Tasodifiy hikoya: Uyatli xolatga tuwb qoldim
Xammaga salom. Bu man Aliwerman bu 2-xikoyam bularni bari mani xayotimda bolgan voqea szlarni iwoniwga majbur qmiman wunchaki qiziqadiganla bosa oqib xulosa qsin dvoma. Xullas bowladi. Man zangatali bolama. Doim iwga uyga borb kelib yuradgan oddiy insonma. 3-4 yil oldin. Endi bitta bolali bolgan vaqtlarim edi. Juda skiwkim kelardi lekin xotinimi kop mazasi bomi man bn skiwa olmasdi. Man seksga qoniqmi qiynalb yurgandim. Nma qb bosayam birorta kenayiwka yoki selka qiz bosayam topib u bilan maza q...davomi

olib bugun solig`dan kelishgan. Nihoyat hammasini tugatib endi mashinaga o`tirgan edi. Yana qo`ng`iroq!
Opasidan tabriklab aperatsiya yaxshi o`tganini aytdi...

Farxodning quvonchini cheki yo`q. U kliknikaga yetib keldi. Sabirsizlik bilan uyoqdan buyoqqa yurib, Shirinni palataga olib chiqishlarini kutmoqda edi...

Nihoya hamshira, kelib Shirin ko`zini ochganini palataga olishganini aytdi. Sevinganidan hamshirani cho`ntagiga biroz pul soldida o`zi palatga yugurdi. Shirin iliq tabassum bilan kutib oldi. Hissiyotga berib ketib, Shirinni yanoqlaridan, peshonasidan bir ikki bor o`pib oldi. Hissiyotga berilib, Shirinni biroz uyaltirib qo`yganini keyin sezdi. Ammo bundan har ikkisi ham hafa bo`lishmadi...

Asta kunlar-haftalarga, haftalarlar-oylarga ulanib boraverdi. Duvo bilan el ko`karar deganlariday, Farxod hech qanday talofat ko`rmadi. Aksincha ishlari yurishgandan yurishib boraverardi. Buyog`da Shirin ham asta oyoqqa turib yura boshladi. Avvaliga har bir qadam bosishi qotib qolgan paylariga o`ta qattiq og`riq berar. Shunga qaramay Farxodning ham manan, ham moddiy ko`magi ostida oyoqqa turib borardi. Bir yarim yil deganda hassani tashlab o`zi yuradigan bo`ldi...

Shirin erta tongda turib ko`chalarni supirayotgan edi. Ko`chani boshiga Farxodni mashinasi kelib to`xtadi. Mashinadan tushayotgan Farxodni ko`rib ko`zlari chaqnab ketdi. Farxod oldiga keldi salomlashishdi. Farxod supirilgan ko`chaga qarab jilmaydi.
- Shirin sizga yarashar ekan!
- Nima?
- Kelin bo`lish! -dedi. Shirinni asta yuzi qizardi bu xolatdan chiqish uchun:
- Farxod aka uyga kiraylik nonushta qilamiz! -dedi.
- Ertaga opam bilan kelsak maylimi?
- Sizni tushuna olmayabman?
- Sovchilikka... Avval sizni fikrizni bilay degandim Shirin?
Shirin buni kutmagan edi. Shunga biroz ikkilanib qoldi.
- Shirin sizga bosim o`tgazgim yo`q. Ko`nglingiz boshqada bo`lsa tortinmang aytavering. Sizdan hecham hafa bo`lmayman! -dedi.
Shirin asta jilmaydi.
- Roziman, qolgan ihtiyor oyimda! -dedi.
Farxod Shirinni roziligini olgach tezda ortiga qaytdi...

Bu taklifdan keyin Shirin ko`p oylandi. Negadur ko`nglida qo`rquv bor. Farxodni o`ziga yurak yutib aytmagan bo`lsa ham uni sevishini biladi. Ammo hali oyla qurishga tayyor emasligidan biroz cho`chirdi. Shularni o`ylab onasiga Farxodni taklifini aytdi. Onasi bundan sevindi, albatta bir kun Farxoddan sovchilar kelishini bilardi. Ammo bunchalik tez bo`ladi deb o`ylamagan edi. Chindan ham qizi hali oyla qurishga tayyor emasdi...

Onasi sovchilar kelishiga astoydil tayorgarlik ko`rdi. Yoshi katta qo`ni qo`shnilarni chaqirdi. Nihoyat ertasi kuni sovchilar kelishdi.
- Opa Shirinxonni ukam Farxodjonga so`rab keldim! -dedi Farxodning opasi.
- Rahmat singlim... Lekin Shirinxon hali yosh buni ustiga o`qishga kirmoqchi edi!
- Ukamni bilasi aqilli tushungan yigit. Shirinxon o`qishni istasa albatta o`qitadi!
- Farxodjonni bilaman lekin... Mayli non sindirib qo`yaylik. To`yni sal nari suraylik... -dedi.
Farxodni opasi ayol nima uchun hijolat chekayotgani tushundi.
- Opajon ko`p kuyunman. Ho`jayinim toparman inson. Ukam ham kam emas. Bizga Shirinxon kerak xolas... Boshqa hech nima kerak emas... -Farxodning opasi hamma ishinni pishitib chiqdi...

* * * * *

Yor-yor sadosi ostida asta to`yxonaga kirib borishar edi. Hammani yuzida tabassum. Bu to`y xuddi ertakka o`xshaydi. FARXOD VA SHIRIN chindan ham ertakni o`zginasi. Kelin dugonalari bizilari hasatda, bazilari havasdan kuzatib turishibdi. To`y kutilganidan ham a`lo o`tdi. Asta to`y nihoyasiga yetti. Yangalar bu ajoyib sevgi tarixini yakuni hayirli tugaganidan xursand ikki yoshni muqaddas chimildiqqa kuzatib qo`yishdi. Ammo bu baxtli yakun emasligini bilishganmikin o`sha chog`da...

Chimildiqqa kirganlaridan keyin o`tirib, hamma amallarni bajardilar. Asta kiyimlar yechila boshlaganda Shirin yig`lay boshladi. Qo`rqayotgandur degan hayolga borib asta erkalamoqchi edi. Shirin o`zini olib qochdi. Bu xoldan Farxod tajublandi.
- Iltimos manga tegmang? -dedi Shirin.
- Shirin qo`rqma endi biz er-xotinmiz!
- Yo`q man qo`rqaman!
- Shirin buni qo`rqadigan joyi yo`q. Mana manga qara man Farxodman, san Shirin biz endi Farxod Shirinmiz! -Farxod har qancha tushunturmasin Shirin tushunmas edi.
Farxod Shirin nima uchun bunday qilayotganini hecham tushuna olmasdi. Tushuntirishlari naf bermagacha chimildiqdan chiqib ketdi. Biroz asabiylashib xovlida yurgan edi.
- Nima bo`ldi ukajon? -opasi ko`rib oldiga keldi.
- Yo`q hechnarsa!
- Hech nima bo`lsa nima uchun kelinimni yolg`iz qoldirib bu yerda o`tiribsan?
- Man Shirinni tushuna olmayabman!
- Hali yangi begona joyga ko`nika olmayotgandur.
- Shundaydur balkim. Lekin umuman oldiga yaqinlashtirmayabdi!
- Hozir o`zim gaplashib ko`ray! -opasi Shirinni oldiga kirib ketdi va bir necha daqiqadan so`ng qaytib chiqdi.
- Ukajon sanga opa emas, do`ktir tariqasida aytaman. Qizlarda chimildiqqa munosabat har-xil bo`ladi. Bazilarida ijobiy, bazilarda salbiy. Shirin ikkinchi toyifaga kirar ekan. Bunga sabab boshidan o`tkazganlari bo`lsa kerak. Faqat sabirli bo`l kelinimga jahil qilma ko`ngliga qara bir kun kelib o`zi tushunib oladi!
- Shunaqasi ham bo`ladimi?
- Bo`ladi ukajonim!
- Baribir tushunarsiz, boshida aytganda boshqa gap edi!
- Ukajonim asabiylashma... Uni sevasanmi?
- Ha!
- Unda uni ko`ngliga qara! -dedi...

Farxod yana asta xonaga kirdi. Shirin huddi yoshboladay yig`lab o`tirar edi.
- Shirin man ablah emasman. Man xotinimga hech qachon zo`rlik qilmayman. Sanga tegmayman! -Asta Shirinni ikkita chakkasidan ushladi. -Manga ishonasanmi?
- Him!
- Mani sevasanmi?
- Ha!
- Istamasang butun umur tegmayman. Faqat mandan qo`rqib yig`lama. Mayli san devonda yot, man pastda yotaman. Bir-birimizni shunib olgunimizgacha, boshqalar oldida er-xotin ro`lini o`ynaylik!
- Ho`p! -dedi Shirin.
Farxod pastga to`shak to`shab bitta yostiq qo`yib yotib oldi. Jaxli chiqayotganini bildirmaslik uchun tezda uxlashga harakat qildi. Shirin ham o`tirib-o`tirib ohiri uhlab qoldi. Bir necha kun shu ahvol takrorlandi. Tunlar zerikarli o`tmasligi, hissiyotlar bezovta qilmasligi uchun Farxod har-xil kitoblar olib kelib Shirinni o`qishga kirishga tayorlay boshladi. Kun degani ham asta o`tib boraverar ekan. Farxod so`ramas lekin, Shirin o`zi aytar degan maqsadda umid bilan kutardi. Ammo bir lahzaga bo`lsa ham undang ko`ngli sovumas. Aksincha toboro unga bog`lanib borardi...

Mana bugun to`ylariga ham bir yil bo`lyabdi. Shirin osh qildi, o`ziga oro berdi. Ammo ha deganda Farxod kelavermas edi. Qo`l telifoni o`chirilgan, soat ham o`ng ikkidan oshgan. Havotirga tushib qoldi. Nihoyat soat tungi ikki dan oshganda Farxod kirib keldi. G`irt mas oyog`da zo`rg`a turardi. Shirin ham qo`rquvga, ham hayratga tushgandi. Shu choqqacha hech qachon Farxodni ichib kelganini ko`rmagan edi.
- Shirin hali uxlamadingmi?
- Sizni kutdim!
- Kutganing bilan nima o`zgarardi?
-...! -Shirin ayib o`zidaligi bilgani uchun gapirishga