Tasodifiy hikoya: любофф секс и рокенрол (финал)
Бу хикоямни охирги Части орадан икки 6 кун отди биза тадбиримизага тайарланар едик Камиллаям тузала...davomi
Бу хикоямни охирги Части орадан икки 6 кун отди биза тадбиримизага тайарланар едик Камиллаям тузала...davomi
Библиотека | Er xotin munosabatlari | Arzon dunyo - bu dunyo...
pulingni olib beraman!
- Siz... Opa mani... Yo'q yo'q keraymas opa man...
- Qo'rqma asalim bu bir taklif holos, faqat bir kechaga, bo'ldi sani tinch qo'yadi, buvingni yaxshi ko'rasanmi o'zi?
- Ha, ammo man...
- Qizligim demoqchisan uni yo'lini keyin man sanga o'rgataman!
- Yo'q opa, man kettim! -Nodira o'rnidan turib chiqib ketdi. Aziza bo'lsa shunday o'lja qo'ldan chiqganiga afsusda qoldi...
Oradan yarim soat o'tgach, yana eshik qo'ng'irog'i chalindi. Aziza eshikni ochganda Nodira edi.
- Keldingmi?
- Manga pul kerak, rosdan beradimi 100 dollar!
- Man ko'ndirishga urunaman, agr kam bersa o'zim qo'shib beraman! -dedi. Assila 4, 5 ming olsam bo'ladi deb ichida suyundi.
- Qachon boraman!
- Avval kiyinib olasan?
- Xozir uyga kirib kiyinib chiqaman! -dedi Nodira.
- Asalim o'zim kiyintirib qo'yaman! Keyin sochingniham turmaklash kerak!
- Nima uchun?
- Asalim qoydasi shunday, hatto ich kiyimlaringniham alishtirasan, o'zim beraman! -dedi. Uyiga olib kirdi va bir shikaf kiyimlardan Nodiraga yarashadigan ko'ylaklarni tanladi. Nodirani yechintirdi, erkaklarni dod degizdiradigan darajadagi jimjimador ich kiyimlar berdi. Nodira:
- Nima uchun kerak? -degan javobiga javoban.
- Yaxshi bo'ladi! -deb qo'yaqoldi. So'ng salonga borishdi. Kechki soat to'qqizlarga yaqin ziyofat bo'layotgan dachaga bordilar. Ichkariga kirar ekanlar, Aziza o'ylardi mani surpirizimdan hammasi lol qoladi...
Ichkariga kirdilar, arabcha ashulla baralla yangrardi. O'rtada ikkita qiz ich ko'ylakda arab raqsiga o'ynardi. Nodira qadamini sekinlatdi.
- Aziza opa qo'rqyabman!
- Qo'rqma asalim man yoningda bo'laman, ortimdan yur! -dedida atayim balant ovozda salom berdi. Bu bilan man opkelgan gulni ko'riylar deganday. Hammani qo'g'rchoqday kiyinib olgan gulg'uncha Nodiraga tikildi. Katta kichik yigitlarni sulagi oqdi. Aziza va Nodira stulga borib o'tirishdi. O'zi bir ikkitasi bu qizga ega bo'lish uchun Azizani oldiga imlab chaqirdi...
Bir chetta kayfini surib o'tirgan Javohir qizdan ko'zini uzmasdi. U o'yladi munchalar nozanin bo'lmasa, bunday davralarga endi kirishi shekili. O'zini chetga olib havotir va qo'rquvda o'tiribdi. Qo'lidagi qadahini oldida asta qiz tarafga bora boshladi. Azizi o'ylagani bo'ldi, birinchi bo'lib davrani eng boy tanti yigiti ho'rak tomonga bormoqda edi. Aziza tez kelib Nodirani yoniga o'tirdi.
- Assalom alaykum Javohir aka! -deb suzuldi.
- Ha, Aziza qalaysan! -dedida unga qaramay Nodirani yuziga termuldi. Nodira yuzini yerga qaratib salom berdi.
- Javohir aka bormay qo'ydiz? -Aziza Javohirni o'ziga qaratdi.
- Sani oldingami, allaqachon chirib bo'lgansan-u Azizaa! -deb xoxolab kuldi. Aziza bu odamni jaxlini chiqarish yomon oqibatga olib kelishini bilardi. Shuni uchun uyam kulib qo'ydi.
- Bu gul g'unchani qayerdan topding? -dedi Azizaga qarab.
- Topdimda sizga yoqdimi? -dedi Aziza. Nodira bo'lsa bunday gaplarni eshitib uyatdan o'zini qo'yarga joy topa olmasdi. Javohir kuldida qo'lidagi qadahdan bir ho'plab oldi va barmog'ini uchi bilan Nodirani iyagidan ko'tarib yuziga qaradi.
- Yoshing nechada?
- 18, 18... Javohir aka 18 da! -dedi yonidagi Aziza jilmayib.
- Qizaloq necha yoshdasan? -dedi. Nodira bir Azizaga qarab oldi.
- 18 -da! -dedi.
Javohir yana kuldi va birdan qo'lidagi qadahni yerga urdi.
- Yoshing nechada? -dedi Nodirani iyagidan qattiq ushlab majbur ko'ziga qaratib. Nodira qo'rqib ketti.
- 15, 15-da! -dedi. Atrofdagi hamma ularga qarab turardi.
- Nimaga bu botqqa botmoqchisan pulga qiynalib qoldingmi? -dedi. Nodira qo'rquvdanmi yo uyatdan ko'zidan yosh oqa boshladi. Javohir Azizaga humrayib qaradi.
- Qizni qanchaga ko'ndirding?
- 4 ming! -dedi. Nodira Aziza opam nima deyabdi deb unga bir qarab qo'ydi.
- Ey BU DUNYO ARZON DUNYO! Maaa ollll! -deb o'rtaga bir pochka 100 dollarni tashladi.
- Olda uyinga jo'na! -dedi Nodiraga qarab. Azizani ko'zi chiqib ketay dedi 10 000 dollar pulni ko'rib. Atrofdagilar ham hayron edi. Avvallari qizlarni ko'rsa darov to'shakka tortadigan, pulni ayamaydigan yigit. Bugun bir begona, buni ustiga olmasday go'zal qizni...
- Javohir aka bu katta pulku? -dedi Aziza pulga qo'l uzatib.
- Tegma... Ho'y san olda, uyinga jo'na! -dedi Nodiraga qarab. Nodir pullar ichidan bittasini sug'rib oldida to'rt buklab oldi.
- Ol qolganiham!
- Yetadi! -dedi pichirlab.
- Olll-ll-l-l-l...! -deb o'shqirdi. Nodir bu pullarni oldida o'rnidan turdi. Azizani ko'zlari olayib Nodirani ortidan bormoqchi edi. Javohir Azizani harakatini ko'rdiyu, bu makkora bu sodda qizdan pullarni olib qo'yadi deb o'yladi va Azizani oldiga chaqirdi.
- Kel o'tir! -deb tizzasiga ishora qildi. Aziza Javohirni tizzasiga o'tirar ekan, alam bilan Nodirani ortidan qarab qoldi...
Javohir narroqda turib jim kuzatayotgan shofyori ham ahranasi bo'lgan barvasta yigitni imlab chaqirdi. Yigit yugib keldida Javohirga quloq tutdi.
- Bor, boyagi qizni gart yuqtirmay, uyiga tashlab qo'y! -dedida o'zi Azizani labidan bir o'pdi va olib yotoqqa kirib ketti...
Erta tong hamma bosh og'riqdan o'tiribdi. Shu jumladan Javohir ham oldiga ahranasi keldi va bir dasta pullni uzatdi.
- Bu nima?
- O'sha qiz bervordi!
- He, ahmoqqq! -deb kuldi.
- Shef... Yana u uyiga bormadi!
- Qayoqqa bordi?
- Kasalxonaga!
- Nima uchun?
- Buvisi kasalxonada ekan! -dedi. Javohir o'yladi, negadur bu qizni singlimday bildim. Unga nisbadan hech qanday xir bo'lmadi. Faqatgina achinish nima uchun?
- Bu pul o'zingga ol, o'sha qizni tanib qoldingmi?
- Ha!
- Unga o'sha qizga yordam ber!
- Qanday? Shef...
- Qanday... Aqlini ishlat borib doktrlarga pul ber yaxshi qarasin! -dedi...
Mana yillar o'tib o'sha qiz o'ziga kelin bo'ldi. Javohir turgan yerida o'sha voqani bazi yerlarini eslaydi! O'sha kuni diliga solgan ekan, bir qizni botqoqdan qutqarib qolgan edi. Nodira-ku nimani o'ylagan bu o'zigagina ayon!!!
Muallif: -MAJNUN-
- Siz... Opa mani... Yo'q yo'q keraymas opa man...
- Qo'rqma asalim bu bir taklif holos, faqat bir kechaga, bo'ldi sani tinch qo'yadi, buvingni yaxshi ko'rasanmi o'zi?
- Ha, ammo man...
- Qizligim demoqchisan uni yo'lini keyin man sanga o'rgataman!
- Yo'q opa, man kettim! -Nodira o'rnidan turib chiqib ketdi. Aziza bo'lsa shunday o'lja qo'ldan chiqganiga afsusda qoldi...
Oradan yarim soat o'tgach, yana eshik qo'ng'irog'i chalindi. Aziza eshikni ochganda Nodira edi.
- Keldingmi?
- Manga pul kerak, rosdan beradimi 100 dollar!
- Man ko'ndirishga urunaman, agr kam bersa o'zim qo'shib beraman! -dedi. Assila 4, 5 ming olsam bo'ladi deb ichida suyundi.
- Qachon boraman!
- Avval kiyinib olasan?
- Xozir uyga kirib kiyinib chiqaman! -dedi Nodira.
- Asalim o'zim kiyintirib qo'yaman! Keyin sochingniham turmaklash kerak!
- Nima uchun?
- Asalim qoydasi shunday, hatto ich kiyimlaringniham alishtirasan, o'zim beraman! -dedi. Uyiga olib kirdi va bir shikaf kiyimlardan Nodiraga yarashadigan ko'ylaklarni tanladi. Nodirani yechintirdi, erkaklarni dod degizdiradigan darajadagi jimjimador ich kiyimlar berdi. Nodira:
- Nima uchun kerak? -degan javobiga javoban.
- Yaxshi bo'ladi! -deb qo'yaqoldi. So'ng salonga borishdi. Kechki soat to'qqizlarga yaqin ziyofat bo'layotgan dachaga bordilar. Ichkariga kirar ekanlar, Aziza o'ylardi mani surpirizimdan hammasi lol qoladi...
Ichkariga kirdilar, arabcha ashulla baralla yangrardi. O'rtada ikkita qiz ich ko'ylakda arab raqsiga o'ynardi. Nodira qadamini sekinlatdi.
- Aziza opa qo'rqyabman!
- Qo'rqma asalim man yoningda bo'laman, ortimdan yur! -dedida atayim balant ovozda salom berdi. Bu bilan man opkelgan gulni ko'riylar deganday. Hammani qo'g'rchoqday kiyinib olgan gulg'uncha Nodiraga tikildi. Katta kichik yigitlarni sulagi oqdi. Aziza va Nodira stulga borib o'tirishdi. O'zi bir ikkitasi bu qizga ega bo'lish uchun Azizani oldiga imlab chaqirdi...
Bir chetta kayfini surib o'tirgan Javohir qizdan ko'zini uzmasdi. U o'yladi munchalar nozanin bo'lmasa, bunday davralarga endi kirishi shekili. O'zini chetga olib havotir va qo'rquvda o'tiribdi. Qo'lidagi qadahini oldida asta qiz tarafga bora boshladi. Azizi o'ylagani bo'ldi, birinchi bo'lib davrani eng boy tanti yigiti ho'rak tomonga bormoqda edi. Aziza tez kelib Nodirani yoniga o'tirdi.
- Assalom alaykum Javohir aka! -deb suzuldi.
- Ha, Aziza qalaysan! -dedida unga qaramay Nodirani yuziga termuldi. Nodira yuzini yerga qaratib salom berdi.
- Javohir aka bormay qo'ydiz? -Aziza Javohirni o'ziga qaratdi.
- Sani oldingami, allaqachon chirib bo'lgansan-u Azizaa! -deb xoxolab kuldi. Aziza bu odamni jaxlini chiqarish yomon oqibatga olib kelishini bilardi. Shuni uchun uyam kulib qo'ydi.
- Bu gul g'unchani qayerdan topding? -dedi Azizaga qarab.
- Topdimda sizga yoqdimi? -dedi Aziza. Nodira bo'lsa bunday gaplarni eshitib uyatdan o'zini qo'yarga joy topa olmasdi. Javohir kuldida qo'lidagi qadahdan bir ho'plab oldi va barmog'ini uchi bilan Nodirani iyagidan ko'tarib yuziga qaradi.
- Yoshing nechada?
- 18, 18... Javohir aka 18 da! -dedi yonidagi Aziza jilmayib.
- Qizaloq necha yoshdasan? -dedi. Nodira bir Azizaga qarab oldi.
- 18 -da! -dedi.
Javohir yana kuldi va birdan qo'lidagi qadahni yerga urdi.
- Yoshing nechada? -dedi Nodirani iyagidan qattiq ushlab majbur ko'ziga qaratib. Nodira qo'rqib ketti.
- 15, 15-da! -dedi. Atrofdagi hamma ularga qarab turardi.
- Nimaga bu botqqa botmoqchisan pulga qiynalib qoldingmi? -dedi. Nodira qo'rquvdanmi yo uyatdan ko'zidan yosh oqa boshladi. Javohir Azizaga humrayib qaradi.
- Qizni qanchaga ko'ndirding?
- 4 ming! -dedi. Nodira Aziza opam nima deyabdi deb unga bir qarab qo'ydi.
- Ey BU DUNYO ARZON DUNYO! Maaa ollll! -deb o'rtaga bir pochka 100 dollarni tashladi.
- Olda uyinga jo'na! -dedi Nodiraga qarab. Azizani ko'zi chiqib ketay dedi 10 000 dollar pulni ko'rib. Atrofdagilar ham hayron edi. Avvallari qizlarni ko'rsa darov to'shakka tortadigan, pulni ayamaydigan yigit. Bugun bir begona, buni ustiga olmasday go'zal qizni...
- Javohir aka bu katta pulku? -dedi Aziza pulga qo'l uzatib.
- Tegma... Ho'y san olda, uyinga jo'na! -dedi Nodiraga qarab. Nodir pullar ichidan bittasini sug'rib oldida to'rt buklab oldi.
- Ol qolganiham!
- Yetadi! -dedi pichirlab.
- Olll-ll-l-l-l...! -deb o'shqirdi. Nodir bu pullarni oldida o'rnidan turdi. Azizani ko'zlari olayib Nodirani ortidan bormoqchi edi. Javohir Azizani harakatini ko'rdiyu, bu makkora bu sodda qizdan pullarni olib qo'yadi deb o'yladi va Azizani oldiga chaqirdi.
- Kel o'tir! -deb tizzasiga ishora qildi. Aziza Javohirni tizzasiga o'tirar ekan, alam bilan Nodirani ortidan qarab qoldi...
Javohir narroqda turib jim kuzatayotgan shofyori ham ahranasi bo'lgan barvasta yigitni imlab chaqirdi. Yigit yugib keldida Javohirga quloq tutdi.
- Bor, boyagi qizni gart yuqtirmay, uyiga tashlab qo'y! -dedida o'zi Azizani labidan bir o'pdi va olib yotoqqa kirib ketti...
Erta tong hamma bosh og'riqdan o'tiribdi. Shu jumladan Javohir ham oldiga ahranasi keldi va bir dasta pullni uzatdi.
- Bu nima?
- O'sha qiz bervordi!
- He, ahmoqqq! -deb kuldi.
- Shef... Yana u uyiga bormadi!
- Qayoqqa bordi?
- Kasalxonaga!
- Nima uchun?
- Buvisi kasalxonada ekan! -dedi. Javohir o'yladi, negadur bu qizni singlimday bildim. Unga nisbadan hech qanday xir bo'lmadi. Faqatgina achinish nima uchun?
- Bu pul o'zingga ol, o'sha qizni tanib qoldingmi?
- Ha!
- Unga o'sha qizga yordam ber!
- Qanday? Shef...
- Qanday... Aqlini ishlat borib doktrlarga pul ber yaxshi qarasin! -dedi...
Mana yillar o'tib o'sha qiz o'ziga kelin bo'ldi. Javohir turgan yerida o'sha voqani bazi yerlarini eslaydi! O'sha kuni diliga solgan ekan, bir qizni botqoqdan qutqarib qolgan edi. Nodira-ku nimani o'ylagan bu o'zigagina ayon!!!
Muallif: -MAJNUN-