Tasodifiy hikoya: Maslaxat
5.1 qanaqa qib davolasa böladi maslaxatla bomi...davomi

quribi yetmaydi...

Sanobar Tohirdan kelgan sovchilarga ho'p dedi. Shundan so'ng tez-tez uchrasha boshlashdi. Sanobar har gal uchrashuvdan keyin Tohirni yaxshiroq bilib olardi. U oldingi yigitlariga o'xshab xar ikki gapni birida sex xaqida gapirmas, umuman sex xaqida og'iz ochmas. Sanobarga hurmatda bo'lardi. Jismonan kuchli, aqlan, chiroy, eng muximi qalbi pok ekani bildi. Shuncha uchrashib gaplashishgan bo'lsada. Biror marta o'sha tungi voqeani eslamadi. Sanobar o'ziga so'z berdi, mana shu yegitni dunyodagi eng baxtli yigitga aylantiraman. Aybimi shu bilan yuvaman, unga hech qachon hiyonat qilmayman...

Tohirham Sanobardan ziyoda sevib qoldi. U bularni hammasini taqdirga yo'ydi. Taqdir manga baxtimni yo'liqtirdi deb quvonar edi. Sevgisi uchun har ishga tayyorday, Sanaborga tezroq uylamishni istardi. Shuning uchun Rassiyaga borib ishlashlab kelishga qaror qildi. Sanobar uni to'g'ri tushundi...

Tohir olti oyga ishlagani Rossiyaga ketdi. Har hafta gaplashib turishdi. Nimadur bo'ldiyu Toxirni telifonini o'chib qoldi...

Bu orada 3 oy o'tti. Bir kuni Sanobar eski oshiqlaridan biri Baxtiyorni ko'rib qoldi. Oddiy salom alikdan boshlanga suxbat tungi ovqat paytida tugadi. Bir zumda Tohirga bo'lgan sadoqatini unitgan Sanobar Baxtiyorni quchog'ida to'lg'onar edi. Birinchi hech nima qilmaydi deb o'zini ovutdi. Bundan key ikkinchisi, uchunchisi deb Tohir kelguncha o'zini Baxtiyorni tafti bilan isitdi...

Toxir ishlab keldi. Nihoyat to'y kuni yaqin. Ketishidan avval yaqin do'stida Sanobardan xabardor bo'lib tur deb tayinlab to'g'ri qilgan ekan.
- O'rtog' mani dushman desangham mayli, ammo aytaman yoqtirganingni qadam olishi neto! -Do'stini xotini Sanobarga dugona bo'lgan. Do'sti qaynona, qaynatasinikiga borganda, mahallasidan Sanobarni so'rab surishtirib yurgan.
- Qanaqasiga?
- Bilmadimu, bir tekshirib ko'rsang bo'lardi, yana qiz olaman deb juvonga yo'liqib qolma? -dedi. Tohir bosh egdi:
- Buni ilojisi yo'q, o'zim numusiga tegib bo'lganman!
- Qachon qanday? -dedi.
- Sani to'ying kuni ichib olgandim, o'shanda! -dedi.
- Ayb o'zingda ekan, biror nima desan! O'z boshing kundada. Agar bo'lajak xotingingga ishonching yo'q bo'lsa. Faqat bir yo'li bor! -dedi.
- Qanday gapir?!
- To'ydan keyin yaqinlashma, kun o'tib o'zi siri ochiladi?
- Bu qo'limdan kelmasa kerak do'stim! -dedi Tohir taqdirga tan berganday.
- O'rtoq bilaman san irodalisan!
- Aytishga oson mayli harakat qilaman, o'xshamasa peshonamdan! -dedi...

To'y tugab chimildiq degan muborak go'shaga kirdilar. Tohir isbot tariqasida qonni ko'rsatish keragligini bilib. Do'sti o'rgatganday pichoq uchi bilan badanini sal tilib qon chiqardi. Yangalarni shu bilan ishontirdi. Sanobar erim mani poklab berdi deb xursand bo'lib o'tirardi. Ammo Tohir unga teginmadi. Birinchi kecha erim charchagan to'y tashvishlari bilan deb o'yladi. Ikki, uchunchi, hafta o'tsaham Tohir teginmasdi.
- Nega manga yaqinlashmayabsiz? -degan edi.
- Chillamiz chiqqunicha 40 kun yaqinlashmayman, shunda baxtimiz to'kis bo'ladi! -deb vaqtinchalik Sanobarni aldadi. Sanobar erim irimchi ekan deb ko'ndi ammo, chiday olmay 15 kundan keyin noz karashma qildi, quchoqlab suykalandi. Endi Tohir pastga joy qilib oldi. Xotini devonda yotsa u pastda yotardi. Bir kuni Sanobar o'zi bilmagan xolda Tohirni nafsonyatiga tegib qo'ydi. ''Kasalmisiz'' degandi. Tohir qovog'ini solib oldida umuman gapirmay qo'ydi. Ishga erta ketib, kech keladigan odat chiqar, uyga kelsaham ''Charchadim'' deb uxlavorardi. Tobora eridan ko'ngli qolayotgan Sanobar yana eski oshig'ini qumsab oyda bir ikki uchrashib yura boshladi...

Tohir sabir bilan kutardi.

Bu orada Sanobar xomilador bo'lganini bildi. Tohirga ishonib xiyonat qilayotganda ximoya vositalaridan foydalanmay qo'ygan edi. Homilador ekanligini bilgach qo'rqib ketti. Bu ayon bo'lmasligi uchun, endi Tohirni atrofida parvona bo'la boshladi. O'zini har ko'yga soldi, pardoz andoz, shirin so'z, ishvalar hech qaysisi Tohirga tasir qilmasdi. Sanobarni nazlida Tohir bir tosh yurak edi. Ammo bilmaydiki, Tohirni ham nafsi, irodasi qanday katta sinovdan o'tayotganini...

Sanobar eridan yashirgandur xomilador ekanini, ammo ziyrak qaynona nigohidan hech nimani yashirib bo'lmaydi. Qaynonasi Sanobarni doktirga olib bordi. Doktir ona bo'ladi deganda. Qaynonasi quvonchdan o'ziga sig'may ketti. Sanobar bo'lsa qo'rqqanidan sal qolsa hushini yo'qotardi. U endi tushundi erini asil maqsadini...

Onayizor bu quvonchi habarni o'g'liga yetgazish uchun uni ishdan kelishini kutardi. Sanobar bo'lsa har daqiqa sharmanda bo'lishini xis qilib yuragi pukkullardi...

Nihoya kun bo'yi ishlab charchagan Tohir keldi, uyda xamma bor.
- O'g'lim suyunchi ber? -onasini quvonib gapirishidan o'zi kutgan kun kelganini yuragi sezdi.
- Nima gap, tinchlikmi oyi?
- O'g'lim, dada bo'lasan hudo xolasa!
- Nima? -dedi ko'zlari hinidan chiqib ketguday bo'lib termulib.
- Dada bo'lasan! -dedi oyisi. Biroz garangsib turdida xaxolab kulib yubordi. Avvaliga onasi o'g'lim xursanligidan kulyabdi deb o'ylagan bo'sa. Keyin sezdiki, o'g'li keliniga o'qirayib qarayabdi. Kelini bo'lsa xecham xursand emas, aksincha xafa buni ustiga nimadandur qo'rqib turibdi...
- Nima bo'ldi o'g'lim xatti xarakating g'alati?
- Kelinizdan so'rang! -dedi Tohir.
- Qizim nima gap? -dedi. Sanobar nima deyishini bilmay bosh egib turaverdi.
- Oyi keliniz hiyonatkor?
- Nimalar deyabsan!
- Ha, to'ydan oldinham, to'ydan keyinham manga hiyonat qildi. Mana xiyonatini ollohimning o'zi oshkor qildi!
- Sani tushunmayabman o'g'lim, nega bunday deyabsan? -onasi dam keliniga, dam o'g'liga qarardi.
- Man to'ydan keyin, biror martaham kelinizga yaqinlashmaganman?
- Naxot shu rost qizim! -dedi. Sanobar jim turaverardi. Tohir chiday oldan mush ko'targan edi.
- To'xta birovni bolasini urma! -dedi narroqda turgan dadasi.
- Bor uyiga tashlab kel? -dedi dadasi onasiga buyrqu ohanggida...

Sanobar uyiga qaytgach bir gapni ushlab oldi.
- Tohir akam mast edi, endi manga tuxmat qilyabdi! -deb. Tabiyki salkam bir yil yashashgan, bunga uncha muncha odam ishonmaydi. Sanobarni dadasi jaxli chiqib tekshirtirishga va qizi haq bo'lsa Tohirni tuxmati uchun sudga berishga qaror qildi...

Deyinka natijalar chiqadigan kuni, eshit oldida Tohirni ko'rgach paliknikaga kirolmay qoldi. Onasini bir ikki qistagan edi. Qo'rquvdanmi hushini yo'qotdi...

Paliknikani kutish xonasida o'ziga keldi. Yonida onasi yig'lab o'tirar edi.
- Ering taloq qildi... Bizni sharmanda qilding, oq padar... -dedi.

Deyinka natijalari Tohir xaqligini isbotlagandan keyin. Dadasi Sanobarni oq qilgan ekan...

Sanobar erimi aldadim deb o'ylagan edi. Aslida o'zi o'zini aldagani kech tushundi...

TAMOM.



Muallif: -MAJNUN-