Tasodifiy hikoya: IKKTA SELKA OLDIM BIR MAZZA
: Bugun qaynisinglimning tug'ilgan kuni. Xotin akaga "Mayli, borib yotib kela qol" deb va'da berib qo'yibman (chunki qaynisinglim bizdan 30 km narida yashashadi), shu sababli u bozorga sovg'aga ketgandi. Qizimiz bog'chada, qaytishda uni ham olib, so'ngra yo'lga tushmoqchi edi. Katta farzand bo'lganim uchun biz domda ota-onamdan alohida turamiz. Xotin bilan qizim ketsa, bir o'zim kechasi bilan yangi olib kelgan jangari kinolar diskimni ko'rishimni o'ylab yotsam, eshik taqillab qoldi. Yoz kuni bi...davomi

...::: FARXOD VA SHIRIN :::... (Tanlov uchun.)

Добавил:	-MAJNUN- (16.04.2016 / 06:12)
Рейтинг:	(0)
Прочтений:	40073
Комментарии:	Комментарии закрыты

...::: FARXOD VA SHIRIN :::...


Farxod yangi beznesmenlardan ammo 3, 4 safardan buyon ishlari yurushmay, anchagina katta mablag`ga tushub qoldi. O`zini o`nglab olish uchun, qarzlarni yig`a boshladi. Bir tanishi kattagina qarz olgandi-yu, ammo anchadan beri tutquch bermayotgan edi. Shu tashvishda erta tongdan uni qishlog`iga bordi. O`sha qarzdorni uyiga kelib chaqirdi. Ammo u firibgar, uyida bo`lsa ham chiqmadi. Alam bilan ortiga qaytar ekan, bir xonadonning ochiq darvozasi oldida taqqa to`xtab qoldi. Atrofga bir qarab olgach ochiq darvozadan ichkariga qaradi. Biroz narida, nogironlar aravachasida, gulzordagi gullarga humush termulib o`tirgan masuma qizdan ko`zlarini uzolmay qoldi. Bu farishtaday qiz nogoh o`g`rilib u tomon qaraganda. Farxod o`zini huddi o`g`riday xis etib tez ketib qoldi. Ammo o`sha kundan keyin halovatini yo`qotdi, o`sha qizni masum chehrasi bir zum bo`lsada hayolidan ketmasdi...

Bir necha kun, o`sha qarzdorni izlab kelish asnosida, o`sha darvoza oldida to`xtab o`tdi. Bazida qiz xovlida yurgan bo`lardi, bazida esa ko`ra olmasdi. Juda-juda shu qiz bilan gaplashgisi kelardi. Bir qarorga keldi, shu qiz bilan gaplashaman...

Har kuni qayta-qayta shu darvoza oldida o`tdi. Nihoyat qiz xovlida ko`rindi. Farxod asta darvozadan bosh suqdi va ovoz berdi.
- Kechirasiz? -darvozadan ikki uch qadam ichkariga kirdi.
Qiz qo`ng`iroqday, ammo biroz g`amgin oxangda salom berdi.
- Sizga kim kerak edi? -qiz aravachasini biroz g`ildiratib yigit tomonga burdi.
- Mamur akalarni uyi qayerdaligini aytolmaysizmi? -dedi, nima diyishni bilmay qarzdorni uyini so`radi. Aslida o`zi bilsada.
- Keling o`g`lim xizmat? -uy ichidan chiqib kelgan qizni onasi Farxodni, qiz bilan bir og`iz gaplashish rejalarini buzub yubordi.
Ammo afsuslanmay, ko`ksiga qo`lini qo`yib qizning onasiga salom berdi va undan ham o`sha qarzdorni uyini so`radi. Onasi bajonidil ko`rsatib, tushuntirib yubordi...

Farxod qarzdorni uyi oldida turar ekan, agar qarzini qaytarsa nimani boxanasida kelman bu yerga! Shu xayolda ancha turib qoldi. Ertaga kelarman, dedida ortiga qaytdi. Uyiga qaytayotib o`sha darvoza oldida to`xtadi. Yana darvozaga bosh suxdi. Endi qizni qo`lida qandaydur kitob bor edi.
Ovoz, qildi.
- Kechirasiz, yaxshi qiz?
Qiz boshini kitobdan ko`tardi.
- Labbay!
- Kun juda qizdirdida, suv ichib olsam maylimi? -Farxod gulzor ichiga oqayotgan shilangga ishora qildi.
- Ichaqoling! -qiz muloyimlik bilan ruhsat berdi. So`ng aravachasini ortiga burdi. Farxod qiz mandan tortindi deb o`ylagan edi. Ammo qiz, sal naridagi stoldan piyola olayotgani ko`rdi. Farosatli qiz ekan, suv ichishim uchun piyola olib kelmoqchi. Lekin qiz bir qo`lida piyola bo`lgani uchun, ikkinchi qo`li bilan aravachasini boshqara olmay qoldi. Buni darxol sezgani uchun Farxod tez borib qizni aravachasini ortidan yetalab gulzor oldiga olib keldi.
- Piyola men uchunmi? -qiz tomonga qo`l cho`zdi.
- Marhamat! -qiz piyolani yigitga uzatdi.
Farxod piyolaga suv to`ldirib ichar ekan, atayin juda sekin va ho`plab ichardi.
- Qo`lingizdagi qanday kitob namuncha kotta?
- Hazirat Alesher Navoyining Hamsasi...
- Ko`rsam maylimi? -Farxod yana biroz gaplashib voqt cho`zishni maqsad qilgandi.
- Marxamat! -dedi, qiz bir bo`lak qog`ozchani hatcho`p o`rni foydalanib o`qiyotgan betga qistirdi. So`ng Farxodga kitobni uzatdi.
Farxod kitobni varog`lar ekan, hech nimani tushunmay bir ikki jumlani o`qigan bo`ldi. Asta zimdan qizni oyday, ammo masum chehrasiga termuldi. Qiz ham yigit qarab turganini sezib, ko`zlarini olib qochdi. Hayajonini bildirmaslik uchun barmog`larini uchuni o`ynadi.
- Kitob o`qishni yaxshi ko`rar ekansizda? -asta qizga kitobini uzatdi.
- Ha bekor o`tirgandan ko`ra...
- Uyda bekor changbosib yotgan kitoblar bor sizga olib kelib bersam bo`lar ekan... -dedi.
Qiz bu notanish yigitning kutilmagan marhamatidan, biroz hayron qoldi.
- Man ertaga kelaman, kitoblarni albatta olib kelaman! -Farxod qo`lidagi piyolani qizga berdiyu o`zi ketdi...

Uyiga kelib, hamma javonlarni qidira-qidira nihoyat ikkita kitob topdi. Buklangan varoqlarini avaylab to`g`irladi, changlarini tozaladi. Qani endi, tezroq erta kelaqolsa edi. Huddi ertangi imtixonga tayorlanayotgan talabaday yuragi beyhalovat urardi...

Erta to`ngdan korxonasiga bordi. Ishlari ancha to`xtab qolgan. Lekin, bugun hafa emas avvalo hujjatlarni ko`rib chiqdi. Bugun hodimlariga baqirib-chaqirmadi, yaxshi gapirib, biroz ishni oldiga jilitgan bo`ldi...

O`zi esa yana o`sha masuma qizni oldiga oshiqdi. Mashinasi ko`cha bo`shida qoldirib o`zi tor ko`chaga kirdi. Har doyimgiday o`sha xonadan eshigi ochiq, xovliga qaradi. Xech kim yo`q...
O`tib ketdi, yana bugun ham qarzdorni uyini chaqirgisi kelmadi. Asta ortiga qaytdi. Ochiq darvoza oldida turar ekan, bugun qizni ko`ra olmaganidan afsusda...
Birzum hayolga cho`mib, hovlida o`ziga qarab turgan ayolni ko`rmay qoldi. Ayol savolomus nazar bilan boqib turardi. Bu galham o`g`riday ketib qolgisi kelmadi. Ikki qadam qo`yib ichkariga kirdi.
- Assalomu a`laykum!
- Va`alaykum assalom, keling o`g`lim? -ayol xaliham hayrat nazarida qarab turardi.
- Qizingiz ko`rinmaydilar!
- Qizimda nima yumushiz bor o`g`lim? -endi ayolni qiyofasi jiddiylashdi.
- Kitob vada qilgan edim, shuni berib qo`ysayz! -Farxod paket sumkaga solingan kitoblarni, qizni onasiga uzatdi.
Ayolni mehribon chehrasida, mamnunlik paydo bo`ldi.
- Qizim u ichkarida edi, berib qo`yaman. Sizga kattakon rahmat o`g`lim!
- Arzimaydi, uyda yana kitoblar ko`p keyingi gal yana opkelaman. Bo`pti man boraqolay! -Farxod nimalar degani o`zi ham tushunmay, asta ortiga qaytdi.
- Kechirasiz o`g`lim! -ayol Farxodni to`xtatdi.
- Eshitaman!
- Sizni bir nechabor, ko`rdim. Mamurjonni topa oldizmi?
- Yo`q!
- Manimcha, kechga yaqin kelsayz uylarida bo`lishsa kerak! -dedi ayol. Farxod ayolni bu malumotidan hayron bo`lganini yashirmay ayolga o`ychan nazar tashladi.
- Mamurjonni katta o`g`lini qonida virus bor ekan, o`shanga ular yugur-yugur bilan doyim do`ktirda bo`lishadi! -deb izoh berdi ayol...

Farxod ayolni so`zlaridan keyin, ensasi qotib hayrlashib ortiga qaytdi. Qarzdorni ahvolini tushunishga urundi, bekorga o`shanda shunchalik yalingan ekanda. Ehh bekorga qarg`ab yurgan ekanman deb hayolidan o`tqazdi. O`ylab-o`ylab nihoyat ehson qilib yuborishga qaror qildi...

Ikki, uch kun davomida korxona ishlariga shung`ib ketdi. Ishlari ancha tartibga tushib qolgan, o`zi esa aylanma stulida hayolga berilib o`tirardi.
Bu qiz, negadur hecham hayotlimdan ketmayabdi. Ismini nima degandi. Haya hali ismini aytmadiyu. Yana o`sha qizni ko`rib, ikki og`iz gaplashgim kelyabdi. Boraman oldiga, ``TAP`` etib kaftlarini stol ustiga urdida o`rnidan turdi. Nima olib borsam ekan, shirinlik, gul eee yo`q mani no to`g`ri tushunsachi yarimta ko`nglini og`ritib qo`ymay yana. Hafsali pir bo`lib asta o`rniga o`tirar ekan. Ko`zi stolida turgan qalin miqovali daftarga tushdi. U qizga kitob olib boraman, dedida soatiga qaradi. So`ng shoshilgancha