Tasodifiy hikoya: sinfdowim Dili b.n
Salom sayt ijodkorlari va hurmatli saytdowlar silarga hayotda ucrawi m.n bo'lgan hikoyalardan birini...davomi

olib bugun solig`dan kelishgan. Nihoyat hammasini tugatib endi mashinaga o`tirgan edi. Yana qo`ng`iroq!
Opasidan tabriklab aperatsiya yaxshi o`tganini aytdi...

Farxodning quvonchini cheki yo`q. U kliknikaga yetib keldi. Sabirsizlik bilan uyoqdan buyoqqa yurib, Shirinni palataga olib chiqishlarini kutmoqda edi...

Nihoya hamshira, kelib Shirin ko`zini ochganini palataga olishganini aytdi. Sevinganidan hamshirani cho`ntagiga biroz pul soldida o`zi palatga yugurdi. Shirin iliq tabassum bilan kutib oldi. Hissiyotga berib ketib, Shirinni yanoqlaridan, peshonasidan bir ikki bor o`pib oldi. Hissiyotga berilib, Shirinni biroz uyaltirib qo`yganini keyin sezdi. Ammo bundan har ikkisi ham hafa bo`lishmadi...

Asta kunlar-haftalarga, haftalarlar-oylarga ulanib boraverdi. Duvo bilan el ko`karar deganlariday, Farxod hech qanday talofat ko`rmadi. Aksincha ishlari yurishgandan yurishib boraverardi. Buyog`da Shirin ham asta oyoqqa turib yura boshladi. Avvaliga har bir qadam bosishi qotib qolgan paylariga o`ta qattiq og`riq berar. Shunga qaramay Farxodning ham manan, ham moddiy ko`magi ostida oyoqqa turib borardi. Bir yarim yil deganda hassani tashlab o`zi yuradigan bo`ldi...

Shirin erta tongda turib ko`chalarni supirayotgan edi. Ko`chani boshiga Farxodni mashinasi kelib to`xtadi. Mashinadan tushayotgan Farxodni ko`rib ko`zlari chaqnab ketdi. Farxod oldiga keldi salomlashishdi. Farxod supirilgan ko`chaga qarab jilmaydi.
- Shirin sizga yarashar ekan!
- Nima?
- Kelin bo`lish! -dedi. Shirinni asta yuzi qizardi bu xolatdan chiqish uchun:
- Farxod aka uyga kiraylik nonushta qilamiz! -dedi.
- Ertaga opam bilan kelsak maylimi?
- Sizni tushuna olmayabman?
- Sovchilikka... Avval sizni fikrizni bilay degandim Shirin?
Shirin buni kutmagan edi. Shunga biroz ikkilanib qoldi.
- Shirin sizga bosim o`tgazgim yo`q. Ko`nglingiz boshqada bo`lsa tortinmang aytavering. Sizdan hecham hafa bo`lmayman! -dedi.
Shirin asta jilmaydi.
- Roziman, qolgan ihtiyor oyimda! -dedi.
Farxod Shirinni roziligini olgach tezda ortiga qaytdi...

Bu taklifdan keyin Shirin ko`p oylandi. Negadur ko`nglida qo`rquv bor. Farxodni o`ziga yurak yutib aytmagan bo`lsa ham uni sevishini biladi. Ammo hali oyla qurishga tayyor emasligidan biroz cho`chirdi. Shularni o`ylab onasiga Farxodni taklifini aytdi. Onasi bundan sevindi, albatta bir kun Farxoddan sovchilar kelishini bilardi. Ammo bunchalik tez bo`ladi deb o`ylamagan edi. Chindan ham qizi hali oyla qurishga tayyor emasdi...

Onasi sovchilar kelishiga astoydil tayorgarlik ko`rdi. Yoshi katta qo`ni qo`shnilarni chaqirdi. Nihoyat ertasi kuni sovchilar kelishdi.
- Opa Shirinxonni ukam Farxodjonga so`rab keldim! -dedi Farxodning opasi.
- Rahmat singlim... Lekin Shirinxon hali yosh buni ustiga o`qishga kirmoqchi edi!
- Ukamni bilasi aqilli tushungan yigit. Shirinxon o`qishni istasa albatta o`qitadi!
- Farxodjonni bilaman lekin... Mayli non sindirib qo`yaylik. To`yni sal nari suraylik... -dedi.
Farxodni opasi ayol nima uchun hijolat chekayotgani tushundi.
- Opajon ko`p kuyunman. Ho`jayinim toparman inson. Ukam ham kam emas. Bizga Shirinxon kerak xolas... Boshqa hech nima kerak emas... -Farxodning opasi hamma ishinni pishitib chiqdi...

* * * * *

Yor-yor sadosi ostida asta to`yxonaga kirib borishar edi. Hammani yuzida tabassum. Bu to`y xuddi ertakka o`xshaydi. FARXOD VA SHIRIN chindan ham ertakni o`zginasi. Kelin dugonalari bizilari hasatda, bazilari havasdan kuzatib turishibdi. To`y kutilganidan ham a`lo o`tdi. Asta to`y nihoyasiga yetti. Yangalar bu ajoyib sevgi tarixini yakuni hayirli tugaganidan xursand ikki yoshni muqaddas chimildiqqa kuzatib qo`yishdi. Ammo bu baxtli yakun emasligini bilishganmikin o`sha chog`da...

Chimildiqqa kirganlaridan keyin o`tirib, hamma amallarni bajardilar. Asta kiyimlar yechila boshlaganda Shirin yig`lay boshladi. Qo`rqayotgandur degan hayolga borib asta erkalamoqchi edi. Shirin o`zini olib qochdi. Bu xoldan Farxod tajublandi.
- Iltimos manga tegmang? -dedi Shirin.
- Shirin qo`rqma endi biz er-xotinmiz!
- Yo`q man qo`rqaman!
- Shirin buni qo`rqadigan joyi yo`q. Mana manga qara man Farxodman, san Shirin biz endi Farxod Shirinmiz! -Farxod har qancha tushunturmasin Shirin tushunmas edi.
Farxod Shirin nima uchun bunday qilayotganini hecham tushuna olmasdi. Tushuntirishlari naf bermagacha chimildiqdan chiqib ketdi. Biroz asabiylashib xovlida yurgan edi.
- Nima bo`ldi ukajon? -opasi ko`rib oldiga keldi.
- Yo`q hechnarsa!
- Hech nima bo`lsa nima uchun kelinimni yolg`iz qoldirib bu yerda o`tiribsan?
- Man Shirinni tushuna olmayabman!
- Hali yangi begona joyga ko`nika olmayotgandur.
- Shundaydur balkim. Lekin umuman oldiga yaqinlashtirmayabdi!
- Hozir o`zim gaplashib ko`ray! -opasi Shirinni oldiga kirib ketdi va bir necha daqiqadan so`ng qaytib chiqdi.
- Ukajon sanga opa emas, do`ktir tariqasida aytaman. Qizlarda chimildiqqa munosabat har-xil bo`ladi. Bazilarida ijobiy, bazilarda salbiy. Shirin ikkinchi toyifaga kirar ekan. Bunga sabab boshidan o`tkazganlari bo`lsa kerak. Faqat sabirli bo`l kelinimga jahil qilma ko`ngliga qara bir kun kelib o`zi tushunib oladi!
- Shunaqasi ham bo`ladimi?
- Bo`ladi ukajonim!
- Baribir tushunarsiz, boshida aytganda boshqa gap edi!
- Ukajonim asabiylashma... Uni sevasanmi?
- Ha!
- Unda uni ko`ngliga qara! -dedi...

Farxod yana asta xonaga kirdi. Shirin huddi yoshboladay yig`lab o`tirar edi.
- Shirin man ablah emasman. Man xotinimga hech qachon zo`rlik qilmayman. Sanga tegmayman! -Asta Shirinni ikkita chakkasidan ushladi. -Manga ishonasanmi?
- Him!
- Mani sevasanmi?
- Ha!
- Istamasang butun umur tegmayman. Faqat mandan qo`rqib yig`lama. Mayli san devonda yot, man pastda yotaman. Bir-birimizni shunib olgunimizgacha, boshqalar oldida er-xotin ro`lini o`ynaylik!
- Ho`p! -dedi Shirin.
Farxod pastga to`shak to`shab bitta yostiq qo`yib yotib oldi. Jaxli chiqayotganini bildirmaslik uchun tezda uxlashga harakat qildi. Shirin ham o`tirib-o`tirib ohiri uhlab qoldi. Bir necha kun shu ahvol takrorlandi. Tunlar zerikarli o`tmasligi, hissiyotlar bezovta qilmasligi uchun Farxod har-xil kitoblar olib kelib Shirinni o`qishga kirishga tayorlay boshladi. Kun degani ham asta o`tib boraverar ekan. Farxod so`ramas lekin, Shirin o`zi aytar degan maqsadda umid bilan kutardi. Ammo bir lahzaga bo`lsa ham undang ko`ngli sovumas. Aksincha toboro unga bog`lanib borardi...

Mana bugun to`ylariga ham bir yil bo`lyabdi. Shirin osh qildi, o`ziga oro berdi. Ammo ha deganda Farxod kelavermas edi. Qo`l telifoni o`chirilgan, soat ham o`ng ikkidan oshgan. Havotirga tushib qoldi. Nihoyat soat tungi ikki dan oshganda Farxod kirib keldi. G`irt mas oyog`da zo`rg`a turardi. Shirin ham qo`rquvga, ham hayratga tushgandi. Shu choqqacha hech qachon Farxodni ichib kelganini ko`rmagan edi.
- Shirin hali uxlamadingmi?
- Sizni kutdim!
- Kutganing bilan nima o`zgarardi?
-...! -Shirin ayib o`zidaligi bilgani uchun gapirishga