Tasodifiy hikoya: Qalbinga quloq sol. 4-qism
Qurilish tresti unga yotoqxonadan joy berdi. Xullas, yigit kishining boshiga baxt qushi qo'nmay iloj...davomi

quti, endilikda bir zumda ochilganiga hamma hayron edi.
-Demak, yozuvdagilar rost ekanda a?!
-Shunaqaga öxshaydi, -Emma hayrat bilan qutiga boqib turardi.
Stiv qutini oxirigacha ochib, stol ustiga qöydi. Tört döst quti atrofiga bosh suqib yig'ilishdi.
-Qaranglar! Yana yozuvlar! JU-MAN-JI! Jumanji? Bu nima degani? -Emmaning savoli javobsiz qolib, bor e'tibor quti chetidagi sözlarga qaratildi.
Quti chetida, bosma lotin harfi bilan yozilgan sözlar hoshiyasi joylashgan ekan.
-Buni öqichi Emma!
-Hop! "JUMANJI O'YINIGA MARHAMAT! TOSHLARDAN VA PIYODALARDAN FOYDALANING!"
-Ha mana qarang! -Keyt qutidagi shesh-besh toshlari va piyoda yurishi uchun toshlarni körsatdi.
Quti bir chetidan tortib, ikkinchi chetigacha, kataklar chizilgan bölib, toshda tushgan son bilan shu kataklarda yurish kerak ekan. Boshlanish nuqtasi, ya'ni "Start" öng tarafda bölsa, marra esa chap tarafda edi. Har doimgidek, Ben vaziyatni boshqalarga qaraganda, tezroq fahmlab oldi.
-Demak, qutini sen ochding Stiv! Sen boshlashing kerak!
-Yaxshi, öyin bölsa öyinda!
U shunday deb, ikki toshni quti ichiga irg'itdi.
"6, 4"
-Ön tushdi! Ön yurishim kerakmi?
-Ha! -deb, uni gapini tasdiqladi Emma.
Stiv piyoda toshini öntaga surib, yurishini yakunladi. Huddi möjiza yuz bergandek, quti chetidagi yozuvlar özgara boshladi. Harflar-harflarga almashib, yangi sözlar paydo böldi. Bu holatdan tört döst karaxt holatida edi va bir-birlariga hayrat bilan qarab qöyishardi.
-Öqichi Emma!
-"QUTINI OCHGAN YIGIT, SHARTLARNI SIZ BOSHLAYSIZ. JUFTINGIZNI TONGGACHA, QIYNAB KO'ZIN YOSHLAYSIZ!"
-Nima? -Keyt hayron bölib Stivga qaradi.
-Nima bu hazilmi? -Stiv jaxli chiqqanday qilib gapirdi.
-Hammamiz kördik, eshitdik! Bu hazil emas, mana hali ham yozilib turibdi. Endi nima qilishni muhokama qilish kerak! -bu Benning gapi edi.
-Nimasini muhokama qilasan Ben! Bu shunchaki uydurmaku! Qanaqasiga oddiy bir qutidagi öyin, mening shaxsiy hayotimga aralashib ketishi mumkin?!
-Unda nima qil deysan?
-Zör fikr bor, buni chöktirib yuboramiz!
-Yaxshi fikr! -Keyt uni ma'qulladi.
Stiv qutini oldida, tashqariga otildi. Sohil tomon yurib, suv oldiga yetib keldi. Kuch bilan qutini oldinga otib yubordi. Quti öttiz qadam nariroqqa borib tushdi. Chökmadi!
-Jin ursin! Nega chökmayabdi?! Axir chökib turgan ediku!
-Stiv bu aniq oddiy quti emas! Biz öyin boshladik! Menimcha shu uchun chökmayabdi.
-Shunday deylik, hop! Men bugun tonggacha Keyt bilan birga bölamanmi, hop! Bu ish men uchun qiyin bölmasligi mumkin. Ammo keyingi shartlarchi, yana qanaqa shartlari bor ekan? Hech öylab kördingmi?
-Boshqa ilojimiz yöq. Tafsilotida ham, oxiriga yetkazish kerakligi yozilgan. Bir kemaga tushib qöydik. Endi tugatishimiz kerak.
Stiv burishgan aftini biroz tög'irladi. Benning gaplarini öylab kördi. Haqiqatni gapirayotgan döstini tushunib, qutini olish uchun suvga tushmoqchi edi, quti yöq bölib qolibdi. Yuz tuzilishi birdan özgarib ketdi.
-Ana, ana. Aytgandimku, chökadi deb.
-Rostdan ham chökibdimi? -Ben sohil böyiga köz yugurtira boshladi.
-Ha, ha chökkan.
-Qutulganimizga shukur! -Emma qöshib qöydi.
-Kettik televizor köramiz! -Keyt hammadan oldinga ötib ketib, katej tarafga yurib ketdi.
Ben va Stiv endi katej zinalariga kelishgan ham ediki, ichkaridan Keytning baqirgan ovozi eshitildi. Yugurib ichkariga kirgan ikki yigit, hayratdan yoqa ushlashdi. Stol ustida "Jumanji" qutisi turar edi. Bu holatdan hayron holda, yana quti atrofiga tizilishdi. Ben bu safar ham birinchi böldi:
-Kördingizmi? Endi bu daxmazadan, faqat marraga kelganimizdagina qutula olamiz.
-Endi gaplaring ishonarli chiqyabdi Ben! -Stiv shunday deb, boshini tepa-past irg'itib qöydi.
-Demak, birinchi shart. Boraqol Stiv! Bu hammamiz uchun!
Stiv vaziyatga tög'ri baho berib, Keytni qölidan sudragancha, öz xonasiga yöl oldi.
Bu yerda esa, Ben va Emma yolg'iz qolishdi. Ular bir narsa kutgandek, qutiga termulib turishar edi. Quti esa, ichiga toshlarni jamlagan holda, öz körinishini özgartirmay turar edi.

Yotoqxonada Stiv Keytni tizzalariga ötqazgan holida, özi krovatda ikki qölini orqaga tashlab ötirardi. Keyt jodu közlarini suzib, qölini orqaga qilib, ipli lifchigini yechar edi. Binafsha rang lifchik yerga tashlangach, Stiv boshini kökraklar orasiga suqdi. Ölchami katta kökraklarni tinmay öpa boshladi. Gavdasi va qöllarini rostlab, yana ösha kökraklar orasiga shöng'idi. Qöllari unga sheriklik qilib, öpilayotgan manzillardan ezar, yonlari böylab silar edi.
-Yoqayabdimi?
-Mmmm...
-Ertalabgacha xonadan chiqmas ekanmizda?!
-Hammasi shart böyicha bölishi kerakmi?
-Albattada.
-Erta tongda yana bir tosh tashlaymiz, shunday davom etaveradi.
-Men ham tashlashim kerakmi?
-Ha, "kerakmi" emas, shart.
Stiv unga uqtirganday, qöllarini bigiz qilib ishora qildi. Ikki sevishgan bir-birining badanlarini silashar, kerakli joylaridan ezishar edi. Keyt Stivning maykasi tagidan ushlab, teparoqqa kötardiyu, uning yordami bilan maykani ham yechib tashladi. Endi quchoqlar ham yanada ehtirosli tuyulib, ovozlar ham biroz balandlashgandi.
-Mmm, buncha qiynading?
-Kechirasan gözalim, shart shunday!
Stiv tirjaygancha ikki qölini kökraklardan uzmay, lablarini yelkalar va böyin atroflariga urardi. Uning lablari bilan birga qöshilib, tillari ham tinch turmas edi. Tillari onda-sonda tashqariga chiqib, bug'doyrang terini yalab-yulqab qöyardi. Kökraklarni erkalayotgan bir qölini, astalik bilan teri böylab pastga, ya'ni ipli ich kiyim oldiga tushurdi. Qizning ingichka trusigini, oyoqlar böylab yechib ötirmasdan, yonidagi iplarini böshatib yechib oldi. Ustidagi l4boslaridan osonlikcha mahrum bölgan qiz, yigitining shimini yechishga oshiqardi. Stiv bunga yordamlashib, tizzalaridan qirqilgan shimi tugmasini yechdi. Kamarsiz bölgani asqotib, biroz kötarilgandi, kalta shim ham pastga tushdi qoldi. Trusigini ham shu yösinda qiynalmay yechdi. Endi esa, krovat ustida ikki sevishgan kiyimsiz ötirishardi. Ustilarida halaqit qiluvchi latta-puttalar bölmagani tufayli, bir-birlari badanlariga tobora intilishar edi. Ikki tashna badan yopishgan, Keyt kökraklari qarama-qarshi badan tomonidan ezilib turardi. Stiv bir qöli bilan kökrak chetlari va orada sörg'ichlar atrofini silasa, bir qöli bilan qizning oyoqlari orasiga mehr berardi. U chap qölida qizning sonlari uzra, örtasiga yetib keldi. Biroz hilviragan jinsiy lablarni, ustidan silay boshladi. Keyt esa, öziga tanish erkak hidi dimog'iga urganidan, öziga tanish qöllar qiniga tegib turganidan ehtiroslanib borardi.
-Oooo, ohhhh. Böldiii, mmm, boshqaa chidolmaymaaannn!
-Unaqa bölsa boshlaymiz! Meniki ham ölib turibdi.
Stiv chap qölini oyoqlar orasidan olib, turib ketgan asbobini ushladi. Bir-ikki uqaladiyu, tizzalarini kötardi. Tizzalarini kötarishi hisobiga, Keyt ham pastroqga, asbob oldiga keldi. Uni tizzalaridan kötarib, asbob ustiga tög'irladiyu, pastga bosdi. Keyt esa, oyoqlarini qulay qilib yozib oldi.
-Hoy, nega unday qilyabsan?
-Senga oson bölsin deyabman! -Keyt közlarini yumgan holda javob qildi.
-Gözalim özinga osonroq qilaver! Qani bir mahoratingni