Tasodifiy hikoya: Узок давом эткан жинсий алока
Салом хурматли китобхонлар сизларга уз хаётимда булиб утган вокеани сузлаб бермокчиман: Бир куни ишхонадеги шеригим билан гаплашим ам сикким келганини айтдим у бор деб гаплашди киз билан гаплашоди эртага булорами деди мен хуп динг дедим киз факат шеригим боради деб уйлаган экан эртаси куни шеригим мен биринчи бораман сиз майда чуда оли борорасиз деди мен хоп деб бозорга бориб пива ул бул олдим ва айтилган манзилга бориб тел килдим ва кирдим киз хайрон кириб утирдик пива ичдик какраз уша куни фу...davomi

Instruktor... 3-qism...

Добавил:	eroZero (29.03.2016 / 21:03)
Рейтинг:	(0)
Прочтений:	14013
Комментарии:	Комментарии закрыты

U menga qovog'ini solibroq qaradida, yölda davom etdi. Endi meni shijoatim oshib bordi. Qölidan, sonidan ushladim, soniga urdim, indamadiku. Demak, unda ham bunga hohish bor. Katta köchada ketar ekanmiz, endi u kam xato qilardi. Bu esa menga yoqmadi va özim tarafdagi sepleniya orqasiga oyog'imni tiqib oldim. Svetoforga yetganimizda sepleniyani bosolmay mashinani öchirib qöydi. Men ikkilanmasdan ösha zahoti uni dömboq sonlariga qölim bilan shapatiladim. Urganimda uning sonlari körinishini bir yumga özgartirib qimirlab qöydi. Men bu ishimdan uyalmadim, hech narsa bölmaganday ketaverdim. -Endi hato qilmayman, dedi Komola. -Köramiz, deb javob qaytardim. Yana bir svetoforga yaqinlashganda, ikkinchi marotaba sepleniya öyinini qildim. U shoshilib qoldi va shartta skorostni nitralga oldi. Tög'risi kutmagan edim. Bu safar aqli ishlab qoldi. U menga "yaxwi qildimmi" degandek kulib turardi. Men esa ustimda kulib, ichimda jaxlim chiqardi. Axir bu safar sonlardan quruq qolgandimda. Kattaroq mashina qöyish uchun möljallangan joyga kelganda, -Mashinani töxtat, shu yerga kiramiz, parkovkani örganasan, dedim. -Xato qilsamchi?, deb menga jilmayib turardi. -Xato qilsang, yana uraman, deb qölim bilan ishora qildim. U esa yanada köproq jilmayib, -Qilmasam rag'batlantirasizmi?, dedi. Men indamay bosh irg'ab qöydim. Bu gaplaridan, uning közlarini suzishlaridan va qosh qoqishlari meni ehtirosimni qitiqlardi. Tamom bölayozgandim bu janonning dastidan. Qaniydi, dast kötarib tizzamga ötqazib visolidan bahramand bölsam. Hayollarga chalg'imasdan yölga qaradim. Unga qayerga olib kirishi tög'risida tushuntirdim. U bu vazifani meni yordamimsiz yaxshi epladi va menga jilmayib qarab turdi. Mashina kalitini burab, uni öchirdimda, bor kuchimni töplab qölimni uni soni ustiga qöydim. U bir seskandiyu, menga hayron bölib qarab turdi. -Bu rag'bat Komola, dedim past va bir tekis ovozda. U meni qöllarimni chetga surdi va: -Qayoqqa hayday, dedi. -Garajga, bugungi yetar, seni ham oyoqlaring kaltak yeyaverib og'rib ketgandur, dedim. U haholab kulib yubordi. -Og'rigani yöq, hafa ham emasman. -Aldama, og'rigandur, hech bölmasa mana bunisi og'rigandur, deb qölimni yana uning sonlariga qöyib oldim. Menga bir qaradiyu, yana yölga qaradi. -Uyatsiz, qölingizni darhol oling, qörqayabman. -Shundan qörqsang, kelajakda nima böladi. -Uyog'ini amallarman deb kulib qöydi. -Eplolmasang meni chaqirgin, deb uni yuzlariga yuzimni yaqinlashtirdim. Biz qizilda turgandik. U meni közlarimga qarab turardi. Uni közlari, qoshlari, lablari, kipriklari va ikki yuzi eng chiroyli qizlardan yig'ib olingandek edi göyo. Örtamizdagi köz urishtiruvga ortdan eshitilgan signal chek qöydi. Men uni özini tutishlaridan, közlaridan bildimki, u tayyor edi. Faqatgina men qanday boshlashni bilmay turgandim. Ishxonaga yetib keldik va undan ertaga ishim chiqib qoladigan bölsa, telefon qilib aytishim uchun raqamini oldim. Xayrlashdik. Ertaga hech qanday qöshimcha ishim yöq edi, bu bahona böldi halos. Uyga qanday yetib kelganimni bilmayman, hayol bilan kelibman. Biroz tv kördim, futböl ham kördim va kechki ovqatdan söng unga qöng'iroq qildim. 3ta gudokdan söng, honandanikidan ham ötib tushuvchi yoqimli ovoz eshitildi. -Allo, Komola senmisan. -Ha menman Javlon aka hayrli kech. -Rahmat, ertaga bösh ekanman, ösha vaqtda körishamiz. -Ha hop böladi, mayli yaxshi dam olin. -Ha rahmat sen ham. -Arzimaydi. U bilan yana gaplashkim keldiyu, lekin uni gaplashkisi kelmadi shekilli, qöyib qöydi. Balki, yonida u bu kimdur bordir. Uyqim kelmasdi, ertangi böladigan ishlarni öylardim. Ertaga uni nima qilib bölsa ham, tuzog'imga ilintirishim kerak edi. Erta bir gap bölar. Internetga kirib biroz chalg'idimda, uyquga ketdim...
Har kungidek öquvchilarim bilan yezda qilib bölib, garajga(ishxona) keldim. Tushlik qilib bölgandim hayolimga ajoyib fikr keldi. Mashinani ustaxonamizga olib bordim va tormoz, sepleniyani ikta qilib turgan maxsus temir dastakni eng kaltasidan topib, gazga ham uladim. Tög'ri tushungan bölsangiz kerak, endi men gazni ham bowqara olaman. Rul ham qöyib olsam, özim haydayveraman.xD. Vaqtdan ozgina yutqizdim, Komola ham allaqachon kelib bölgandir. Mashinamni darvoza tomon haydab, ishxonadan chiqib ketdim. Tashqarida kutib turgan Komola qadamini tezlatib mashinaga, mashinaning oldi öng tomoniga ötirmoqchi edi. -Töxta, rulga ötir! U hayron böldi. Men uni gazni körib qolmasligi uchun shunday qilgandim. Yöl-yölakay salomlashib, hol-ahvol söradik bir-birimizdan. Men közoynagimni taqib oldimda, qizaloqqa zimdan nazar soldim. U bugun kecigidaka kiyinmagandi. U köylak kiyib kelibdi, örtacha kökraklar köylak tepa qismini tor qilib turgani sababli, tizzasigacha bölgan bu uzun köylak öziga yarashgandi. Men uni katta halqa yöliga olib chiqdim. Qalamqosh bor-yög'i 40km/sda ketar edi. -Tezroq hayda Komola, dedim. -Qörqaman. Öylabgan ishimni boshladim, chap oyog'imni sekin gazga qöydim, öng oyog'imni tormozni u tarafdan bosilmaydigan qilib orqasiga tiqib özimga tortib turdim. Mashina asta tezlashardi, Komola esa...