani biror kafega olib kiraman. Deyarli 2 yil Nargizani har qanday istagini bajardim. Buyog'da o'qishni bitardim. Mani yutug'im o'qiyotgan joyim uyimga yaqinligi edi. Shuni uchun hamma narsaga ulgurardim. Lekin keyingi paytlari uchrashishga vaqt yetmay qoldi. Deplomni olganimdan keyin uzoqroq yerdagi bankda praktika o'tay boshladim. Buni ustiga opami unashtirilgan yigiti letinat unovini olib boshqa viloyatga o'tqazilibdi. Shunga qudalar tomon to'yni tezlatib yuborishdi. Yetishmovchilik tufayli astoydil ishni boshladim. Nargiza endi mandan noliy boshladi. Uchrashish yo'q hatto uhlashimga 4 soat vahtim bor edi holos. Judayam ozib ketgan edim. Deyarli bir hafta telifon qilmadi, qilsam olmadi. Kechqurin 23:30 uyga keldim. Onam uhlamay kutib o'tirgan ekanlar. Mashinani darvozaxonaga qo'yib yeg'gan terganimni oyimni oldilariga qo'ydim. Qayta qayta isitilgan ovqatni yeb bo'lib onamdan duvoni olgach, uyqusizlikdan boshim garang yotog'imga kirdim. Judayam Nargizani ovozini eshitgim kelib qayta-qayta qo'ng'iroq qildim.
- Alo!
- Nargiza qalaysan!
- Kim bu?
- Nima tanimay qoldingmi?
- Xecham eslay olmayabman kim siz o'zi?
- Xazillashma jonim ovozingni eshitgim keldi!
- Uhlasez bo'lmaydimi, soat 12 bo'lyabdi Nodir aka!
- Boya yo'ldan keldim, uyqum kelmayabdi, gaplashgim keldi san bilan!
- Uuuuff... Nodir aka ko'zi yumsez uxlaysiz, yo alla aytib beraymi?
- Aytaqol yaxshi bo'lardi!
- Man sizga enaxotinmanmi...!?
- Ha nim ertami kechmi farzantli bo'lsan aytasan, hozirdan tayorgarlik ko'ramiz, qani boshla jonim, buryo'la sani shirali ovozing og'ushida manam uhlab qolaman! -deb hazilashdim.
- Oyizga ayting manga emas... -dedi telifonni o'chrib qo'ydi. Uxlayot bo'sa uyg'otib xafa qildim shekili. Asalim judayam injiqda mayli to'ygacha injiqligi, erkaligini ko'raman keyin o'zi yuvoshroq bo'lib qoladi. Shini o'ylar og'ushida ko'zimni yumdim. Yoqimsiz budennik ovozidan ko'zimni ochdim. Go'yoki hozir yotib hozir turgandan edim. Hecham charchog'im ketmagan. Opam barvaht turib ko'cha, hovlini supiribdi. Onam nonushta tayorlab qo'yibdi. Charchog'im kuchli bo'lsada bugungi kundan umidim katta. Bugun boshliq bilan gaplashib sinovdan o'tganim tastiqlansa doyimiy ishga joylashaman. Onamdan duoni olgacha katta umidlar bilan ishxonaga bordim...

Shartnoma imzolandi, ishga qabul qilindim. Sevinchim ichimga sig'maydi. Baxtga qarshi Nargizani telifoni o'chirilgan. U bilan nishonlamoqchi edi. Jiyanim Zeboga qo'ng'roq qildim.
- Zebo dugonangnikiga chiqib bir gapni aytib qo'yaolmaysanmi?
- Urib qolmadingizlarmi?
- Yo'q nega urushamiz?
- Nargiz ayti akam boshqasini topvolibdi dedi?
- Aldagan mandan arazlab yurovdi!
- Bilmadimku aka uyiga sovchi kelgan ekan, tegishga rozi bo'libdi?
- Aldama Zebo bo'shi munkun emas, o'zi aytimi?
- Yo'q oyisi oyimlarga aytibdi... Lekin aka gapim chin rostanam uylarida harakat boshlangan! -bu gaplarga hecham ishondim kelmasdi. Bir kunda ham xush xabar ham shum xabar man uchun. Tun bo'yi o'ylab o'yimga yetolmadim. Ohiri ertasi kuni ko'chasi boshida rosa kutdim. Ohira ko'chaga oq ESPERO kirib keldi. Mashina ichida Nargiza bor edi. Mashima eshiglari tagida to'xtagach ular hayirlashishdi mashina ortiqa qaytdi. Rulda qora ko'zoynak taqgan Abror ismli bola taniyman, boy odamni o'g'li. Qoshlari qora, peshona ayvon bir qarashda kalga o'xshab ketadi. Biram xumuk tirjayadi. U ketgacha, boya Nargiza mani ko'rgan ekan uyiga kirmay man tarafga keldi.

- Nega keldiz?
- Nima bo'lyabdi Nargiz?
- Hechnima!
- Bu kim?
- Sizga nima!
- Momilani to'g'rla Nargiza!
- Ota onam qo'ymadi!
- Sevganim bor demadingmi?
- Aytdim... Endi hayr!
- Shoshma to'yni to'htadi, yo oying bilan o'zim gaplashaman!
- Qo'lizdan kelsa gaplashing xayr? -dedida ketvordi. Sovuq momiladan dilim og'rigan bo'lsa, hozir mani boshqa narsa tashvishga solardi. Nargizani yo'qatayotganimi his qilardim. Biroz ikkilanib turdim, nihoyat gaplashib olishga aht qildim. Borib Nargizlarni darvozasini taraqlatdim. Eshik ochildi. Salom berdim. Judayam istarali ayol ekan salomimga