Tasodifiy hikoya: Ingiliz tili domla bn(2-qism)
...keyn tugatip domlamga berib ketmoq4idim domlam ketmay tur dedi xop dedim domlam borib qaridorga 4...davomi

Shahid ketgan fohisha...

Добавил:	eroZero (20.04.2016 / 22:37)
Рейтинг:	(0)
Прочтений:	15815
Комментарии:	Комментарии закрыты

Navbatdagi hikoya "Dovucha" va "Kollejdagi qabih voqea" hikoyalarining davomi hisoblanadi. Bu hikoyada Nomusi toptalgan Diyoraning yomon yölga kirib ketishi va ikki nomard sheriklarning, qilmishi uchun olgan jazosi haqida sözlanadi. E'tiboringiz uchun oldindan rahmat!


Toshkent. 2015.09.10. Soat 01:45. Köp qavatli uyning, yettinchi qavatida Diyora ochiq derazadan shaxar chiroyiga termulardi. Zamonaviy shaharning tundagi gözalligi, har-xil turdagi chiroqlaru, köp qavatli uylarda va oynalarda yalt-yalt etib namoyon bölardi. Bu gözallikka mahliyo bölib, Diyora yana nimalarnidir öylay boshladi. Nega buyerdaligini, nega bunday jirkanch ishlar qilayotganini, nega mana bu oilali kishini boshini aylantirib olgani haqida öylasa ich-ichidan ezilardi. Buni sababi faqat bitta edi. Haa. Bunga sabab ösha tun. Ösha qabih voqeani har kungidek yodga olarkan, barmoqlari orasidagi sigaretani bir tortib qöydi. Xona ichidan kelgan tovush uufayli, orqaga tisarildi. Hushtori uyg'onibdi. U krovat yoniga bordida, hushtorining quchog'iga kirdi.
-Nega hafasan jonim?
-Hafa emasman.
-Uy yoqmadimi?
-Yöq, aksincha, judayam yoqdi.
-Sen uchun oldimda jonim!
-Sizga rahmat Murod aka. Siz bölmaganingizda nima qilar edim.
U shunday deb hushtorining lablaridan bösa oldi. Bu bösadan söng, ehtirosli daqiqalarga yana bir bor start berildi. Javob tariqasida qaytgan bösalar, qölning mayin harakatlariga, qöl harakatlari esa kiyimlardan yana bir bor halos bölishga olib keldi. Chamasi ikki soatlar oldin qilingan yaqinlik, bu ikki malakasi yuqori darajada bölgan juftlikka kamlik qildi shekilli, ular yana bir-biriga qovushib ketdi. Necha yuzlab erkaklarning labidan kuch olgan Diyoraning va ayol zotiga necha yuzlab va'dalarni bergan Murodning lablari, bir-biridan bir soniyaga ham uzilgisi kelmasdi. Tungi kiyimlar asta yechilgach, barmoq izlariga chömilgan va oppoq, Diyoraning badani qorong'u xonada namoyon böldi. Badanlarga töygan Murod, ortiqcha silab-siypalab ötirmadi. Allaqachon tizzalari ustiga chiqib olgan "xotin"ini kuch bilan bir kötardiyu, asbob ustiga olib keldi. Lablardan uzilmagan holatda Diyora, Murodning olati ustiga asta tög'irlandi. Ohistalik bilan quyi chökkandi, öz-özidan lablar uzilib, ehtirosli tovushlar chiqdi.
-Ohhhh ...
-Haa, yana birgamiz jonim, endi bir mahoratingni körsatgin!
-Aaa hop böladiiida azizimmm! -ehtirosli tovushlarga aralashib chiqqan gaplar, Murodning ehtiros temperaturasini oshirdi. Diyora uning olati ustida, yelkalaridan ushlab, oyoqlarini krovatga qöyib, asta ötirib turardi. Ohistalik, mohirlik, mayinlik va albatta ehtiros bilan harakat qilayotgan bu sanamga boshqa chiday olmadi. Murod uni dumba aralash sonlaridan, ikki qöllab ushlab, tepa-pastga tezroq kötarib tushura boshladi. Katta kökraklar harakat yönalishi böylab sakrab turardi. Bu manzaraga beihtiyor bosh suqqan Murod, kökraklarni galma-gal öpishni boshladi. Hech qanday nozik harakatlarni kanda qilmayotgan Diyora ham, özidan 8 yosh katta erkakka butun bir olam ehtiros bag'ishlayotgandi. Bu ehtiroslar esa, Murodning vujudida töplanib, böshanish uchun qulay fursatni kutayotgandek edi. Fursat yetdi. Hech qanday ortiqcha harakatsiz qin ichini shilliq bilan töldirgan bu erkak, ayol taftidan olganlari bugunchalik yetarli edi...

Murod akasi bilan quyuq hayrlashib, köp qavatli uy tashqarisigacha kuzatgan Diyora, podyezga qaytib kirib ketdi. Yettinchi qavatga chiqish uchun lift tomon yurdi. Tugmachani bosib, liftni chaqirdi. Liftga chiqqanida, "töhtatib turing, iltimos" degan gapni eshitdiyu, tugmani bosdi. Harsillab lift ichiga kirgan bu yosh yigit, nafas rostlash orasida, qarshisidagi juvonga zimdan qarab qöydi.
-Rahmat. Zinadan chiqgim kelmagandi.
-Haa, arzimaydi.
-Yangilardanmisz?
-Topdingiz, yettinchi qavatda.
-Eshitgandm.
-Men haqimdami?
-Ha.
-Hösh yigit, nimalar eshitgansiz?
-Özim aytdim- qöydimda opa, mayli biznikiga chiqinglar.
Notanish yigit oltinchi qavatda liftdan tushib qoldi. Liftdan chiqib uyga kirar ekan, yosh yigitning gapini hayoliga oldi. Demak, bu yerdagilar ham uni nima ish bilan shug'ullanishini bilib olishibgan. Diyora Yotoqxonaga kirib, toshoyna röparasiga keldi. Hozircha joy-joyida saqlanib turgan qomati va husnini tomosha qila boshladi. Bu odati unga, birinchi bor kollejdagi öqish kuniga tayyorgarligidan qolgan edi. Ösha kunlarni yana bir bor hayolidan ötqiza boshladi. Bir haftalik juda ham maroqli öqish kunlari, unga butunlay kamlik qilgandi. Kollejdagi uch yilni qanday ötkazganini, deyarli eslolmasdi. Chunki, na eslashga arzirli hodisalar, na eslab turuvchi döstlar yokida na bir estalik uchun surat bor edi. Faqatgina ösha qorong'u kun va daxshatli tun esidan chiqmasdi. Shu ahvolga tushishiga, har kun har xil erkak bilan kun ötkazishiga, kundan-kunga havas qilgudek husni va qomatidan ayrilayotganiga