Tasodifiy hikoya: Сен менинг қотилимсан,Севги..-2-қисм-..
Улугбекни уйида туй харакатлари авжида. Нодира эса нима килиб куйганини факат эртаси куни узига келг...davomi

na SMS larga javob qaytaradi. Surishtirsa ''man uni sevmaganman'' deganmish. Ancha kungacha bu gapga ishonmay yurdi. Nihoyat u ham unashtirilgani haqida eshitdi. Opasini to'yidan keyin ikki oy ichda uni ham to'yi bo'larmish. Javlon alamida kuyib yurdi, so'ng do'stini to'yini kuta boshladi...

Nihoyat to'y kuni keldi. Do'sti bilan kiyovnavkar bo'lia kelinni uyiga kelishdi. Kirgan zamonoq ko'zi bilan Zamirani qidirdi. Topibham oldi, nigohlat yana to'qnash keldi. Lekin zum o'tmay yana yo'qotdi...

To'riga vaqtinchalik saxna bezatilgan. (Bazi bir joylarda, hohishiga qarab kelinni uyidaham sahna bezatiladi. Biroz vaqt bo'lsaham kelin-kuyov kiyovjo'rasi va kelinni dugonasi o'tirishadi.)
Do'stiga kuyov jo'ra bo'lib uni yoniga o'tirdi. Sal o'tib kelin va dugonasiham kelib o'tirishdi. Avvaliga xonadan kattalari chiqishib tilaklar bildirishdi. Biroz o'yin nihoyat Javlan kutgan vaqt keldi. So'z navbati kiyovni jo'rasi va kelinni dugaonasiga navbat. Avva kelinni dugonasi tilak aytdi. Nihoyat qizni qo'lidan mikrafonni olgan Javlon kelin va kuyovga biroz qarab turdi va ''BEVAFO'' dedi. Bu so'z shunchalar jaranglab chiqganidan hamma Javlonga qaradi. Javlon yana biros sukut saqlab turdida sher o'qiy boshladi...

- ''BEVAFO''

Majnundanda ortiqroq,
Suydurdingku bevafo.
Bu devona ko'nglimni,
Kuydirdingku bevafo.

Tilimda bor bir so'roq,
Sevardim sendan ko'proq,
Ajalimdan oldinroq,
O'ldirdingku bevafo.

Duchor aylab azobga,
Orzularim sarobga,
Yuragimni sharobga,
To'ldirdingku bevafo.

Ketding dil gulshanida,
Qoldim men tikanida,
Muhabbat gulxanida,
Yondirdingku bevafo.

Begonasan hayodan,
Visol degan daryodan,
Muhabbat deb dunyodan,
Tondirdingku bevafo.

Bu sher nima uchun o'qilayotganini hechkim tushunmsdi, faqat 3 kishidan bo'lak. Do'sti uning bo'lajak rafiqasi va o'sha bevafo! Ayni paytda hammani ko'zi javlonda bo'lsa. Faqat kelin va kuyov uy derazasiga qarab turishardi. Uy derazasidan esa o'sha bevafo ko'zida yosh bilan qarab turardi...

Sherini tugatganida, hamma jim, bu sher nima uchun aytilganini tushunmasdi. Bazilar kelin avval shu yigitni sevgan ekan deb o'ylashiham turgan gap. O'yin uchun qo'shiq yangray boshlaganda Javlon borib do'stini yoniga o'tirdi...

Kelinni jaxli chiqdi. Boshini sal egib o'tirgan bo'lsada Javlonga gapirardi:
- Nima haqqiz bor, singlimni bevafo deyishga? -dedi kelin.
- Zarina... -deb kuyov.
- Singlimni boshidan nimalar o'tayotganini o'yladizmi?
- Zarina bo'ldi, bizga qarashyabdi! -dedi kuyov.
Javlon bir hursinib oldi:
- Do'stim to'yingda noqulay ahvolga solib qo'yganim uchun mani kechir!
- Qo'y kechirim so'rama sani tushunib turibman!
- Agar ko'nglingga olmasang chiqib ketardim. O'zimi noqulay his qilyabman!
- Ho'p... Tashqariga chiqib mashinda o'tirib tur, xozir bir ikkita qo'shiqdan so'ng tugattiraman! -dedi Abbos, do'stini qalbidan nimalar o'tayotganini bilgani uchun u tarafga yon bosdi. Javlon endi tashqariga chiqgan edi. Yelkasiga kimnidur qo'li tegdi.
- Gaplashib olaylik, bir og'iz gapim bor! -dedi Zamira. So'ng tez-tez yurib aftabusni orqasiga o'tib ketdi. Javlonham uyoq bu yoqqa qarab olgach Zamirani ortidan bordi.
- Mani eshiting Javlon aka! Hammasini aytganimday qildim. Ammo keyin dadami qaxridan qo'rqib ketdim. Mani oq qilmoqchi edilar, keyin hammasi yolg'on ekanini aytdim... Ming lanat udumlariga... -dedida Zamira ko'zidagi ikki tomchi yoshni artdi.
- Go'dagligimda boshqaga atab qo'yishgan ekan, endi o'sha to'ng'izga tegishga majburman... Javlon aka siz mart insonsiz, har qanday qizni baxti qilasiz. O'shanda nomusimga tegmaganiz uchun ming rahmat. Javlon aka o'zizga munosibini topib baxtli bo'ling... -dedida ikki qadam yurdi.
- To'hta Zamira... Kechir man buyog'ini o'ylamagan ekanman! -dedi Javlon. Zamira jilmaydi:
- O'qigan sheriz... Topib yozilgan huddi man uchun, rostdanam Bevafoman!... Sevgimga bevafolik qildim.

ALVIDO Javlon aka!

TAMOM...


Muallif: -MAJNUN-

Sher Muallifi: Jasurbek Ruziyev