Tasodifiy hikoya: Birinchi hikoyam 2
Kech tushgach yulga chiqdim bita kola bn baunti oldim u chiqdi ancha uzgarib ketibdi ochiq kiyinvoga...davomi

Shu payt ikkalalari ham jim bo`lib qoldilar.
- Oyijon darvoza taraqlayabdi? -dedi.
Onasi derazadan qarab suyunib ketdi:
- Qizim do`ktir bilan kelyabdi! -dedida ularni boshlab kelish maqsadida hovliga chiqib ketdi. Shirin tezda ko`zidagi yoshlarni sidirib, o`zini tartibga solib oldi.
- Salom Shirin! -Farxod tabassum bilan xonaga kirib keldi.
- Assalom a`laykum Farxod aka! -dedi. Farxod birinchi bor Shirinni bundayin ochiq yuz bilan jilmayishini ko`rdi.
Ammo xonaga kirib kelgan, oppoq xalatli kishi Shirinda qo`rquv xissini uyg`otti...

Do`ktir Shirinni tekshirdi.
- Do`ktir nima deysiz?
- Uka vaxliroq, ko`rsatmabsilarda qizni qiynabsiz? -dedi do`ktr, Farxodga qarab. Onasi biroz hijolat bo`lib:
- Do`ktirlar, kech bo`ldi degan!
- Tibbiyot kundan kunga rivojlanmoqda, bekorga aytilmaydi tez tez kelib turing deb, sizlar to`xtab qolgansiz! -do`ktir ham chindilgan kuyinib gapirardi.
- Do`ktir endi nima qilaylik? -Farxod ortiqcha gap so`zlarga nuqta qo`ydi.
- Endi klinikaga yotqizamiz, toyyor turasizlar ikki haftadan keyin, Germanyadan mutahasis kladi! -dedi.
Onasini rangi o`chdi.
- Do`ktir uka, qanchaga tushadi?
- Chetildan mutahasis keladi opa har qala oz emas... 5000 $!
Bu katta summani eshitib, Shirinni ham, onasini han, nafasi ichiga tushib ketdi.
- Bo`pti olib boramiz, qachondan yotqizamiz kilinikaga? -dedi Farxod.
- Ertadan qolmasin! -dedi do`ktir.
- Ho`p!...

Farxod do`ktirni kuzatib, qaytib keldi. Onasi nima deyishga hayron edi.
- O`g`lim bizda buncha mablag` yo`q! -dedi.
- Uyog`idan xavotir olmang... Ona... Sizni ona desam maylimi? -dedi.
- Mayli o`g`lim! -biroz esankirab qoldi.
- Ona... Shirinni dadalari bilan maslahatlashib olsam?
Ayol biroz o`ychan skunatda qoldi.
- Farxod aka... Dadam olamdan o`tgamlariga besh yil bo`lgan! -dedi Shirin.
- Bilmabman kechring ona... Mana man sizga o`g`il bo`lib oldizda turaman!
- Marhamatiz uchun katta rahmat o`g`lim... Lekin ota-onayz!
- Ota onam olamdan o`tib ketganlar. Opam va pochchami qo`lida katta bo`lganman. O`z beznesim bor havotir olmang. Mayli ona man uyga qaytay ertaga kelaman! -Farxod xayirlashib uyiga ketdi...
Farxod ketganidan keyin, Shirinning ko`ziga uyqu kelmadi. U ham sevinar, ham qo`rqar.
Sevinchi boyisi, nahot yana avvalgiday yura olaman!
Qo`rquvi esa, yana kasalxonaga borishi. O`sha xilor xidi bosgan xonalar. Oppoq xalat kiygan do`ktr, xamshiralar, qancha-qacha dardman kishilar. Bularning hamma-hammasi Shirinning qalbiga qo`rquv solar. U yana o`sha ``endi yura olmaysan`` degan so`zlarni qayta eshitishdan qo`rqardi. Lekin Farxodni samimiy qiyofasini ko`z oldiga keltirar, bu esa uning yuragini tinchlantirib qo`rquvini aritar edi...

Onasi bomdod nomozini o`qish uchun turganidan keyin Shirin ham o`tirib oldi. Diqqat bilan onasining ibodatiga qulog` solib o`tirar edi. Onayi zor, eng ezgu tilaklar, ko`zida yosh bilan. Notanish yigitning haqqiga duvo qilardi. Hammasini eshitib turgan Shirin ham qo`llarini duvoga ochdi. Ohirida qizining dardiga shifo so`rab ibodatini tugatdi...
- Assalom a`laykum oyijon ibodatiz qabul bo`lsin.
- Aytganing kelsin qizim. Nega vahli turib olding?
- Uyqum kelmadi! Oyijon halizamon Farxod aka kelib qolishadi. Oppoq ko`ylagimni olib bering!
- Ho`p bo`ladi, qizalog`im! -onasi hursad bo`lib ketdi. Chunki qizi Farxodni kelishiga chiroyli kiyinib olmoqchi ekananligini allaqon sezgan edi...

Endigina nonustaga, o`tirishgan edi. Ko`cha eshik taraqladi. Onasi boshini ko`tarib, oynadan qaradi.
- Qizim Farxodjon kelibdilar! -degancha shoshib chiqib ketdi.
Shirin joyida o`tirar ekan. Hayajondan yuragi entikar, ko`zlarini eshikdan uzmas edi.
Farxoda asta uy ichiga kirdi. O`zi bilan faraxbahsh tongning, iliq nafasi olib kelganday, Shirinning qalbida o`zgacha bir muhit paydo bo`ldi.
- Assalomu a`laykum Farxod aka!
- Va`alaykum assalom, Shirin qalaysiz?
- Yaxshi! -Shirin xonaga kirgan onasiga bir qarab qo`ydi.
- Ona tayyormisizlar ketamiz, mashinani tor ko`chaga olib kirdim. Yo`lni to`sib qolmasin! -dedi Farxod.
- Ha tayyor! -onasi Farxod nimani nazarda tutgani sezib darov Shirinni ko`tarishga chog`landi.
- Maylimi! Agar Shirin ho`p desalar o`zim mashinaga olib chiqaman! -dedi.
Onasi avval qiziga so`ng Farxodga bir qarab oldida:
- Mayli o`g`lim! -dedi.
Farxod asta Shiringa yaqinlashdi. Shirin bir qo`lini ko`tarib, Farxodni yelkasiga qo`ydi. Farxod bir qo`lini Shirinni yelkasidan, ikkinchisini tizzalari tagidan o`tgazib, yengil harat bilan ko`tarib oldi. Asta xovliga chiqar ekan, qo`lidagi Shiringa ko`z tashlab qo`yardi. Uzun qora sochlari, chiroyli taralgan. Egnidagi oppoq libosi o`ziga juda yarashgan. Farxodning narzida, Shirin huddi falaklarda uchib yurgan malakday. Unga botinib qarashning o`zi katta gunohday bo`lib tuyuldi...

Hammalari mashinaga o`tirishdi. Farxod ortiga o`g`rilib, asta jilmaydi.
- Manabuni olib qo`ying, dori darmonga ishlatasiz. -dedida bir dasta paketga o`ralgan pullni uzatdi.
- Yo`q, rahmat o`g`lim kerag emas!
- O`g`lim deysizu rat etasizmi? -Farxod pullni uzatib turaverdi.
- Ahir o`g`lim! -onasi hijolat tortib pulni oldi. - Keragi yo`g` edi. Shirinxonni nafaqa pullarini (nogironlik nafaqasi) yig`ib qo`ygan edim!
- U pullarga Shirinning o`zlariga ishlatarsiz. Qani duvo quling yo`lga chiqishimizdan avval! -Farxod ortiqcha gaplarga nuqta qo`yib qo`lini duvoga ochdi.
- To`leyiz baland bo`lsin. Birni bersangiz mingni oling... -onasi uzoqdan-uzoq duvo qildi...

Kliknikaga yetib kelishdi. Shirinni shinam xonalardan biriga joylashtirdilar. Farxod o`zi yugur-yugur ishlarni to`g`irlab bo`lgach xonaga kirdi.
- Ona, Shirin endi man ketishim kerak!
- Ketasizmi? -Shirin tajublandi.
- Tez-tez kelib turaman. Shirin siz qo`rqmang opamdan iltimos qildim halizamon kelib qoladilar...
- Opangiz?
- Opam ham jarroh, faqat o`zimizda Paliknikada. Iltimos qilgan edim o`z xisobidan tatil oldilar. Sizga opam qarab turadi! -dedi.
Onasi yana biroz hijolat tortdi.
- Opangizni ovora qilibsizda o`g`lim!
- Yo`q hijolat tortmang, opam juda yaxshi ayol bir og`iz aytgandim yo`q demadi. Har qal o`z kaspida. Mayli man yana kelaman! -deb esh tutquchini uchladi.
- Qachon kelasiz? -Past ovozda shivirladi Shirin. Ammo onasidan uyalib yuzi qizardi. Farxod ham eshitib asta ortiga o`grildi.
- Ertaga kelaman!

Farxod mashinada uyga qaytar ekan. Faqat bir narsani tezda bankka borib, kerakli pulni olishni o`ylardi.
O`ylab ham o`tirtmadi, bankdan kridit oldi. Agar bu pullarni vaqtida to`lay olmasa. Ishlari orqaga ketishi, xatto bankirot bo`lishi ham mumkun. Ammo unga bu narsalarni qizig`i yo`q, u faqat Shirinning tuzalib ketishini o`ylardi xolos...

Shirinni bir necha kun aperatsiya tayorlashdi. Nihoyat aperatsiya qilinadigan kun keldi. Farxodni telifoni jiringladi. Opasi aperatsiya boshlanayotganini aytdi. Ammo Farxod haliham kabinetidan chiqib keta olmayabdi.
Yana bir qo`ng`iroq.
Opasidan, aperatsiya boshlanganini aytdi. Askiga