Tasodifiy hikoya: Birinchi extirosim opajonim
Ismim zafar 99- yilman kollejda o'qiyman wu desaiz qizlarga biroz suyagim yoro dostlarim bilan qizla...davomi

Afsusdaman Yoxud Singlisining Qoniga Bulğangan Qöllar! 7-qism {Silvestr Slay}

Добавил:	Silvestr-Slay (17.04.2016 / 21:47)
Рейтинг:	(0)
Прочтений:	15892
Комментарии:	Комментарии закрыты

Kun yorishb ketganiga qaramay xamon Madina xonadan chiqmaganidan biroz xavotrlangan Ziyoda xona oldiga kelib asat eshikni ochdi.
-yöqol qanjq, iflos seni körishni xoxlamayman ket, ket uyimda...
Madinaning ichkarida yeği aralash eshitilgan baqriğda ziyoda töxtab qoldi.
-madi jonm meni eshtgin
-nimani eshitaman seni eng yaqn dugonam deb blgandim sen bölsang...Ket iltimos ket...
-iltimos meni eshtgin senga hammasin tushuntirib beraman keyn, mayli ketaman. Madinaning javob qaytarmaganidan sekin xona ichiga krgan ziyoda divanda adyolga öralb yotgan dugonasining yoniga tizzalab ötirib uni qölidan tutdi. Bunga javoban Madina qölini tortib olib:
-nimani tushntirmoqchisan? Senga ishongandim sen bölsang... Meni badnom qilding.
-yöq dugonajon Akbar akam meni emas seni yaxshi köradilar!
-nima? Shu yolğonlaringa meni ishonadi deb öylayabsanmi? Qanchaga sotding meni qizligimni?
-yöq yöq madina rostdan seni sevadilar senga yetishish u-n, senga uylanish uchun shu ishni qildilar.
-....
-meni gaplarimga ishonmasang kech tushganda özlari keladilar mayli, men ketaman. Ziyoda yeğlamsiragan oxangda sözlarin tugatib xona chetida turgan shikaf ustidab chimadanini oldida shikafni ochim shoshmasdan kiyimlarin taxlay boshladi. Bu paytdi Madina divanga ötirib unga nafrat közlari bilan boqardi. Ziyoda narsalarini yeğib bölgach Madinaning yoniga kelib:
-mayli mendan ötgan bölsa uzur... Sen eng yaqin dugonam eding! Shunday bölib qolasan deb Madina yuzini olib qochishiga qaramany uning yoshdan xöl bölib ketgan yuzidan öpib eshik tomon yura boshladi. Eshik tutqichini endi ushlagan edi ham ortidan ösha mayin qöllar bilagidan tutdi va öziga qarab tortdi. Bir birini qattiq quchagan ikki dugonaning közlari yoshga tölgan.
-meni kechir iltimos meni kechir!
-kechirdim... Titroq aralash chiqgan bu ovozni Ziyoda zörğa eshitdi. Bir birining yelkalariga bosh qöygancha özlarin yeğidan arang bogan bu ikki qiz jim turishadi. Ziyoda kulimsiragan xolda -xa madinaxon ishonasan ishonmasdan qayoqga ham borasan? Endi sen hidlangan gul bölsang! Kimga ham keraging bor endi? Sen meni jalab deb ustimdan kulgandiga, endi bir umr men kulaman! Bu hayollarni Madinaning sözlari buzib yubordi.
-ziyo akbar akam aniğ bugun keladilara? Savolomiz boqib turgan bu közlarga bir qarab olgan Ziyoda:
-albatta, soğindingmi a? Baribir endi bir ikki kun birga bölolmaysizlar, ziyoda qiqirlab kulib yubordi. Bu kulgiga javoban kökragi beli va kötiga oxista shapaloq tegdi.
-mayli yuraqol qorning ham ochgandur? Birga nonushta qilamz. Bir biriga termulgancha jm ötirib qilingan nonushtadan söng Madinaning xonasiga yeğishtirsh uchun kirishdi.
-madi nima seni qoning shuncha köpmi? Qara hamma yoqni qon qilib tashlabsan.
-nima? Axir blasanmi men kecha qancha azob tortganimni? Anavi qöliga tushgan narsa bilan qonni artganidan keyin hamma yoq qon böladida!
-mayli eng asosiysi endi sen ha qiz bola emassan, yana qiqirlab kulib yuvorgan Ziyodani-yaramas, deya Madina quvlab ketdi. Biroz kulishib xonani saramjonlashgandan söng kechqurun keladigan mehmon uchun tayyorgarlik köra boshlashdi.
-madi sen bor yaxshilab chömilib tozalanib ol!
-e men sendan tozaman bilding!
-baribir bor yana mendan tozaroq böl!
-xop, deya erinibgina yuvinishga kirib ketayotgan Madinaga qarab turib u kirib ketishi bilan telifonin olib Akbarka tel qila boshladi. Biroz gudokdan söng:
-aloo
-alo asalomalekum Akbaraka
-vaelkum qalesan ziyo?
-yaxshi raxmat, deya Ziyoda barcha gaplarni Akbarga tushintira boshladi. Akbar diqqat bilan tingla barchasiga rozi böldi va kechga borishini aytb hayrlashdi. Kech soat 19:10lar atrofi Madina oyna qarshisida öziga oro berib Akbar keladigan vaqtni kutardi. Bularni öqib ölib turgan ekanda deb öylagan bölsanjiz ajab emas. Madinaning könglidan Akbar joy olganiga ancha bölga edi. Özi tahsil oladigan litseydan biroz nariroqda joylashgan dökonda ishlaydigan bu yigitni 1-kurs paytidan beri sevardi. Ziyoda ikkisi öqishdan chiqib ketayotgan vaqtida oldiga kelganda-xozir menga sevgi isxor qiladi yoki men bilan tanishiga harakat qiladi deb öylagandi. Ammo bu öylari chippaka chiqdi. U yonidagi dugonasiga gapirdi. Afsus... Madina bu bölgan ishlardan garchan özi sevgan yigit bölsa ham hafa edi. Chunki unga endi chimildiq armon bölgandi. Hayolarga berlib ketganidan Ziyodani ichariga kirganin sezmadi.
-xa madi namuncha hayoling parishon yo Akbar akangni öylayabsani?
-ziyo ustimga nima kiysam ekan shunga biroz hayronman!
-xösh özim ham shuni öylagandim. Manavi qizil bezgaltir va tursigni kiyda meni xonamga chiq, deya tashqariga chiqib ketdi. Qipqizil ichkiyimda xonaga kirib kelgan madinani körib Ziyodaning oğzi ochilb qoldi bu tim qora yoyilgan sochlar sutdek oppoq bu badan gard yuqmagan olmadek durkilab turgan bu kökraklarubu sonlar mana man degan erkakni es hushini olshi aniq edi.
-mana bu qora köylakni kichi senga juda yarashsa kerak. Madina bu köylakni kiydiyu oyna qarshisida özin tamosha qila boshladi. Juda tor oldi juda ochiq va tizzadan 1yarm qarich tepada turgan köylak juda yarashgan edi.

Davomi bor...