Tasodifiy hikoya: birinchi marta.
mani ygitim boridi u rasaaa chiroylidiiii maktabda hamma talashardi. maktabam bitti o'qwga krdik u b...davomi

ko'zi jiqqa nam edi!
-Sarvi..Sarvi..
Uning oldiga asta yaqnlashdim.
Meni ko'rishi bilan ko'zidagi yoshlarini aytib menga jilmayib boqishga harakat qildi.
Men unga yaqinroq masofada o'tirdim.Qiz bu safar indamadi.
-Nima bo'ldi Sarvi..nega yig'layabsan!
-Kecha akam keldi..ukalarimni ota onamni sog'indim..
-Hammasi yaxshi bo'lad dedim uni yupatish uchu..
-Akam boshqa kelmas ekan..
Men Sarvinozning biron oilaviy muammoga uchraganiga amin bo'la boshladim..
-Sarvi senga bir gapim bor dedim unga..
U hamon o'sha olis olislarga mahzun tikilib turardi..-Qanday..
-Meni yaxshi ko'rasanmi!?
U menga birdan ko'zlarini katta katta ochgancha termulib qoldi..
-Meni yaxshi ko'rasana Sarvi..?
Savolni takrorladim..
U qizarib boshini egib oldi.
-Qiz bolaga ham shunaqa savol berasizmi betamiz dedi quvonganini yashirolmay jilmayib..
Men yanada dadillanib asta u tomon surildim..
-Agar hohlasang biznikiga yur oyimga sen haqingda aytdim.Ular rozilar ..To'y qilamiz odamlarga o'xshab ..senam baxtli bo'lishga haqqing bor..
-Meni..men..meni haqqim qolmagan..iltimos o'zingizni ham meni ham qiynamang..Sizga raxmat menga shunchalar mehribonchilik qildingiz..
Biz balki boshqa xayotda baxtli bo'larmiz!!
-Nega..dedim alam bilan ..
U javob bermay ko'ziga yana yosh olib labini qattiq tishladi..
Men uning sutdek tiniq yuziga termulib asta yuziga kaftimni bosdim.
U esa to'k urgan odamdek sapchib tushib mendan ikki uch qadam nariga chekindi..
-Menga tegmang degandimku..qichqirdi qiz..
Mening ham alamim kelib ketdi..
-Axir qachongacha maxovlardek yashirnib yashamoqchisan..Nega ikkimiz baxtli bo'lolmasligimiz kerak ekan ayt nega nega nega...??
Qizchqrdim men ham.
Sarvinoz menga qarab yum yum yig'lardi..u zo'rg'a nafasini rostlab oldi..
-M-mayli ertaga keling men bugun tayyor emasman..
Uning javobidan osmonga sakrab yubordim.
-Seni sevaman sevaman Sarvinoz qichqirdim..
U bilan xayrlashib uyga onamni yoniga yugurdim.Bu haqida ularga ertaroq aytgim kelardi..



Tuni bilan Sarvinoz bilan baxtli kelajagimiz haqida hayol surdim.
Bugun unga qattiqroq gapirib yuborganindan ko'nglim hijil edi.Ertaga tongdayoq undan kechirim so'rayman deb ahd qildim.
Shoshilgancha Kuygan tosh yoniga kelarkanman Saevinoz deb chaqira boshladim..
U..u negadir javob bermasdi.Qadamimdan sezib peshvoz chiqadigan qiz negadir javob bermasdi..
Hayron bo'lib biron yoqqa ketgan bo'lsa ko'rinar deb eng baland harsang ustiga chiqib atrofga qarab to'satdan pastga qarb o'kirib yubordim.Pastda muhabbatim ko'nglim egasi toshlarga bosh qoygancha alvon rangga belanib yotard. ..
Pastga sakrab tushdim.Sho'rlikning ko'zlari mahzun holicha ochilib qolgandi.Uni qo'lida kichkina varoqchada maktub bor edi..
Uni qaltiroq qo'lim bilan olib o'qiy boshladim..


Shokir aka ..kecha bir savol berdingiza meni yaxshi ko'rasanmi deb?
Ha sizni yaxshi ko'raman,jonimdan ham ortiq yaxshi ko'raman!
Siz mening birinchi va so'ngi muhabbatim bo'lib qolasiz!Taqdir ikimizga bu umrimizda birga bo'lishni ravo ko'rmagan ekan.Balki o'zga hayotda birga bo'larmiz..Meni kechiring sizni sevuvchi ilojsiz qiz...
Men o'kirb yig'lab yubordim nega nega nima uchun???Javobsiz savollar qiynar edi yurak bag'rimni!
Qizning qo'ltig'i orasidan bir parcha oq mato chiqib qolgandi..
Men asta u matoni tortib ko'rdim.Balki men uchun biron narsa deb..
Oldimu qizni qanchalar qiynalaganini men uni qanchalar qiynaganimni bildim.Taqdirga la'natlar o'qib yig'ladim umrimda bironchi bor yerni mushtlab mushtlab yig'ladim.
Mening sevganim yagonam rostdan ham moxovga chalingan ekan..
Shuncha kundan beri mendan o'zini olib qochishi o'zi uchun emas men uchun ekan..
Ko'zimda yosh bilan sevganimni shu yerga toshlar bilan ko'mdim..


Oradan yillar o'tdiki Shokir har yili Sarvinozni uchratgan kuni qabrni ziyirat qilishni kanda qilmadi har safar kelganda uni quvontirgan o'sha oq atirgullardan bir shoda olib kelardi.
Mana u ham qarib kasallik bilan kurashib yetti yil deganda qabrni ziyorat qilishga kelibdi.

-Meni kechir Sarvinoz dedi Shokir chol ko'zidan yoshi dumalab qabr boshiga belbog'i orasidan bir dona atirgulni qo'yib zo'r bazo'r o'rnidan turdi.
Ortga qaytar ekan qayta qayta go'yo Sarvinoz unga qo'l siltab turgandek tuyulardi unga.
Nosir ilon izi yo'lidan ortga qaytarkan dadasining jim bo'lib qolganida xavotir oldi.
-Dada dada..bir ikki baland ovozda gapirgach ham indamagach mashinani ilkis to'xtatdi.
Chochib ketgan Shokir chol kozini ochib ogliga qovogini soldi.
-Nega bunaqa qopol haydaysan.
-Dada siz oziz javob bermaganizdan keyin nima qilay.
-Hursand bolma hali olganim yoq deb yana kozini yumgancha hayollarga chomdi chol..