Tasodifiy hikoya: Lion_02dan 《Qalb oynasi》
Bir oila shahar markazidagi ko'p qavatli uylarning biriga ko'chib keldi. Yangi xonadon bekasi ert...davomi
Bir oila shahar markazidagi ko'p qavatli uylarning biriga ko'chib keldi. Yangi xonadon bekasi ert...davomi
Библиотека | Birinchi marta... | Javobsiz Mingta Maktub... (Turnir uchun.)
his etardi o`zini. O`tirib ko`z yosh to`kdi, chin manado u bilan vidolashdi. Maktubni yuzlariga bosdi. So`ngra ko`z yoshlarini artib, o`rnidan turdi. Bu maktubni egasiga po`chta orqali jo`natish uchun xonadan chiqdi. Azta zinadan pastki qavatga tushar ekan, eshik oldida taqqa to`xtadi. Qarshisida ikkita jamadan ko`targan. O`ziga yarashgan mo`ylov qo`yib olgan yigit turar. Bu insonni ko`rmaganiga naq besh yil bo`lgan. Asta bir birlariga yaqinlashdi.
- Assalom a`laykum.
- Va`alayku assalom! -dedi Aziz.
Ular bir-birlariga uzoq termulib turdi. Bu 5 yil ularni o`n yilga qaritganday. Sochlariga oq oralagan, bu oq sochlar muhabbat istiroblaridan darak berib turardi.
Zamira qo`lidagi maktubni Azizga uzatdi. Aziz huddi nozik tuyg`uni qo`l bilan ushlaganday, bu maktubni avaylab qo`liga oldi. Asta ochib maktubni ichidagi qog`ozni qo`liga oldi.
``Assalom a`laykum Aziz aka. Mana so`ngi maktubimni qoralayabman. Avvalgi 999 ta maktubga sizdan javob kutib yashadim. Bu so`ngi maktubim endi sizdan javob kutmayman. Sizni ortiq bezovta qilmayman.
Haligacha uylanmay yurganizni, bilaman. Ortiq azob chekmang.
Taqdir yo`llarida uchrashdik nogoh.
Bazan xato qildik bazida gunoh.
Mayli bizlarni kechirsin olloh.
Sevgimiz bizlarga bo`lsin panoh...
O`ZINGIZGA MOSINI TOPIB BAXTLI BO`LING.
HURMAT BILAN SIZNI ZAMIRANGIZ...``
Aziz maktubni o`qib bo`lgach. Zamiraga jilmayib qaradi, so`ng oyog`i ostidagi chamadonlardan birini ochdi. Zamira chamadon ichidagi avaylab asiralgan maktublarni ko`rib yig`lab yubordi. Aziz 1000 chi maktubni chamadonga joylagach, qo`llarini ikki yonga keng ochdi.
- O`zimga mosimni topdim. O`zimni Zamiram...
Zamira quvoncha ko`z yoshlarini tiya olmay. O`zini Azizni quchog`iga tashladi...
TAMOM...
Muallif: -MAJNUN-
- Assalom a`laykum.
- Va`alayku assalom! -dedi Aziz.
Ular bir-birlariga uzoq termulib turdi. Bu 5 yil ularni o`n yilga qaritganday. Sochlariga oq oralagan, bu oq sochlar muhabbat istiroblaridan darak berib turardi.
Zamira qo`lidagi maktubni Azizga uzatdi. Aziz huddi nozik tuyg`uni qo`l bilan ushlaganday, bu maktubni avaylab qo`liga oldi. Asta ochib maktubni ichidagi qog`ozni qo`liga oldi.
``Assalom a`laykum Aziz aka. Mana so`ngi maktubimni qoralayabman. Avvalgi 999 ta maktubga sizdan javob kutib yashadim. Bu so`ngi maktubim endi sizdan javob kutmayman. Sizni ortiq bezovta qilmayman.
Haligacha uylanmay yurganizni, bilaman. Ortiq azob chekmang.
Taqdir yo`llarida uchrashdik nogoh.
Bazan xato qildik bazida gunoh.
Mayli bizlarni kechirsin olloh.
Sevgimiz bizlarga bo`lsin panoh...
O`ZINGIZGA MOSINI TOPIB BAXTLI BO`LING.
HURMAT BILAN SIZNI ZAMIRANGIZ...``
Aziz maktubni o`qib bo`lgach. Zamiraga jilmayib qaradi, so`ng oyog`i ostidagi chamadonlardan birini ochdi. Zamira chamadon ichidagi avaylab asiralgan maktublarni ko`rib yig`lab yubordi. Aziz 1000 chi maktubni chamadonga joylagach, qo`llarini ikki yonga keng ochdi.
- O`zimga mosimni topdim. O`zimni Zamiram...
Zamira quvoncha ko`z yoshlarini tiya olmay. O`zini Azizni quchog`iga tashladi...
TAMOM...
Muallif: -MAJNUN-