Tasodifiy hikoya: Jiddiy savolga jiddiy javob berila.
Man Rasul. 1) Mani bitta uka jo'ram bor 97 chi yil uni qo'tog'i 2 sm cha keladi turganda ham 4sm bun...davomi

Sirli Shaxarcha [ TRILLER ]

Добавил:	TRILLER (19.04.2016 / 20:29)
Рейтинг:	(0)
Прочтений:	23557
Комментарии:	Комментарии закрыты

O'zimni
tanishtirsam, men ismim Erik.
Bolgariyadanman. Men yoshligimdan sho'x, odamlar
bilan tez chiqishib ketaman. Maktabni tugatib o'zimi
shaxrimdagi eng nufuzli kollejga menejerlik soxasi
bo'yicha kirimoqchi bo'ldim va bunga, 2 yil kollejga
kirish uchun astoydil harakat qildim. Bu 2 yil
tayorgarlikdan so'ng hamma meni albatta o'qishga
kiradi deb o'ylagandi. Imtixon kuni ham keldi, test
men o'ylagandan qiyinroq ekan. Qo'limdan
kelganicha yechdim. Lekin afsus shuncha
mehnatimga yarasha javob bo'lmadi, talabalik
menga nasib etmadi. Bundan to'g'risi juda xafa
bo'ldim, o'qishga qiziqish ham qolmadi. Kunlarning
birida internet orqali o'zim kirolmagan kollej bilan
nufuzi teng kollejga ko'zim tushib qoldi. Bu kollej
ham o'zimizda joylashgan bo'lib chekka o'rmonlar
ichidagi shaxarchada edi. Oldin ham bu o'qish
haqida eshitgan edim ammo u yerga borishga
yuragim dov bermas edi chunki bu o'qish haqida turli xil
bo'lmag'ur gaplar bor, ayniqsa shu o'qish
joylashgan shaxarcha odamdi yuragida vaxima
uyg'otadi. Bu shaxarcha atrofi o'rmon bilan o'ralgan
bo'lib, o'rmon judayam qo'rqinchili va qop qorong'u.
Hatto kunduz paytida ham o'rmonga quyosh kam
tushadi. Bunga baland o'sgan daraxtlar sabab. Bu
shaxarchada kichkinaligi uchun odam kam yashedi.
Aytishlaricha bu shaxarchaga kelgan odamlardi
ko'pi bedarak yo'qolar ekan. Qancha qidirishsa ham
yo'qolgan odamlar topilmas ekan. Ularni qayerga
ketgani sir bo'lib keladi shuncha vaqtdan beri. Lekin
men shu shaxarga borishga qaror qildim va yo'lga
otlanishga qaror qildim. ammo
bu qarorimi ota onam
maqullamadi. Ular mendan ayrilib qolishdan
qo'rqishdi axir u joyga borganlarni ko'pi qaytib
kelmas edida. Ular meni bu yo'ldan qaytarishga
xarakat qilishdi. Lekin men ularni ko'ndirdim, albatta
buning uchun ham menga ancha vaqt kerak bo'ldi.
Ular rozi bo'lganidan so'ng men narsalarimi
yig'ishtirishga kirishdim. Unchali ko'p narsa
omadim, kiyimlar, mayda chuyda narsalar va
noutbuk oldim xalos. Narsalarimi yig'ishturgunimcha
kech ham tushdi va ota onam bilan ovqatlanishga
o'tirdim. Ovqatlanib o'tirar ekanman ularga qaragan
sarim uyimdan ketgim kelmas, ota onami tashlap
ketishga ko'zim qiymas edi. Lekin ketishga
majburman, u o'qishga ayniqsa ko'p yillardan beri
sirli bo'lib ketayotgan o'sha shaxarchaga borishni
istardim. Qandedur kuch meni o'sha sirli shaxarcha
tomon chorlar edi. Mana
men uchun sirli notanish
maskanga ketadigon kunim ham keldi. Lekin
ertalabdan yomg'ir yog'ib havo qora bulut edi. Hatta
shu havo ham yuragimda g'alati xis uyg'otib turibdi.
Endi nonushtaga o'tirar ekanman, eshik qo'ng'irog'i
chalindi. Eshikni ochsam qarshimda yoshlikdan
birga o'sgan do'stim Jek turibdi. U bilan salomlashib
ichkariga taklif qildim. U ham onamdan
ketayotkanimi eshitib kelibdi. U bilan
mexmonxonaga o'tib ancha suxbatlashdi. Suxbat
mobaynida u Bu shaxdimdan qaytishimi, va o'sha
shaxarchaga bormasligimi ko'p marotaba so'radi.
Lekin u ham meni bu shaxdimdan qaytara olmadi.
So'ng u meni o'sha shaxarchaga olib borib
qo'yishini aytdi. Saot 10 larda ota onam bilan
xayrlashdim va do'stim bilan yo'lga otlandik.
Moshinaga o'tirib oynasidan uyimga, ostonada
turgan ota onamga, ayniqsa onami ko'zidagi yoshni
ko'rib meni ham ko'zimga yosh keldi.(shu
paytgacha uyimi tashlab uzoqga ketmagan edim).
Uyimdan uzoqlasha boshladi, lekin xali ham men
uchun qadrli maskandan ko'z uzolmas edim. Uyimdan ancha uzoqlashdim
lekin yuragimi bir parchasi uyimda qolib ketgandek
edi go'yo. Yo'lda Jek bilan suxbatlashib borar
ekanmiz u meni manzilimga olib borib qo'yib ortiga
qaytishini aytdi. Ancha yo'l yurdi 5 saotcha chamasi
kegin barga kirib tushlik qildi va yana yo'limizi
davom ettirdi. Oradan ancha vaqt o'tganiga
qaramay yomg'ir tez yog'ar to'xtashni o'rniga
tezlashardi. Mana nixoyat shaxarchaga ketib
kelishimizga ozgina qoldi. O'rmondan o'tib olsak
uyog'i shaxarcha. O'rmonga kirib borar ekanmiz
yuragim g'ash bo'lishni boshladi. O'rmon ichida
yomg'ir shiddat bilan yog'ar edi. O'rmon xaqiqatdan
ham qo'rqinchili, qop qorong'u edi. Qancha yursek
ham o'rmonni oxiri yo'q edi go'yo. Birdan moshina
matori o'chib qoldi Jek qancha xarakat qilmasin o't
olmas edi. Moshina matori qiziganligi tufayli
yo'limizi vaqtincha davom ettira olmadi. Tashqarida
esa shiddat bilan yo'mg'ir yog'ar shuning uchun
moshinadan tashqariga chiqa olmas edik. Yomg'ir,
qorong'ulik yuragimi vaxima egalladi. Tezroq shu
lanati o'rmondan chiqib ketishni istardim. Jek ham
asabiylasha boshladi. Men esa faqat moshina
oynasidan tashqarini kuzata boshladim. Ajabo
bizdan sal nariroqda uy ko'rindi. Negadur bu uyni
endi payqadim. Uy xilvatli, tashqaridan juda
qo'rqinchili ko'rinar edi. Uyini kuzata boshladim. Uy
atrofi jim jimjit. Uyni 2 chi qavatidagi deraza orqali
kimdur bizga qarab turganini sezdim. Yuragim
g'alati bo'lib ketdi, naxotki ajalimiz yetgan bo'lsa.
Yana xavotirda o'sha derazaga qaradim. Xich kim
yo'q endi. Birdan osmonda chaqmoq paydo bo'ldi va
yomg'ir o'z o'zidan to'xtadi. Atrof ozgina bo'lsa ham
yorishdi nazarimda. Birdan moshinamiz ham o'z
o'zidan o't oldi. Ajobo bu qanday sir sinoat. Men bu shaxarchaga kelib bir
uyga joylashdim, yana bu uyda osiyodan kelgan
Steni degan yigit ham bor edi( u kecha kelgan ekan
bu uyga). Ijara narxi ham yomon emasdi. Biz turgan
uy 2 qavatli bo'lib, meni honam 2 qavatda. Honam
keng, shinam o'zimga ham ma'qul keldi. Stenidi
xonasi ham 2 qavatda joylashgan yo'lakni oxiridegi
xona edi. Bu uy judayam hashamatli emas, lekin
unchali xarob ham emasdi. Xar holda yashasa
bo'ladi. Men xonamga narsalarimi joylashtirib
pastga mexmon xonaga tushdim. U yerda Jek
qahva ichib o'tirgan ekan. Men tushganimdan so'ng
u men bilan hayrlashib ortga, uyiga ketdi. Men Steni
bilan juda yaxshi chiqishib ketdim. U bu yerga shu
shaxarga qiziqib qolgani uchun kelibdi. Bu shaxarni
sirlarini o'z ko'zi bilan ko'rmoqchi ekan. Bir zumda
kech ham tushdi endi yotib uxlash kerak, ertaga
kollejda birinchi o'qish kunim. Steniga xayrli tun tilab
xonamga kirdim va qattiq charchaganimdan uxlab
qoldim. Mana nixoyat tong otdi, men kutgan va orzu
qilgan kun bugun. Pastga tushsam Steni nonushta
tayorlagan ekan, oshxonada nonushta qilib kollejga
yo'l oldim. Steni esa uyda qoldi. Kollej bilan uyimiz
orasi unchali uzoq emasdi. Piyoda 10 minutli yo'l.
Kollejga kelib o'zim o'qidigon guruxga yo'l oldim.
Snifxona 1 qavatda ekan, kirdim. Va ko'zim oxirgi
o'rinda o'tirgan qizga tushdi. Ajabo qanday go'zal
bo'lmasa bu xilqat. U
qiz juda ham go'zal edi. Oppoq
yuzli, sochlari tim qora, ko'zlari ham qora edi. Bir
necha soniya undan ko'z uzolme qoldim. U xonaga
kirganimga parvo ham qilmadi. Bir nigox tashladida
menga so'ng boshqa qaramadi. Lekin o'sha bir
nigohi yuragimga olov yoqdi, unga oshiq bo'ldim.
O'qituvchi meni qolgan guruxdoshlarimga
tanishtirdida borib joyimga o'tirishimni aytdi. Xona
15 ta talabaga moslashtirgan, shuning uchun ham
o'tiradigon o'rindiqlar ham 15 ta edi. Men bilan 15 ta
talaba bo'ldik.