Tasodifiy hikoya: Qora quzgun Dostga hiyonat
Bobur bu voqealardan karaht edi hech kim bilan gaplawmay qoydi hattoki kochaga chiqnay qoydi Hamma ...davomi
Bobur bu voqealardan karaht edi hech kim bilan gaplawmay qoydi hattoki kochaga chiqnay qoydi Hamma ...davomi
Библиотека | Birinchi marta... | Sirli shaxarcha 2 [ TRILLER ]
ham
indiniga ham bordim. Lekin Leksi hich qayerda yo'q.
Mana Leksini ko'rmaganimga ham 1 oy bo'ldi. 1
oydan beri Leksini qidiraman u hich qayerda yo'q
lekin qotilliklar hali ham sodir bo'layotgan edi. Uni qancha qidirdim hamma harakatlarim befoyda
ketdi. Shaxarchadagi vaxshiy qotilliklar boshqa
davlatlarga ham tarqala boshladi. Shaxarga
qo'chimcha madad kuchlari yuborila boshladi. Bir
kuni Leksini uyiga bordim yana xich kim yo'q. Uyni
orqa tarafidagi eshikdan uyni ichiga kirdim.
Mexmonxonaga o'tganimda stol ustida ovqat
qoldiqlari turardi. Demak kecha Leksi bu uyga
kelgan. Uyni bir boshidan ko'zdan kechira
boshladim. Leksini xonasiga kirganimda ko'zim
qandaydur daftarchaga tushdi. Daftarda
kimlarningdur ism familiyalari yozilgan edi. Amin
bo'ldimki bu o'ldirilgan va o'ldirilishi kerak bo'lgan
odamlar. Chunki o'ldirilgan odamlarni chiziq bilan
o'chirib qo'yilgan edi. Bugun tunda o'ldirilishi kerak
bo'lgan odam men bilan bitta uyda yashedigon Stenli
edi. Naxotki bugun bizning uyda qotillik yuz bersa
nega aynan Stenli, bunga umuman tushuna
olmadim. Leksini xonasidan chiqib, pastki qavatga
tushganimda dimog'imga qo'lansa xid urildi. Bu xid
judayam jirkanch edi. Xid kelayotkan tarafga qarab
yura boshladim. Bu xid yer ostidagi xonalardan
birida kelar edi. O'sha xona eshigi esa qulf edi.
Qulfni ochib ichkariga kirdim. Ne ko'z bilan ko'rayki
xona chirigan o'liklar bilan to'la edi. Bu o'liklarni
hammasi bo'ynidan tishlangan. Bularni ko'zdan
kechirar ekanman ko'zim do'stim Jek ga tushdi. Uni
izlab topolmaganimi sababi uni ham o'ldirgan ekan.
Bu xodisani ko'rib yuragimda sevgini o'rnini nafrat
egalladi. Axir bu begunox odamlarda nima ayb qilgan
ediki ularni shu axvolga solishsa. Bu voqealardan so'ng Leksiga
bo'lgan nafratim daqiqa sayin ortib borar edi.
Demak bugun bizni uyga keladi va Stenlini o'ldiradi.
Stenli o'lishini bilib unga yordam bera olmasligim
men uchun xaqiqiy azob edi. Mana 1 yildan buyon
Stenli men bilan birga. Shu vaqt oralig'ida u menga
chinakam do'st bo'la oldi. Lekin bugun u...... buni
o'ylash daxshatli. Zudlik bilan uyga qaytdim. Uyga
qanday kelganimi ham sezmay qoldim. Uyda stenli
qaxva ichib o'tirgan ekan. Unga qaragan sarim
yuragim azoblanib bormoqda. Yo'q buni shunday
qoldirib bo'lmaydi. Uydan chiqdimda palitsiyaga bor
gapni aytdim. Ular uyimizni nazoratga olishdi lekin
Stenliga bu haqida aytmasligini qattiq tayinlashdi.
Mana tun ham bo'ldi. Deraza oynasidan qarasam
hamma joy sokin. Saot tungi 11 biz uxlashga yotdik.
Stenli ham o'z honasi tamon yurdi. Uyimiz
nazoratda ekanligini o'ylab xotirjam uxlab qolibman
lekin adashgan ekanman. Tushumda yana o'sha
Leksini tumori meni o'ziga chorlayabdi. Lekin bugun
unga shu darajada yaqin keldim. U o'zidan
qandaydur vaximali ovozni o'zidan tarqatdi va
shunda cho'chib uyg'onib ketdim. Saotga qarasam
tungi 2. Ko'nglim bir falokat bo'lganini sezib turar
edi. Yugurib Stenlini xonasi tamon bordim. Lekin
Stenli javob bermadi. Eshikni ochib kirdim. Polda
esa Stenli qonga belangan xolda yotardi. Naxotki
madad kuchlari hich nima qila olmagan bo'lsa.
Yugurib tashqariga ko'chaga otildim. Tashqarida
ancha uzoqda palitsiya xodimlari turar edi ular
qo'lidan xich nima kelmaganiga afsusda. Meni
ko'zlarim g'azabga to'lgan edi chunki bugum 2 chi
do'stimdan xam ayrildim. Bu naqadar azob. Bugun
undan o'ch olaman, endi o'zim undan qasdimni
olaman. Xozi uni uyiga boraman va uni yo'q
qilaman. Uyga kirdimda oshxonadagi o'tkir pichoqni
oldim va Leksini uyi tamon yo'l oldim. Bugun uni
xayoti tugedi yoki meni. Leksini uyiga borganimda u
yerda xich kim yo'q edi. Uni xonasiga kirdim va uni
kuta boshladim. Saot tungi 23:00 da uyga kimdur
kirganini sezdim. Demak u uyiga kelgan. Qadam
tovushlaridan bilinib turar ediki uni opalari ham u
bilan birga. Kimdur men turgan xona tomonga
kelayotkani bilinib turardi. Qadam tovushi juda yaqin
keldi va eshik ochildi. Eshikdan esa Leksi kirib keldi.
U qora kiyim kiygan bo'lib yuzidan vaxshiyligi bilinib
turar edi. U meni ko'rib joyida to'xtadi va :
- Bu yerga nega kelding ?
- Sen bilan gaplashib olishim kerak Leksi.
- Xo'sh gapir, maqsading nima ?
- Nima uchun Stenlini o'ldirding, u senga nima
yomonlik qilgan edi ?
- Stenli meni izimga tushgan edi, shuning uchun uni
yo'limdan olib tashladim.
U meni oldimga shu darajada yaqin keldiki yuzlari
yuzimga tegib turar edi.
- Men seni sevaman Erik
- Sen sevasanmi Leksi, senda yurak yo'q. Sen
vaxshiysan
U shunaqangi qo'rqinchili kuldiki uning kulgusi xali
xamon yodimdan chiqgani yo'q.
- To'g'ri men vaxshiyman xo'sh vaxshiy bo'sam
nima qilibdi
- Sen begunox odamlarning qonini to'kyapsan bunga
seni xaqqing yo'q
- Menga aql o'rgatma nima qilishni o'zim bilaman,
xoxlasam xozir seni ham yo'q qilaman Erik.
U vaxshiy qiyofada menga yaqinlasha boshladi, men
orqaga tisiraldim va devorga borib tegdim. Xich
qayerga qochishni esa endi iloji yo'q edi. U yaqin
kelib menga bir oz tikilib turdida :
- Alvido Erik
- Alvido...
Shu payt unga kastyumim ichiga berkitgan
pichog'imi tiqdim. Pichoqni aynan uning yuragiga
sanchgan edi. U shu darajada qichqirdiki opalari
ham xonaga yetib kelishdi. Leksi esa qoraygan
xolda polga yiqildi. Opalari men tomon
tashlanyotkan vaqtida orqadan ularga qarata o'q
uzildi va ular ham polga yiqildi. Shu paytda madad kuchlari yetib kelib Leksini
opalariga qarab o'q uzgan edi. Bu voqealar shu
darajada tez bo'ldiki men karaxt axvolga tushib
qoldim. O'zimga kelib, es xushimni yig'ib olganimda
esa Leksa va opalari polda yotar edi. Ularni tanasi
qorayib ketkandi. Leksini opalariga ham har
extimolga qarshi ko'ksiga pichoq tiqib qo'yishgan
edi. Biz murdalarni pastki qavatga, mehmonxonaga
olib tushdik. Politsiya xodimlari murdalar ustiga va
mehmonxonaga beniz sochishdi. Leksiga qarab
unga achinib ketdim. Bizga uydan tashqariga
chiqish buyurildi va uyga o't qo'yib yuborishdi. Uy
yonib tugagunga qadar biz uyni kuzatib turdik. Uy
yonayotgan vaqtda atrofdan daxshatli ovozlar
eshitila boshladi. Ichkarida nimadur portladi va bu
ovozlar ham o'z o'zidan to'xtadi. Mana uy ham
yonib kul bo'ldi. Men ortga uyga qaytdim. Stenlini
ham dafn qildik. Endi esa men bu shaxardan
ketaman. Bo'lib o'tkan voqealardan so'ng bu
shaxarda qolishni istamiman. Bu voqealarga ham 6
yil bo'libdi. Mana hammasi o'z o'rniga tushdi. Men
uyimga ota onamni oldiga qaytdim. Bundan juda
mamnunman. Xozirgi xayotim ham yomon emas,
ishim ham yaxshi. Ota onam, suyukli rafiqam va
yagona shiringina qizalog'im bor. Lekin bazida Leksi
tushimga kiradi va menga mayus jilmayadi. Bu
albatta oddiy tush halos men uchun. Shundan so'ng
men uchun sirli bo'lgan o'sha Sirli shaxarchaga
umuman borganim yo'q, borishni ham istamiman.
Men uchun hozirgi hayotim qadirli. Lekin bu
boshimdan o'tkan voqealarni hattoki ota onamga
ham aytkanim yo'q. Aytgancha xozir rafiqam
ikkinchi farzandimizga xomilador, biz juda
baxtlimiz...( TAMOM, ETIBORINGIZ UCHUN
RAXMAT )
indiniga ham bordim. Lekin Leksi hich qayerda yo'q.
Mana Leksini ko'rmaganimga ham 1 oy bo'ldi. 1
oydan beri Leksini qidiraman u hich qayerda yo'q
lekin qotilliklar hali ham sodir bo'layotgan edi. Uni qancha qidirdim hamma harakatlarim befoyda
ketdi. Shaxarchadagi vaxshiy qotilliklar boshqa
davlatlarga ham tarqala boshladi. Shaxarga
qo'chimcha madad kuchlari yuborila boshladi. Bir
kuni Leksini uyiga bordim yana xich kim yo'q. Uyni
orqa tarafidagi eshikdan uyni ichiga kirdim.
Mexmonxonaga o'tganimda stol ustida ovqat
qoldiqlari turardi. Demak kecha Leksi bu uyga
kelgan. Uyni bir boshidan ko'zdan kechira
boshladim. Leksini xonasiga kirganimda ko'zim
qandaydur daftarchaga tushdi. Daftarda
kimlarningdur ism familiyalari yozilgan edi. Amin
bo'ldimki bu o'ldirilgan va o'ldirilishi kerak bo'lgan
odamlar. Chunki o'ldirilgan odamlarni chiziq bilan
o'chirib qo'yilgan edi. Bugun tunda o'ldirilishi kerak
bo'lgan odam men bilan bitta uyda yashedigon Stenli
edi. Naxotki bugun bizning uyda qotillik yuz bersa
nega aynan Stenli, bunga umuman tushuna
olmadim. Leksini xonasidan chiqib, pastki qavatga
tushganimda dimog'imga qo'lansa xid urildi. Bu xid
judayam jirkanch edi. Xid kelayotkan tarafga qarab
yura boshladim. Bu xid yer ostidagi xonalardan
birida kelar edi. O'sha xona eshigi esa qulf edi.
Qulfni ochib ichkariga kirdim. Ne ko'z bilan ko'rayki
xona chirigan o'liklar bilan to'la edi. Bu o'liklarni
hammasi bo'ynidan tishlangan. Bularni ko'zdan
kechirar ekanman ko'zim do'stim Jek ga tushdi. Uni
izlab topolmaganimi sababi uni ham o'ldirgan ekan.
Bu xodisani ko'rib yuragimda sevgini o'rnini nafrat
egalladi. Axir bu begunox odamlarda nima ayb qilgan
ediki ularni shu axvolga solishsa. Bu voqealardan so'ng Leksiga
bo'lgan nafratim daqiqa sayin ortib borar edi.
Demak bugun bizni uyga keladi va Stenlini o'ldiradi.
Stenli o'lishini bilib unga yordam bera olmasligim
men uchun xaqiqiy azob edi. Mana 1 yildan buyon
Stenli men bilan birga. Shu vaqt oralig'ida u menga
chinakam do'st bo'la oldi. Lekin bugun u...... buni
o'ylash daxshatli. Zudlik bilan uyga qaytdim. Uyga
qanday kelganimi ham sezmay qoldim. Uyda stenli
qaxva ichib o'tirgan ekan. Unga qaragan sarim
yuragim azoblanib bormoqda. Yo'q buni shunday
qoldirib bo'lmaydi. Uydan chiqdimda palitsiyaga bor
gapni aytdim. Ular uyimizni nazoratga olishdi lekin
Stenliga bu haqida aytmasligini qattiq tayinlashdi.
Mana tun ham bo'ldi. Deraza oynasidan qarasam
hamma joy sokin. Saot tungi 11 biz uxlashga yotdik.
Stenli ham o'z honasi tamon yurdi. Uyimiz
nazoratda ekanligini o'ylab xotirjam uxlab qolibman
lekin adashgan ekanman. Tushumda yana o'sha
Leksini tumori meni o'ziga chorlayabdi. Lekin bugun
unga shu darajada yaqin keldim. U o'zidan
qandaydur vaximali ovozni o'zidan tarqatdi va
shunda cho'chib uyg'onib ketdim. Saotga qarasam
tungi 2. Ko'nglim bir falokat bo'lganini sezib turar
edi. Yugurib Stenlini xonasi tamon bordim. Lekin
Stenli javob bermadi. Eshikni ochib kirdim. Polda
esa Stenli qonga belangan xolda yotardi. Naxotki
madad kuchlari hich nima qila olmagan bo'lsa.
Yugurib tashqariga ko'chaga otildim. Tashqarida
ancha uzoqda palitsiya xodimlari turar edi ular
qo'lidan xich nima kelmaganiga afsusda. Meni
ko'zlarim g'azabga to'lgan edi chunki bugum 2 chi
do'stimdan xam ayrildim. Bu naqadar azob. Bugun
undan o'ch olaman, endi o'zim undan qasdimni
olaman. Xozi uni uyiga boraman va uni yo'q
qilaman. Uyga kirdimda oshxonadagi o'tkir pichoqni
oldim va Leksini uyi tamon yo'l oldim. Bugun uni
xayoti tugedi yoki meni. Leksini uyiga borganimda u
yerda xich kim yo'q edi. Uni xonasiga kirdim va uni
kuta boshladim. Saot tungi 23:00 da uyga kimdur
kirganini sezdim. Demak u uyiga kelgan. Qadam
tovushlaridan bilinib turar ediki uni opalari ham u
bilan birga. Kimdur men turgan xona tomonga
kelayotkani bilinib turardi. Qadam tovushi juda yaqin
keldi va eshik ochildi. Eshikdan esa Leksi kirib keldi.
U qora kiyim kiygan bo'lib yuzidan vaxshiyligi bilinib
turar edi. U meni ko'rib joyida to'xtadi va :
- Bu yerga nega kelding ?
- Sen bilan gaplashib olishim kerak Leksi.
- Xo'sh gapir, maqsading nima ?
- Nima uchun Stenlini o'ldirding, u senga nima
yomonlik qilgan edi ?
- Stenli meni izimga tushgan edi, shuning uchun uni
yo'limdan olib tashladim.
U meni oldimga shu darajada yaqin keldiki yuzlari
yuzimga tegib turar edi.
- Men seni sevaman Erik
- Sen sevasanmi Leksi, senda yurak yo'q. Sen
vaxshiysan
U shunaqangi qo'rqinchili kuldiki uning kulgusi xali
xamon yodimdan chiqgani yo'q.
- To'g'ri men vaxshiyman xo'sh vaxshiy bo'sam
nima qilibdi
- Sen begunox odamlarning qonini to'kyapsan bunga
seni xaqqing yo'q
- Menga aql o'rgatma nima qilishni o'zim bilaman,
xoxlasam xozir seni ham yo'q qilaman Erik.
U vaxshiy qiyofada menga yaqinlasha boshladi, men
orqaga tisiraldim va devorga borib tegdim. Xich
qayerga qochishni esa endi iloji yo'q edi. U yaqin
kelib menga bir oz tikilib turdida :
- Alvido Erik
- Alvido...
Shu payt unga kastyumim ichiga berkitgan
pichog'imi tiqdim. Pichoqni aynan uning yuragiga
sanchgan edi. U shu darajada qichqirdiki opalari
ham xonaga yetib kelishdi. Leksi esa qoraygan
xolda polga yiqildi. Opalari men tomon
tashlanyotkan vaqtida orqadan ularga qarata o'q
uzildi va ular ham polga yiqildi. Shu paytda madad kuchlari yetib kelib Leksini
opalariga qarab o'q uzgan edi. Bu voqealar shu
darajada tez bo'ldiki men karaxt axvolga tushib
qoldim. O'zimga kelib, es xushimni yig'ib olganimda
esa Leksa va opalari polda yotar edi. Ularni tanasi
qorayib ketkandi. Leksini opalariga ham har
extimolga qarshi ko'ksiga pichoq tiqib qo'yishgan
edi. Biz murdalarni pastki qavatga, mehmonxonaga
olib tushdik. Politsiya xodimlari murdalar ustiga va
mehmonxonaga beniz sochishdi. Leksiga qarab
unga achinib ketdim. Bizga uydan tashqariga
chiqish buyurildi va uyga o't qo'yib yuborishdi. Uy
yonib tugagunga qadar biz uyni kuzatib turdik. Uy
yonayotgan vaqtda atrofdan daxshatli ovozlar
eshitila boshladi. Ichkarida nimadur portladi va bu
ovozlar ham o'z o'zidan to'xtadi. Mana uy ham
yonib kul bo'ldi. Men ortga uyga qaytdim. Stenlini
ham dafn qildik. Endi esa men bu shaxardan
ketaman. Bo'lib o'tkan voqealardan so'ng bu
shaxarda qolishni istamiman. Bu voqealarga ham 6
yil bo'libdi. Mana hammasi o'z o'rniga tushdi. Men
uyimga ota onamni oldiga qaytdim. Bundan juda
mamnunman. Xozirgi xayotim ham yomon emas,
ishim ham yaxshi. Ota onam, suyukli rafiqam va
yagona shiringina qizalog'im bor. Lekin bazida Leksi
tushimga kiradi va menga mayus jilmayadi. Bu
albatta oddiy tush halos men uchun. Shundan so'ng
men uchun sirli bo'lgan o'sha Sirli shaxarchaga
umuman borganim yo'q, borishni ham istamiman.
Men uchun hozirgi hayotim qadirli. Lekin bu
boshimdan o'tkan voqealarni hattoki ota onamga
ham aytkanim yo'q. Aytgancha xozir rafiqam
ikkinchi farzandimizga xomilador, biz juda
baxtlimiz...( TAMOM, ETIBORINGIZ UCHUN
RAXMAT )