Tasodifiy hikoya: Mitti odnoklassniki guruhidan ehtiros (davomi)
Anvar shunda hayotim yonimdaligingdan xursanman didi oywa ham kuzi quvonchga tulib man sizikimanu qa...davomi

ishni barbod qildi. Erinibgina go'shakni ko'tararkanman yana o'sha dag'al, qo'rqinchli, o'ziga bo'ysundiruvchi ovoz pinagimni uchirdi.
-Farhod aka?!
-Ha Bekzodjon menman. bezovta qilmadimmi?
-Yo'g'e, nega bezovta qilarkansiz.
-Sizga kunduzi aytgan masalam bo'yicha qo'ng'iroq qilayotgandim! Narsalaringizni taxlang, erta Amerikaga uchasiz! Biroz sukunat saqlab qolganim Farhod akaga yoqmadi shekilli ovozini o'zgartirgan holda davom etdi.
-Alo meni eshityapsizmi Bekzod?
-Ha ha eshitayapman gapiravering.
-Hammasi tushunarli bo'ldi deb o'ylayman! ertaga ertalab soat 4 da samalyot uchadi, siz 3 da kompaniyaga kelib turing! chiptani shu yerdan olasiz.
-Xo'p bo'ladi.
Durdonani og'ushiga qaytarkanman u xavotir bilan mendan so'radi:
-Tinchlikmi? nega qo'ng'iroq qilibdi?
-Ertaga soat 4 da ucharkanman.
-Rostdanmi?
-Ha! hali safar uchun tayyorgarlik ko'rishim kerak.
Biroz ko'nglim g'ashlangandek bo'ldiyu, ro'paramda chiqillab turgan soat millarini qorong'uda 23:05 atrofida ekanligini zo'rg'a angladim. Soat 23 bo'lsa, ko'pi bilan uch soat vaqtim qoldi...
Dilxiralikni ko'nglimdan uloqtirib tashlashga harakat qilib, Durdonani xursand qilishda davom etdim...
Bo'salar yomg'iri hamon davom etarkan, qo'llarimni uning yuzidan silagancha, yumshoq va silliq xalat bo'ylab pastga harakatlantira boshladim. Qo'lim Durdonaning 2 razmerli ko'kraklarini xis qilib , ularni erkalashga tushdi. Niyatimni tushungan Durdona esa pushti rang xalatini ipidan tortgancha, yalong'och tanasini mening ixtiyorimga topshirdi. Oppoq... yumshoq... silliq va uncha katta bo'lmagan ko'kraklariga o'zgacha ko'rk bag'ishlab turgan shokolad rang so'rg'ichlari ehtiroslarimga yanada ehtiros qo'shdi desam mubolag'a bo'lmaydi. Ko'kraklariga tilim bilan oro berib ularni so'rarkanman, Durdona nozik qo'llari bilan mening baquvvat tanamni silab siypalashda davom etardi. Asta sekinlik bilan pastlay boshladim... kindiklari atrofini oxista o'pib uning qitig'ini keltirdim shekilli, boshimni biroz itarkan kishi bo'ldiyu ortiq qarshilik ko'rsatmadi. Bo'ldi bundan pastini endi barmoqlarimga qo'yib beray...
Atrofi qizg'ish pushti rang, tuklari tozalangan klitori, bir ko'rishda har qanday kishini o'ziga mahliyo qilishi tayin! O'rtancha barmog'im bilan uning amini atrofini qitiqlar ekanman, shu daqiqalargacha hissiyotlarini jilovlab kelayotgan bu ayolni, ehtiroslari yengdi! Undan taralayotgan yoqimli, insonni gangitib qo'yuvchi nafis hid, ehtirosli ovozlari bilan birga qo'shilib meni sarmast qilib qo'ydi. Ikki qo'li bilan prastinani g'ijimlagancha bo'ynini orqaga cho'zib yotgan Durdonadan chiqayotgan har xil ovozlar xonani tutib ketdi:
-Immmmm... aaahhhh... qiynamang Bekzod akaaaaa...mmm...
To'g'risi biroz vaqt o'tgach o'zim ham bu harakatlardan zerikdim. Oyoqlarini ikki tarafga yoyarkanman unga yanada yaqinlashib, anchadan beri jangga tayyor turgan, toshdek qotib qolgan asbobimni uning amiga tiqa boshladim. Yuqoridagi harakatlardan so'ng namlangan Durdonaning amiga asbobim hech bir qiyinchiliksiz kirib chiqardi. Ami tor ammo juda silliq va yumshoq... Bunday lazzatdan ko'zlarimni ocholmasdim. Ochgan taqdirimda ham baribir yumilib ketayabdi...
Faqat o'zimga emas, balki Durdonaga ham cheksiz lazzat bag'ishlayotganimni, uning mayin, ammo juda ehtirosli ovozlaridan bilish qiyin emasdi...
Harakatlarim asta sekin poyoniga yetar ekan, asbobimning uchiga go'yo qizigan temir bosilgandek bo'ldiyu, ichidan qaynab turgan vulqon tashqariga otildi. Hansirab yotib qoldim. Shundan so'ng ikkalamiz ham biroz nafas rostlagach birga dushga kirib ketdik. Qolgan 3 soat vaqtimni esa safarga tayyorgarlik uchun sarfladim...

O'g'lim Azizbekning xonasiga kirar ekanman, orom olib uxlayotgan bolakayning yaqiniga borib peshonasidan o'pdimda xonadan qaytib chiqdim. Chemadanni surib darvozadan chiqayotganimda Durdonaga yuzlandim:
-Ko'rishuncha jonim! deya yanog'idan o'pib qo'ydim. Durdona jilmaygancha qo'l siltar ekan, unga uzoq vaqt tikilib qolganimni, chaqirtirgan taksiyim ikki uch marta signal chalganda sezdim. Mashinaga o'tirarkanman, unga qarata qo'llarimni sekin siltab qo'ydimda, kompaniyaga yo'l oldim.
U yerdan chipta va harajatlar uchun pulni olganimdan so'ng, areportga ravona bo'ldim... uchishgacha roppa rosa 1 soat vaqt qolgan. Rasmiyatchiliklardan o'tib hammasini tugatganimdan keyin samalyotga chiqaverishda zina yuqorisida turgan styuardessa ko'zimga juda tanish ko'rindi. Ha bu men o'ylagan sinfdoshim Shahlo edi nazarimda, ikki tomchi suvdek o'xshash. Tezlik bilan zinadan ko'tarilar ekanman, Shahlo! deya kulib unga yaqinlasha boshladim.
-Shahlo senmisan?! hayratlandim. Styuardessa esa menga qarab ajoyib tabassum bilan yo'q degan ma'noda bosh qimtib qo'ydi.
-Uzr bir tanishimga o'xshatdim! aybimdan hijolat bo'lib o'zimni oqlashga urindim. Qiz esa hamon o'sha tabassum bilan, menga qarab turardi. Uyatdan ikki yuzim qizarib ketganini betim qattiq qizib ketganidan sezdim. Ichkariga kirib o'z o'rnimni egallar ekanman, boshqa bir xushsurat styuardessa yonida bir, o'rta yashar ayol bilan kelib dedi:
-Kechirasiz ! adashib bu kishining joylariga o'tirib olibsiz!
-Nima? savol nazari bilan hayratlanib so'radim. Ammo mana 99 o'rinku?! deya chiptani ko'rsatdim.
-Uzr janob! chiptani chappa ushlab olibsiz! sizni o'rninggiz 66... styuardessa va haligi ayol menga beg'araz tabassum bilan o'sha turushda qarab turishardi. Ne ko'z bilan ko'rayki haqiqatdan ham chiptani teskari ushlab yurgan ekanman.(( Kechasi mijja qoqmay tayyorlanib chiqqanim sababmi, o'zim ham bilmayman. Hijolat bo'lgancha ikkalasidan ham uzr so'rab, joyimga o'tdim. Ammo bir tarafi yaxshi bo'ldi, sababi bu joy shundoqqina deraza yonida ekan. Telefonimni o'chirdimda, kamarlarni ogohlantirishmasdan avval taqib olib biroz mizg'ish ilinjida uyquga ketdim...
Ayni uyqum avj olgan vaqtda styuardessaning turtkilashidan o'zimga keldim.
-Yetib keldik janob!
-Nima yetib keldik?! uyqusiragancha so'radim va ovga chiqqan mushuk kabi boshimni cho'zib uyoq buyoqqa nazar soldim. Yo'lovchilarning 2/3 qismi bortni tark etgan. Shosha pusha o'rnimdan turdimda yuqoridagi bo'lmachadan ryukzakimni olib yelkamga ilgancha tashqariga chiqdim. Tashqariga chiqqan zahotim okean shamoli yuzimga urildi, osmonda bulutlar yo'q, ammo huddi o'zimizda yozda qanday bo'lsa shunday g'ubor. Atrofga yuqoridan turib sinchiklab nazar soldim. Katta shahar... juda katta... Naqd Nyu Yorkka tushibmiz o'ziyam. Pastga tushib terminalga kirib bordim. U yerda ham rasmiy ishlarni bitirib, terminalning AQShga chiqish eshigiga yaqinlashganimda baland bo'yli, pushti rang yubkasi tizzasidan bir necha sm baland, qizil hilpirab turuvchi koftasi ichidan oq byustgalteri g'ira shira bilinib turgan va bu o'zgacha ko'rk bag'ishlagan, sarg'ish rangiga jigarrang sochlari yarashib turgan, moviy ko'zli, chamasi 29 yosh atrofidagi ayol menga yaqinlashdi va inglizchalab dedi:
-Kechirasiz! Janob Bekzod sizmisiz? Men unga biroz tikilib turdimda:
-Ha!
-Ismim Laura! qo'l uzatdi u...
--------------------------------------
-Keling marhamat kiravering