Tasodifiy hikoya: Ota (by mack)
Men bu gal faqatgina bitta hikoya yozaman. Muhlislarim va optimist odamlar uchun. . . . . Gulini ko...davomi

uchun bugun uyqudan kech!
-Nima uxlamoqchi emassanmi?
-Yo'q!..

Yarim tun. Hamma yer qorong'u. Atrofda nemis afcharkalarining vovullashidan boshqa chirt etgan ham ovoz yo'q. Uxlamaslikka harakat qilib ammo charchoqdan baribir sal ko'zi ilingan Sasha, uxlash zalidan oldingi qo'riqlash xonasidan kelayotgan ovozdan cho'chib uyg'ondi va yonidagi kravatda yotgan Andreyni turta boshladi.
-Nima nima bo'ldi? sekin so'radi Andrey.
-Tur o'rningdan! Kettik bu yerdan qochamiz!
-Sasha qo'ysangchi... murdalar juda badbo'y bo'ladi... qolaversa tutib olishsa!
-Qanaqa bir qo'rqoqsan! Ularni qo'lida baribir o'lib ketamiz! Xor bo'lib o'lgandan ko'ra, mardonavor o'lganim afzal... g'amgin oxangda dedi Sasha. Bu gaplardan chuqur o'yga tolgan Andrey biroz sukunatdan so'ng dedi:
-Unda yo'l boshla!
Qo'riqlash xonasidan kelayotgan xaligi ovozlar hali hamon davom etardi.
-Yo'q iltimos unday qilmang! Iltimos! Axir u meni singlimku!
-Ha bilamiz singling! Sen qilgan aybing uchun endi ko'z o'ngingda u javob beradi!
Qo'li kishanlangan polyak yigit nemis harbiylari singlisini zo'rlashayotganiga guvoh bo'layotgan edi. Ikki navbatchi askar. Biri qizni mahkam ushlab turar ikkinchisi esa uni yechintirardi. Ikkinchi harbiy uni mahkam quchoqlab oldi va lablaridan cho'lpillatib o'pa boshladi.
-Yo'q... iltimoooos! yalinardi yigit.
Keyin esa boshqasi uni oyoqlarini ikki tarafga ochdi va amini ichiga avtomat stvolini tiqa boshladi. Qiz esa bazida qo'rquvdan baqirar bazida esa kafydan ehtirosli ovozlar chiqarib yuborardi.
-Yo'q! Yo'o'o'q! Qo'yib yuboring ifloslar! Ahhhh...
Uni mahkam tutib turgan harbiy qizni oppoq ko'kraklarini qattiq mijiy boshladi. Oradan bir nech soniya o'tgach esa askarlar qizni do'ng qilib olishdi va asboblarini beayov kirgizib chiqara boshlashdi. Bu holatni ular navbat navbatdan bajarishardi. Qiz holsizlanib qolgan, akasi esa g'ururlari toptalganidan kuyib ado bo'lgandi. Qiz qiynovlardan o'zini yo'qota boshlagach, uni akasining yoniga sudrab olib borishdi va peshonalariga to'pponcha tirashdi.
-Qardoshlaringizga bizdan salom ayting! ... o'q uzishdi va ular hayotdan ko'z yumdi. Qulf eshik tirqishidan bu voqealarga guvoh bo'lgan Sasha va Andrey hamon berk eshik tagida turishardi. Shunda to'satdan zalda yotgan odamlardan biri chinqirib alaxsiray boshladi:
-Yo'o'o'q! O'lishni xoxlamaymaaaan! Qo'yvoriiiing! Qo'yvoring meniii! baqira boshladi kravatlardan birida yotgan odam. Shunda qo'riqlash xonasida turgan haligi askarlardan biri ular tomonga qarab kela boshladi.
-Jin ursin biz tomonga kelayapti nima qilamiz? vahimaga tushdi Andrey.
-O'zingni bos! Bu yoqqa kel! dedi va eshik ochiladigan tarafga o'tdi.
Askar eshikni ochib kirib kelarkan chiroqni yoqdi va bir ikki qadam tashlab eshikni yopdi ammo Sasha va Andreyni ko'rmadi. Shunda Sasha birdani uni orqasiga o'tdida og'zini mahkam qisib uni bo'ga boshladi. Askar Sashani changalidan chiqishga harakat qildi ammo foydasi bo'lmadi. Bir necha daqiqadan keyin askarni nafas yetmasdan joni uzuldi. Sasha esa askarni avtomatini olib yana avvalgi joyiga turib oldi. Hamrohi ichkarida ko'p qolib ketganini sezgan nemis harbiysi eshikka yaqin keldi.
-Reyz, tinchlikmi? so'radi eshik ortidan.
-Reyz nima bo'ldi? javob bo'lmadi. Shunda harbiy avtomatini o'qlab birdaniga eshikdan kirdi va ko'zi yerda yotgan Reyzga tushib dong qotib qoldi. Bu vaqt oralig'idan esa Sasha uni ortidan borib harbiyning boshiga avtomat bilan qattiq tushurdi. Harbiy xushini yo'qotdi, vaziyatdan foydalangan Sasha uni bir nech daqiqa bo'g'ib turdi va o'lgan harbiyning kuni uning ham boshiga tushdi. Andrey esa hayratga tushgancha voqealarni kuzatib turardi.
-Bunaqa narsalarni qayerdan o'rgangansan? so'radi hayratlanib Andrey.
-Aytgandimku frontda xizmat qilganman deb! Kettik!
Sasha va Andrey qo'riqlash xonasiga o'tib borishdi. Yerda haligi polyaklar jonsiz yotardi.
-Andrey o'zimizni murdadek holga solishimiz kerak!
-Bu bilan nima demoqchisan?
Sasha yerga oqqan qonni yuzlariga va kiyimlariga surta boshladi.
-Eyy xudoyiiim! jirkandi Andrey.
-Nima bu yerdan qochmoqchimisan o'zi?
-Ha lekin...
-Unda mendek qil! Andrey noiloj Sashani amallarini bajardi. Bir necha daqiqa o'tgach ular tashqariga chiqishdi. Hamma yer projektorlar bilan yoritilgan tepadagi vishkalarda merganlar, pastda esa avfcharkalar bilan harbiylar yurardi. Lager devorlari esa tok kuchlanishi mavjud tikonli simlar bilan o'ralgandi.
-Endi murdalargacha qanday qilib yetib bordik?!
-Iloji boricha qorong'uroq joydan yurishga harakat qilamiz...
Andrey va Sasha endi murdalar uyumiga yetay deganlariga birdaniga itlardan biri ular tomonga qarab xura boshladi.
-Jim jim jonivor! Nima biror nimani sezdingmi? askar tortqilayotgan itni izidan yura boshladi. Afcharka murdalarga qarab sakrab xura boshladi.
-Bo'ldi jim bo'l! Ular o'lgan tushundingmi! Nima balo tomi ketib qoldimi bu itni?!
-Itlar ruxlarni ko'radi degan gap bor. Balki bu rostdir... izohladi hamrohi. Harbiylar itni qaytarib olib ketishdi...

Tong otgach tekshiruv boshlandi. Tunda bo'lgan holatdan butun lagerda trevoga ko'tarildi. Lagerdagilar 4 kun ovqatdan mahrum qilindi. Qochoqlar esa qidirila boshlandi. Bir necha soat o'tib Sasha aytganidek murda tashuvchi mashina lagerga kirib keldi. Askarlar murdalarni birin ketin mashinaga orta boshlashdi. Tunda sovuqdan murdadan farqlari qolmagan Sasha va Andrey ham mashinaga tushdi. Mashina lager hududidan uzoqlashib o'rmon orqali o'tib borar ekan Andrey sovuqdan ko'zlari yumilib qolgan Sashani turta boshladi.
-Sasha! Sasha! Tur lagerdan chiqdik turaqol!
-Nima chiqdik?
-Ha ha chiqdik! Endi mashinadan qanday tushamiz?
Sasha kiyimlari orasiga yashirgan, nemis harbiylaridan olgan to'pponchani chiqardi va kuzov sekingina kuzov tomiga chiqdi. Sekingina haydovchi o'rindig'iga qarar ekan rulda faqat bir kishiligini ko'rdi. Shunda birdaniga egilib haydovchiga to'pponchani tiradi. Haydovchi mashinani birdaniga to'xtatar ekan qurolni olishga harakat qildi. Sasha esa o'q uzdi.
-Haydovchini o'ldirdingmi?
-Ha!
-Endi nima qilamiz?
-Mashinada ketish xavfli! O'rmon ichidan ketamiz. Front o'tgan hududlardan birortasiga yetib olsak, o'sha yerdan SSSR chegarasiga o'tib olamiz!
-Jangchilarimiz tobora chekinib bormoqda. Shunday ekan chegara ham ortga surilaveradi. Menimcha yetib olish amrimahol! Bu turushda askarlarimiz Berlingacha borolishmaydi nazarimda?!
-Nima? Nima deding? Biznikilar albatta Berlinga yetib borishadi! Albatta...


Hurmatli o'quvchi! Hozir yozgan hikoyam butun bir tarixdan parcha holos. Bu tarixni butunligicha yozsam sayt bazasi to'lib qolar
p/s: ikkinchi jahon urushida nemis harbiy lavozimlari qanday bo'lganligini bilmayman, shu sababli o'zim bilgan atamalarni yozdim, xatoliklar bo'lsa oldindan uzr!