Tasodifiy hikoya: Armani dan[ Мен хайотимда булиб утган вокеани йозйабман]
Мен синфдошим бир киз билан севишардик. Исми Бахтила биз бир махаллада яшардик. Бахтила билан 4 синф...davomi

Tsyurix voqealari. Turnir uchun. Yakuniy qism. Shijoat taqdim etadi

Добавил:	Shijoat (11.05.2016 / 12:33)
Рейтинг:	(0)
Прочтений:	25044
Комментарии:	Комментарии закрыты

Shijoatning mashaqqatli yo`li!
Endi yanada extirosli!

JonPo`lat Kasalxonaning jonlantirish bo`limida ko`zini ochib ro`parasida turgan oq halatdagi hamshirani ko`rib dastlab o`ldim, bu farishta deb o`yladi. Uning ko`zini ochganini ko`rgan qosh-ko`zlari qop-qora misli joduli, lablari tim qizil, o`rta bo`y, o`ziga yarashgan qad-qomatli bu pariro`y sanam bir jilmayish hadya etdi-da:
- O`zingizga keldizmi erkatoy? Shuuncha odamdi xavotirga qo`yib rosa qo`rqitdiz. Hamma ko`pchilik szi yaxshi ko`rarkan. Naq 15 kundan beri siz uchun qayg`urishyapti… Man doktorga xabar beraman hozir, -deya chiqib ketti.
Uning so`zlarini yaxshi idrok eta olmagan Po`lat faqatgina tirik ekanligini tushundi.

O’nlab malakali professorlarning tinimsiz harakati sabab tez sog`aya boshladi. Doktorlar ham uning irodasiga tan berib barcha a’zolari mukammal har tomonlama sog`ayayotganini ta’kidlashardi. Bu orada uni butun dunyodan izolyatsiyalashgan. Faqat onasiga bir kunda bir marta derazadan qarashga ruxsat berishardi. Qattiq tayinlashganmi, o`g`li uchun tabiatan kuyunchak va ko`ngilchan onasi umuman yig`lamas, aksincha siniq jilmayib qo`yardi. Bu diydorlashuv ham atigi bir necha daqiqa davom etar. Keyin hamshira kelib onasini qo`yarda qo`ymay olib ketardi. Bu vaqtda Po`lat har kuni ovozsiz film ko`rayotganday his qilardi o`zini.
Hademay Po`latni alohida palataga olishdi. Yo`qlovlar haddan tashqari ko`payib ketar, hamma bu yigitchani sog`ligidan havotir olib u tomonga oshiqishardi. Keldi-ketdidan qattiq toliqqan bo`lsada JonPo`lat ham ularni sog`ingan, suhbatlashishdan zavq olar, yolg’izlikdan siqilar edi. Tun kirishi bilan yotaverishdan ancha zerikkan Po`lat uxlagisi kelmas, lekin unga ko`z quloq bo`lishga ma’sul hamshira qiz (Ismi Nazira ekan) uni yolg`iz qolib hordiq chiqarishga majburlar, yoniga hech kimi yo`latmas edi. Po`lat ham uni zerikmasligi uchun gaplashib o`tirishga majbur qilar, aniqrog`i qiz yigitning ko`nglini ko`tarish uchun tinmay javrab o`tirardi. Yigit esa jimgina, jiddiy tarzda uni ewitib o`tirardi.. Po`lat unga harakatlanishga qiynalib yotgan dastlabki kunlarida bu qizdan har kuni kitob o`qib berishini iltimos qilgan edi. Chunki Po`lat har kuni bir soat istisnosiz kitob o`qishga vaqt sarflardi. Qiz deyarli badiiy kitob o`qimagan lekin majburlikdan uyidagi yagona badiiy kitob bo`lgan “O`tgan kunlar” ni olib kelib o`qib bera boshladi. Kitob o`qish jarayonida uning o`zi ham mutoolaga mehr qo`ydi. Shu tufayli Po`lat o`zi harakatlana boshlaganiga qaramay qizning kitob o`qishi odatga aylanib qolgan, qiz aynan yigit uchun tinimsiz ishlar, deyarli dam olmasdi. “O`tgan kunlardan” keyin “Mehrobdan chayon”, “Ikki eshik orasi”, “Ufq”, “Temur Malik”, “Sarbadorlar”… yigit bu kitoblarni avval ham o`qib chiqqan shuning uchun qiz kitob o`qib bo`lganidan keyin fikr almashishar, ba’zan tortishar, qiz yigitning farosatiga, kitoblardagi nozik jiharlarni mohirlik ila anglab olishiga tan berardi.

Kunlar shu zaylda o`tib Po`lat ancha o`ziga keldi. Oyoqqa turib yura boshladi.

Bir kun ertalabki muolajalardan keyin palata eshigi ochilib yengil qiy-chuv bilan do’stlari kirib keldi. Hamshira qiz ularga norozilik ila boqqanicha, lekin yigit o`zi ruxsat bergani uchun noiloj eshikni yopib chiqib ketti. Lekin ora-orada kirib halaqit berib turardi.
Yigitlar unga bo`lib o`tgan barcha ishlar haqida ma’lumot berishdi. Keyin esa Oz-moz hazil-huzul degandek.
- Shijoat anavi janona namuncha szii xotinizdaka rashk qilmasa? Nima qildiz o`zi uni?, - har doimgidek ayollarga suyagi yo`q Bonji gap boshladi
- Bir marta amni orqasidan o`lib kete dediz. Ko`ziz ochilmaptida.
- Yo`ge o`rto wunaqa dmesku hammani orasida, - deya kulib gapni hazilga burdi u.
Po`lat etibor bermasdan Boyga tikildi:
- yaxshimisan?
- Rahmat, o`zin qalesan?
- Yaxshi bo`p qoldinmi?
- Ha bollar bilan futbol o`ynayapmiz )))
- Zo`rku. Ayniqsa sandan xavotir olgandim. O`qishing, ishing yaxshimi?
- Ha zo`r. dadam bor bilasanku ishxonam muammo qmedi. O`qishimni sizlar gaplashibsilar. Rahmat, bilib xursand bo`ldim. Baha vahima qilib 5 ga yoptiripti sessiyani. Manga 3 ham yetardi )))
- O`zing yopaverasan uchga. Biz aralashgan ish doim besh bo`lshi kerak )))
- Xaxaxa gapniyam olasanda

Po`lat hammaga bir-bir nazar tashladida gap boshladi:
- yigitlar mana biz boshlagan ish o`yin emas ekanligini o`z tanalarinda his qilib ko`rdilarin. Hali bundan battari bo`ladi. Nima qilamiz shu yerda tugasinmi hammasi?
- Sani miyen chayqaldimi? Biz sani yolg`izlatib qo`ymimiz, - Mirji asabiylashdi.
- Jim tur. Kim xohlasa marhamat. Do`stligimiz davom etaveradi. Faqat hayotimizning o`zimizgagina ma`lum sahifasi yopiladi.
- Biz san bilan, - deya bir ovozdan ta’kidlashdi yigitlar.
Shu tariqa har hil mavzuda suhbatlashishar edi.

Bu vaqtda xonaga Po`latning dadasi kirib keldi. Hamma bilan birma-bir hol-ahvol so`rashdi. Yigitlar ketishga izn olib chiqib ketishgach ota-bola yolg`iz qolishdi.
- yaxshimisan
- ha rahmat
- oying mastava pishirgan ekan…
- dada jenevada nima bo`ldi?
- Hech narsa. Mutlaqo hech narsa
- Shuncha harakat, shuncha odamni hayotini xavf ostiga qo`yib hech narsa bo`madimi dada?
- U yerda faqat Turkiya ishtirok etardi. Bizning esa hech qanday manfaatimiz yo`q edi u yerda. Shoshilma, Sani oldinda hali katta ishlar, katta yig`ilishlar kutib turipti..
Po`lat asabiylashib boshini chayqab, yuz-ko`zida norozilik ifodasi aks etdi. Chuqur “Uxxxx…” tortdi.
- bas qil. Hozir ishni o`ylama.
- Dada u yerdan man qochmadim. Nega mani qo`yib yuborishdi? O`ldirishsa ham bo`lardi? Nimalar bo`lyapti?
- Bilmayman, hozircha bilmayman. Lekin buning tagiga ketaman. Ular na bizi xizmatdan , na tog`ang ular haqida ma`lumotga ega emas ekan. Lekin tez orada bilvolamiz. Bo`ldi hozir vaqti emas tuzalib chiq qolganini keyin bilvolamiz, hozir mavridi emas, bas qil dedim.
- Dada yigitlarni qayerdaligini tog`mdan so`raganimda tog`am manga aniq manzil bergan edi. Nahotki tog`am…?
- Tog`ang vazirlikda iwledi. Bilasanmi MTS dan keyin teoada suv loyqalanyapti. Sizlar juda katta hajmdagi mahfiy ma’lumotlarni ko`chaga chiqarib yubordinglar. Ayniqsa, anavi “Pulyora”ning paytavasiga qurt tushib aqldan ozib quturgan itdek hammaga tashlayapti. Lekin hozircha faqat piyodalar qurbon qilinyapti. Tog`ang ba`zi ma’lumotlarga ega bo`lgan bo`lishi mumkin, lekin Harakatning kelajagini xavf ostiga qo`ymaslik uchun inday olmayotgandir. Lekin manimcha sani tirik chiqishingda ham tog`angni aloqa kanallarini hidi kelyapti. Bo`ldi ish haqida o`ylamasdan tezroq sog`ayishni o`yla.
- Dada o`zimi ishxonam nima bo`ldi? Otpuskam tugaganiga ancha bo`ldi
- Doktorlar bolnichniy ochtirip berishdi. Xavotir olmasdan bemalol davolanaver. Man ketdim. Aytgancha sani qattiq qo`riqlanyapsan. Shuning uchun do`stlaring bemalol o`z ishlariga tarqalaverishsin, bu yerda hammani e`tiborini tortishyapti.
Nima zarur bo`lsa aytgin keltirib beraman. Biron narsa kerakmi?

Yo`q ma’nosini beruvchi bosh chayqab ruhsiz alamzada holda qolaverdi… Kun bo`yi shu ahvolda bir shiftga termulganicha yotdi.