Tasodifiy hikoya: MARGARITANIG. ILMITOSIGA KORA. YOZULDI
Qayni akamning xotini bn bôganim. Salom meni ismim Jasur bu voqea yaqinda bolib otdi men hammasini batafsil yozmoqchiman hullas shunday bolgan. Men uylanganman hotinimva bitta qizim bor hotinim juda mehnatkash oq sariqdan kelgan boyi pakana chiroyli qiz edi shuning un juda yosh uylanganman hotinimni ata onasi va bir ukasi bor hammalari ishlashadi shuning un hotinim ikkala honadonga hizmat qilar edi va kechqurun erta uhlab qolar edi men jinsi aloqa qilgim kelgan pyt u xoxlamas edi meni jahlim ...davomi

ARMON...

Добавил:	-MAJNUN- (15.03.2016 / 13:09)
Рейтинг:	(1)
Прочтений:	24339
Комментарии:	Комментарии закрыты

ARMON...

(Voqea o`z hayotimdan. Shuning uchun ismlar o`zgartirilgan)

Armon! Bu yaramas so`z atigi beshtagina harfdan iborat. Lekin shu besh harf yurakda chuqur iz qoldirsa bundanda og`irroq dard bo`lmasa kerak...

Ukami unashtirib qo`ygandik. 2015 yilning oktiyabr oyi. Quda tomon keldida, to`yni tezlatishni so`radi. Bo`lajak kelinni buvisi hasta ekan. Nabirasini to`yini ko`rib qolish ilinjida. Qudalar safar oyi kirmasdan to`yni o`tqazib yuboraylik deyishdi. Onam shoshib qoldilar, ikkita to`yni bir kunda o`tqazish uchun, manga qiz izlab qoldilar. Durdonadan keyin, hali uylanishga ruhan tayyor emasdim. Ruhiy xolatimni tushungan ota-onam ortiqcha bosim o`tqazishmadi. Qatiy turib oldim, yo`q hozir uylanmayman. Quda tomonni boshqa sharti chiqdi. To`y qilmas ekansiz, qizimizni boshini bog`lamang!
Ukam, akamdan oldin, uylanmayman deb turib oldi...

Ota-onam bir birlariga ko`ngil qo`yib turmush qurishgan. Shuni uchun hech qanday qarshiliksiz, akamga sevganini olib berdilar. Mangaham o`z yoqtirganimni olib bermoqchi edilar. Afsus nasib qilmadi, eni bo`lsa ukam o`z suyganiga uylanmoqchi. Man sabab ukami bu ezgu niyati amalga oshmaydigan bo`lib turibdi...

Og`ir bo`lsaham ukamga hudbinlik qilayotganimni tushunib turardim. Gap so`zlarga qaramay, ukamga uylanaverishini uqtirdim. Butun oylamiz yig`ilganda, ukamga uylanaverishini tayinladim. Avvaliga hecham ko`nmadi, siz bilan birga uylanaman deb. Zudlik bilan manga tegadigan qiz topishsa. Ko`nglimdagi uchraydimi yo`qmi. Agar u qizga ko`ngil qo`yolmasam, yo u menga ko`ngil qo`ya olmasa. Hayotim akam va kelinoyim yoki ota-onamiki kabi totuvlikda o`tmasligi mumkun. Bir amallab shularni, butun oylamiz oldida tushuntirdim. Baxtimga hammalari mani nimalar xis qilayotganimni tushunishdi...

Qudalar bilan kelishgan, xolda nayabrni boshida. Safar oyi kirmasidan oldin to`yni o`qazib yuborish kelishib olishdi...

Oktiyabirni o`rtalari, bir falokat tufayli oyog`imni sindirib oldim. Bu og`riqli holat ammo ayni ko`nglimdagi ish bo`ldi. Birov nega ukang sandan oldin uylanyabdi desa oyog`imni ko`rsatardim...

Nihoyat to`y kuni keldi, oyog`im gipisda. Yor-yor sadosi ostida ukam yori bilan xovliga kirib keldi. Hassamni qo`ltiqlaganimcha qarsak chalib turardim. Ukamni baxtini ko`rib turamanu, o`zimmi yuragimni armon hissi ezadi. Biroz o`tib akam, kelnoyim, singlim va mani tabrik so`zi aytishga chaqirishdi. Bir misra sher bilan chiroyli tabrik so`zi aytdim. Mikrafonga gapirar ekanman, atrofga qaramaslikka, o`zimni hursand ko`rsatishga urunardim. Shu bilan o`yin navbati berildi, undan so`ng davra qizib ketdi. Hammani ko`zi, o`rtada sho`x o`ynayotgan ukamni o`rtog`larida. Sekin o`zimni chetga oldim, tomarqa oralab orqa eshikka yurdim. Yo`l yo`lakay aroq yashigini ko`tarib olib orqa tarafga bog`ga chiqdim. O`sha Durdona bilan uchrashadigan bog`imizga. 50 metircha ichkariga yurdim. O`rik daraxtini tagiga kelib qo`limdagi aroq yashigini to`ntarib, undan stul o`rnida foydalandim...

Durdona, uni singlisi Shirina bu ikki qizni tarbiyasi bilan rahmatli buvisi shug`ullangan. Buvisi onatili-adabiyot fani o`qtuvchisi bo`lgan. Shuni uchun hujrasida ikkita shikafda har-xil kitoblari bor edi. O`zi telvizir, radioni yoqtirmaydi. Shuni uchun ko`zi xiraligini aytib Durdona, yoki Shirinaga kitob o`qitardi. Yuragi hasta buni ustiga ko`chada o`ynay olmaydigan, Durdona. Opasini yolg`izlatib qo`ymaslik uchun opasiga dugonaday bo`lib qolgan Shirina uchun bu ayni muddoa edi. Buvisi nabiralarini bu yo`l bilan manan yetuklikka erishtirgan ekan. Durdona bilan ilk sevishib gaplasha boshlaganimizda tushunganman. U mandan manan ancha o`zib ketganini. U bilan gaplashgan odam huddi kitob varoqlaganday bo`lardi...
Mani kitoblarga o`rganishimga Durdona sabab bo`lgandi. Uni yonida ham jismonam ham manan ustun bo`lish uchun. Qo`limga qanday narsa tushsa gazetami, yo kitob o`qiyverardi. Har kuni yotishimdan avval bir soat vaqtimni birornima o`qishga sarflardim. Internet rivojlanib ketganidan keyin, o`qish uchun qiziqarli narsa topishim yanada osonlashdi...

Oyog`im singandan beri, internetdan Pirimqul Qodirovning, Yulduzli Tunlar asarini java kitobini yuklab olib o`qiyotgan edim...

Bobur Samarqanda qamalida qolgan edi. 50 yoshli Shayboniyxon Boburni opasi Honzodabegimga yashirincha sevgi maktubi bitib. Manga xotin bo`lsayz ukanga tegmayman mazmunida vada bergandi. Bobur qamalni yorib chiqib ketishga tayyor turganda. Opasi, ukasini qutqarish uchun boshqa darvozadan chiqib Shayboniyxonni taklifini qabul qilgandi. Asar judayam tasirli shuni uchun o`qishdan to`xtab ko`zlarimni yumdum. O`sha paytlardaham g`irromliklar ko`p bo`lgan ekan. Asardan biroz yirog`lashib, Durdonani go`zal chehrasini hayolimda gavdalantirdim...

- Pochcha, pochchajon! -huddiki Durdona gapirganday bo`ldi. Shundoq ko`zlarimni ochib yon tarafga qaradim. Ustiga qizil sivitir kiyib olgan Shirina man tarafga kelardi.
- Assalom akaykum!
- Va'alaykum!
- To`yga rozi bo`lib, endi o`ziz, hammadan qochib o`tiribsizmi?
- Yo`q, shunchaki! -dedimda biroz suruldim. Torgina yashikning yarmi ochildi. Shirina manga yelkasini tekkazib bir chetiga o`tirdi. Qo`lini cho`zib gipis oyog`imdan ushladi.
- Og`rimayabdimi?
- Nega og`riydi, gipisdaku!
- Pochchajon, nega siz uylanmadiz?
- Siz ham shu savolni bermang iltimos! -dedim.
- Opamjonimning olamdan o`tganlariga ikki yil bo`ldi, hurmatham shuncha bo`ladi. Oyim, dadam siz haqizda ko`p gaplashadi, endi uylanasaham bo`lardi... Sizni ko`rib oyimham dadamham qiynaladi!
- Dadayizham qiynaladimi?
- Ha!
- To`g`risini aytsam dadayzni yomon ko`raman! -dedim.
- Nimaga? -dedi hayronsib.
- O`shanda, qizim 20 ga kirsin demasdan, to`yga rozi bo`lganda. Hozir Durdona bilan baxtli yashayotgan bo`lardik, yuragini davolatardik!
- O`ziz bilasiz, do`ktirlar aytdi, bu xastalik tug`ma, shu yoshgacha yashaganini o`zi bir mo`jiza deyishdi! Keyin dadamgaham oson tutmang, bir yil ichida boshlariga qancha kulfat tushdi. Avval qizlari, keyin onalari buni ustiga akami oylasi buzuldi. Eyy kelnoyimham yaxshi chiqmadida! -deb hursundi.
- Kelnoyingiz yaxshi ayol edi!
- Yo`q u akamga hiyonat qilgan!
- Buni sizga kim aytgan?
- Akam! -dedi. Bey ehtiyor g`azabim keldi.
- Akayzni o`zi paskash ekan! -dedim. Shirina savolomus man tarafga qaradi.
- Akayz sizlarni aldabdi. Siz bilmasez kerak, bir necha yil avval opayz bilan shu yerda uchrashib yurardik!
- Bilaman!
- Unda sizga aytgan bo`lsa kerak?
- Nimani?
- Akayzi o`zi, kelnoyizga hiyonat qilgan. O`z ko`zim bilan ko`rganman!
- Yo`q opam buni aytmagan, keyin akamga ishonaman!
- Rostdana?
- Him!
- Manga ishonmaysizmi... Opayzni nomini o`rtga qo`yib aytaman o`z ko`zim bilan ko`rganman. Ammo kim bilan ekanini aytmayman. Huv anovi yerda, qorovulni kapasi bo`lardi. O`sha yerda opangiz ikkalamiz guvoh bo`lganmiz, o`sha siz ishongan akayzni hiyonatiga! -dedi...

Shirina jim bo`lib chuqur o`yga cho`mib qoldi. Shu asnoda biroz o`tirdik.
- Shirina o`qishga, tayorgarliklar