Tasodifiy hikoya: Birinchi haqiqiy sevgim
Salom dostlar man bu saytta yengiman diyomiman oldinam yozganman 3-4ta hikoyala va ancha vaqtdan so'...davomi
Salom dostlar man bu saytta yengiman diyomiman oldinam yozganman 3-4ta hikoyala va ancha vaqtdan so'...davomi
Muxabbatning achchiq tarixi(boyfrend24dan maxsus)
| Добавил: | boyfrend24 (15.05.2016 / 23:49) |
| Рейтинг: |  (0) |
| Прочтений: | 18522 |
| Комментарии: | Комментарии закрыты |
Ufff dada..shu issiqda zarilmi sizga shuncha yo'l bosib.Qishlog'imga borman dedingiz mana obkeldim!Endi o'rmonga borib nima qilasiz..Doktorlar aytdiku..
-E o'sha doktorlaring onasini palonini yebdi obormasang oborma o'zim borman!Shokir bobo jaxl bilan o'rnidan shart turmoqchi edi qariligi oyog'idan olib qoyganda..
Nosir darxol dadasining qo'lidan oldi.
-Mayli dada xozir moshinani obkelaman faqat siz qizishmang lekin sog'ligingizni o'ylasangiz bo'lardi!!
-Shokir bobo o'g'lining gapini eshitmagan olib qovog'ini uydi..
Nosir bir zumda mashinasini xovliga olib kirib 80 dan oshgan dadasini qo'ltiqlab qir bag'irlab yuqoriga o'rmon tomon ko'tarildi.Shokir bobo siyraklashib xuvillab qolgan o'rmonga boqib kayfiyati tushib ketdi.Axir bu yerlarda navqiron yoshligi o'tgan,mana kasal bilan olisha olisha yetti yil degandan so'ng qadam bosibdi bu yerga..
Moshina ortidan chang to'zon qoldirgancha o'rmonning ichkarisiga yetib keldi.Shokir bobo mashinadan tushib asosini qo'liga oldida o'g'liga sen shu yerda qol deb o'zi o'rmon biqinida joylashgan katta katta xarsang toshlar yoniga qarab ketdi.
Boboyning yodida ..bu xarsanglarni kuygan tosh deyishardi yoshligida,emishki bir yosh navqiron yigit va qiz sevishganlarni shu xarsanglar orasidagi kichkina g'orchaga qamab ustlaridan tiriklayin yoqib yuborishgan ekan podsholik davrida..Rostmi yolg'onmi Shokir bilmaydiku ammo toshlar orasida anchayin cho'kib qolgan tosh va tuproqdan xosil bo'lgan uyumni ko'rib qalbi yana bir bo larzaga keldi.
-Salom Sarvinoz..Shokir uyumga qarab salom berdi.
Bu uyum uning birinchi va yagona muxabbatining qabri ekanini yolg'iz o'zi bilardi halos.
Shokir vazmin oxangda quron tilovat qilgach beixtiyor xayollar uni yana o'tmichga chorladi..
***
Shokirni qishloqdagilar otasi kabi mergan,ovchi yoki shovvoz deb chaqirishardi..Yelkasiga qo'sh otarini ilgancha odam borishga hayiqadigan changalzordek bo'lib ketgan chegarasi cheksiz o'rmonga kirib u burchagidan bu burchagiga haftalab ko'rinmay ketardi.Onasi yolg'iz o'g'lini bu yurishidan zada bo'lgancha doim uylantiraman deb javrardi.
Shokir har safargidek onasining koyishlariga parvo qilmay to'rva xaltasiga to'rtta nonni soldida dadasidan duo olib miltiqni yelkasiga oldi..
-Siz ham bir ota bo'lib bundoq o'g'lingizni koyimaysiz-a dadasi..arazladi Xalima opa..
-Qo'ysangchi onasi uylanguncha bu yurishlar..Uylansin ko'ramiz buningni uydan quvibam ketgizolmaysan!
Esingdami senga endi uylangan paytlarim oldingdan ketolmasdim...
-E suyulmang ..
Shokir ota onasi tortishguncha allaqachon qishloqdan chiqishga ulgurgandi.
O'rmonga kirib borarkan ko'kimtir zag'chaning o'zini har tarafga chinqirib urishini ko'rib hafsalasi pir bo'ldi.
Bu o'rmon zag'chasini ovchilar chaqimchi deyishadi.Ovchilarni ko'rishi bilan bu qushcha butun o'rmon axlini ovchidan ogohlantirarkan deyishadi.
Qaysidir ovchi bu zag'chaga yo'liqdimi tamom shu kuni ovi baroridan kelmaydi..
Shokir ham avval bir ikki bor bu vaziyatni boshidan o'tqazgan!
Shokir kun choshgohga yetgandayam bironta nishon topolmadi.Asabi qo'zib o'zi uchun suv manbayi bo'lgan o'rmon ichidan qaynab turguvchi mo'jazgina buloqcha tomon yo'lini burdi.Katta katta xarsang toshlar bag'rini yorib chiqqan buloqchani hamma ham topolmasdi.
Shokir o'sha kuygan tosh yoniga yaqinlasharkan ko'ziga nimadir chalindi.Shartta yelkasidan miltig'ini tushirib o'ljani nishonga oldi.
Shokir toshlar orasida oxudek bo'lib pisinib yurgan hayvon emas odam aniqrog'i yosh qiz ekanini ko'rib xayratdan qotib qoldi.O'rmonning buncha ichkarisida odam zotini ayniqsa qiz bolani uchratishni u hayoliga ham keltirmagandi.
Shokir ovchilardek qizga sezdirmasdan yaqinlashdi.Shokir ko'zlariga ishonolmasdi dunyoda shunchalar ham go'zal xilqat bo'lishi mumkinmi?!
Egniga kiygan juldur kiyimda bo'lsin hoh bepardoz lekin bu qizni ko'rgan odamning yuragi bir hapqirmasa bo'lmasdi.Tiniq yuz qayrilma qoshlar,nozik bilaklarga monand barmoqlari bilan qo'lida igna ushlab nimanidir yamash bilan band edi qiz.
Shokir qizni qo'rqitmaslik uchun joyidan qinirlamay turdi lekin qayerdandir paydo bo'lgan palakat quyon hammasini beliga tepdi.Shundoq ovchining oldidan chiqqan quyon uni ko'rishi bilan o'takasi yorilib ini tomon qochdi.Uning shovqin suronidan qiz undan sal narida turgan yigitni ko'rib qo'rquvdan qotib qoldi.Kamiga Shokir miltiqni qizga qaratib olgan.
Shokirbqilgan ishidan uyalib miltiqnibtushirdi.
-Uzr meni kechir men atay qilmadim..
Shokir uzr so'ramoqchi edi qiz yugurib xarsanglar orasiga kirib ketdi.
U yerda kichikroq g'or borligini chiqish yo'li faqat bittaligini yaxshi bilardi Shokir shu sabab shoshilmay g'or og'ziga yaqinlashdi.
-Hey,eshitayabsanmi.?
Ichkaridan qizning qo'ng'iroqdek qo'rquv aralash ovozi keldi.
-Keting bu yerdan aka tegmang menga qo'limda pichog'im bor aytib qo'yay!!
-Sen qo'rqma senga tegmayman.Ismim Shokir,ovchiman shu yerdan o'tayotgandim seni ko'rib qoldim!!
-Mendan nima istaysiz aka?
-A hech narsa ?
-Unda keting,tinch qo'ying meni!
-Senga biron yordam kerakmasmi ey qiz jaxli chiqdi Shokirning!
U yana bir bor qizni yaqindan ko'rgisi kelayotgandi.
-Raxmat aka hech narsa kerak emas,iltimos menga yaqinlashmang!
-Hech bo'lmasa ismingni aytarsan!Shokir yalinchoq ovozda gapirdi..
-Yo'q .Qatiiy javob berdi qiz!
-Unda men g'or og'ziga o'tirib olaman mana..Toki ismingni aytmaguncha ketmayman!
-Aka iltimos hademay akam kelishi kerak meni malomatga qo'ymang!
-Uzr,hech bo'lmasa ismingizni ayting singlim!Shokir rostdanda bu begona qizga juda juda qiziqib qolgandi.Balki bir ko'rishdayoq sevib ham qolgandir.
-Ismimni aytsam ketasizmi?
-Ha!
-Sarvinoz..endi keting!
-Hayr Sarvinoz ertaga yana kelaman!
-Yo'q -yo'q iltimos..kelmang..
Shokir qizdan ayrilgisi kelmay ortiga qayrila qayrila ketdi.
Tuni bilan mijja qoqmay o'tirar ekan u qizning siymosi yodidan ko'tarilmas edi.
Tong otishi bilan oyisi tandirga yopgan issiq nondan ikki donasini olib ustiga endigina uzilgan to'g'rama somsadan to'rt beshtasini tashlab belbog'ga tugdida oyisining hay haylashiga qaramay o'rmonga chopdi.
O'sha tepalikdagi xarsangtoshlar oldiga yaqin qolarkan qiz g'orcjadan sal uzoqroqda ekanligini ko'rib ozgina extiyotkorlik bilan yaqinlashdi.Qiz oppoq uzun ko'ylakda tim qora sochlarini bellarigacha yoyib parilardek bo'lib o'rmonga mahzun termulgancha xomush o'tirardi..
-Assalom Sarvinozxon..oxistagina salom berdi Shokir..
-Siz..qiz cho'chib o'rnidan turdida g'orchaga chopmoqqa chog'landi!
-Shoshmang ,shoshmang meni sizga g'arazligim yo'q ..
-Nega keldiz,kecha kelmang degandimku yig'lamsirab iltijo bilan boqdi qiz!
-Uzr Sarvinoz lekin sizni ko'rmasam bo'lmasdi.
U Shokirga yig'lamoqdan beri qarab turardi.
Shokir o'ng'aysizlanib qo'lidagi tugunni qizga uzatdi.
-Nima bu orqaga tisraldi qiz.
-Qo'rqmang issiq non va somsa oyim yopganlar hozirgina tandirdan chiqdi issig'ida yeb oling.
-N-n-nega menga raxmdillik qilayabsiz..?
-Bilmadim,lekin siz mendan bir narsani o'g'irladingiz!
-Nimani?!!!qiz hayron bo'lib so'radi!!
-Adashmasam qalbimni!
Qiz kiprik qoqmay
-E o'sha doktorlaring onasini palonini yebdi obormasang oborma o'zim borman!Shokir bobo jaxl bilan o'rnidan shart turmoqchi edi qariligi oyog'idan olib qoyganda..
Nosir darxol dadasining qo'lidan oldi.
-Mayli dada xozir moshinani obkelaman faqat siz qizishmang lekin sog'ligingizni o'ylasangiz bo'lardi!!
-Shokir bobo o'g'lining gapini eshitmagan olib qovog'ini uydi..
Nosir bir zumda mashinasini xovliga olib kirib 80 dan oshgan dadasini qo'ltiqlab qir bag'irlab yuqoriga o'rmon tomon ko'tarildi.Shokir bobo siyraklashib xuvillab qolgan o'rmonga boqib kayfiyati tushib ketdi.Axir bu yerlarda navqiron yoshligi o'tgan,mana kasal bilan olisha olisha yetti yil degandan so'ng qadam bosibdi bu yerga..
Moshina ortidan chang to'zon qoldirgancha o'rmonning ichkarisiga yetib keldi.Shokir bobo mashinadan tushib asosini qo'liga oldida o'g'liga sen shu yerda qol deb o'zi o'rmon biqinida joylashgan katta katta xarsang toshlar yoniga qarab ketdi.
Boboyning yodida ..bu xarsanglarni kuygan tosh deyishardi yoshligida,emishki bir yosh navqiron yigit va qiz sevishganlarni shu xarsanglar orasidagi kichkina g'orchaga qamab ustlaridan tiriklayin yoqib yuborishgan ekan podsholik davrida..Rostmi yolg'onmi Shokir bilmaydiku ammo toshlar orasida anchayin cho'kib qolgan tosh va tuproqdan xosil bo'lgan uyumni ko'rib qalbi yana bir bo larzaga keldi.
-Salom Sarvinoz..Shokir uyumga qarab salom berdi.
Bu uyum uning birinchi va yagona muxabbatining qabri ekanini yolg'iz o'zi bilardi halos.
Shokir vazmin oxangda quron tilovat qilgach beixtiyor xayollar uni yana o'tmichga chorladi..
***
Shokirni qishloqdagilar otasi kabi mergan,ovchi yoki shovvoz deb chaqirishardi..Yelkasiga qo'sh otarini ilgancha odam borishga hayiqadigan changalzordek bo'lib ketgan chegarasi cheksiz o'rmonga kirib u burchagidan bu burchagiga haftalab ko'rinmay ketardi.Onasi yolg'iz o'g'lini bu yurishidan zada bo'lgancha doim uylantiraman deb javrardi.
Shokir har safargidek onasining koyishlariga parvo qilmay to'rva xaltasiga to'rtta nonni soldida dadasidan duo olib miltiqni yelkasiga oldi..
-Siz ham bir ota bo'lib bundoq o'g'lingizni koyimaysiz-a dadasi..arazladi Xalima opa..
-Qo'ysangchi onasi uylanguncha bu yurishlar..Uylansin ko'ramiz buningni uydan quvibam ketgizolmaysan!
Esingdami senga endi uylangan paytlarim oldingdan ketolmasdim...
-E suyulmang ..
Shokir ota onasi tortishguncha allaqachon qishloqdan chiqishga ulgurgandi.
O'rmonga kirib borarkan ko'kimtir zag'chaning o'zini har tarafga chinqirib urishini ko'rib hafsalasi pir bo'ldi.
Bu o'rmon zag'chasini ovchilar chaqimchi deyishadi.Ovchilarni ko'rishi bilan bu qushcha butun o'rmon axlini ovchidan ogohlantirarkan deyishadi.
Qaysidir ovchi bu zag'chaga yo'liqdimi tamom shu kuni ovi baroridan kelmaydi..
Shokir ham avval bir ikki bor bu vaziyatni boshidan o'tqazgan!
Shokir kun choshgohga yetgandayam bironta nishon topolmadi.Asabi qo'zib o'zi uchun suv manbayi bo'lgan o'rmon ichidan qaynab turguvchi mo'jazgina buloqcha tomon yo'lini burdi.Katta katta xarsang toshlar bag'rini yorib chiqqan buloqchani hamma ham topolmasdi.
Shokir o'sha kuygan tosh yoniga yaqinlasharkan ko'ziga nimadir chalindi.Shartta yelkasidan miltig'ini tushirib o'ljani nishonga oldi.
Shokir toshlar orasida oxudek bo'lib pisinib yurgan hayvon emas odam aniqrog'i yosh qiz ekanini ko'rib xayratdan qotib qoldi.O'rmonning buncha ichkarisida odam zotini ayniqsa qiz bolani uchratishni u hayoliga ham keltirmagandi.
Shokir ovchilardek qizga sezdirmasdan yaqinlashdi.Shokir ko'zlariga ishonolmasdi dunyoda shunchalar ham go'zal xilqat bo'lishi mumkinmi?!
Egniga kiygan juldur kiyimda bo'lsin hoh bepardoz lekin bu qizni ko'rgan odamning yuragi bir hapqirmasa bo'lmasdi.Tiniq yuz qayrilma qoshlar,nozik bilaklarga monand barmoqlari bilan qo'lida igna ushlab nimanidir yamash bilan band edi qiz.
Shokir qizni qo'rqitmaslik uchun joyidan qinirlamay turdi lekin qayerdandir paydo bo'lgan palakat quyon hammasini beliga tepdi.Shundoq ovchining oldidan chiqqan quyon uni ko'rishi bilan o'takasi yorilib ini tomon qochdi.Uning shovqin suronidan qiz undan sal narida turgan yigitni ko'rib qo'rquvdan qotib qoldi.Kamiga Shokir miltiqni qizga qaratib olgan.
Shokirbqilgan ishidan uyalib miltiqnibtushirdi.
-Uzr meni kechir men atay qilmadim..
Shokir uzr so'ramoqchi edi qiz yugurib xarsanglar orasiga kirib ketdi.
U yerda kichikroq g'or borligini chiqish yo'li faqat bittaligini yaxshi bilardi Shokir shu sabab shoshilmay g'or og'ziga yaqinlashdi.
-Hey,eshitayabsanmi.?
Ichkaridan qizning qo'ng'iroqdek qo'rquv aralash ovozi keldi.
-Keting bu yerdan aka tegmang menga qo'limda pichog'im bor aytib qo'yay!!
-Sen qo'rqma senga tegmayman.Ismim Shokir,ovchiman shu yerdan o'tayotgandim seni ko'rib qoldim!!
-Mendan nima istaysiz aka?
-A hech narsa ?
-Unda keting,tinch qo'ying meni!
-Senga biron yordam kerakmasmi ey qiz jaxli chiqdi Shokirning!
U yana bir bor qizni yaqindan ko'rgisi kelayotgandi.
-Raxmat aka hech narsa kerak emas,iltimos menga yaqinlashmang!
-Hech bo'lmasa ismingni aytarsan!Shokir yalinchoq ovozda gapirdi..
-Yo'q .Qatiiy javob berdi qiz!
-Unda men g'or og'ziga o'tirib olaman mana..Toki ismingni aytmaguncha ketmayman!
-Aka iltimos hademay akam kelishi kerak meni malomatga qo'ymang!
-Uzr,hech bo'lmasa ismingizni ayting singlim!Shokir rostdanda bu begona qizga juda juda qiziqib qolgandi.Balki bir ko'rishdayoq sevib ham qolgandir.
-Ismimni aytsam ketasizmi?
-Ha!
-Sarvinoz..endi keting!
-Hayr Sarvinoz ertaga yana kelaman!
-Yo'q -yo'q iltimos..kelmang..
Shokir qizdan ayrilgisi kelmay ortiga qayrila qayrila ketdi.
Tuni bilan mijja qoqmay o'tirar ekan u qizning siymosi yodidan ko'tarilmas edi.
Tong otishi bilan oyisi tandirga yopgan issiq nondan ikki donasini olib ustiga endigina uzilgan to'g'rama somsadan to'rt beshtasini tashlab belbog'ga tugdida oyisining hay haylashiga qaramay o'rmonga chopdi.
O'sha tepalikdagi xarsangtoshlar oldiga yaqin qolarkan qiz g'orcjadan sal uzoqroqda ekanligini ko'rib ozgina extiyotkorlik bilan yaqinlashdi.Qiz oppoq uzun ko'ylakda tim qora sochlarini bellarigacha yoyib parilardek bo'lib o'rmonga mahzun termulgancha xomush o'tirardi..
-Assalom Sarvinozxon..oxistagina salom berdi Shokir..
-Siz..qiz cho'chib o'rnidan turdida g'orchaga chopmoqqa chog'landi!
-Shoshmang ,shoshmang meni sizga g'arazligim yo'q ..
-Nega keldiz,kecha kelmang degandimku yig'lamsirab iltijo bilan boqdi qiz!
-Uzr Sarvinoz lekin sizni ko'rmasam bo'lmasdi.
U Shokirga yig'lamoqdan beri qarab turardi.
Shokir o'ng'aysizlanib qo'lidagi tugunni qizga uzatdi.
-Nima bu orqaga tisraldi qiz.
-Qo'rqmang issiq non va somsa oyim yopganlar hozirgina tandirdan chiqdi issig'ida yeb oling.
-N-n-nega menga raxmdillik qilayabsiz..?
-Bilmadim,lekin siz mendan bir narsani o'g'irladingiz!
-Nimani?!!!qiz hayron bo'lib so'radi!!
-Adashmasam qalbimni!
Qiz kiprik qoqmay
Saytdagi barcha turdagi materiallar 18+ yoshdagilar va undan kattalar uchun mo'ljallangan !
Bizni Ijtimoiy tarmoqlarda ulashing!