Tasodifiy hikoya: bir dustimiz hikoyasi uzqizda
lichkaga kelgan xat ismlarni aytshmi xoxlamadilar aytishlaricha ozlarni xayotida bolgan ekan.real xi...davomi

Robinzon Kruzo... Davomi... (turnir uchun)

Добавил:	Egoiste (25.05.2016 / 04:55)
Рейтинг:	(0)
Прочтений:	21760
Комментарии:	Комментарии закрыты

-MAJNUN- vs Egoiste

Ξ Ξ Ξ Ξ Ξ

Quyosh nurlari va muzdek suv, sahardan uyg'onishimga sababchi böldi. Közlarimni ochsam, suv chaylagacha kötarilgan, chayladan besh-olti qadam oldindagi devorlar kömilib qolgandi. Kechagi qilg'ilik va Jumagul esimga tushib, chaylaga yugurdim. Chayla ichi böm-bösh, faqatgina kechagi töshak sifatidagi teri, qumda tangadek qon bilan yastanib yotardi. Tashqarini sinchiklab tekshirdim. Jumagul chamasi yuz qadamlar narida, qum ustida ötirgan ekan. Uni yoniga shoshdim. U oyoqlarini bukib, dengiz tölqinlarini tomosha qilib ötirardi. Har tölqin kelganida, uning oyoqlariga tegar, u esa dengiz havosidan chuqur-chuqur nafas olardi.
-U yerda ötirma! Shamollab qolasan axir!
Menga parvo ham qilmadi. Pinagini buzmasdan, tög'riga qarab ötiraverardi. Yoniga bordim. Biroz tepasida unga termulib, turg'azish uchun qölimni chözdim. Qölimni siltab, özi örnidan turib ketdi. Chayla tomon hayol surib jim ketardi. Ortidan qolmasdan, uni kuzatib bordim. Qiliqlaridan, holatidan mendan ranjiganligi körinib turardi. Öz-özimga savol berishni boshladim. "Nega bunday qildim?". Kechagi hayotim ham yomon emasdiku! U bilan kulishib, gaplashib vaqtimni chog' ötkazayotgandimku! Mayli! Ötgan ish ötib böldi. Afsusdan foyda yöq. Bu orolda afsuslanadigan ishlar köp sodir bölar ekan. Balki, vaqt kerakdir. "Hamma chiroyli narsalar, chiroyli sabr ortidan keladi" deyishadiku. Menimcha uni yolg'iz qoldirganim ma'qul. Nonushta ham qilmay, kema yasayotgan joyimga yöl oldim. Bu joy chaylamizdan uzoqroqda joylashgandi. Chayla orolning bu chetida bölsa, kema yasalayotgan joy, narigi chetida joylashgan edi. Kemani tayyor holda körsatib, Jumagulni xursand qilmoqchi edim. Tög'rirog'i kema emas, kemacha. Shuning uchun unga aytmay, uzoqroqqa joylashgandim. Kemacha uchun tayyorlangan narsalar yoniga yetib keldim. Endi esa nima qilarimni bilmasdim. Qölim ishga bormas edi. Hayollarim tinchlik bermasdi. Ora-orada bir hörsinib qöyardim. "U nima qilayotgan ekan?". Kechgacha shunday vaqt ötkazdim. Qosh qorayishi boshlanganda, chaylaga qaytdim. U olov oldida, oyoqlarini bukib, tizzalariga boshini qöyib ötirar edi. Meni payqab, bir qarab qöydiyu, yana tizzasiga boshini qöydi. Men indamasdan chaylamga kirib ketdim. Har qanday söz, savol ortiqcha ortiqchaligini anglab bölgandim. Chaylada u yoqqa ögirildim, bu yoqqa ögirildim, baribir uyqum kelmadi. Yarim kechagacha uyg'oq yotdim. Örnimdan turib tashqariga qarasam, olov öchgan, u allaqachon kirib ketgan ekan. Biroz hayol surib, arang uyquga ketdim.
Erta tongda gösht hidi ila uyg'ondim. Tursam, Jumagul uzoqroqda nimadur qilmoqda, bu yerda esa tayyor nonushta. Uni paqqos tushurib, tög'ri kema yoniga otlandim. Bugun ham kunim shu yerda ötdi. Kechqurun chaylaga qaytdim. Bir nimalarni hayol surib, yarim kechasi uhladim...
Kunlarim shu zaylda ötaverdi. Huddi har kuni, bir lenta aylanayotgandek edi. Bir kun. Ikki kun. Uch kun. ... Yetti kun. Naq yetti kun ötdi oradan, hali ham ösha ahvol. U menga shu kunlar ichida bir og'iz söz ham aytmadi. Na yonimda ötirardi, na oldingidek jilmayib qöyardi. Jumagulsiz hayotim juda ham zerikarli tusga kirgandi. Mana bugun ham ösha ahvol. Örmonda tentirab kun ötkazdim. Alamimni tabiatdan oldim. Kech bölgach, har doimgidek - chaylaga. Jumagul ötin terib kelayotgan ekan. Olov yoniga kelib ötirdi. Ötinlarni taxlay boshladi. Men uni qarshisiga ötirdim.
-Jumagul! -u qölidagi, hali qöyib ulgurmagan ötinni ushlagancha töxtab qoldi. -Bu yerlardan ketishni istaysanmi?
Bu savolimdan söng, menga ma'noli qarab turdi. Bu nigohlarni, mana yetti kundan beri kutayotgan edim. U menga uzoq termuldi. Qarashlarida qandaydir jumboq bor edi. Olovda yaltirayotgan yuzi yoniga, bir qarich keladigan zulfi tushib turar edi. U zulfi va oldinga tushgan sochlarini yig'ishtirib, birdaniga turib ketdi. Chaylasiga kirib ketgunicha ortidan kuzatib turdim. U uyquga shoshilayotganday, chaylasiga tez kirib ketdi. Men esa, tezak va qipiqdan tayyorlangan mash'alamni yoqib, chaylamga olib kirib ketdim. Olov yorig'ida shimimni yamar edim. Köylagim tagidan ip olib, shimimga tikardim. Juzel "kerak böladi" deb solib yuborgan, tirnoq olgich va igna anchagina yordam berayotgandi. Ignani olov yorug'iga yaqinlashtirib, ipni ötkazyotgandim, qöllarim tösib turgan chayla eshigi oldida, Jumagulga közim tushdi. U menga boyagi olov yonida termulganday termular, qöllarini bir-biriga tekkizib, barmoqlarini öynardi. Hayron bölib unga qarab turdim. Endi "kel" deb gapirmoqchi edim. Shartta chayla ichiga kirib, menga tashlanib qoldi. Oldingidek uradi deb öylagan edim. Aksincha, yuz-közlarimdan öpa ketdi. U tizzalarini yerga tekkizib, boshini menga quyi qilib, tinmay yuzimdan öpar edi. Kutilmagan yoqimli holatdan shubhasiz xursand böldim. Hayolimdagi mingta tashvish, bir zumda chiqib ketganday böldi. Uning öpichlariga javob qaytara boshladim. Yuzlaridan öpib, ishgan joylaridan söra boshladim. Burnini uchidan tortib, peshonasigacha öpib chiqdim. Yuzimga tegayotgan sochlarini yig'ishtirib, quloqlari tagidan öpardim. Unga ham bu yoqib, mening ham quloqlarim tagidan öpa boshladi. Böyinlarimga tushib öpardi. Men ham jim turmay, labim duch kelgan tomonidan bösalar olar edim. Lablarimiz ölchamiga qarab, ikkovimizdan ham, "chalp-chulp" ovozlari chiqardi. Qöllarimdagi shim va ignalarni uloqtirib, uning belidan quchib oldim. Erektsiya ham yuqori tezlikda boshlangandi. Belidan ohista ushlab pastga bosa boshladim. U ham sekinlik bilan belini pastlatardi. Shimim yechilgani bois, ich kiyim tagidan asbob kötarilib turardi. Uni beli pastlashib, oldi qismi asbobimga kiyim ustidan tegdi. Tegishi bilanoq, Jumagul belini yana yuqori qildi. U huddi, issiq narsaga ötirgan odamdek keskin harakat qilgandi. Demak, u buni hozircha hohlamaydi. Lablarini uzmagan holda, oyoqlarini öng tomonimga oldi. U avaylabgina yonimga yotib oldi. Ozgina yonga surilib, tagimdagi teridan, unga ham joy berdim. Biz endi er-xotinlardek yonma-yon öpishib yotar edik. Uning közlari yumiq, ora-orada bir lahzaga ochib qöyardi. Ohistalik bilan qöllarini men tarafga oldi. Bir qöli ustimda bölsa, bir qöli yonimda edi. Lablari va iyaklaridan bösalarni tindirmasdan, qöllarimni pastroqqa yubordim. Haaa, mana ösha kökraklar. Tarang va dum-dumaloq, sörg'ichlari yaqqol sezilib turardi. Bu kökraklarni hozircha qölim bilan his qilayotgan edim. Közlarim ularni körish ishtiyoqida yonayotgan edi. Qölimni sal tushurib, kindik atroflaridan siladim. Yonboshlab yotib, ikkinchi qölimni ham ichkariga tiqdim. Bir qölim bilan kökraklarni, bir qölim bilan esa, kökrak ostilarini silardim. Shundan ham könglim tölmay, kökraklardan birini qattiq ushladim. Shu asnoda eza boshladim. Ikkinchi qölim bilan, bellar, kindik atroflari, kökrak ostilarini silardim. Ora-orada qölim qichib, chimdib ham olardim. Bu qiliqlarim öz samarasini berib, yonimdagi parivash hansiray boshladi. Bu hansirashmi, kuchli nafasmi, farqiga borolmasdim. Uni endi holati özgardi. Qöllarini ham qimirlata boshladi. Tinmay erkalayotgan qölimni, qöllari bilan ushlab, goh yanada bosar, goh