Tasodifiy hikoya: Do'stimning kichik sarguzashti // by Mr Facto //
Do'stimning kichik sarguzashti Kollejda o'qigan paytim Asror (ism o'zgartirilgan) ismli guruhdoshim o'z boshidan o'tkazgan bu real voqeani aytib bergan. ‌Maktab davri , har doimgidek shanba kuni, odatiy oxirgi soat jismoniy tarbiya darsi , ham o'zi bilan o'zi band. Hohlasang forma ob kel o'yna, bulmasa jim joyingda jim o'tir deganlaridek, Asror ( bo'yi o'rtacha gavdali ) bugun forma ob kelmagan shunga guruhdoshlarining mini futbol o'ynashi tamosha qilardi endi ketmoqchi bo'lgandi. Uni oldi...davomi

Seni Xech Qachon Unutaolmayman! Sevgi tufayli tortgan azoblarim. Yakun... {Silvestr Slay}

Добавил:	Silvestr-Slay (15.05.2016 / 10:20)
Рейтинг:	(0)
Прочтений:	17058
Комментарии:	Комментарии закрыты

-......... U yiğidan özini tuta olmasdi.
-gapir gapir deya baqirdim, qörqib ketdim. Tashqariga otildim guvohnomam bölsada mashina haydamas edim. Dadamni mashinasini uchirtirib haydam chiqib ketdim, qanday tezlikda ketayotganimni özim ham bilmasdim. Yuragim qörqardi Nilufarga bir nima böldimi deya havotirda edim. Mana kökchaga ham yetib keldim. Yöl tirbantligi uchun yetib kelgunimcha bir soatdan köp vaqt ötib ketdi. Mashinani köcha boshida töxtatdim. Nilufarning uyi besh oltita uy narida edi. U yerda esa odamlar gavjum. Havotirim yanada osha boshadi. Mashinadan tushar ekanman oyoqlarim qaltiray boshladi. Shu payt uy ichidan töp töp odamlar chiqa boshlashdi. Ularning qölida tobut bor edi. Joyimda qotib qoldim, nima qilarimni bilmasdim. Tobut boshida Ravshan aka va akmal bel boğlashgan ular ham özlarini yoshdan töxta olishmasdi. Oyoqlarim ishlamay joyimda qotib qoldim. Ular men tarafga kelishardi. Yurak yutib "ey xudo özing asra"deya ular tarafga qadam tashladim. Ravshan akaga yaqin kelganimda meni körib bağrilariga bosib battar yeğlay boshladilar. Ularning lablari asta titrardi-ni...nilufar qizim. Yuragim adoyi tamom böldi. Tiz köchib ötirb qoldim. Közlarimdan tirqirab yosh oqardi. Ungsiz yeğlardim. Qörqganlarim böldi, u u hurliqo meni bir umrga tark etdi..;(;(;(.. Ravshan aka asta yelkamdan tutib turğazdilar. Tobutga qöl chözar ekanman qöllarim titray boshladi, lablarim past ovozda titroqda pichirlardi-nilu nilufar kechir, kechir meni kechir, iloyo joying jannatda bölsin, allox rozi bölsin sendan mendan rozi böl, kechir.... Özimni yeğidan töxtata olmasdim. Qabristonga kirib kelar ekanmiz hamon tobutdan qölimni ololmasdim. U uchun kavlanga görga yaqinlashardik. Közlarimdan oqgan yoshlar yuzlarimni yuvardi. Qani endi faryod cheksam edi. Ammo, ungsiz yeğlardim köz öngimdan u bilan ötgan ösha qisqa bölsada baxtli onlar huddi kino lenta kabi ötardi. Nima bölayotganin anglay olmasdim. Ravshan aka qölimdan tutib gör ichiga tushimni aytganda biroz özimga keldim u yerga Akmal va men tushdim. Uni tobutdan olib qölimizga asta uzatishdi. Bu holatda adoyi tamom bölgandim. Uning jasadin kötargan shu qöllarimni titroqdan qaltirar edi. Hamon ösha sözlar labimdan titroq aralash chiqardi:-meni kechir....
Qabr ichiga kirib kafanning uchlarini asta yecha boshladim yeğlardimu dimoğimga ösha muattar xid urildi. Qabr ichida mush hidi anqirdi. Söngi bosh tarafdagi boğichni yechib yuzini qiblaga qaratar ekanman:-hayr allox sendan rozi bölsin, qiyomatgacham alvido!...... Hur bölib kelding hur bölib ketmoqdasan, shu payt uning sevimli she'ri yodimga tushdi:
Esingdami, aytchi, sen tuğilgan on,
Hamma handonu, sen esa giryon.
Shunday yashaginki, ketar choğingda,
Hamma qolsin giryonu, sen borgil handon!
Ha u shu she'rdagidek yashadi ketar choğida öz tabassumi bilan barchani yeğlatib ketdi.
Hayr...
Qabr ustiga tuproq tortardik. Tuproq shunchalik mayin ediki. Bir paytlar raxmatli buvijonim:-jannati yaxshi insonlarning tuproği yengil va mayin chiqadi inshaallox degan sözlari yodimga tushidi. Bu sözlar biroz bölsada özimga tasalli böldi. Tuproqni tortib asta qabr yoniga tiz köchalab ötirdim bu vaqt imom mayit haqiga tilovat qilib duo qilayotgan edi. Özimni xech tuta olmasdim. Dod faryod chekib baqirib yeğlagim kelar, ammo qölimdan kelmas edi. Sekin asta hamma tarqay boshladi. Qabr yoniga asta tiz chökikalab ötirdim. Tilovat qilish niyatida oğiz juftladim, ammo, xech nimani bilasligim pand berdi. Shunda yonimda bir mayin yoqimli tilovat tarala boshladi. Yonimga qardim bir bola közlarida yosh bilan tilovat qilar, atrofda esa xech kim qolmagan barcha tarqab ketgan edi. Duoqilgach u bola asta yelkamdan tutib turishimga yordamlashdi.
-böldi yeğlamang bu yaxshi emas deya öz közlaridagi yoshni artib mendan uzoqlash boshladi. Ketar choğida bir bir ortiga ögirilib Nilufarning qabriga qarab qöyar. Nilufarning uyiga keldim. U yerda Ravshan aka belimga belboğ boğladilar. Hali jam Nilufarga nima bölganidan nima sababdan bu yoruğ olamni tark etganidan behabar edim. Yurak yutib sörashga botina olmas edim. Bu muthish voqeadan habar topgan ota-onam ham taziyaga kelib ketishdi. Kech kirdi barcha tarqay boshladi.
-öğlim endi siz ham uyingizga boring, ota-onangiz havotir olishmasin, ravshan aka kuyinchaklik bilan sözlardi, biroz bölsada öziga kelgani bilinib turardi,-endi nima ham qilardik xudoning irodasi ekan!
Nilufar nima sababdan vafot etganin sörash uchun oğiz juftladimu ammo, jur'atim yetmadi.
-yöq ketolmayman.
-unda yuring sizga joy tayyorlab beray damingizni oling siz ham charchadingiz!
-özingizchi?
-e bolam közlarimga uyqu kelarmikan? Özlarini zörğa yeğlab yuborishdan tutdilar.
-unda siz bilan suxbatlashib ötirsam maylim?
-dam olmaysizmi axir charchadingiz!?
-yöq...
Alla mahalgacham Ravshan aka bilan suxbatlashib ötirdik. Lekin söray olmadim özlari ham hech nima aytmadilar.
Mana bugun uchinchi kun ham poyoniga yetmoqda. Shu uch kun ham köz ochib yumguncha ötib ketdi. Ha hayot shu ekan, kim qachon ketishin bilmas ekansan. Kimdur erta kimdur esa kech. Ertasi kuni peshin mahali qabristonga yöl oldim. Qabriston oralab ösha tanish qabr yoniga kelib töxtadim. Sal nariroqda turgan uzunroq stulni olib kelib qabr yoniga qöyib ötirdim. Qölimdan kelgancha tilovat qildim.
-salom Nilufar, yaxshimisan, közlarimdan yana yosh oqa boshladi.
-yöq yöq yeğlayotganim yöq, seni soğindim judayam soğindim, bilsang edi qanchalar soğinganimni? Shu kungacham seni jonimdan ham ortiq sevdim ammo, ammo, bir marotaba bölsa ham seni sevaman deyolmadim. Özim sevishga sevdimu seni köngling haqida öylamadim. Men hudbin faqat özimni öylabman. Sening samimiy munosabatingni sevgiga yöyibman, sen menga ishongan eding, ammo, ishonchingni oqlay olmadim. Sevib qolmasligimni söragan edim, lek, lekn, nima qilay bu telba yuragim seni birinchi bor körganda devonalarcha sevib qolgan bölsa ayt nima qilay? Bu yuragim seni deb ursa ayt men nima qilay? Quloğimga qadam tovushlari eshitildi. Özmini önglab atrofga qaradim. Qabristonga bir töp bolalar va qizlar kirib kelishardi. Öquv formasidaligiga ularning Nilufarning kursdoshlari ekanligini bilish qiyin emas edi. Barchamiz qabr atrofida terilib ötirdim. Bir bola tilovat qila boshladi. Juda tanish ovoz, qaradim ösha kungi bola ekan. Uzoq tilovat qilardi. Bu oradi kelganlarning barchasini yuziga birma bir qarab chiqdim barchasining yuzida mungli qarashlar namoyon. Darhaqiqat Nilufarning ölimi barchani qayğular girdobiga tashlaganini anglash qiyin emas edi. Bu payt yana ösha törtlik yodimga tushdi. Ha u özi öylagan niyatlariga yetdi. Barchani yeğlatgan köyi özi ösha shirin tabassumi bilan bu yoruğ olamni tark etdi. Shu 18yillik umrida uni tanigan bilgan insonlarini könglidan mangu joy oldi. Duo tugam sekin asta barcha örnidan qözğaldi yigitlar bilan sörashib hayrlashdim. Oxirida ösha yigit yonimga keldi. U ham hayrlashish köyi meni bağriga bosdi. Uni qandaydur azob uqubat qiynayotganin sezdim ammo tushinmadim, uning juvudida menikidan ham köproq dard qaynardi.
-allox sabr bersin sizga. Uning ölimi